Komu jesteś oddany?

„Wszystko, co powiedział Jahwe, uczynimy i będziemy posłuszni” (WYJŚCIA 24:7, BT).

1, 2. (a) Komu lub czemu oddali się niektórzy ludzie? (b) Czy takie oddanie zawsze ma związek z religią?

W LUTYM 1945 roku w pewnej sali zgromadzili się piloci myśliwców Zero z japońskiego korpusu lotniczego Yatabe. Na otrzymanej kartce każdy z nich miał napisać, czy chciałby wstąpić do oddziałów kamikadze. „Sądziłem, że skoro naród znajduje się w niebezpieczeństwie, to moją powinnością jest oddanie za niego życia” — mówi jeden z obecnych tam wówczas oficerów. „Ulegając emocjom, zgłosiłem się do tego zadania”. Został przeszkolony, jak obsługiwać i pilotować Ohka — samolot z ładunkiem wybuchowym, który należało w samobójczym ataku rozbić o nieprzyjacielski okręt wojenny. Zanim jednak miał sposobność spełnić tę misję i umrzeć za kraj i cesarza, wojna się skończyła. Po przegranej Japonii jego wiara w cesarza legła w gruzach.

² Wielu Japończyków uważało kiedyś swego władcę za żywego boga i służyło mu z pełnym oddaniem. Także w innych państwach istniały i dalej istnieją rozmaite obiekty kultu. Miliony ludzi czci Marię, Buddę lub jakieś bóstwa — często wyobrażane za pomocą posągów lub obrazów. Pod wpływem porywających kazań niektórzy swymi ciężko zarobionymi pieniędzmi napełniają kieszenie kaznodziejów telewizyjnych, z oddaniem udzielając im szczerego poparcia. Po wojnie rozczarowani Japończycy szukali czegoś nowego, czemu mogliby poświęcić życie, i dla niejednego takim bożyszczem stała się praca. Zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie sporo osób z wielkim oddaniem gromadzi dobra materialne. Młodzi czynią sobie idoli z muzyków, których styl życia naśladują. Mnóstwo ludzi ubóstwia samych siebie, a własne pragnienia stają się dla nich swoistym przedmiotem kultu (Filipian 3:19; 2 Tymoteusza 3:2). Ale czy tego typu rzeczy lub osoby rzeczywiście zasługują na to, by bez reszty im się oddać?

3. Jak niektóre obiekty kultu okazały się bezwartościowe?

³ Po zetknięciu się z twardą rzeczywistością czciciele bożków często doznają rozczarowania. Spotyka ich zawód, gdyż w końcu sobie uświadamiają, że owe bożyszcza są jedynie „dziełem rąk ludzkich” (Psalm 115:4). Kiedy wokół znanych kaznodziejów wybuchają skandale, szczerzy ludzie czują się oszukani. Załamanie się niestabilnej gospodarki sprawia, że osoby tracące pracę odchodzą od zmysłów. Czciciele mamony boleśnie odczuli ostatnie recesje. Przytłaczają ich długi, które zaciągnęli z nadzieją na wielkie zyski, a na których spłacenie raczej nie mają szans (Mateusza 6:24, Bw). Gwiazdy rocka lub innych dziedzin rozrywki opuszczają swych wielbicieli, gdy umierają lub tracą popularność. A osoby koncentrujące się na zaspokajaniu samolubnych pragnień często zbierają gorzkie owoce (Galatów 6:7).

4. Z jakich powodów ludzie poświęcają się czczym rzeczom?

⁴ Co pobudza ludzi do poświęcania się takim czczym rzeczom? W dużej mierze przyczynia się do tego duch świata rządzonego przez Szatana Diabła (Efezjan 2:2, 3). Wpływ owego ducha ujawnia się w rozmaity sposób. Ktoś może być niewolnikiem tradycji rodzinnych, pielęgnowanych od pokoleń. Również wykształcenie i wychowanie mogą silnie oddziaływać na sposób myślenia. Atmosfera w miejscu zatrudnienia powoduje, że niejeden „wojownik firmy” popada w nałóg pracy, który czasami bywa groźny dla życia. Materialistyczne nastawienie tego świata rozbudza w ludziach pragnienie, by mieć coraz więcej. Ulegając podszeptom swych znikczemniałych serc, wiele osób oddaje się zaspokajaniu samolubnych pragnień. Ludzie tacy nie zastanawiają się, czy to, czemu się poświęcili, jest tego warte.

