Materiały źródłowe do miesięcznika Chrześcijańskie życie i służba — program zebrań

2-8 KWIETNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 26

„Pascha a Pamiątka — podobieństwa i różnice”

nwtsty, multimedia

Posiłek paschalny

Na posiłek paschalny składały się: pieczone jagnię (nie łamano w nim żadnej kości) (1); przaśny chleb (2); oraz gorzkie zioła (3) (Wj 12:5, 8; Lb 9:11). Według Miszny tymi „gorzkimi ziołami” mogły być: sałata, cykoria, rzeżucha, endywia lub mniszek lekarski. Najwyraźniej miały one przypominać Izraelitom o ich gorzkim losie w niewoli egipskiej. Jezus użył przaśnego chleba jako symbolu swojego doskonałego ciała (Mt 26:26). A apostoł Paweł nazwał Jezusa „naszą ofiarą paschalną [„barankiem paschalnym”, NWT, 2013]” (1Ko 5:7). W I w. n.e. podczas posiłku paschalnego podawano również wino (4). Jezus posłużył się nim jako symbolem swojej krwi, która miała być przelana w ofierze (Mt 26:27, 28).

nwtsty, materiały do studium: Mt 26:26

oznacza: Greckie słowo estín (dosł. „jest”) w tym miejscu zastosowano w sensie „wyraża; symbolizuje; znaczy; przedstawia”. Taki sens był dla apostołów oczywisty, ponieważ znajdowały się wtedy przed nimi zarówno doskonałe ciało Jezusa, jak i przaśny chleb, który mieli zaraz zjeść. Dlatego chleb nie mógł być literalnym ciałem Jezusa. Warto również zauważyć, że tego samego greckiego słowa użyto w Mt 12:7, gdzie w wielu przekładach biblijnych oddano je jako „znaczy”.

nwtsty, materiały do studium: Mt 26:28

krew przymierza: Nowe przymierze zawarte pomiędzy Jehową a namaszczonymi chrześcijanami weszło w życie dzięki ofierze Jezusa (Heb 8:10). Jezus używa tutaj tego samego wyrażenia, którym posłużył się Mojżesz, kiedy występował w roli pośrednika podczas zawarcia przymierza Prawa z Izraelitami pod górą Synaj (Wj 24:8; Heb 9:19-21). Podobnie jak krew byków i kozłów uprawomocniła przymierze Prawa między Bogiem a narodem izraelskim, tak krew Jezusa uprawomocniła nowe przymierze między Jehową a Izraelem duchowym. Przymierze to zaczęło obowiązywać w dniu Pięćdziesiątnicy 33 r. n.e. (Heb 9:14, 15).

Wyszukujemy duchowe skarby

nwtsty, materiały do studium: Mt 26:17

Pierwszego dnia Przaśników: Święto Przaśników zaczynało się 15 Nisan, dzień po Passze (14 Nisan), i trwało siedem dni (zob. sgd cz. 19). Jednak w czasach Jezusa Paschę tak ściśle łączono ze wspomnianym świętem, że czasami wszystkie osiem dni, razem z 14 Nisan, nazywano „Świętem Przaśników” (Łk 22:1). W tym kontekście wyrażenie „pierwszego dnia” można przetłumaczyć na „dzień przed” (por. Jn 1:15, 30, gdzie w podobnej konstrukcji greckie słowo „pierwszy” [pròtos] oddano jako „przed”, mianowicie: „istniał przede [pròtos] mną”). Tak więc tekst grecki, podobnie jak żydowski zwyczaj, dopuszcza, że uczniowie Jezusa zadali mu to pytanie 13 Nisan. W ciągu tego dnia uczniowie mieli zająć się przygotowaniami do Paschy, którą obchodzono „po zapadnięciu wieczora”, na początku 14 Nisan (Mk 14:16, 17).

nwtsty, materiały do studium: Mt 26:39

niech ten kielich oddali się: W Biblii słowo „kielich” w sensie symbolicznym często odnosi się do woli Boga względem jakiejś osoby. Jezus z pewnością martwił się tym, jaką hańbę mogła ściągnąć na Boga jego śmierć, a także oskarżenie go o bluźnierstwo i działalność wywrotową. Dlatego modlił się, żeby ten „kielich” go ominął.

