zainteresowania. Na pewno przekonasz się, że z tą książką nie trudno jest zapoczątkować i owocnie prowadzić domowe studium biblijne, nawet gdyby to miało miejsce pierwszy raz. Poproś Jehowę o pomoc, a potem rób, co do ciebie należy, to znaczy rób jak najpełniejszy użytek z nowego podręcznika do studiowania Biblii, aby inni też się dowiedzieli, że mogą żyć wiecznie w raju na ziemi.

Czy jesteś gotów pomóc tam, gdzie są potrzeby?

¹ Chcąc podkreślić potrzebę zwiększenia liczby chrześcijańskich kaznodziejów, Jezus powiedział: „Żniwo jest wielkie, lecz robotników mało”. Od czasów Jezusa słowa te nic nie straciły na aktualności, przeciwnie, teraz, w czasie końca potrzeby są jeszcze większe. Dlatego, posłuszni nakazowi Jezusa, powinniśmy prosić „Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje” (Mat. 9:37, 38).

POTRZEBA POMOCY

² Prace żniwne są już wprawdzie bardzo zaawansowane, ale jeszcze nie są zakończone. Jehowa Bóg nieustannie błogosławi naszej służbie, dając wspaniały wzrost. Nakłada to na nas poważny obowiązek szkolenia nowych (Mat. 28:20). Większość zborów regularnie opracowuje przydzielone im tereny, niektóre jednak potrzebują pomocy. Są też tereny nie przydzielone żadnemu zborowi. A zatem w dalszym ciągu pilnie potrzeba więcej robotników.

³ Niektóre zbory potrzebują umocnienia duchowego. Starsi, słudzy pomocniczy, silne rodziny chrześcijańskie i pionierzy mogliby dużo pomóc pod tym względem. Gdy do takiego zboru przyłączają się chętni robotnicy, bracia się ożywiają i w rezultacie następuje widoczny wzrost.

JAK ZASPOKOIĆ POTRZEBY

⁴ Byłoby najlepiej, gdyby starsi w zborach, które potrzebują pomocy, najpierw sami zastanowili się nad sytuacją. Jakie są te potrzeby? Co dałoby się zrobić, żeby je zaspokoić? Czy niektórzy głosiciele nie mogliby zwiększyć udziału w służbie polowej? Czy już nikt więcej nie mógłby zostać pionierem pomocniczym lub stałym? Czy ochrzczeni bracia ubiegają się o przywileje i czy w pełni są wykorzystane ich umiejętności? Czy starsi i słudzy pomocniczy nie mogliby z jeszcze większym zapałem brać udział w służbie polowej? Czy nie można by pobudzić do większej aktywności serdeczniejszymi i życzliwszymi zachętami oraz stosownymi pochwałami?

⁵ Następnie porozmawiajcie z nadzorcą obwodu. Może poradzi, co jeszcze należałoby zrobić w obrębie zboru, żeby zaspokoić miejscowe potrzeby. Ponadto zna zbory i pionierów w obwodzie, więc wie, kto byłby w stanie udzielić pomocy. W razie czego może się skontaktować z takimi osobami. Gdyby w obwodzie nie udało się nikogo znaleźć, nadzorca obwodu lub miejscowi starsi mogą napisać do Towarzystwa, przedstawiając sytuację oraz potrzeby zboru.

⁶ Jeżeli wasz zbór często opracowuje teren albo ma tylu starszych, sług pomocniczych i pionierów, żeby zaspokoić miejscowe potrzeby, to pomyślcie, czy niektórzy nie mogliby pomagać gdzie indziej? Poszczególne osoby i całe rodziny mogłyby się zastanowić nad swoimi duchowymi darami, umiejętnościami i możliwościami. Czy nie dałoby się podjąć na pewien czas głoszenia na terenie rzadko opracowywanym lub nawet przeprowadzić się, żeby stale pomagać zborowi, w którym jest mało robotników?

⁷ Kto mógłby podjąć się na pewien czas jakiegoś zadania lub przeprowadzić gdzieś na stałe, niech napisze o swojej gotowości. Taki list należy przekazać zborowemu komitetowi służby, który po dołączeniu swej opinii wyśle go do Towarzystwa (zob. NSK 9/82, s. 6, p. 5).