Rodzice, czego uczycie własnym przykładem?

„Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane i dalej chodźcie w miłości” (EFEZJAN 5:1, 2).

1. Jakich pouczeń Jehowa udzielił pierwszej parze ludzkiej?

JEHOWA jest Założycielem rodziny. To Jemu każda rodzina zawdzięcza swe istnienie, On bowiem ustanowił tę instytucję i obdarzył pierwszą parę ludzką zdolnością wydawania potomstwa (Efezjan 3:14, 15). Pouczył Adama i Ewę o spoczywających na nich obowiązkach, zarazem jednak pozostawił im wiele sposobności do wykazywania inicjatywy (Rodzaju 1:28-30; 2:6, 15-22). Po ich grzechu rodziny musiały się borykać z coraz większymi trudnościami. Na szczęście Jehowa życzliwie udzielił wskazówek, dzięki którym Jego słudzy mogą sobie radzić z problemami.

2. (a) Jak Jehowa uzupełnia spisane rady wskazówkami przekazywanymi ustnie? (b) Nad czym powinni się zastanowić rodzice?

² Jehowa, nasz Wspaniały Nauczyciel, nie poprzestał na przekazaniu pisemnych wytycznych dotyczących tego, co powinniśmy robić, a czego unikać. W starożytności oprócz spisanych wskazówek podawał też ustne pouczenia przez kapłanów, proroków i głowy rodów. A za czyim pośrednictwem udziela rad w naszych czasach? Posługuje się chrześcijańskimi starszymi oraz rodzicami. Jeżeli jesteś ojcem lub matką, czy dokładasz starań, by pouczać swą rodzinę o drogach Jehowy? (Przysłów 6:20-23).

3. Jak głowy rodzin mogą naśladować skuteczne metody nauczania stosowane przez Jehowę?

³ Jak należałoby przekazywać tego rodzaju wskazówki członkom rodziny? Przykład daje Jehowa. Wyraźnie precyzuje, co jest dobre, a co złe, i często o tym przypomina (Wyjścia 20:4, 5; Powtórzonego Prawa 4:23, 24; 5:8, 9; 6:14, 15; Jozuego 24:19, 20). Zadaje też pytania pobudzające do myślenia (Hioba 38:4, 8, 31). Przemawia do uczuć i kształtuje nasze serca za pomocą przykładów oraz lekcji wziętych z życia (Rodzaju 15:5; Daniela 3:1-29). Rodzice, czy pouczając swe dzieci, próbujecie naśladować te metody?

4. Czego możemy się nauczyć od Jehowy, jeśli chodzi o karcenie, i dlaczego jest ono ważne?

⁴ Jehowa obstaje przy prawych zasadach, ale rozumie wpływ niedoskonałości. Dlatego zanim wymierzy grzesznym ludziom karę, udziela im pouczeń, przypomnień i wielokrotnie ich ostrzega (Rodzaju 19:15, 16; Jeremiasza 7:23-26). Kiedy karci, nie jest zbyt surowy, lecz zachowuje równowagę (Psalm 103:10, 11; Izajasza 28:26-29). Jeżeli tak właśnie postępujemy ze swymi dziećmi, to pokazujemy, że znamy Jehowę, i również im pomagamy Go poznać (Jeremiasza 22:16; 1 Jana 4:8).

5. Jak rodzice mogą się wzorować na Jehowie pod względem słuchania?

⁵ To cudowne, że Jehowa nas słucha jako kochający Ojciec niebiański. Nie poprzestaje na wydawaniu poleceń. Zachęca, byśmy wylewali przed Nim swe serca (Psalm 62:8). A gdy nasze odczucia nie są całkiem słuszne, nie grzmi na nas z nieba. Cierpliwie nas uczy. Jakże trafna jest więc rada apostoła Pawła: „Stańcie się naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane”! (Efezjan 4:31 do 5:1). I jakże wspaniałym wzorem jest Jehowa dla rodziców, którzy starają się pouczać swe dzieci! Jego przykład porusza nasze serca, tak iż pragniemy kroczyć w życiu Jego drogami.

Jak oddziałuje przykład

6. Jak na dzieci oddziałuje nastawienie i przykład rodziców?

⁶ Oprócz ustnych pouczeń ogromny wpływ na młodzież wywiera przykład rodziców. Czy im się to podoba, czy nie, dzieci będą ich naśladować. Rodzice zapewne się cieszą, gdy słyszą z ust swoich synów czy córek słowa, które sami kiedyś wypowiedzieli, ale czasami mogą usłyszeć coś, co ich zaszokuje. Jeżeli zarówno postępowaniem, jak i nastawieniem pokazują, że głęboko cenią sprawy duchowe, to wywierają na dzieci korzystny wpływ (Przysłów 20:7).

7. Jaki przykład dał Jefte swej córce i jakie to przyniosło rezultaty?

⁷ Siłę oddziaływania przykładu rodziców wspaniale zilustrowano w Biblii. Wódz Jefte, którym Jehowa posłużył się do rozgromienia Ammonitów, również był ojcem. Z utrwalonej w Biblii odpowiedzi, jakiej Jefte udzielił królowi Ammonu, wynika, iż musiał często czytać historyczne doniesienia o sposobie postępowania Jehowy z Izraelem. Potrafił swobodnie je przytoczyć i okazał silną wiarę w Jehowę. Własnym przykładem Jefte bez wątpienia pomógł swej córce rozwinąć taką wiarę i takiego ducha ofiarności, że podjęła na resztę życia służbę jako niezamężna niewiasta oddana wyłącznie Jehowie (Sędziów 11:14-27, 34-40; porównaj Jozuego 1:8).

8. (a) Jaką wspaniałą postawą odznaczali się rodzice Samuela? (b) Jakie korzyści odniósł z tego Samuel?

⁸ Samuel był wzorowym dzieckiem i przez całe życie wiernie służył Bogu jako prorok. Czy chciałbyś, by tak postępowały twoje dzieci? Rozważmy, jaki przykład dali mu rodzice: Elkana i Anna. Chociaż w ich domu nie wszystko układało się pomyślnie, regularnie wyruszali do Szilo, by oddawać cześć Bogu tam, gdzie znajdował się święty przybytek (1 Samuela 1:3-8, 21). Zwróćmy uwagę na głębokie uczucia wyrażone przez Annę w modlitwie (1 Samuela 1:9-13). Zauważmy też, jak oboje poważnie traktowali spełnianie obietnic składanych Bogu (1 Samuela 1:22-28). Ich wspaniały przykład na pewno pomógł Samuelowi rozwinąć przymioty, dzięki którym trzymał się właściwej drogi, mimo iż wokół niego rzekomi słudzy Jehowy lekceważyli Jego prawa. Z czasem Jehowa powierzył mu odpowiedzialne zadanie, powołując go na swego proroka (1 Samuela 2:11, 12; 3:1-21).

