Nie rozmijaj się z celem wolności otrzymanej od Boga
„Gdzie duch Jehowy, tam wolność” (2 KORYNTIAN 3:17).
1. Dlaczego wypowiedź z Izajasza 65:13, 14 odnosi się do Świadków Jehowy?
JEHOWA to Bóg wolności. Jakimż dobrodziejstwem jest pochodząca od Niego swoboda! Ponieważ oddani czciciele Pana Wszechwładnego, Jehowy, cieszą się takim darem, odnoszą się do nich Jego słowa: „Oto moi słudzy będą jeść, ale wy zaznacie głodu. Oto słudzy moi będą pić, ale wam dokuczy pragnienie. Oto słudzy moi będą się weselić, ale wy będziecie okryci wstydem. Oto moi słudzy będą wznosić okrzyki radości, dobrze się mając w sercu, ale wy krzyczeć będziecie z boleści serca i będziecie wyć zupełnie załamani na duchu” (Izajasza 65:13, 14).
2. Dlaczego lud Jehowy cieszy się pomyślnością duchową?
2 Lud Boży zaznaje duchowej pomyślności, gdyż kieruje nim duch Jehowy, Jego czynna moc. Apostoł Paweł powiedział: „Jehowa jest Duchem; a gdzie duch Jehowy, tam wolność” (2 Koryntian 3:17). W jakim celu Bóg obdarzył nas wolnością? I co trzeba zrobić, by z niej w pełni korzystać?
Wolność, którą cieszy się Bóg
3. Co można powiedzieć o wolności Boga i dlaczego?
3 Tylko Jehowa posiada wolność absolutną. Żadne z Jego stworzeń nie może jej ograniczyć, ponieważ jest On Bogiem Wszechmocnym, jedynym Władcą Wszechświata. Bogobojny Hiob rzekł: „Kto Go zdoła powstrzymać? Kto Mu powie: ‚Co czynisz?’” (Hioba 9:12). A król babiloński Nabuchodonozor musiał przyznać: „Nie ma takiego, kto by powstrzymał (...) rękę [Boga] i powiedział mu: Co czynisz?” (Daniela 4:32, Bw).
4. Z jakiego względu Jehowa zakreśla granice swej wolności?
4 Jednakże absolutną wolność Jehowy ograniczają Jego własne sprawiedliwe zasady. Ilustruje to przeżycie Abrahama, który w trosce o los mieszkańców Sodomy zapytał: „Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?” Z odpowiedzi Jehowy wynika, iż poczuwa się On do obowiązku postępowania w sposób praworządny. Nie zniszczyłby Sodomy, gdyby znalazł w niej choć kilku sprawiedliwych mieszkańców (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 18:22-33, BT). Bóg wytycza granice swej wolności również z tej przyczyny, że miłość i mądrość skłaniają Go do panowania nad sobą oraz do powściągania gniewu (Izajasza 42:14).
Co ogranicza wolność człowieka
5. Jakie czynniki ograniczają wolność człowieka?
5 Jehowa dysponuje wolnością absolutną, natomiast wszystkie Jego stworzenia działają w granicach zakreślonych przez ich naturę, zdolności i dziedzinę, którą zamieszkują, a w wypadku niedoskonałych ludzi — także przez ograniczoną długość życia. Bóg obdarzył człowieka doskonałą wolnością działania wyłącznie w dziedzinie ziemskiej. Poza tym istnieje kilka innych czynników uszczuplających naszą swobodę.
6. Jaki związek zachodzi między naszą wolnością a odpowiedzialnością wobec Boga?
6 Po pierwsze, człowiek nie posiada absolutnej wolności, gdyż otrzymał życie od Boga i ma realizować Jego zamierzenie. Jehowa jest ‛godzien przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ stworzył wszystko i ponieważ z Jego woli to zaistniało i zostało stworzone’ (Objawienie 4:11). Ludzie są więc odpowiedzialni przed swym Stwórcą i muszą przestrzegać praw słusznie ustanowionych właśnie przez Niego. Starożytnym Izraelitom Jehowa nadał Prawo Mojżeszowe, które wymagało na przykład, by karano śmiercią osoby bluźniące imieniu Bożemu albo łamiące przykazanie co do sabatu (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 20:7; 31:14, 15; Kapłańska [3 Mojżeszowa] 24:13-16; Liczb [4 Mojżeszowa] 15:32-36). Chociaż jako naśladowcy Chrystusa nie podlegamy temu Prawu, wolność nasza jest ograniczona, ponieważ odpowiadamy przed Jehową — naszym Sędzią, Ustawodawcą i Królem (Izajasza 33:22; Rzymian 14:12).