9-15 KWIETNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MATEUSZA 27, 28

„‛Idźcie i czyńcie uczniów’ — dlaczego, gdzie i jak?”

nwtsty, materiały do studium: Mt 28:19

czyńcie uczniów: Grecki czasownik matheteúo można przetłumaczyć jako „nauczać” z myślą o czynieniu uczniów (por. Mt 13:52, gdzie przetłumaczono go na „pouczony”). Czasowniki „chrzcząc” i „ucząc” pokazują, co obejmuje nakaz ‛czynienia uczniów’.

ludzi ze wszystkich narodów: Dosł. „wszystkich narodów”. Jednak kontekst wskazuje, że chodzi tu o poszczególne osoby ze wszystkich narodów. Grecki zaimek „ich” w wyrażeniu chrzcząc ich jest rodzaju męskiego i odnosi się do ludzi, a nie do „narodów”, które w języku greckim mają rodzaj nijaki. Polecenie, żeby docierać do „ludzi ze wszystkich narodów”, było czymś nowym. Pisma wskazują, że jeszcze przed czasami Jezusa do Izraelitów mogli się przyłączyć poganie, jeśli zaczęli oddawać cześć Jehowie (1Kl 8:41-43). Teraz jednak Jezus poleca, żeby ludzi niebędących rodowitymi Żydami objąć działalnością głoszenia. Podkreśla w ten sposób ogólnoświatowy zasięg chrześcijańskiego zadania czynienia uczniów (Mt 10:1, 5-7; Obj 7:9).

nwtsty, materiały do studium: Mt 28:20

ucząc ich: Greckie słowo tłumaczone na „uczyć” wiąże się z udzielaniem wskazówek i wyjaśnień, używaniem przekonujących argumentów oraz dostarczaniem dowodów (zob. materiały do studium: Mt 3:1; 4:23). Uczenie przestrzegania wszystkiego, co nakazał Jezus, miało być procesem ciągłym, obejmującym przekazywanie jego nauk, stosowanie się do nich oraz naśladowanie go (Jn 13:17; Ef 4:21; 1Pt 2:21).

Wyszukujemy duchowe skarby

nwtsty, materiały do studium: Mt 27:51

zasłona: Ta pięknie zdobiona kotara oddzielała w świątyni Miejsce Święte od Miejsca Najświętszego. Według tradycji żydowskiej ta ciężka zasłona miała jakieś 18 m długości, 9 m szerokości i ok. 7,5 cm grubości. Rozdarcie jej na pół świadczyło nie tylko o gniewie Jehowy na zabójców Jego Syna, ale też o otworzeniu się możliwości wstępu do nieba (Heb 10:19, 20).

sanktuarium: Grecki wyraz naòs odnosi się tu do centralnego budynku kompleksu świątynnego, gdzie znajdowały się Miejsce Święte i Miejsce Najświętsze.

nwtsty, materiały do studium: Mt 28:7

powiedzcie jego uczniom, że został wskrzeszony: Kobiety te nie tylko jako pierwsze dowiedziały się o zmartwychwstaniu Jezusa, ale też miały poinformować o tym wydarzeniu innych uczniów (Mt 28:2, 5, 7). Według niebiblijnego żydowskiego zwyczaju zeznań kobiet nie dopuszczano w sądzie, tymczasem anioł Jehowy zaszczycił je powierzeniem wspomnianego radosnego zadania.