Oddany naród

5. Do jakiego aktu oddania się Jehowie doszło 3500 lat temu?

⁵ Ponad 3500 lat temu członkowie pewnego narodu dokonali znacznie lepszego wyboru. Oddali się wszechwładnemu Bogu, Jehowie. Na pustyni Synaj cały naród izraelski złożył w tej sprawie specjalne oświadczenie.

6. Jakie znaczenie imienia Bożego mieli poznać Izraelici?

⁶ Co pobudziło Izraelitów do tego kroku? Kiedy przebywali w niewoli egipskiej, Jehowa polecił Mojżeszowi wyprowadzić ich na wolność. Na pytanie, jak Mojżesz ma opisać Boga, który go posłał, Jehowa powiedział o sobie: „Okażę, że jestem, jakim się okażę”. Nakazał Mojżeszowi, by oświadczył synom Izraela: „Posłał mnie do was Okażę, że jestem” (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 3:13, 14, NW). Sformułowanie to wskazuje, iż Jehowa staje się wszystkim, co jest niezbędne do urzeczywistnienia Jego zamierzeń. Miał okazać się Tym, który dotrzymuje swych obietnic, i uczynić to w sposób, jakiego nigdy nie poznali przodkowie Izraelitów (2 Mojżeszowa 6:2, 3).

7, 8. Jakie dowody mieli Izraelici, że Jehowa Bóg zasługuje na to, by Mu się oddać?

⁷ Izraelici ujrzeli, jak na Egipt i jego mieszkańców spadło dziesięć plag (Psalm 78:44-51). Następnie w ciągu jednej nocy prawdopodobnie ponad trzy miliony osób, licząc z kobietami i dziećmi, przygotowało się do drogi i opuściło ziemię Goszen, co samo w sobie było nie lada wyczynem (2 Mojżeszowa 12:37, 38). Potem nad Morzem Czerwonym Jehowa dał się poznać jako „mocarz wojny”, zapewniając swemu ludowi ochronę przed wojskiem faraona. W tym celu najpierw rozdzielił wody morza, by umożliwić przejście Izraelitom, a później je połączył i zatopił ścigających Egipcjan. Skutek był następujący: „Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Jahwe wobec Egipcjan, ulękli się Jahwe i uwierzyli Jemu” (Wyjścia 14:31, BT; 15:3, BT; Psalm 136:10-15).

⁸ Kiedy jednak zabrakło im wody lub pożywienia, szemrali przeciwko Jehowie i przeciwko Jego przedstawicielowi Mojżeszowi, jak gdyby za mało mieli dowodów ukazujących, co oznacza imię Boże. Jehowa zesłał im przepiórki i mannę oraz sprawił, że w Meriba woda wytrysnęła ze skały (2 Mojżeszowa 16:2-5, 12-15, 31; 17:2-7). Uratował ich także podczas ataku Amalekitów (2 Mojżeszowa 17:8-13). Izraelici w żaden sposób nie mogli więc zaprzeczyć temu, co Jehowa powiedział później do Mojżesza: „Jehowa, Jehowa, Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, a przepełniony serdeczną życzliwością i prawdą, zachowujący serdeczną życzliwość dla tysięcy, przebaczający błąd i wykroczenie, i grzech” (Wyjścia 34:6, 7, NW). Jehowa rzeczywiście udowodnił, iż jest godzien tego, by Mu się oddać.

9. Dlaczego Jehowa dał Izraelitom możliwość publicznego potwierdzenia, że pragną Mu się oddać i służyć, i jak wtedy postąpili?