9. (a) Kto w domu Tymoteusza wywierał na niego dobry wpływ? (b) Jakim człowiekiem okazał się później Tymoteusz?

⁹ Czy chciałbyś, żeby twój syn był taki jak Tymoteusz, który już w młodym wieku współpracował z apostołem Pawłem? Ojciec Tymoteusza nie podzielał jego przekonań, ale matka i babka dawały mu wyśmienity przykład pod względem doceniania spraw duchowych. W ten sposób niewątpliwie zapewniły mu dobry start w chrześcijańskim życiu. Jak czytamy, jego matka, Eunike, i babka, Lois, miały „nieobłudną wiarę”. Chrześcijanki te nie prowadziły podwójnego życia; naprawdę postępowały zgodnie ze swymi wierzeniami i tego samego uczyły młodego Tymoteusza. Okazał się on człowiekiem godnym zaufania, szczerze zainteresowanym pomyślnością drugich (2 Tymoteusza 1:5; Filipian 2:20-22).

10. (a) Kto poza domem może mieć wpływ na nasze dzieci? (b) Jak powinniśmy reagować, gdy zauważymy skutki takiego oddziaływania w mowie lub postawie dzieci?

¹⁰ Na nasze dzieci oddziałuje nie tylko to, co widzą w domu. Wpływ na nie wywierają też koledzy w szkole, jak również nauczyciele, mający przecież za zadanie kształtować młode umysły, a także ludzie, według których każdy powinien się dopasować do zwyczajów przyjętych od dawna w danej społeczności, wybitni sportowcy, wysławiani za swe osiągnięcia, oraz urzędnicy państwowi, o których postępowaniu donoszą media. Ponadto miliony dzieci doświadcza na sobie okrucieństw wojny. Czy powinniśmy być zaskoczeni, jeśli zauważymy takie wpływy w mowie lub postawie naszych dzieci? Jak wtedy zareagujemy? Czy sprawę załatwi ostra reprymenda lub prawienie morałów? Zamiast pochopnie strofować dzieci, lepiej zadać sobie pytanie: Czy sposób, w jaki Jehowa postępuje z nami, nie dostarcza wskazówek przydatnych w zaistniałej sytuacji? (Porównaj Rzymian 2:4).

11. Jaki wpływ na dzieci mogą wywierać błędy rodziców?

¹¹ Oczywiście niedoskonali rodzice nie zawsze znajdą najlepsze rozwiązanie. Mogą popełniać błędy. Gdy dzieci to zauważą, czy stracą szacunek do rodziców? Może się tak zdarzyć, zwłaszcza jeśli rodzice chcą zatuszować własne niedociągnięcia demonstrowaniem swej władzy. Ale wynik okaże się zupełnie inny, gdy są pokorni i szczerze przyznają się do błędu. W ten sposób dadzą dzieciom wzór godny naśladowania (Jakuba 4:6).

Czego możemy nauczyć własnym przykładem

12, 13. (a) Czego dzieci muszą się nauczyć o miłości i jak można im w tym skutecznie pomóc? (b) Dlaczego to takie ważne, by dzieci pojęły, na czym polega miłość?

¹² Jeżeli ustne pouczenia idą w parze z dobrym przykładem, można w ten sposób naprawdę skutecznie nauczyć wielu cennych rzeczy. Rozważmy kilka z nich.

¹³ Okazywanie niesamolubnej miłości. W nauce wyrażania takiej miłości własny przykład odgrywa bardzo ważną rolę. ‛Miłujemy, ponieważ Bóg pierwszy nas umiłował’ (1 Jana 4:19). On jest Źródłem miłości i jej najwspanialszym wzorem. Biblia przeszło 100 razy wspomina o miłości agápe, opartej na zasadach. Właśnie po niej można rozpoznać prawdziwych chrześcijan (Jana 13:35). Mamy nią darzyć Boga i Jezusa Chrystusa oraz siebie nawzajem, a nawet ludzi nie cieszących się naszą szczególną sympatią (Mateusza 5:44, 45; 1 Jana 5:3). Jeśli chcemy skutecznie wszczepiać taką miłość dzieciom, musimy najpierw mieć ją w sercach i przejawiać we własnym życiu. Czyny mówią głośniej niż słowa. Dzieci muszą widzieć i odczuwać w rodzinie miłość oraz podobne przymioty, takie jak czułe przywiązanie. W przeciwnym wypadku będą się gorzej rozwijać pod względem fizycznym, umysłowym i emocjonalnym. Muszą też widzieć, jak się okazuje stosowną miłość i przywiązanie współchrześcijanom spoza rodziny (Rzymian 12:10; 1 Piotra 3:8).

14. (a) Jak można nauczyć dzieci wykonywania pracy dającej zadowolenie? (b) Jak to może wyglądać w twojej rodzinie?

¹⁴ Wdrażanie do pracy. Praca to jedna z podstawowych dziedzin życia. Aby mieć poczucie własnej wartości, trzeba się nauczyć dobrze wykonywać pracę (Kaznodziei 2:24; 2 Tesaloniczan 3:10). Jeżeli dziecko otrzymuje jakieś zadanie bez dokładniejszych wyjaśnień, a potem zostaje zbesztane za niezadowalające wywiązanie się z niego, to mało prawdopodobne, by się nauczyło dobrze pracować. Ale kiedy robi coś razem z rodzicami i słyszy zasłużone pochwały, zapewne nauczy się pracować tak, by czerpać z tego zadowolenie. Gdy rodzice dają dobry przykład i udzielają niezbędnych wyjaśnień, dzieci uczą się nie tylko pracować, ale też pokonywać trudności, doprowadzać sprawy do końca, rozsądnie myśleć i podejmować decyzje. Poza tym w takich warunkach łatwiej im będzie zrozumieć, że Jehowa także pracuje, i to bardzo dobrze, a Jezus naśladuje swego Ojca (Rodzaju 1:31; Przysłów 8:27-31; Jana 5:17). Jeżeli rodzina prowadzi gospodarstwo lub jakiś interes, niektórzy jej członkowie mogą pracować razem. Matka może też uczyć syna lub córkę gotowania lub sprzątania po posiłku. Ojciec, który dojeżdża gdzieś do pracy, mógłby zaplanować z dziećmi wspólne zajęcia w domu. Ileż korzyści odnoszą one, gdy rodzice nie tylko wymagają od nich natychmiastowego wywiązywania się z zadań, ale uczą je, jak żyć!