16-22 KWIETNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MARKA 1, 2

„Twoje grzechy są przebaczone”

nwtsty, materiały do studium: Mk 2:9

Co jest łatwiej: Łatwo jest powiedzieć, że się wybacza grzechy, ponieważ nie trzeba tego potwierdzać żadnymi widocznymi dowodami. Natomiast polecenie Wstań (...) i chodź wymagało dokonania cudu, poprzez który dla każdego stałoby się oczywiste, że Jezus miał władzę przebaczać grzechy. Zarówno to sprawozdanie, jak i słowa z Iz 33:24 ukazują związek chorób z naszym grzesznym stanem.

Wyszukujemy duchowe skarby

nwtsty, materiały do studium: Mk 1:11

z niebios dobiegł głos: Pierwsza z trzech sytuacji wspomnianych w Ewangeliach, gdy Jehowa osobiście przemawia do człowieka (Mk 9:7; Jn 12:28).

Tyś jest mój Syn: Jezus był Synem Bożym jako istota duchowa (Jn 3:16). Kiedy urodził się jako człowiek, stał się „synem Bożym” w takim sensie, w jakim był nim doskonały Adam (Łk 1:35; 3:38). Wydaje się jednak, że słowa Boga oznaczały coś więcej niż tylko potwierdzenie tożsamości Jezusa. Poprzez tę deklarację oraz wylanie ducha świętego Bóg najwyraźniej wskazał, że Jezus został zrodzony jako Jego duchowy Syn, czyli że ‛narodził się ponownie’, mając nadzieję na powrót do życia w niebie, oraz że został namaszczony na Króla i Arcykapłana (por. Jn 3:3-6; 6:51; Łk 1:31-33; Heb 2:17; 5:1, 4-10; 7:1-3).

ciebie darzę uznaniem: Lub „jestem z ciebie bardzo zadowolony; sprawiasz mi wielką radość”. Tego samego określenia użyto w wersecie z Mt 12:18, który jest cytatem z Iz 42:1 odnoszącym się do obiecanego Mesjasza, czyli Chrystusa. Wylanie ducha świętego i deklaracja Boga dotycząca Jego Syna były jednoznacznym potwierdzeniem, że tym obiecanym Mesjaszem jest Jezus.

nwtsty, materiały do studium: Mk 2:28

Panem sabatu: Jezus odniósł to wyrażenie do siebie (Mt 12:8; Łk 6:5), wskazując, że miał prawo wykonywać w sabat dzieło zlecone mu przez niebiańskiego Ojca (por. Jn 5:19; 10:37, 38). Właśnie w sabat Jezus dokonał kilku najbardziej niezwykłych cudów, m.in. uzdrawiał chorych (Łk 13:10-13; Jn 5:5-9; 9:1-14). Podobnie w przyszłości uwolni ludzkość od udręk, a jego panowanie w Królestwie Bożym będzie przypominać odpoczynek sabatowy (Heb 10:1).

23-29 KWIETNIA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MARKA 3, 4

„Uzdrawianie w sabat”

nwtsty, materiały do studium: Mk 3:5

z oburzeniem, przejęty smutkiem: Jedynie Marek odnotował reakcję Jezusa, który przy tej okazji zaobserwował niewrażliwość serc przywódców religijnych (Mt 12:13; Łk 6:10). Ten barwny opis Marek mógł usłyszeć od Piotra, który sam był uczuciowym człowiekiem (it-1 s. 1264).