⁹ Ponieważ Jehowa wykupił Izraelitów z Egiptu, więc prawnie stał się ich właścicielem, ale będąc Bogiem życzliwym i miłosiernym, dał im sposobność, by sami bez żadnego przymusu wyrazili pragnienie pełnienia dla Niego służby (5 Mojżeszowa 7:7, 8, Biblia gdańska; 30:15-20). Wyjaśnił przy tym, na jakich warunkach chce z nimi zawrzeć przymierze (2 Mojżeszowa 19:3-8; 20:1 do 23:33). Kiedy Mojżesz przedstawił te warunki Izraelitom, ci oświadczyli: „Wszystko, co powiedział Jahwe, uczynimy i będziemy posłuszni” (Wyjścia 24:3-7, BT). Z własnej woli stali się narodem oddanym Panu Wszechwładnemu, Jehowie.

Oddanie się wynika z doceniania

10. Z czego powinno wynikać nasze oddanie się Jehowie?

¹⁰ Jehowa, nasz Stwórca, w dalszym ciągu zasługuje na całkowite oddanie (Malachiasza 3:6; Mateusza 22:37; Objawienie 4:11). Jednakże nasze oddanie nie powinno wynikać z łatwowierności, chwilowego uniesienia lub czyjegoś nakazu — choćby to byli rodzice. Musi się ono opierać na dokładnym poznaniu prawdy o Jehowie oraz na docenianiu tego, co dla nas uczynił (Rzymian 10:2; Kolosan 1:9, 10; 1 Tymoteusza 2:4). Jehowa dał Izraelitom sposobność, by z własnej woli oznajmili, czy chcą należeć do Niego, podobnie też my możemy dobrowolnie Mu się oddać i publicznie to poświadczyć (1 Piotra 3:21).

11. Czego dowiedzieliśmy się o Jehowie dzięki studium Biblii?

¹¹ Dzięki studium Biblii poznajemy Boga jako osobę. Słowo Boże pomaga nam dostrzec Jego przymioty, które ujawniają się w dziele stwórczym (Psalm 19:2-5). Z Księgi tej wiemy także, iż nie jest On tajemniczą Trójcą, niemożliwą do ogarnięcia umysłem. On nie przegrywa wojen, wobec czego nie musi się zrzekać swej Boskości (2 Mojżeszowa 15:11; 1 Koryntian 8:5, 6; Objawienie 11:17, 18). Zawsze dotrzymuje obietnic, co przypomina nam o znaczeniu Jego pięknego imienia — Jehowa. Jest to Bóg, który powziął wspaniałe zamierzenie (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 2:4, przypis w NW; Psalm 83:19, BT; Izajasza 46:9-11). Studiując Biblię, coraz lepiej sobie uświadamiamy, że jest wierny i godny zaufania (5 Mojżeszowa 7:9; Psalm 19:8, 10; 111:7).

12. (a) Co przyciąga nas do Jehowy? (b) Jak przeżycia postaci biblijnych pobudzają do służenia Jehowie? (c) Jak ty się zapatrujesz na służbę dla Jehowy?

¹² Do Jehowy przyciąga nas przede wszystkim Jego ujmująca osobowość. Biblia wyjawia, że okazuje On ludziom miłość i miłosierdzie oraz chętnie im przebacza. Pomyśl, jakimi dobrodziejstwami obsypał Hioba, gdy ten zachował nieskazitelną prawość. Przeżycia tego męża dowodzą, iż „Jehowa jest bardzo tkliwy w uczuciach i miłosierny” (Jakuba 5:11; Joba 42:12-17). Pomyśl, jak obszedł się z Dawidem, który dopuścił się cudzołóstwa i morderstwa. Jehowa rzeczywiście gotów jest przebaczyć nawet poważne winy, jeśli zwraca się do Niego grzesznik mający „serce skruszone i zgnębione” (Psalm 51:5-13, 19). Pomyśl też, jak potraktował Saula z Tarsu, który początkowo był zaciekłym prześladowcą ludu Bożego. Przykłady te ukazują, że Bóg jest miłosierny i bardzo chętnie posługuje się osobami przejętymi skruchą (1 Koryntian 15:9; 1 Tymoteusza 1:15, 16). Paweł był zdecydowany całe swoje życie poświęcić służbie dla tego kochającego Boga (Rzymian 14:8). Czy i ty masz podobne nastawienie?