15. W jaki sposób można zaszczepiać wiarę? Podaj przykład.

¹⁵ Zachowywanie wiary w obliczu sprzeciwu. Wiara również odgrywa w naszym życiu istotną rolę. Kiedy omawia się ten przymiot na studium rodzinnym, dzieci uświadamiają sobie, na czym on polega. Mogą też dowiadywać się o sprawach, które rozbudzą w ich sercu wiarę. Ale gdy widzą, że rodzice niezachwianie okazują ją w obliczu ciężkich prób, może to wywrzeć wpływ na całe ich życie. Mąż pewnej zainteresowanej z Panamy zagroził, że wyrzuci ją z domu, jeśli nie przestanie służyć Jehowie. Ona jednak razem z czwórką małych dzieci regularnie docierała do Sali Królestwa, choć musiała iść pieszo 16 kilometrów, a potem jeszcze 30 kilometrów jechać autobusem. Jej przykład zachęcił około 20 członków rodziny do opowiedzenia się po stronie prawdy.

Dawanie przykładu w codziennym czytaniu Biblii

16. Dlaczego warto codziennie czytać Biblię w gronie rodziny?

¹⁶ Do najcenniejszych zwyczajów, jakie może wprowadzić każda rodzina, należy regularne czytanie Biblii — skorzystają na tym rodzice, a dzieci będą miały wzór do naśladowania. Jeżeli tylko możecie, starajcie się codziennie czytać jakiś fragment Biblii. Nie chodzi przy tym o ilość przeczytanego materiału. Znacznie ważniejsza jest regularność i sposób, w jaki się to robi. Z dziećmi warto oprócz czytania Biblii słuchać z kaset książki Mój zbiór opowieści biblijnych, jeśli jest nagrana w waszym języku. Codzienne czytanie Słowa natchnionego przez Boga pomoże wam stale pamiętać o Jego myślach. Poza tym jeśli zapoznajemy się z Biblią nie tylko osobiście, ale całą rodziną, wszystkim jej członkom łatwiej jest kroczyć drogami Jehowy. Właśnie do tego zachęcano na ubiegłorocznych zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Boża droga życia”, w dramacie Rodziny — pielęgnujcie zwyczaj codziennego czytania Biblii! (Psalm 1:1-3).

17. Jak wspólne czytanie Biblii i zapamiętywanie ważniejszych wersetów ułatwia zastosowanie rady z Listu do Efezjan 6:4?

¹⁷ Czytanie Biblii w gronie rodziny jest zgodne ze słowami apostoła Pawła z jego natchnionego listu do chrześcijan w Efezie: „Ojcowie, nie drażnijcie swych dzieci, ale je wychowujcie, karcąc je i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy” (Efezjan 6:4). Co znaczy ta wypowiedź? „Ukierunkowywanie umysłów” to dosłownie „wkładanie do umysłu”; chrześcijańskim ojcom polecono więc niejako wszczepiać dzieciom umysł Jehowy Boga, by mogły dokładnie poznać Jego myśli. Aby osiągnąć ten cel, warto zachęcać dzieci do zapamiętywania ważnych wersetów biblijnych. Chodzi o to, by myśli Jehowy kierowały ich sposobem myślenia, a w ich pragnieniach i postępowaniu zaczęły się stopniowo uwidaczniać zbożne mierniki — bez względu na to, czy rodzice są przy nich obecni, czy nie. Podstawą takiego sposobu myślenia jest właśnie Biblia (Powtórzonego Prawa 6:6, 7).

18. Co warto zrobić podczas czytania Biblii, aby: (a) dobrze zrozumieć omawiany fragment? (b) odnieść pożytek z zawartych w niej rad? (c) działać zgodnie z objawionym w niej zamierzeniem Jehowy? (d) skorzystać z tego, co ona mówi o sposobie myślenia i postępowania różnych osób?

¹⁸ Oczywiście jeśli Biblia ma oddziaływać na nasze życie, musimy ją rozumieć. W wypadku wielu osób wymaga to kilkakrotnego przeczytania danego fragmentu. Aby w pełni pojąć znaczenie niektórych wyrażeń, nieraz trzeba sięgnąć do słownika, skorowidza lub jakiejś innej publikacji. Jeżeli omawiany werset zawiera rady lub polecenia, poświęćcie czas na rozważenie, dlaczego są one słuszne w dzisiejszych warunkach. Moglibyście też zapytać: „Jaki pożytek przyniesie nam stosowanie się do tych wskazówek?” (Izajasza 48:17, 18). Jeśli w analizowanych wersetach jest mowa o jakimś aspekcie zamierzenia Jehowy, zadaj pytanie: „Jak to wpływa na nasze życie?” Będziecie też czytać o sposobie myślenia i postępowania różnych osób. Jakie trudności napotykały w życiu? Jak je pokonały? Jaką korzyść możemy odnieść z ich przykładu? Zawsze rezerwujcie czas na zastanowienie się, co dana relacja oznacza dla nas, żyjących obecnie (Rzymian 15:4; 1 Koryntian 10:11).

19. Co możemy dać dzieciom jako naśladowcy Boga?

¹⁹ Jakiż to wspaniały sposób na to, by Boże myśli oddziaływały na nasze umysły i serca! Dzięki temu rzeczywiście staniemy się „naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane” (Efezjan 5:1). Zarazem okażemy się dla naszych pociech wzorami naprawdę godnymi naśladowania.

Czy pamiętasz?

◻ Jak rodzice mogą odnieść pożytek z wzorowania się na Jehowie?

◻ Dlaczego ustne pouczanie dzieci musi być poparte dobrym przykładem rodziców?

◻ Czego rodzice mogą najlepiej nauczyć dzieci własnym przykładem?

◻ Jak możemy odnieść pełny pożytek ze wspólnego czytania Biblii?

Całą rodziną regularnie studiujcie Słowo Boże

„Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy” (MATEUSZA 4:4).

1. Co Biblia mówi o spoczywającym na ojcach obowiązku zapoznawania dzieci z drogami Jehowy?

JEHOWA BÓG wielokrotnie przypominał ojcom, że mają obowiązek pouczać swe dzieci. W ten sposób nie tylko nauczą je żyć teraz, ale też przygotują do życia w przyszłości. Anioł reprezentujący Boga uświadomił Abrahamowi, iż jest odpowiedzialny za pouczanie swych domowników, by „strzegli drogi Jehowy” (Rodzaju 18:19). W Izraelu rodzice mieli wyjaśniać dzieciom, jak Bóg wybawił cały naród z Egiptu i jak na Horebie dał mu Prawo u stóp góry Synaj (Wyjścia 13:8, 9; Powtórzonego Prawa 4:9, 10; 11:18-21). Chrześcijańscy ojcowie mają wychowywać dzieci, „ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy” (Efezjan 6:4). Nawet jeśli tylko jedno z rodziców służy Jehowie, musi się starać pouczać dzieci o Jego drogach (2 Tymoteusza 1:5; 3:14, 15).