Wyszukujemy duchowe skarby

nwtsty, materiały do studium: Mk 3:29

zbluźnił przeciwko duchowi świętemu: Bluźnierstwo odnosi się do wypowiadania oszczerstw, zniewag i obelg zarówno przeciw Bogu, jak i rzeczom świętym. Ponieważ duch święty pochodzi od samego Boga, to umyślne przeciwstawianie się mu lub kwestionowanie jego działania jest równoznaczne z bluźnierstwem przeciwko Bogu. Jak wynika z Mt 12:24, 28 oraz Mk 3:22, żydowscy przywódcy religijni widzieli, że Jezus dokonywał cudów dzięki duchowi Bożemu; mimo to przypisywali tę moc Szatanowi Diabłu.

winien grzechu wiecznego: Najwyraźniej odnosi się to do rozmyślnego grzechu, który pociąga za sobą wieczne konsekwencje — śmierć bez możliwości zmartwychwstania. Takiego grzechu nie zakryje żadna ofiara (zob. materiały do studium [Mk 3:29]: „zbluźnił przeciwko duchowi świętemu”).

CHRZEŚCIJAŃSKI TRYB ŻYCIA | MARKA 3, 4

„Kto ma uszy, żeby słuchać, niech słucha”

nwtsty, materiały do studium: Mk 4:9

Kto ma uszy, żeby słuchać, niech słucha: Zanim Jezus podał przykład o siewcy, powiedział: „Słuchajcie” (Mk 4:3). Potem podsumował tę przypowieść powyższym wezwaniem, podkreślając, jak ważne jest, żeby jego naśladowcy pilnie stosowali się do rad, których udziela. Podobne wezwania można znaleźć w Mt 11:15; 13:9, 43; Mk 4:23; Łk 8:8; 14:35; Obj 2:7, 11, 17, 29; 3:6, 13, 22; 13:9.

30 KWIETNIA DO 6 MAJA

SKARBY ZE SŁOWA BOŻEGO | MARKA 5, 6

„Jezus ma moc, żeby wskrzesić naszych bliskich”

nwtsty, materiały do studium: Mk 5:39

nie umarło, lecz śpi: W Biblii śmierć często przyrównuje się do snu (Ps 13:3; Jn 11:11-14; Dz 7:60; 1Ko 7:39; 15:51; 1Ts 4:13). Jezus mógł tak powiedzieć, ponieważ zamierzał wskrzesić dziewczynkę. Chciał pokazać, że podobnie jak można obudzić kogoś z głębokiego snu, tak samo można przywrócić komuś życie. Moc Jezusa potrzebna do wskrzeszenia dziewczynki pochodziła od jego Ojca, „który ożywia umarłych i który nazywa rzeczy nie istniejące, jak gdyby istniały” (Rz 4:17).

Wyszukujemy duchowe skarby

nwtsty, materiały do studium: Mk 5:19

opowiedz im: Zazwyczaj Jezus nie chciał, żeby nagłaśniano jego cuda (Mk 1:44; 3:12; 7:36), ale tym razem polecił mężczyźnie opowiedzieć krewnym, co się stało. Zrobił tak zapewne dlatego, że poproszono go o opuszczenie okolicy, przez co nie byłby w stanie dać im świadectwa osobiście. Poza tym mogło to zapobiec nieprzychylnym komentarzom związanym z utratą świń.

nwtsty, materiały do studium: Mk 6:11

strząśnijcie pył spod waszych stóp: Gest ten oznaczał, że uczniowie nie ponoszą odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z osądu Bożego. Podobne wyrażenie występuje w Mt 10:14 oraz Łk 9:5. Marek i Łukasz dodają sformułowanie na świadectwo dla nich [lub „przeciw nim”]. Paweł i Barnabas zastosowali się do tego polecenia w Antiochii Pizydyjskiej (Dz 13:51). Ponadto Paweł zrobił coś podobnego w Koryncie — otrząsnął swoje szaty, po czym dodał: „Krew wasza na wasze głowy. Ja jestem czysty” (Dz 18:6). Takie gesty mogły być uczniom dobrze znane. Ponieważ pobożni Żydzi podróżujący przez kraje pogańskie uważali tamtejszy pył za nieczysty, to zanim wrócili na tereny żydowskie, strząsali go ze swoich sandałów. Jednak Jezus, podając uczniom wspomnianą wskazówkę, najwyraźniej miał na myśli co innego.