Skrzynka pytań

◼ O jakich przestrogach co do osób płci odmiennej należy pamiętać w służbie polowej?

Jesteśmy przekonani, że nasi bracia i siostry starają się trzymać wysokich mierników moralnych. Żyjemy jednak w nieczystym i pobłażliwym świecie, który ma niewiele hamulców moralnych. Choćbyśmy się kierowali najszczerszymi pobudkami, musimy stale mieć się na baczności, by nie dawać powodu do zgorszenia ani nie uczynić nic niestosownego. Taka ostrożność jest niezbędna w służbie kaznodziejskiej.

W służbie polowej często spotykamy osoby płci odmiennej, które zdają się szczerze interesować prawdą. Jeżeli pracujemy w pojedynkę i nie ma nikogo w domu, najlepiej dać świadectwo przy drzwiach i nie wchodzić do mieszkania. Jeśli domownik okazuje zainteresowanie, umówmy się na odwiedziny, na które przyjdziemy w towarzystwie drugiego głosiciela lub gdy ktoś jeszcze będzie w domu. Gdyby to było niemożliwe, mądrze jest przekazać takie odwiedziny głosicielowi tej samej płci, co rozmówca. Dotyczy to także prowadzenia studiów biblijnych z osobami płci odmiennej (Mat. 10:16).

Ostrożność musimy też przejawiać przy umawianiu się do służby kaznodziejskiej. Co prawda brat może niekiedy wyruszyć z siostrą, ale wtedy najlepiej czynić to w grupie. Nawet w służbie polowej nie jest dobrze, gdy osoby płci odmiennej — nie będące małżeństwem — spędzają czas na osobności. Dlatego brat odpowiedzialny za grupę powinien kierować się rozwagą, gdy wyznacza współpracowników, nawet nastolatków.

Kierując się zawsze taką rozwagą, ‛nie damy żadnego powodu do zgorszenia’ — ani sobie, ani innym (2 Kor. 6:3).