2. Czy studium rodzinne jest potrzebne w domu, w którym nie ma dzieci? Wyjaśnij to szerzej.

² Nie znaczy to, że rodzinne studium Słowa Bożego ma się odbywać tylko w domach, w których są dzieci. Jeżeli nie zapominają o nim bezdzietni małżonkowie, dają tym dowód szacunku dla spraw duchowych (Efezjan 5:25, 26).

3. Dlaczego studium rodzinne powinno odbywać się regularnie?

³ Aby osiągnąć jak najlepsze wyniki, trzeba dbać o regularność, zgodnie z lekcją, której Jehowa udzielił Izraelowi na pustyni: „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz człowiek żyje każdą wypowiedzią z ust Jehowy” (Powtórzonego Prawa 8:3). W zależności od warunków jedne rodziny mogą studiować co tydzień, drugie zaś codziennie, a za to krócej. Najważniejsze jest, by nie pozostawiać studium przypadkowi. „Wykupujcie” na nie czas. Warto ponosić koszty związane z poświęcaniem go na studium. Od tego zależy życie członków rodziny (Efezjan 5:15-17; Filipian 3:16).

Pamiętaj o dążeniu do celów

4, 5. (a) Jaki ważny cel Jehowa wytknął poprzez Mojżesza rodzicom pouczającym swe dzieci? (b) Jak to wygląda w naszych czasach?

⁴ Prowadząc studium rodzinne, najwięcej dobrego osiągniesz wtedy, gdy będziesz pamiętał o dążeniu do konkretnych celów. Omówmy kilka z nich.

⁵ Podczas każdego studium starajcie się zaszczepiać miłość do Jehowy Boga. Kiedy przed wejściem do Ziemi Obiecanej Izraelici zgromadzili się na równinach moabskich, Mojżesz skierował ich uwagę na nakaz uznany później przez Jezusa Chrystusa za ‛największe przykazanie w Prawie’. Co to za nakaz? „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całą swą siłą życiową” (Mateusza 22:36, 37; Powtórzonego Prawa 6:5). Mojżesz zachęcił Izraelitów, by wzięli sobie te słowa głęboko do serca i by uczyli tego swe dzieci. Konieczne więc było przypominanie, uwypuklanie powodów, dla których należy kochać Jehowę, reagowanie na skłonności i zachowania mogące osłabiać tę miłość, a także przejawianie jej we własnym życiu. Czy nasze dzieci nie potrzebują takich samych pouczeń? Oczywiście! Trzeba im też pomagać, by ‛obrzezały swe serca’, czyli pozbyły się wszystkiego, co mogłoby zagłuszać miłość do Boga (Powtórzonego Prawa 10:12, 16; Jeremiasza 4:4). Może tu chodzić o pragnienia typowe dla tego świata lub o chęć zaangażowania się w jego sprawy (1 Jana 2:15, 16). Miłość do Jehowy musi się przejawiać w działaniu, musi pobudzać do spełniania uczynków, które się podobają naszemu niebiańskiemu Ojcu (1 Jana 5:3). Jeżeli zależy wam na długotrwałych korzyściach, każde wasze studium rodzinne powinno tę miłość pogłębiać.

6. (a) Z czym się wiąże przekazywanie dokładnej wiedzy? (b) Jak Pismo Święte uwypukla znaczenie dokładnej wiedzy?

⁶ Przekazujcie dokładną wiedzę o wymaganiach Bożych. Co się z tym wiąże? Nie chodzi o to, by dzieci umiały odczytać z książki lub czasopisma odpowiedzi na pytania. Aby dobrze zrozumiały kluczowe słowa i główne myśli, zazwyczaj potrzebna jest dyskusja. Dokładna wiedza bardzo pomaga przyoblekać się w nową osobowość, a gdy w życiu pojawią się trudności — koncentrować się na sprawach naprawdę istotnych i w ten sposób zabiegać o uznanie Boże (Filipian 1:9-11; Kolosan 1:9, 10; 3:10).

7. (a) Jakie pytania pomagają rodzinie dostrzec praktyczną wartość studiowanego materiału? (b) Jak Pismo Święte podkreśla, że warto do tego dążyć?

⁷ Pomóżcie dostrzegać praktyczne zastosowanie nabywanej wiedzy. W tym celu na każdym studium starajcie się pytać: „Jak ten materiał powinien wpłynąć na nasze życie? Czy nie wymaga od nas dokonania jakichś zmian w postępowaniu? Dlaczego powinniśmy chcieć je wprowadzać?” (Przysłów 2:10-15; 9:10; Izajasza 48:17, 18). Zwracanie należytej uwagi na praktyczne zastosowanie materiału odgrywa istotną rolę w duchowym rozwoju wszystkich członków rodziny.

Mądrze korzystaj z pomocy do nauczania

8. Jakich pomocy do studiowania Biblii dostarcza klasa niewolnika?

⁸ „Niewolnik wierny i roztropny” dostarcza rozlicznych pomocy, z których można korzystać podczas studium. Czasopismo Strażnica, służące do analizowania Biblii, dostępne jest w 131 językach. W 153 językach wydano książki przeznaczone do studium Pisma Świętego, w 284 — broszury, w 61 — taśmy magnetofonowe, w 41 — kasety wideo, a w 9 nawet program komputerowy ułatwiający wyszukiwanie informacji w literaturze biblijnej! (Mateusza 24:45-47).

9. Jak rady z wersetów podanych w tym akapicie można zastosować podczas studium Strażnicy w gronie rodzinnym?

⁹ Wiele rodzin wspólnie przygotowuje się do zborowego studium Strażnicy. Ileż to przynosi korzyści! Szczególnie Strażnica zawiera pokarm duchowy, który krzepi sług Jehowy na całym świecie. Jeżeli studiujecie to czasopismo całą rodziną, nie poprzestawajcie na odczytywaniu akapitów i odpowiadaniu na pytania. Starajcie się dobrze zrozumieć materiał. Odszukujcie podane, lecz niezacytowane wersety biblijne. Zachęcajcie członków rodziny, by wyjaśniali ich związek z omawianym akapitem. Zaangażujcie się w studium całym sercem (Przysłów 4:7, 23; Dzieje 17:11).

10. Co można zrobić, by dzieci z radością uczestniczyły w studium?

¹⁰ Jeżeli macie dzieci, co moglibyście zrobić, żeby wspólne studium nie przeobraziło się w rodzinny rytuał, lecz było budujące, ciekawe i sprawiało radość? Starajcie się wszystkich odpowiednio angażować, żeby się skupiali na analizowanym materiale. W miarę możności dopilnujcie, aby każde dziecko miało własną Biblię i studiowaną publikację. Rodzice mogą naśladować serdeczność okazywaną przez Jezusa, siadając blisko dzieci i obejmując któreś z nich ramieniem (porównaj Marka 10:13-16). Ojciec może poprosić synka lub córeczkę o objaśnienie jakiejś ilustracji. Niekiedy warto wcześniej przydzielić do odczytania wybrany werset biblijny. Starsze dziecko mogłoby podać praktyczne zastosowanie rozważanych myśli.

