Rodziny niepełne — dlaczego ich przybywa?

OD NASZEGO KORESPONDENTA W WIELKIEJ BRYTANII

„W WIELKIEJ BRYTANII żyje więcej rodzin niepełnych niż w którymkolwiek kraju europejskim” — informuje londyński dziennik The Times. „Samotni ojcowie lub matki (...) pełnią funkcję głowy domu niemal w co piątej brytyjskiej rodzinie, w której są dzieci poniżej 18 roku życia; w tej samej sytuacji znajduje się jedna siódma rodzin duńskich oraz jedna ósma niemieckich i francuskich”.

Dziewięćdziesiąt procent brytyjskich rodziców samotnie wychowujących dzieci stanowią kobiety. Wydaje się, że tradycyjnie pojętą rodzinę — złożoną z ojca, matki i ich dzieci — uważa się obecnie tylko za jeden z wielu możliwych do przyjęcia „modeli rodziny”. Dlaczego jednak rodziny niepełne spotyka się dziś tak często?

Do głównych przyczyn należą rozwody i separacje. Pod tym względem Wielka Brytania nie odbiega daleko od USA, gdzie rozwodzi się co druga para. Zmieniły się też oczekiwania związane z małżeństwem. Zdaniem Zeldy West-Meads z organizacji Relate, zajmującej się poradnictwem małżeńskim, 20—30 lat temu „role mężczyzny i kobiety były o wiele wyraźniej określone. Mężczyzna był żywicielem, kobieta — strażniczką ogniska domowego”. A dzisiaj? „Obecnie pożycie małżeńskie może być bardziej inspirujące i satysfakcjonujące, ale może też przysparzać poważniejszych trudności. Współczesna kobieta spodziewa się po swym związku czegoś więcej niż jej matka i babka. Pragnie znaleźć w mężu równorzędnego partnera, czułego kochanka, dobrego przyjaciela, chce mieć szansę zrobienia kariery, jak również wychować dzieci”.

Coraz większą pogardę dla tradycyjnego modelu rodziny wzbudza rozwiązłość propagowana przez świat rozrywki. Nastolatki nader wcześnie podejmują życie płciowe, często nie zdając sobie sprawy z konsekwencji. Związek małżeński uważają za ciężar, ograniczenie wolności osobistej i niepotrzebne komplikowanie sobie życia.

Niekiedy ktoś świadomie decyduje się na samotne macierzyństwo lub ojcostwo, innych zmuszają do tego okoliczności. Tych ostatnich zazwyczaj nie cieszy owa niezależność. Tak jest na przykład z osobami owdowiałymi, wspominającymi szczęśliwe pożycie małżeńskie.

Odrębną grupę stanowią ci, w których małżeństwie trwała nieustanna wojna. Samotne rodzicielstwo przyniosło im ulgę. Wielu z nich podkreśla, że nawiązało bliską więź z dziećmi.

Choć przyczyny wzrostu liczby niepełnych rodzin są różne, wypełnianie obowiązków oraz borykanie się z codziennymi kłopotami przysparza samotnym rodzicom podobnych trosk. Na czym polegają ich specyficzne problemy? I jak sobie z nimi radzić?