„Zbrodnia przeciw przyrodzie”

OD NASZEGO KORESPONDENTA W IRLANDII

CHCIWOŚĆ zagraża twemu domowi. Utrudnia ziemi zapewnianie niezbędnego nam do życia pokarmu i schronienia. Z pewnością sam dostrzegasz, jak zachłanność pustoszy nasz glob, zwróć jednak uwagę na poniższe fakty.

Zatruwanie planety

Już w 1962 roku Rachel Carson w książce Silent Spring (Milcząca wiosna) ostrzegała, że nasza planeta jest zatruwana pestycydami i toksycznymi odpadami. A w książce The Naked Savage (Jawne barbarzyństwo) napisano: „Zanieczyszczanie przez ludzi swego środowiska i kalanie własnego gniazda to zapowiedź wyginięcia ich gatunku”. Człowiek powodowany chciwością wciąż zatruwa swą planetę. W publikacji World Hunger: Twelve Myths (Głód na świecie — dwanaście mitów) oznajmiono: „W pogoni za jak największymi zyskami w jak najkrótszym czasie wielcy plantatorzy wyjaławiają glebę, marnotrawią wodę oraz stosują środki chemiczne, nie przejmując się ani erozją gleby, ani obniżeniem się poziomu wód gruntowych, ani zatruwaniem środowiska”.

Zamiast chronić bezcenne lasy tropikalne, mające zasadnicze znaczenie dla zachowania życia na ziemi, ludzie trzebią je szybciej niż kiedykolwiek przedtem. „Jeżeli obecne tempo eksploatacji się nie zmieni, w ciągu pięćdziesięciu lat żywe lasy tropikalne po prostu znikną” — oznajmili autorzy wydanej w 1986 roku książki Far From Paradise — The Story of Man’s Impact on the Environment (Daleko od raju — historia wpływu człowieka na środowisko).

W pobliżu raf koralowych, które z powodu mnogości mieszkających w nich form życia zyskały miano „morskich odpowiedników lasów tropikalnych”, bez skrupułów poławia się ryby za pomocą dynamitu i trujących środków chemicznych. Te bezwzględne metody połowów połączone z bezmyślnym zatruwaniem wód chemikaliami są przyczyną „zastraszających zniszczeń” mnóstwa żywych korali (The Toronto Star).

„Sami ściągamy na siebie nieszczęście”

Sir Shridath Ramphal, prezes Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody w latach 1991-1993, nazywa taką rabunkową gospodarkę zasobami ziemi „zbrodnią przeciw przyrodzie”. Jakie osiągnęła rozmiary? Sir Ramphal podaje przykład: „Większość indyjskich rzek to zwykłe rynsztoki, którymi nie oczyszczone ścieki z miast i wsi płyną do morza”. Jaki wniosek wysnuł? „Sami ściągamy na siebie nieszczęście”.

Chciwość od stuleci odgrywa dominującą rolę w historii ludzkości, ale obecnie stanowi coraz poważniejsze zagrożenie dla istnienia naszej planety. Dlaczego? Ponieważ człowiek ma teraz dużo większe możliwości niszczenia. W książce Far From Paradise powiedziano: „Dopiero od pięćdziesięciu lat rozporządzamy środkami chemicznymi i mechanicznymi umożliwiającymi unicestwienie innych form życia na naszej planecie. (...) Homo sapiens [po łacinie: człowiek rozumny], jak nieskromnie nazywa siebie człowiek, ma niemal absolutną władzę i wyzbywa się wszelkich hamulców”. Niedawno organizacja Greenpeace, zajmująca się ochroną środowiska, wysunęła poważne oskarżenie: „Człowiek Współczesny przeobraził Raj [ziemię] w śmietnisko (...) i stoi teraz jak rozbestwiony dzieciak (...) o krok od nieodwracalnego zniszczenia tej oazy życia”.

Jednakże chciwość zagraża nie tylko przyszłości naszej planety, ale też szczęściu i bezpieczeństwu twemu i twej rodziny. Jak to rozumieć? Wyjaśni to następny artykuł.