11. Z jakich pomocy warto korzystać i jak można się nimi z powodzeniem posługiwać podczas studium rodzinnego?

¹¹ Chociaż podstawą waszych wspólnych dyskusji może być Strażnica, nie zapominajcie o innych pomocach do studium, dostępnych w wielu językach. Dodatkowe informacje lub znaczenie terminów biblijnych można znaleźć w leksykonie Wnikliwe poznawanie Pism. Szukanie odpowiedzi na pytania ułatwiają też skorowidze do naszych publikacji oraz specjalny program komputerowy opracowany przez Towarzystwo. Jeżeli w waszym języku są dostępne takie narzędzia, nauka korzystania z nich podczas studium rodzinnego może stanowić cenną lekcję. Aby obudzić zainteresowanie najmłodszych, możecie przeznaczyć część czasu na obejrzenie fragmentu jednego z pouczających filmów Towarzystwa lub odtworzenie z kasety magnetofonowej dramatu, aby potem go omówić. Mądre posługiwanie się tymi pomocami sprawi, że studium będzie ciekawe i pożyteczne dla całej rodziny.

Dostosuj studium do potrzeb rodziny

12. Jaką rolę może odegrać wspólne studium w zaspokajaniu pilnych potrzeb rodziny?

¹² Niewykluczone, że zazwyczaj całą rodziną analizujecie artykuł ze Strażnicy przewidziany do studium w danym tygodniu. Trzymajcie jednak rękę na pulsie. Jeżeli matka nie pracuje zawodowo, może uda się jej każdego dnia spędzić trochę czasu z dziećmi, gdy wrócą ze szkoły. Pozwoli to zaradzić niektórym trudnościom, choć innym wypadnie poświęcić więcej uwagi. Jeśli dostrzeżecie w rodzinie potrzeby wymagające natychmiastowego działania, nie bagatelizujcie ich (Przysłów 27:12). Nie muszą to być jedynie kłopoty w szkole. Wybierzcie stosowny materiał i zapowiedzcie wcześniej, co będzie studiowane.

13. Dlaczego w gronie rodziny warto porozmawiać o tym, jak sobie radzić z ubóstwem?

¹³ Oto przykład: Ponieważ znaczna część świata tkwi w szponach ubóstwa, w niejednym miejscu może się okazać konieczne rozważenie, jak sobie radzić z tym problemem. Czy nie byłoby dobrze, gdybyście na studium rodzinnym omówili sytuacje, z którymi możecie się spotkać w życiu, oraz odpowiednie zasady biblijne? (Przysłów 21:5; Kaznodziei 9:11; Hebrajczyków 13:5, 6, 18).

14. Ze względu na jakie sytuacje wskazane jest wspólne omówienie poglądu Jehowy na przemoc, wojny i chrześcijańską neutralność?

¹⁴ Inną sprawą wymagającą omówienia jest przemoc. Wszyscy musimy wziąć sobie głęboko do umysłu i serca punkt widzenia Jehowy (Rodzaju 6:13; Psalm 11:5). Studium rodzinne może być okazją do podyskutowania o szkolnych chuliganach, o tym, czy uczyć się sztuk walki, oraz o doborze stosownych rozrywek. Na porządku dziennym są różne konflikty — prawie każdy kraj jest nękany jak nie wojną domową albo waśniami na tle politycznym czy narodowościowym, to walkami gangów. Może więc i w waszej rodzinie warto poruszyć kwestię kierowania się miernikami chrześcijańskimi w tak skłóconym środowisku (Izajasza 2:2-4; Jana 17:16).

15. Jak należy pouczać dzieci o życiu płciowym i małżeństwie?

¹⁵ Dorastające dzieci trzeba stosownie do wieku pouczać o życiu płciowym i małżeństwie. W niektórych społeczeństwach większość rodziców w ogóle nie rozmawia z dziećmi na te tematy. Jeżeli nie zostaną uświadomione, przyswoją sobie wypaczone wyobrażenia rówieśników, co może mieć tragiczne następstwa. Czyż nie lepiej naśladować Jehowę, który udziela w Biblii bardzo bezpośrednich, a przy tym taktownych rad? Pomogą one naszym dzieciom zachować poczucie własnej wartości i odnosić się z szacunkiem do osób płci odmiennej (Przysłów 5:18-20; Kolosan 3:5; 1 Tesaloniczan 4:3-8). Nawet jeśli już rozmawialiście o tych sprawach, nie wahajcie się do nich powrócić. Ponieważ ciągle wyłaniają się nowe sytuacje, konieczne jest powtarzanie.

16. (a) Kiedy w różnych domach odbywa się studium rodzinne? (b) Jak udało się wam pokonać przeszkody utrudniające waszej rodzinie prowadzenie regularnego studium?

¹⁶ Kiedy może się odbywać studium rodzinne? W wielu domach wzorem rodzin Betel na całym świecie rezerwuje się na nie poniedziałkowe wieczory. Komuś mogą odpowiadać inne dni. W Argentynie rodzice z dziewięciorgiem dzieci co dzień wstawali o piątej rano, by wziąć udział we wspólnym studium. Ze względu na zróżnicowany rozkład zajęć nie pasowała im żadna inna pora. Nie było to łatwe, ale w umysłach i sercach dzieci głęboko utkwił fakt, iż studium rodzinne ma ogromne znaczenie. Na Filipinach pewien starszy regularnie prowadził takie studium z żoną i trójką dorastających dzieci. W ciągu tygodnia rodzice studiowali jeszcze z każdym osobno, by wszystkie przyswoiły sobie prawdę. W USA siostra, której mąż nie jest Świadkiem Jehowy, codziennie odprowadza dzieci do autobusu szkolnego. Na przystanku przez jakieś 10 minut wspólnie czytają i omawiają stosowny materiał do studium Biblii, a potem mama jeszcze modli się krótko z dziećmi. W Demokratycznej Republice Konga dla pewnej kobiety, której mąż nie będący Świadkiem Jehowy porzucił rodzinę, studium stanowi nie lada wyzwanie ze względu na skromne wykształcenie. Pomaga jej dorosły syn, który co tydzień ją odwiedza i przewodzi studium z udziałem matki i młodszych braci. Ona sama daje piękny przykład sumiennym przygotowywaniem się. Czy waszej rodzinie nic nie przeszkadza w regularnym studiowaniu? Nie poddawajcie się. Gorliwie zabiegajcie o to, by Jehowa pobłogosławił wasze starania o takie systematyczne rozważanie Biblii w gronie rodzinnym (Marka 11:23, 24).

