Świat wolny od chciwości
„JEŻELI w sferze świadomości człowieka nie nastąpi jakiś powszechny przewrót, to dla rodzaju ludzkiego nic nie zmieni się na lepsze, a katastrofa, ku której zdąża nasz świat, (...) stanie się nieunikniona” (Václav Havel, prezydent Republiki Czeskiej).
Wiele osób dochodzi do wniosku, że obecny porządek światowy nie może przetrwać. Niektórzy, podobnie jak Václav Havel, za jedyne wyjście uważają przeobrażenie ludzkiego sposobu myślenia. Na przykład pewien obserwator dzisiejszych wydarzeń światowych mówi: „Dla setek milionów ludzi żyjących w skrajnym ubóstwie widoki na zaopatrzenie w żywność i inne artykuły pierwszej potrzeby nie poprawią się ani trochę, (...) jeżeli narody świata nie podejmą stanowczych działań w celu zmiany obecnych tendencji” (Food Poverty & Power).
Czy jednak wiązanie nadziei na przetrwanie z jakimś przeobrażaniem natury ludzkiej jest rozsądne? Czy możemy z ufnością oczekiwać od rządów podjęcia „stanowczych działań w celu zmiany obecnych tendencji”? Niektórzy uważają, że tak. „Bóg dał nam wolną wolę i do nas należy przeprowadzanie reform” — mówią. Ale ciemne karty w historii człowieka stawiają pod wielkim znakiem zapytania jego możliwości i chęci wprowadzania potrzebnych zmian. Owe wątpliwości nie są podyktowane pesymizmem, lecz realizmem. Czy złożyłbyś swe życie w ręce chirurga, którego wszyscy poprzedni pacjenci umarli?
Kwestia oświaty?
„Wszystko zależy od oświaty” — oznajmia Ted Trainer w książce Developed to Death — Rethinking Third World Development (Wzrost ku śmierci — analiza rozwoju krajów Trzeciego Świata). Jego zdaniem „nie można mieć nadziei na utworzenie sprawnie funkcjonującego porządku światowego”, dopóki ludzie nie będą na tyle wykształceni, by dostrzec potrzebę radykalnej przemiany. Nie ulega wątpliwości, że jeśli nasz świat ma przetrwać, należy uświadamiać jego mieszkańcom konieczność zmiany sposobu myślenia i postępowania. Jest to rzeczywiście niezbędne, dlatego Biblia zapowiada taki program wychowawczy. Czytamy w niej, że ziemię „pokryje wiedza o Jehowie”. A wtedy nikt nie będzie już „wyrządzać żadnej krzywdy ani doprowadzać do zguby” (Izajasza 11:9, NW).
Jednakże ani wysoki poziom oświaty, ani nawet Boży program wychowawczy sam w sobie nie usunie z ziemi zachłannych ludzi, wyrządzających wiele krzywd i czyniących ogromne szkody. Pobudzi do zmiany tylko tych, którzy chcą się zmienić i dostosować do mierników Bożych. Z wypowiedzi Jezusa Chrystusa wynika, że takie osoby należą do mniejszości (Mateusza 7:13, 14). Toteż biblijna obietnica poprawy nie opiera się na jakiejś złudnej nadziei, że pewnego dnia cała ludzkość uświadomi sobie ogrom problemu i obierze inne postępowanie. Pismo Święte mówi, iż sam Bóg zajmie się oczyszczeniem ziemi z zachłannych ludzi.
Interwencja Boga
Myśl o przystąpieniu Boga do działania niejeden uważa za mrzonkę lub ułudę. „Osiemnastowieczna rewolucja intelektualna skłoniła nas do zarzucenia pocieszającej koncepcji, iż Bóg wkroczy w ludzkie sprawy i skieruje je na właściwe tory” — oznajmiono w książce World Hunger: Twelve Myths. Czy jednak powinniśmy bezkrytycznie przyjmować rozumowe argumenty i poglądy tych, którzy utracili wiarę w ‛Boga wkraczającego w ludzkie sprawy’? Czyż proponowane przez nich rozwiązania nie są właśnie ułudą?
Daleko rozsądniej jest oprzeć nadzieję ocalenia na niezawodnych proroctwach biblijnych, które zapowiadają ingerencję Boga. Zaufanie Jego obietnicom nie jest tylko „pocieszającą koncepcją” — jest jedyną realną nadzieją na przeżycie!
„Wytracenie tych, którzy niszczą ziemię”
A co właściwie obiecuje Bóg? Otóż przede wszystkim zapowiada, że uwolni ziemię od osób zanieczyszczających i niszczących środowisko. Objawienie 11:18 głosi, iż wyznaczył On „czas (...) wytracenia tych, którzy niszczą ziemię” (Bw). Co to będzie oznaczać? Usunięcie wszystkich, którzy obecnie uciskają biednych i słabych. Bóg będzie ‛sądził ubogich ludu, wybawi biednych i zdepcze ciemiężyciela’. Wytraci chciwców i pozwoli ich niewinnym ofiarom zażywać szczęścia. „Ocali biedaka, który woła o ratunek (...) Z ucisku i gwałtu wyzwoli ich życie” (Psalm 72:4, 12-14).
Jakaż zmiana wtedy nastąpi! Według apostoła Piotra będzie tak ogromna, że doprowadzi do powstania „nowych niebios i nowej ziemi” (2 Piotra 3:13). Każdy będzie wówczas korzystał do syta z płodów ziemi (Micheasza 4:4). Nawet dziś żywności wystarczyłoby dla wszystkich. Problem polega na nierównej dystrybucji. „Ocenia się, że z obszarów, które potencjalnie nadają się pod uprawę, można by zebrać plony pozwalające wyżywić od 38 do 48 miliardów ludzi” — twierdzi Anne Buchanan w książce Food Poverty & Power (Niedobór żywności a władza).
Nasza planeta przetrwa. Stwórca „nie stworzył [jej], aby była pustkowiem, lecz na mieszkanie ją stworzył” (Izajasza 45:18). Kiedy Bóg wystąpi przeciw zachłannym ludziom, nastanie krótki okres „wielkiego ucisku” (Mateusza 24:21). Osoby, które go przeżyją, dostąpią życia na rajskiej ziemi, gdzie po chciwcach zniknie wszelki ślad (Psalm 37:10, 11; 104:5). Zgodnie z obietnicą biblijną Jehowa „zetrze łzę z każdego oblicza” (Izajasza 25:8).
Możesz znaleźć się wśród tych szczęśliwych osób, które będą żyć na ziemi oczyszczonej przez Boga z chciwości. Jeżeli naprawdę chcesz pełnić wolę Bożą, korzystaj z wszelkich dostępnych pomocy, które ułatwiają przetrwanie w dzisiejszym świecie przepojonym chciwością. Poczyń odpowiednie kroki, by przeżyć „wielki ucisk”. Świadkowie Jehowy chętnie pomogą ci zdobyć potrzebną do tego wiedzę. Zachęcamy do nawiązania z nimi kontaktu w miejscowej Sali Królestwa lub do napisania pod odpowiednim z adresów podanych na stronie 5.