20. Co muszą robić przebywający w nowożytnym mieście schronienia, by znaleźć ochronę przed Mścicielem Krwi?

²⁰ Aby znaleźć ochronę przed mścicielem krwi, nieumyślni zabójcy musieli pozostawać w mieście schronienia lub w obrębie jego pastwisk. A co można powiedzieć o mieszkańcach współczesnego miasta schronienia? Oni też nie mogą go opuszczać, jeśli nie chcą zginąć z ręki wielkiego Mściciela Krwi. Dlatego, mówiąc obrazowo, nie wolno im dać się zwabić na granice pastwisk. Muszą uważać, by w ich sercach nie rozwinęła się miłość do świata rządzonego przez Szatana. Może to wymagać wielu modlitw i wysiłków, ale od tego zależy ich życie (1 Jana 2:15-17; 5:19).

Boginie płodności i wojny

PODCZAS prac wykopaliskowych w starożytnym mieście syryjskim Ebla odkryto relikt przedstawiający Isztar, babilońską boginię płodności i wojny. Jak podaje archeolog Paolo Matthiae, jest to „cylindryczna pieczęć ze sceną kultową, przedstawiającą zawoalowaną kapłankę przed osobliwym wizerunkiem bożka (...) mającego głowę przytwierdzoną do wysokiej cienkiej podpory”.

Jest to ważne znalezisko, pochodzi bowiem z początku XVIII wieku p.n.e. Według Matthiae stanowi ono „ostateczny dowód”, że Isztar była czczona przez jakieś 2000 lat.

Kult tej bogini narodził się w Babilonie, a w następnych stuleciach rozprzestrzenił się w całym imperium rzymskim. Izraelici otrzymali od Jehowy nakaz usunięcia z Ziemi Obiecanej wszelkich śladów religii fałszywej, a gdy tego nie uczynili, wpadli w sidła kultu Asztarte, kananejskiej odpowiedniczki Isztar (5 Mojżeszowa 7:2, 5; Sędziów 10:6).

Wprawdzie zaprzestano już wielbienia Isztar bądź Asztarte, ale kojarzące się z nimi przywary — niemoralność i przemoc — dalej są powszechnie spotykane. Warto się więc zastanowić, czy współczesne społeczeństwo istotnie różni się od starożytnych cywilizacji, w których czczono owe boginie płodności i wojny.