Dobrodziejstwa wytrwałości

17. (a) Co jest niezbędne, by studium rodzinne mogło się odbywać systematycznie? (b) Jaki przykład podkreśla wartość regularnego pouczania rodziny o drogach Jehowy?

¹⁷ Niezbędne jest planowanie. Konieczna jest także wytrwałość. Ale korzyści wynikające z regularnego studium rodzinnego są naprawdę warte wysiłków (Przysłów 22:6; 3 Jana 4). Hilda i Franz z Niemiec wychowali jedenaścioro dzieci. Po latach ich córka Magdalena powiedziała: „Najbardziej cenię dziś to, że codziennie otrzymywaliśmy porcję pokarmu duchowego”. Kiedy pod rządami Adolfa Hitlera coraz bardziej szerzył się duch nacjonalizmu, ojciec Magdaleny wiedział, że nadejdą próby, więc za pomocą Biblii przygotowywał na nie rodzinę. Po jakimś czasie młodsze dzieci zabrano do zakładu poprawczego, a resztę rodziny wysłano do więzień lub obozów koncentracyjnych. Niektórych stracono. Wszyscy odznaczali się mocną wiarą, i to nie tylko w okresie zaciekłych prześladowań, ale też — ci, co przeżyli — w późniejszych latach.

18. Jaki plon przynoszą wysiłki rodziców samotnie wychowujących dzieci?

¹⁸ Wielu samotnych rodziców albo małżonków, których partnerzy nie podzielają ich wierzeń, również zapewnia dzieciom regularne pouczenia biblijne. Pewna wdowa w Indiach usilnie starała się zaszczepić dwójce dzieci miłość do Jehowy. Kiedy jednak syn przestał utrzymywać kontakt z ludem Bożym, była zdruzgotana. Błagała Jehowę o przebaczenie wszelkich błędów, jakie być może popełniła przy jego wychowywaniu. Ale syn nie zapomniał przekazywanych mu nauk. Po przeszło dziesięciu latach powrócił, zrobił wspaniałe postępy duchowe i został starszym w zborze. Obecnie razem z żoną usługują pełnoczasowo jako pionierzy. Ileż radości zaznają rodzice, którzy wzięli sobie do serca radę Jehowy i Jego organizacji, by regularnie zapewniać swej rodzinie pouczenia biblijne! Czy i wasza rodzina stosuje się do tej rady?

Czy potrafisz wyjaśnić?

◻ Dlaczego regularne studium rodzinne ma ogromne znaczenie?

◻ Do jakich celów należy zmierzać podczas każdego studium w gronie rodziny?

◻ Jakie mamy pomoce do nauczania?

◻ Jak można dostosować studium do potrzeb rodziny?

[Ilustracja na stronie 15]

Zmierzanie do konkretnych celów wzbogaci wasze studium rodzinne

Rodziny, wysławiajcie Boga razem z Jego zborem

„Pośród zebranych rzesz będę błogosławić Jehowę” (PSALM 26:12).

1. Co oprócz modlitwy i rodzinnego studium Biblii jest istotną częścią prawdziwego wielbienia Boga?

ODDAWANIE czci Jehowie nie ogranicza się tylko do modlitwy i studium Biblii w domu — obejmuje też uczestnictwo w działalności zboru Bożego. W starożytnym Izraelu polecono ‛zgromadzić lud, mężczyzn i kobiety, i maleństwa’, by się uczyli praw Boga i dzięki temu chodzili Jego drogami (Powtórzonego Prawa 31:12; Jozuego 8:35). Osoby starsze oraz „młodzieńców, a także dziewice” zachęcano do wysławiania imienia Jehowy (Psalm 148:12, 13). Podobnie jest w zborze chrześcijańskim. W Salach Królestwa na całym świecie mężczyźni, kobiety i dzieci chętnie zabierają głos, gdy program przewiduje udział słuchaczy, i czerpią z tego niekłamaną radość (Hebrajczyków 10:23-25).

2. (a) Dlaczego przygotowywanie się do zebrań odgrywa ważną rolę w pomaganiu młodym, by czerpali z nich radość? (b) Czyj przykład ma doniosłe znaczenie?

² To prawda, że pomaganie młodym, aby nabrali dobrego zwyczaju uczestniczenia w działalności zboru, bywa niełatwym zadaniem. W czym może tkwić problem, jeśli przebywanie z rodzicami na zebraniach najwyraźniej nie sprawia dzieciom radości? Jak wiadomo, na ogół mają one niewielką zdolność koncentracji i szybko się nudzą. Pomocne może więc być przygotowanie. Bez tego dzieci nie mogą w pełni uczestniczyć w zebraniach (Przysłów 15:23). Jeśli nie są do nich przygotowane, trudno im robić postępy duchowe, które dają zadowolenie (1 Tymoteusza 4:12, 15). Co więc należałoby zrobić? Przede wszystkim rodzice muszą się zastanowić, czy sami przygotowują się do zebrań. Ich przykład wywiera ogromny wpływ (Łukasza 6:40). Niemałe znaczenie ma też staranne planowanie studium rodzinnego.

Kształtowanie serca

3. Dlaczego szczególnym celem studium rodzinnego powinno być kształtowanie serca i z czym się to wiąże?

³ Celem studium rodzinnego powinno być nie tylko napełnianie umysłu wiedzą, lecz także kształtowanie serca. Oznacza to, że trzeba znać kłopoty poszczególnych członków rodziny i każdego otaczać serdeczną troską. O Jehowie powiedziano, iż ‛bada serce’ (1 Kronik 29:17).

4. (a) Co to znaczy, że komuś „nie dostaje serca”? (b) Co obejmuje ‛nabywanie serca’?

⁴ Co Jehowa widzi, gdy bada serca naszych dzieci? Większość z nich powie zapewne, że kocha Boga, i to jest godne pochwały. Jednakże człowiek młody lub dopiero od niedawna poznający Jehowę ma mało doświadczenia w kroczeniu Jego drogami. Jak to ujmuje Biblia, może mu ‛nie dostawać serca’. Oczywiście nie wszystkie jego pobudki są złe, ale na doprowadzenie serca do stanu, który naprawdę podoba się Bogu, potrzeba czasu. W grę wchodzi dostosowanie myśli, pragnień, uczuć i celów życiowych do mierników Bożych w stopniu możliwym dla niedoskonałych ludzi. Kto w taki zbożny sposób kształtuje swe wnętrze, ten „nabywa serca” (Przysłów 9:4; 19:8).

5, 6. Jak rodzice mogą pomóc dzieciom w ‛nabywaniu serca’?

