Bierz wzór z proroków — Ozeasz
1. Jakie pytanie warto sobie zadać?
1 „Na jakie poświęcenia jestem gotów się zdobyć dla Jehowy?” Być może zadawałeś sobie takie pytanie, kiedy rozmyślałeś o Bożej dobroci i miłosierdziu (Ps. 103:2-4; 116:12). Ozeasz był gotowy wykonywać polecenia Jehowy, choć wymagało to od niego osobistych wyrzeczeń. Jak możemy naśladować tego proroka?
2. Jak możemy naśladować Ozeasza w wytrwałym głoszeniu?
2 Głoś w porze uciążliwej. Orędzie Ozeasza było skierowane głównie do dziesięcioplemiennego królestwa Izraela, w którym prawdziwe wielbienie niemal zanikło. Król Jeroboam II czynił to, co złe w oczach Jehowy, i krzewił kult cielca wprowadzony przez Jeroboama I (2 Król. 14:23, 24). Kolejni królowie tylko pogłębiali duchowy upadek dziesięcioplemiennego królestwa, aż w końcu w roku 740 p.n.e. dosięgła je zagłada. Mimo szerzącego się fałszywego kultu Ozeasz wiernie służył jako prorok co najmniej 59 lat. Czy i my jesteśmy zdecydowani wytrwale głosić rok po roku, nawet jeśli napotykamy obojętność lub sprzeciw? (2 Tym. 4:2).
3. Jak przeżycia Ozeasza ilustrowały miłosierdzie Jehowy?
3 Skupiaj się na miłosierdziu Jehowy. Jehowa polecił Ozeaszowi poślubić „żonę rozpusty” (Oz. 1:2). Jego żona, Gomer, urodziła mu syna. Ale później miała jeszcze dwoje dzieci, najwyraźniej nieślubnych. Gotowość Ozeasza do przebaczenia swej żonie ilustrowała wielkie miłosierdzie, które Jehowa okazał krnąbrnym Izraelitom, gdy ci zdobyli się na skruchę (Oz. 3:1; Rzym. 9:22-26). A czy my jesteśmy gotowi odłożyć na bok osobiste upodobania, by głosić o miłosierdziu Jehowy ludziom wszelkiego pokroju? (1 Kor. 9:19-23).
4. Na jakie wyrzeczenia możemy się zdobywać dla Jehowy?
4 Niektórzy słudzy Jehowy zrezygnowali z robienia kariery, by poświęcać więcej czasu na działalność kaznodziejską. Inni, aby zabiegać o sprawy Królestwa, pozostają w stanie wolnym lub rezygnują z posiadania dzieci. Analizując życie Ozeasza, niejeden mógłby pomyśleć: „Ja bym tak nie dał rady”. Jeśli jednak pogłębiamy docenianie niezasłużonej życzliwości Jehowy i polegamy na Jego świętym duchu, może On się nami posłużyć w sposób, o którym nawet nie myśleliśmy — tak jak to było w wypadku Ozeasza (Mat. 19:26; Filip. 2:13).