13. Jaki największy przejaw miłości Jehowy skłania ludzi o prawych sercach do oddania się Jemu?

¹³ Jak Jehowa wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej, tak i nam otworzył drogę do wybawienia z niewoli grzechu i śmierci, ofiarowując na okup Jezusa Chrystusa (Jana 3:16). Paweł oznajmił: „Bóg zaleca swoją miłość do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (Rzymian 5:8). To podyktowane miłością postanowienie skłania ludzi o prawych sercach do oddania się Jehowie przez Jezusa Chrystusa. „Przymusza nas bowiem miłość Chrystusa, ponieważ osądziliśmy, że jeden człowiek umarł za wszystkich, toteż wszyscy umarli; a umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie żyli już dla samych siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony” (2 Koryntian 5:14, 15; Rzymian 8:35-39).

14. Czy sama wiedza o czynach Jehowy wystarcza, by skłonić kogoś do oddania Mu swego życia? Objaśnij to szerzej.

¹⁴ Nie wystarczy jednak poznać osobowość Jehowy i Jego sposób postępowania z ludzkością. Należy rozbudzać w sobie wdzięczność dla Jehowy. Jak to czynić? Stosując się do zasad zawartych w Słowie Bożym, osobiście się przekonujemy, że są one naprawdę praktyczne (Izajasza 48:17). Powinniśmy sobie uświadomić, że Jehowa wyrwał nas z bagna, w którym tkwi niegodziwy świat, rządzony przez Szatana (porównaj 1 Koryntian 6:11). Dzięki usilnym staraniom, by postępować właściwie, uczymy się polegania na Jehowie i utwierdzamy w przeświadczeniu, że jest On żywym Bogiem, który wysłuchuje modlitwy (Psalm 62:9; 65:3). Szybko staje się dla nas kimś bliskim, komu możemy powierzyć najskrytsze uczucia. Rodzi się gorąca miłość. A ona niewątpliwie pobudza nas do oddania Mu swego życia.

15. Co pobudziło do służenia Jehowie pewnego mężczyznę, który dawniej był oddany pracy zawodowej?

¹⁵ Wielu poznało tego miłościwego Boga, Jehowę, i poświęciło swe życie na służbę dla Niego. Rozważmy przykład pewnego rozchwytywanego elektryka. Zdarzało się, iż pracował od rana przez cały dzień i całą noc, a do domu wracał o piątej następnego ranka. Odpoczywał około godziny i szedł wykonać następne zlecenie. „Byłem oddany swej pracy” — wspomina. Potem jednak przyłączył się do studium Biblii, które prowadzono z jego żoną. Wyjaśnia: „Wszyscy bogowie znani mi do owego czasu oczekiwali, by im służyć, ale nic nie robili dla nas. Jehowa natomiast wykazał inicjatywę i zdobył się na ogromne poświęcenie, posyłając na ziemię swego jednorodzonego Syna” (1 Jana 4:10, 19). Dziesięć miesięcy później ów mężczyzna oddał się Jehowie. Skoncentrował się odtąd na służeniu temu żywemu Bogu. Rozpoczął służbę pełnoczasową i przeniósł się tam, gdzie były większe potrzeby. Podobnie jak apostołowie ‛opuścił wszystko i poszedł w ślady Jezusa’ (Mateusza 19:27). Po dwóch miesiącach otrzymał wraz z żoną zaproszenie do służby w miejscowym biurze oddziału Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica, gdzie mógł pomagać jako elektryk. Usługuje tam już przeszło 20 lat i dalej wykonuje swą ulubioną pracę, ale już nie dla siebie, lecz dla Jehowy.