⁵ Czy rodzice mogą pomóc dzieciom ‛nabywać serca’? Rzecz jasna nikt nie może sam poprawić stanu serca innej osoby. Każdy z nas ma wolną wolę, a poza tym wiele zależy od tego, czym zaprzątamy sobie umysł. Niemniej rodzice kierujący się rozeznaniem potrafią poznać, co kryje się w sercu dziecka i jakiej pomocy należałoby mu udzielić. Pytajcie je więc: „Co o tym sądzisz?” albo: „Jak naprawdę chciałbyś postąpić?” Potem uważnie go wysłuchajcie. Nie wpadajcie w rozdrażnienie (Przysłów 20:5). Jeżeli chcecie trafić dziecku do serca, musicie stworzyć atmosferę życzliwości, wzajemnego zrozumienia i miłości.

⁶ W celu umocnienia dobrych skłonności często rozmawiajcie o poszczególnych owocach ducha i wspólnie pracujcie nad wydawaniem ich przez całą rodzinę (Galatów 5:22, 23). Rozbudzajcie miłość do Jehowy i Jezusa Chrystusa nie tylko mówieniem, że powinno się ich kochać, ale też dyskutowaniem nad tym, dlaczego jest to właściwe i jak można uzewnętrzniać taką miłość (2 Koryntian 5:14, 15). Zaszczepiajcie chęć czynienia tego, co słuszne, rozważając wynikające z tego korzyści. Pomagajcie rozwijać pragnienie unikania złych myśli, słów i czynów, omawiając ich fatalne następstwa (Amosa 5:15; 3 Jana 11). Wykazujcie, jak właściwy i niewłaściwy sposób myślenia, mówienia i postępowania może wpływać na naszą więź z Jehową.

7. Jak pomóc dzieciom rozwiązywać problemy i podejmować decyzje w sposób, który zacieśni ich więź z Jehową?

⁷ Kiedy dziecko się czymś martwi albo musi powziąć ważną decyzję, zapytajcie je: „Co według ciebie sądzi o tym Jehowa? Czy wziąłeś pod uwagę to, co już o Nim wiesz? Czy modliłeś się do Niego w tej sprawie?” Jak najwcześniej starajcie się uświadomić dzieciom, iż w całym swym życiu powinny się stale upewniać, co jest wolą Bożą, a potem zgodnie z nią postępować. Kiedy nawiążą bliską, osobistą więź z Jehową, chodzenie Jego drogami będzie im sprawiać przyjemność (Psalm 119:34, 35). Dzięki temu będą sobie bardzo cenić przywilej należenia do zboru prawdziwego Boga.

Przygotowywanie się do zebrań

8. (a) Dzięki czemu łatwiej można uwzględnić podczas studium rodzinnego wszystkie istotne sprawy? (b) Jak ważne jest takie studium?

⁸ Jest wiele spraw, którym trzeba poświęcać uwagę podczas studium rodzinnego. Jak uwzględnić każdą z nich? Nie da się zrobić wszystkiego naraz. Może się jednak okazać pomocne sporządzenie odpowiedniej listy (Przysłów 21:5). Od czasu do czasu przejrzyj ją i pomyśl, czym należałoby się szczególnie zająć. Interesuj się żywo postępami każdego domownika. Studium rodzinne to ważny element chrześcijańskiego kształcenia, przygotowujący nas do życia teraz i w bezkresnej przyszłości (1 Tymoteusza 4:8).

9. Jakie cele związane z przygotowywaniem się do zebrań można kolejno osiągać w ramach studium rodzinnego?

⁹ Czy na studium rodzinnym przygotowujecie się do zebrań? Moglibyście przy tym stopniowo zmierzać do kilku celów. Osiągnięcie jednych może wymagać tygodni, innych zaś — miesięcy czy nawet lat. Oto niektóre z tych celów: 1) niech każdy członek rodziny będzie gotów zabierać głos na zebraniach; 2) niech każdy stara się odpowiadać własnymi słowami; 3) uwzględniajcie w komentarzach wersety biblijne; 4) analizujcie materiał pod kątem osobistych potrzeb. Dzięki temu prawda stanie się częścią waszego jestestwa (Psalm 25:4, 5).

10. (a) Jak można by poświęcać uwagę każdemu zebraniu zborowemu? (b) Dlaczego warto to czynić?

¹⁰ Nawet jeśli podczas studium rodzinnego zazwyczaj analizujecie artykuł ze Strażnicy przewidziany na dany tydzień, nie zapominajcie o znaczeniu indywidualnego bądź też wspólnego przygotowywania się do zborowego studium książki, teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej i zebrania służby. To także są istotne elementy programu nauki chodzenia drogą Jehowy. Może chociaż od czasu do czasu uda się wam przygotować całą rodziną. W ten sposób będziecie doskonalić umiejętność studiowania. W rezultacie same zebrania będą wam przynosić więcej pożytku. Omawiajcie zatem między innymi dobrodziejstwa wynikające z regularnego przygotowywania się do tych zebrań oraz znaczenie rezerwowania na to czasu (Efezjan 5:15-17).

11, 12. Jaką korzyść odniesiemy z przygotowywania się do śpiewania pieśni w zborze i jak to mogłoby wyglądać?

¹¹ Na zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Boża droga życia” zachęcono nas, byśmy w naszych przygotowaniach uwzględniali jeszcze inny element zebrań — śpiew. Czy pamiętasz o tej radzie? Dzięki stosowaniu się do niej prawdy biblijne wyryją się w naszych umysłach i sercach, a na zebraniach zaznamy jeszcze więcej radości.

¹² Łatwiej się śpiewa z całego serca po wcześniejszym przeczytaniu i omówieniu treści niektórych pieśni przewidzianych w programie. W starożytnym Izraelu ważną rolę w wielbieniu Boga odgrywały instrumenty muzyczne (1 Kronik 25:1; Psalm 28:7). Może ktoś w waszym domu gra na jakimś instrumencie? Przećwiczcie więc jedną z pieśni Królestwa zaplanowanych na dany tydzień, a następnie zaśpiewajcie ją całą rodziną. Można też wykorzystać nagrania z melodiami. W niektórych krajach nasi bracia pięknie śpiewają bez akompaniamentu. Kiedy są w drodze lub pracują, często nucą sobie pieśni przewidziane na najbliższe zebrania (Efezjan 5:19).

Wspólne przygotowywanie się do służby polowej

13, 14. Dlaczego dyskusje rodzinne przygotowujące nasze serca do służby polowej mają nieocenioną wartość?

¹³ Doniosłą rolę w naszym życiu odgrywa dawanie świadectwa o Jehowie i Jego zamierzeniu (Izajasza 43:10-12; Mateusza 24:14). Zarówno młodzież, jak i osoby starsze odnoszą z tej służby więcej radości i osiągają lepsze wyniki, gdy się do niej przygotowują. Jak można to robić w gronie rodziny?