7, 8. (a) Jak naszą wolność ograniczają prawa przyrody? (b) Jakie jeszcze prawa Boże uszczuplają wolność człowieka?
7 Po drugie, naszą wolność ograniczają ustanowione przez Boga prawa przyrody. Na przykład ze względu na powszechne ciążenie człowiek nie może skoczyć z wieżowca bez szkody dla zdrowia lub życia. Prawa przyrody najwyraźniej uniemożliwiają nam robienie pewnych rzeczy.
8 Po trzecie, wolność człowieka ograniczają Boskie prawa moralne. Zapewne miałeś już okazję przekonać się o prawdziwości słów Pawła z Listu do Galatów 6:7, 8: „Nie dawajcie się wprowadzić w błąd: Bóg nie jest kimś, kogo można wydrwić. Co człowiek sieje, to będzie też żąć; kto bowiem sieje z uwagi na swe ciało, z ciała będzie żąć zepsucie, lecz kto sieje z uwagi na ducha, z ducha żąć będzie życie wieczne”. Bezsprzecznie więc naszą wolność uszczuplają również ustanowione przez Jehowę Boga prawa moralne, ale przestrzeganie ich stanowi warunek zaskarbienia sobie życia.
9. Jak ogranicza naszą swobodę okoliczność, że żyjemy w społeczeństwie?
9 Po czwarte, człowiek nie jest wolny w sensie absolutnym, ponieważ należy do społeczeństwa. Dlatego ze swej wolności powinien korzystać tylko w takiej mierze, w jakiej nie koliduje to z uprawnieniami drugich. Chrześcijanie muszą być podporządkowani „władzom zwierzchnim”, okazując im posłuszeństwo, dopóki nie żądają one pogwałcenia praw Bożych (Rzymian 13:1; Dzieje 5:29). Na przykład powinniśmy respektować przepisy dotyczące płacenia podatków, prędkości jazdy samochodem i inne. Okoliczność, że musimy przestrzegać takich praw „Cezara”, stanowi kolejny dowód na to, iż wolność przyznana ludziom przez Boga nie jest absolutna (Marka 12:17; Rzymian 13:7).
Dlaczego otrzymaliśmy względną wolność?
10, 11. Dlaczego Jehowa obdarzył ludzi warunkową wolnością?
10 Dlaczego Bóg obdarzył człowieka warunkową wolnością? Między innymi dlatego, że chciał mieć na ziemi rozumne stworzenia, które swymi szlachetnymi wypowiedziami i czynami przynosiłyby Mu cześć i chwałę. Ludzie potrafią to robić — w przeciwieństwie do zwierząt. Nie znają one zasad moralnych i kierują się jedynie instynktem. Psa można wytresować, żeby czegoś nie brał, ale nie można mu wyjaśnić, dlaczego kradzież jest złem. Zachowanie zwierząt jest poniekąd zaprogramowane. Nie są one w stanie podejmować decyzji przysparzających czci i sławy Jehowie. Natomiast człowiek, pobudzany miłością i docenianiem, może dobrowolnie postanowić służyć swojemu Stwórcy.
11 Poza tym Bóg daje ludziom wolność z myślą o ich dobru i szczęściu. Człowiek może z niej korzystać w różnych dziedzinach twórczości i wynalazczości, a także w przejawianiu życzliwości i chęci współpracy. Może też wybrać sobie zawód czy miejsce zamieszkania. Swobodę taką często ograniczają względy ekonomiczne i polityczne, ale wynika to z ludzkiej chciwości, a nie ze sposobu, w jaki Bóg nas stworzył.
