O pewnym wyjątkowym człowieku
„URODZIŁ się w mało znanej miejscowości jako syn wieśniaczki. Wychowywał się w innym miasteczku, gdzie do 30 roku życia pracował w warsztacie ciesielskim. Później przez trzy lata był wędrownym kaznodzieją.
„Nigdy nie napisał książki. Nigdy nie piastował żadnego urzędu. Nigdy nie założył rodziny ani nie posiadał własnego domu. Nie odebrał wyższego wykształcenia. Nigdy nie odwiedził dużego miasta. Nigdy nie podróżował dalej niż trzysta kilometrów od miejsca urodzenia. Nie czynił niczego, co zazwyczaj kojarzy się z wielkością. Nie miał żadnych listów uwierzytelniających, oprócz samego siebie.
„Liczył sobie zaledwie 33 lata, gdy postawiono go pod pręgierzem opinii publicznej. Jego przyjaciele uciekli. Został wydany wrogom, którzy przeprowadzili parodię procesu. Przybito go do (...) [pala] między dwoma złodziejami. Kiedy umierał, oprawcy rzucali losy o jego ubranie — jedyne, co miał na ziemi. Po śmierci, dzięki litości przyjaciela, złożono go w cudzym grobie.
„Mimo upływu 1900 lat pozostaje najznamienitszą postacią rodu ludzkiego, a także nadaje ton jego rozwojowi. Wszystkie wojska, które kiedykolwiek ruszały na wojnę, wszystkie floty, które kiedykolwiek zbudowano, wszystkie parlamenty, które kiedykolwiek obradowały, i wszyscy królowie, którzy kiedykolwiek rządzili — wszystko to razem wziąwszy nie miało tak potężnego wpływu na życie mieszkańców ziemi, jak życie tego wyjątkowego człowieka”.a (Anonimowa wypowiedź o życiu Jezusa Chrystusa).
[Przypis]
a Życie tego wyjątkowego człowieka opisano szczegółowo w książce Największy ze wszystkich ludzi, wydanej przez Towarzystwo Strażnica.