¹⁴ Podobnie jak w innych dziedzinach wielbienia Boga bardzo ważne jest przygotowanie serca. Trzeba rozmawiać nie tylko o tym, co zamierzamy robić, ale też dlaczego chcemy to czynić. Za czasów króla Jehoszafata lud był co prawda pouczany o prawie Bożym, ale jak mówi Biblia, „jeszcze nie przygotował swego serca”. Wskutek tego Izraelici stali się podatni na pokusy, które mogły ich odwieść od prawdziwego wielbienia Boga (2 Kronik 20:33; 21:11). Nie chodzi przecież o samo podanie w sprawozdaniu, ile godzin spędziliśmy w służbie polowej, ani o rozpowszechnianie literatury. Nasza służba powinna być wyrazem miłości do Jehowy i do ludzi, którzy muszą otrzymać sposobność obrania życia (Hebrajczyków 13:15). W dziele tym jesteśmy „Bożymi współpracownikami” (1 Koryntian 3:9). Jakiż to wspaniały przywilej! Uczestnicząc w służbie, współdziałamy ze świętymi aniołami (Objawienie 14:6, 7). Najlepszą okazją do pogłębiania naszego doceniania tej pracy są rozmowy w gronie rodziny — czy to na cotygodniowym studium, czy też podczas omawiania stosownego wersetu z broszury Codzienne badanie Pism.

15. Kiedy cała rodzina mogłaby się przygotowywać do służby polowej?

¹⁵ Czy w trakcie waszego studium poświęcacie nieraz trochę czasu na pomaganie wszystkim członkom rodziny w przygotowaniu się do służby polowej w danym tygodniu? Może się to okazać bardzo pożyteczne (2 Tymoteusza 2:15). Dzięki temu wasza służba stanie się skuteczna i owocna. Warto od czasu do czasu zarezerwować na to całe studium. Na ogół jednak wystarczy porozmawiać krótko o różnych aspektach służby polowej pod koniec studium rodzinnego lub przy jakiejś innej okazji w ciągu tygodnia.

16. Omów wartość poszczególnych rad podanych w tym akapicie.

¹⁶ Podczas takich spotkań rodzinnych możecie się zająć różnymi sprawami, na przykład: 1) Przygotować i dobrze przećwiczyć propozycję poprowadzenia rozmowy, łącznie z odczytaniem wersetu biblijnego, jeśli pozwalają na to okoliczności. 2) Dopilnować, żeby w miarę możności każdy miał własną teczkę, Biblię, notatnik, długopis lub ołówek, traktaty oraz inną literaturę w dobrym stanie. Teczka nie musi być droga, ale powinna wyglądać porządnie. 3) Rozważyć, gdzie i jak zamierzacie głosić nieoficjalnie. Wdrażajcie kolejno te wskazówki i współpracujcie ze sobą w służbie polowej. Udzielajcie praktycznych rad, ale nie bądźcie zbyt drobiazgowi.

17, 18. (a) Dzięki jakiemu przygotowaniu rodzina może jeszcze owocniej pełnić służbę? (b) Co mogłoby wchodzić w zakres takich cotygodniowych przygotowań?

¹⁷ Ważnym elementem działalności, którą Jezus Chrystus zlecił swym naśladowcom, jest czynienie uczniów (Mateusza 28:19, 20). Wymaga to czegoś więcej niż tylko głoszenia. W grę wchodzi też nauczanie. Jak studium rodzinne może wam pomóc w nabyciu tej umiejętności?

¹⁸ Zastanawiajcie się razem, kogo należałoby odwiedzić ponownie. Jedni mogli przyjąć literaturę, a drudzy tylko słuchali. Może spotkaliście ich w służbie od domu do domu albo podczas głoszenia nieoficjalnego na targu czy w szkole. Kierujcie się Słowem Bożym (Psalm 25:9; Ezechiela 9:4). Ustalcie, kogo każdy z was chciałby odwiedzić w danym tygodniu. O czym zamierzacie rozmawiać? Wspólna narada pomoże się przygotować wszystkim członkom rodziny. Wybierzcie konkretne wersety biblijne, które zechcecie odczytać zainteresowanemu, oraz odpowiednie myśli z broszury Czego wymaga od nas Bóg? lub z książki Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego. Nie poruszajcie zbyt wielu spraw podczas jednej wizyty. Na koniec zadajcie domownikowi pytanie, na które odpowiecie następnym razem. Miejcie w zwyczaju co tydzień planować całą rodziną, gdzie i kiedy każdy z was dokona odwiedzin ponownych oraz jaki cel zechce osiągnąć. Dzięki temu wasza służba polowa będzie jeszcze owocniejsza.

Dalej pouczajcie rodzinę o drodze Jehowy

19. Co pomoże członkom rodziny trzymać się drogi Jehowy i co jest przy tym niezbędne?

¹⁹ W tym niegodziwym świecie niełatwo jest być głową domu. Szatan i jego demony usiłują zrujnować usposobienie duchowe sług Jehowy (1 Piotra 5:8). Poza tym na was, rodzice — zwłaszcza samotnie wychowujący dzieci — wywierana jest dziś ogromna presja. Trudno znaleźć czas na wszystko, co chcielibyście zrobić. Warto jednak stopniowo udoskonalać program studium rodzinnego, nawet jeśli za każdym razem zdołalibyście zastosować tylko jedną wskazówkę. Jakaż to wspaniała nagroda, gdy najbliżsi lojalnie kroczą drogą Jehowy! Jeżeli mają się jej trzymać, muszą czerpać radość z zebrań zborowych i ze służby kaznodziejskiej. Właśnie dlatego niezbędne jest przygotowanie, które kształtuje serca wszystkich członków rodziny i wyposaża ich do jak najpełniejszego udziału w tych przedsięwzięciach.

20. Dzięki czemu jeszcze więcej rodziców może zaznać radości wspomnianej w Liście 3 Jana 4?

²⁰ Apostoł Jan napisał o osobach, którym pomagał pod względem duchowym: „Nie mam większego powodu do wdzięczności, niż słyszeć, iż moje dzieci dalej chodzą w prawdzie” (3 Jana 4). Radości takiej zaznają członkowie tych rodzin, które prowadzą odpowiednio ukierunkowane studium i w których ojcowie życzliwie starają się zaspokajać indywidualne potrzeby domowników. Gdy ojciec i matka coraz bardziej cenią sobie Bożą drogę życia, pomagają rodzinie z radością kroczyć tą najlepszą drogą życiową (Psalm 19:7-11).

Czy potrafisz wyjaśnić?

◻ Dlaczego przygotowywanie się do zebrań ma dla dzieci istotne znaczenie?

◻ Jak rodzice mogą pomóc dzieciom ‛nabywać serca’?

◻ Jaką pomoc w przygotowywaniu się do wszystkich zebrań może stanowić studium rodzinne?

◻ Jak wspólne przygotowywanie się do służby polowej pomoże ją pełnić jeszcze owocniej?