12. Dlaczego większość ludzi tkwi w niewoli?
12 Chociaż Jehowa obdarzył człowieka niemałą miarą swobody, ogromna większość ludzi tkwi w przygnębiającej niewoli. Co się stało? Pierwsi ludzie, Adam i Ewa, rozminęli się z celem wolności otrzymanej od Boga. Przekroczyli jej granice ustalone przez Jehowę, a nawet zakwestionowali prawowitość Jego zwierzchnictwa jako Pana Wszechwładnego (Rodzaju 3:1-7; Jeremiasza 10:10; 50:31). Nie odpowiadało im korzystanie ze swej wolności w sposób przynoszący cześć Bogu, toteż egoistycznie postanowili sami decydować o tym, co dobre, a co złe. Tym samym stanęli po stronie Szatana w jego buncie przeciw Jehowie. Zamiast jednak zyskać więcej wolności, nasi grzeszni prarodzice zaczęli podlegać przykrym ograniczeniom i popadli w niewolę, zaprzepaszczając swoją swobodę, aż w końcu ponieśli śmierć. Ten sam brak wolności odziedziczyło ich potomstwo. „Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej”. „Zapłatą za grzech jest śmierć” (Rzymian 3:23, Bw; 5:12; 6:23, Bw).
13. Dlaczego Szatanowi udało się podbić ludzkość w niewolę?
13 Wskutek buntu w Edenie zarówno Adam, jak i jego późniejsi potomkowie dostali się do niewoli Szatana Diabła, tak iż ‛cały świat leży w mocy Złego’ (1 Jana 5:19, BT). Szatan góruje nad człowiekiem swoją potęgą i możliwościami, toteż udało mu się zwieść i zniewolić całą ludzkość oddaloną od Boga. Ponadto samolubni ludzie zaczęli panować nad swymi bliźnimi ku ich szkodzie (Kaznodziei 8:10, Bw). W rezultacie ogół mieszkańców ziemi tkwi w niewoli grzechu i śmierci, Szatana i demonów, jak również światowych systemów politycznych, gospodarczych i religijnych.
Utorowanie drogi do prawdziwej wolności
14. Z czym wiąże się nadzieja na odzyskanie przez ludzi prawdziwej wolności?
14 Wyzwolenie spod jarzma grzechu, śmierci oraz Szatana i jego świata wiąże się ściśle z powziętym przez Boga zamierzeniem rozstrzygnięcia kwestii spornej co do prawowitości Jego wszechświatowego zwierzchnictwa. Ponieważ kwestię tę podniósł Szatan, Jehowa pozwala mu dalej istnieć, tak jak przez pewien czas zachowywał przy życiu faraona. Postępuje tak, żeby w pełni okazać swoją moc i żeby Jego imię rozsławiano po całej ziemi (Wyjścia 9:15, 16). Już wkrótce dowiedzie, iż jest pełnoprawnym Władcą Wszechświata, i uświęci swe imię, zmywając zeń hańbę spowodowaną buntem Szatana, Adama i Ewy. Osoby bojące się Jehowy zostaną wyprowadzone z niewoli grzechu i śmierci i wejdą do nowego świata — świata wolności pochodzącej od Boga (Rzymian 8:19-23).
15. Jaką rolę w przywróceniu wolności rodzajowi ludzkiemu odegrał Jezus?
15 W celu przywrócenia ludziom wolności Jehowa posłał na ziemię swojego Syna. Jezus Chrystus dobrowolnie oddał swe doskonałe, człowiecze życie i w ten sposób dostarczył ofiary okupu — podstawy do oswobodzenia rodzaju ludzkiego (Mateusza 20:28). Ponadto głosił orędzie wolności. Na początku swej służby odniósł do siebie następujące słowa: „Spoczął na mnie duch Pana Wszechwładnego, Jehowy, z tej racji, że Jehowa mnie namaścił, abym opowiedział potulnym dobrą nowinę. Posłał mnie, aby opatrzyć skruszonych w sercu, aby obwieścić uwolnienie jeńcom i szerokie otwarcie oczu nawet więźniom” (Izajasza 61:1; Łukasza 4:16-21).