Publicznie daj dowód swego oddania

16. Jakie kroki należy poczynić, by oddać się Jehowie?

¹⁶ Po pewnym okresie studiowania Biblii zarówno młodzi, jak i starzy zaczynają cenić Jehowę oraz wszystko, co On dla nich uczynił. To powinno ich pobudzić do oddania siebie Bogu. Jak możesz to zrobić, jeśli należysz do takich osób? Po zdobyciu dokładnej wiedzy z Biblii powinieneś dostosować do niej swe postępowanie i uwierzyć w Jehowę i Jezusa Chrystusa (Jana 17:3). Okaż skruchę i zerwij z dawniejszym, grzesznym trybem życia (Dzieje 3:19). Następnym krokiem jest oddanie się Jehowie, wyrażone w uroczystej modlitwie. Niewątpliwie pozostawi ona trwały ślad w twym umyśle, gdyż dzięki niej nawiążesz nowe stosunki z Jehową.

17. (a) Dlaczego starsi omawiają z nowo oddanymi osobami przygotowane pytania? (b) Jaki ważny krok należy uczynić wkrótce po oddaniu się Bogu i w jakim celu?

¹⁷ Mojżesz wyjaśnił Izraelitom, na jakich warunkach mogą zawrzeć przymierze z Jehową, i podobnie starsi w zborach Jego Świadków pomagają nowo oddanym Mu sługom dokładnie przeanalizować, co się z tym wiąże. Korzystając z przygotowanych pytań, upewniają się, czy każdy w pełni rozumie podstawowe nauki biblijne i czy uświadamia sobie, co to znaczy być Świadkiem Jehowy. Najzupełniej właściwa jest wtedy uroczystość poświadczająca, że dana osoba oddała się Bogu. Pragnie ona rzecz jasna, by drudzy dowiedzieli się, iż nawiązała taką zaszczytną więź z Jehową (porównaj Jeremiasza 9:23). Stosownym sposobem powiadomienia ich o tym jest usymbolizowanie swego oddania chrztem wodnym. Zanurzenie w wodzie i wynurzenie z niej wyobraża, iż ktoś umiera dla dawniejszego, samolubnego stylu życia i rozpoczyna nowe życie, poświęcone spełnianiu woli Bożej. Nie jest to sakrament ani obrzęd przypominający sintoistyczny rytuał misogi, w czasie którego woda rzekomo oczyszcza jego uczestników.a Chrzest stanowi raczej publiczne poświadczenie, iż dana osoba wcześniej oddała się w modlitwie Bogu.

18. Dlaczego możemy być pewni, że nasze oddanie nie okaże się daremne?

¹⁸ Uroczystość ta głęboko zapada w pamięć, dzięki czemu stale przypomina nowym sługom Bożym o ich trwałej więzi z Jehową. W przeciwieństwie do pilotów kamikadze, oddanych swemu państwu i cesarzowi, słudzy Jehowy nie oddali Mu się na próżno, gdyż ten wiekuisty i wszechmocny Bóg zrealizuje wszystko, co zamierzył. On i tylko On jest godzien, by Mu się oddać całym sercem (Izajasza 55:9-11).

19. Co zostanie omówione w następnym artykule?

¹⁹ Jednakże sam chrzest to nie wszystko. Rodzi się na przykład pytanie: Jak oddanie się Bogu wpływa na nasze codzienne życie? Zostanie to omówione w następnym artykule.

[Przypis]

Czy sobie przypominasz?

◻ Dlaczego oddanie, które można spotkać w świecie, kończy się rozczarowaniem?

◻ Co skłoniło Izraelitów do oddania się Jehowie?

◻ Co dzisiaj pobudza nas do oddania się Jehowie?

◻ Jak możemy oddać się Bogu?

◻ Jakie znaczenie ma chrzest w wodzie?

[Ilustracja na stronie 10]

Na pustyni Synaj Izraelici oddali się Jehowie