16. Jakie kroki musieli poczynić Żydzi w I wieku, aby dostąpić prawdziwej wolności?
16 Jak ludzie mieli dostąpić takiej wolności? Jezus powiedział: „Jeżeli pozostajecie w moim słowie, jesteście rzeczywiście moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi”. Tak więc obiecał swym naśladowcom wolność duchową (Jana 8:31, 32, 36). A rzymskiemu namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi oznajmił: „Po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest po stronie prawdy, słucha mego głosu” (Jana 18:37). Żydzi, którzy przyjęli prawdę głoszoną i uosabianą przez Jezusa, okazywali skruchę za grzechy, korygowali swoje błędne postępowanie, oddawali siebie do dyspozycji Jehowy i wzorem Jezusa przychodzili się ochrzcić (Mateusza 3:13-17; Dzieje 3:19). Na tej podstawie mogli otrzymać od Boga warunkową wolność.
17. W jakim celu Jehowa udziela wolności swoim sługom?
17 Jehowa obdarza swoich sług wolnością głównie ze względu na usprawiedliwienie swego zwierzchnictwa, ale chce też nieść im pociechę i wyświadczać dobro. Wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej, żeby mogli Go wychwalać, stanowiąc królestwo kapłanów, Jego świadków (Wyjścia 19:5, 6; Izajasza 43:10-12). Później wywiódł swój lud z niewoli babilońskiej — przede wszystkim po to, by odbudował Jego świątynię i wznowił czyste wielbienie (Ezdrasza 1:2-4). Gdy wygnańcy w jakiś czas po powrocie do kraju zajęli się tylko własnymi wygodami, Jehowa posłał swych proroków Aggeusza i Zachariasza, żeby im przypomnieć o obowiązkach wobec Niego. Kiedy Izraelici spojrzeli na odzyskaną wolność z właściwego punktu widzenia, odbudowali świątynię, czym przysporzyli chwały Bogu, a sami zaznali pociechy i pomyślności.
Nie rozmijać się z celem wolności otrzymanej od Boga
18. Dlaczego można powiedzieć, że nowożytni czciciele Jehowy nie rozmijają się z celem otrzymanej od Niego wolności?
18 A co można powiedzieć o nowożytnych sługach Bożych? Jako organizacja, nie rozminęli się z celem wolności otrzymanej od Boga. W latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia zaczęli się wyzwalać z błędnych nauk Babilonu Wielkiego i cieszyć się coraz większą miarą wolności chrześcijańskiej. Było to zgodne z Księgą Przysłów (Przypowieści) 4:18, gdzie czytamy: „Ścieżka sprawiedliwych jest jak jasne światło, które coraz bardziej się nasila aż do nastania pełnego dnia”. Niestety, podobnie jak starożytny lud Boży dostał się przejściowo do niewoli babilońskiej, tak też współcześni słudzy Jehowy w roku 1918 do pewnego stopnia popadli w niewolę Babilonu Wielkiego (Objawienie 17:1, 2, 5). Członkowie światowego imperium religii fałszywej tryumfowali, gdy symbolicznych „dwóch świadków” leżało martwych pod względem duchowym. Jednakże w roku 1919, dzięki niezasłużonej życzliwości Boga, Jego namaszczeni słudzy ożyli i zostali wyswobodzeni w sensie duchowym (Objawienie 11:3, 7-11). Zrobili dobry użytek z tej wolności i stali się gorliwymi świadkami na rzecz Najwyższego. Jakże słusznie więc w roku 1931 z radością przyjęli nazwę Świadków Jehowy! (Izajasza 43:10-12). Zwłaszcza od roku 1935 do pomazańców przyłącza się „wielka rzesza” ludzi spodziewających się żyć wiecznie na ziemi. Oni również nie rozmijają się z celem wolności udostępnionej im przez Boga (Objawienie 7:9-17).
19, 20. (a) W jaki znamienny sposób lud Jehowy robi dobry użytek z wolności? (b) Jak jeszcze Świadkowie Jehowy właściwie z niej korzystają?
19 Słudzy Jehowy mądrze korzystają z tego daru, starając się osiągnąć dwa szczególne cele. Po pierwsze, zabiegają o to, by postępować w sposób prawy (1 Piotra 2:16). Jakże piękną opinię sobie tym zjednali! Na przykład do Sali Królestwa w Zurychu wszedł obcy mężczyzna i powiedział, że pragnie zostać Świadkiem Jehowy. Kiedy go zapytano o powód, wyjaśnił, iż jego siostra była niegdyś Świadkiem, ale została wykluczona za niemoralność. Oświadczył: „Chcę się przyłączyć do tej organizacji, ponieważ nie toleruje się w niej złego postępowania”. Nie bez przyczyny napisano w pewnej encyklopedii, że Świadkowie Jehowy wyrobili sobie opinię „jednego z najlepiej wychowanych ugrupowań na świecie” (New Catholic Encyclopedia).
20 Po drugie, Świadkowie Jehowy robią dobry użytek z wolności otrzymanej od Boga, wykonując tak jak Jezus zlecone im zadanie głoszenia dobrej nowiny o Królestwie (Mateusza 4:17). Zwiastują Królestwo Jehowy za pomocą słowa mówionego i drukowanego, zarówno oficjalnie, jak i nieoficjalnie. Wychodzi to na dobre im samym, gdyż ugruntowują w ten sposób swoją wiarę i ożywiają nadzieję. Co więcej, dzięki tej działalności mogą zbawić siebie oraz tych, którzy się im przysłuchują (1 Tymoteusza 4:16). W książce Dynamic Religious Movements (Dynamiczne ruchy religijne) napisano: „Trudno byłoby znaleźć ugrupowanie, którego członkowie pracowaliby w swej religii tak ciężko, jak Świadkowie”.
21. Co świadczy o tym, że Jehowa błogosławi działalność swego ludu?
21 Ileż błogosławieństw zlewa na nas Jehowa, gdy staramy się postępować zgodnie z celem, dla którego dał nam wolność! Świadczy o tym sprawozdanie z działalności w roku 1991: najwyższa liczba głosicieli przekroczyła 4 miliony, a na uroczystość Pamiątki przybyło ponad 10 milionów osób. Ze sprawozdań wynika, że w Irlandii 29 razy z rzędu notowano co miesiąc nowe najwyższe liczby głosicieli, w Meksyku w ciągu 80 miesięcy osiągnięto 78 najwyższych, a w Japonii notuje się je już od 153 miesięcy!
Rób mądry użytek z wolności udostępnionej przez Boga
22. Z jaką istotną kwestią mają związek postawione tu wnikliwe pytania?
22 Jeżeli jesteś oddanym Świadkiem Jehowy, czy mądrze korzystasz z wolności, którą cię obdarzył Bóg? Każdy z nas powinien zadać sobie pytania: Czy usilnie staram się tak korzystać ze swej wolności, żeby nikogo nie zgorszyć niewłaściwym postępowaniem? Czy sumiennie przestrzegam przepisów Cezara, stawiając przy tym na pierwszym miejscu prawo Boże? Czy ściśle współpracuję ze starszymi zboru? Czy w pełni korzystam z wolności otrzymanej od Boga, uczestnicząc w służbie polowej? Czy zawsze jestem ‛bardzo zajęty dziełem Pańskim’? Czy nie staram się za wszelką cenę zrobić w świecie karierę, chociaż mógłbym lepiej spożytkować wolność daną mi przez Boga i poszerzyć zakres swej służby kaznodziejskiej, ubiegając się o bardziej odpowiedzialne zadania w zborze lub podejmując służbę pełnoczasową? (1 Koryntian 15:58).
23. Co powinniśmy czynić, aby nie rozminąć się z celem wolności otrzymanej od Boga?
23 Obyśmy wszyscy ‛spróbowali i zobaczyli, że Jehowa jest dobry’ (Psalm 34:8). Ufajmy Mu, stosujmy się do Jego praw i wysławiajmy Jego święte imię gorliwym opowiadaniem o Jego Królestwie. Pamiętajmy, że „kto sieje obficie, obficie też żąć będzie” (2 Koryntian 9:6, Bw). A zatem pełnijmy z całego serca służbę dla Jehowy i pokazujmy, że nie rozmijamy się z celem otrzymanej od Niego wolności.
Jak byś odpowiedział?
◻ Jaką wolność posiada Bóg?
◻ Co ogranicza wolność człowieka?
◻ Co utorowało drogę do prawdziwej wolności?
◻ Co musimy robić, aby nie rozminąć się z celem wolności otrzymanej od Boga?
[Ilustracja na stronie 9]
Naszą wolność ogranicza między innymi prawo ciążenia