Biblijny punkt widzenia

Jakie znaczenie ma rok 2000?

ROK, który w krajach zachodnich oraz wielu innych będzie rokiem 2000, dla większości ludzi nie ma żadnego znaczenia religijnego. Na przykład żydzi, muzułmanie oraz hinduiści stosują zupełnie odmienną rachubę czasu. Chińczycy swoje tradycyjne uroczystości oraz święta religijne obchodzą według kalendarza księżycowego. Dlatego miliardy osób, a może nawet większa część mieszkańców ziemi, nie przywiązuje szczególnej wagi do roku 2000.a

Niemniej zwłaszcza na Zachodzie sporo ludzi się zastanawia, co przyniesie zbliżający się — według kalendarza gregoriańskiego — świt następnego tysiąclecia. Niektórzy kierują się czymś więcej niż zwykłą ciekawością. Uważają ten rok za początek nowej ery, za punkt zwrotny w historii. Zdaniem wielu osób utrzymujących, że wierzą Biblii, właśnie wtedy spełnią się zawarte w niej proroctwa. Niejeden spodziewa się doniosłego wydarzenia mającego związek z dziedziną duchową. Inni obawiają się jakiegoś kataklizmu — końca świata. Czy Biblia daje podstawy do takich prognoz?

Jehowa — Dyspozytor Czasu

Boga Biblii opisano jako „Istniejącego od Dni Pradawnych” (Daniela 7:9). Doskonale panuje On nad czasem, co widać na przykładzie ruchu wielu Jego dzieł stwórczych — od planet po cząstki elementarne. Bóg ma własny harmonogram, którego bardzo ściśle się trzyma. „On ustanowił wyznaczone czasy oraz ustalone granice zamieszkiwania ludzi” — informuje Pismo Święte (Dzieje 17:26). Jehowa jest dokładnym Dyspozytorem Czasu.

Właśnie dlatego Biblia sporo uwagi poświęca chronologii. Przedstawia pewien ciąg wydarzeń, pozwalający prześledzić dzieje człowieka od samego początku. Z obliczeń wynika, że Bóg stworzył Adama w 4026 roku p.n.e. Jakieś 2000 lat później przyszedł na świat Abraham. A po upływie następnych 2000 lat narodził się Jezus.

Niektóre osoby zajmujące się chronologią biblijną robią porównania i wysuwają arbitralne twierdzenia co do konkretnych dat w przyszłości. Sugerują się na przykład tym, że skoro Adama, Abrahama i Jezusa dzieliły okresy trwające mniej więcej 2000 lat, wobec tego po kolejnych dwóch tysiącleciach od narodzin Jezusa nastąpi jakieś zatrważające wydarzenie. To tylko jedna z kilku dat ustalanych rzekomo na podstawie Pisma Świętego.

Biblia istotnie mówi, iż w określonym czasie Jehowa Bóg zaingeruje w sprawy ludzkie — usunie zło i zaprowadzi nowy świat. Proroctwa biblijne wspominają o „czasie końca”, „zakończeniu systemu rzeczy”, „dniach ostatnich” i „dniu Jehowy” (Daniela 8:17; Mateusza 24:3; 2 Tymoteusza 3:1; 2 Piotra 3:12). Jednakże „koniec” przepowiedziany w Piśmie Świętym nie ma żadnego związku z rokiem 2000. Biblia nie zawiera nawet najmniejszej wzmianki przypisującej jakieś szczególne znaczenie dacie, która według kalendarza gregoriańskiego będzie zakończeniem drugiego tysiąclecia.

„Kiedy to nastąpi”?

Apostołowie Jezusa wyrazili chęć poznania Bożego rozkładu czasu, pytając: „Powiedz nam: Kiedy to nastąpi i co będzie znakiem twojej obecności oraz zakończenia systemu rzeczy?” (Mateusza 24:3). Dzisiaj wiele osób również zastanawia się nad przyszłością. Żywe interesowanie się ważnymi proroctwami biblijnymi oraz czasem ich spełnienia jest zupełnie naturalne. Niemniej mądrość nakazuje uznać i respektować stanowisko Boga w tej sprawie.

Jehowa za pośrednictwem swego Syna ujawnił swój punkt widzenia i podał wyraźne wskazania w powyższej kwestii. Krótko przed wstąpieniem Jezusa do nieba uczniowie ponownie zapytali go o czas spełnienia się obietnic Bożych. Jezus wyjaśnił im: „Nie wasza to rzecz poznać czasy lub pory, które Ojciec objął swoją władzą orzekania” (Dzieje 1:7). Wcześniej oznajmił: „O dniu owym i godzinie nie wie nikt — ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mateusza 24:36).

A zatem ‛poznanie czasów lub pór’, zwłaszcza przyszłego spełnienia się proroctw biblijnych, nie leży w gestii człowieka. Bóg postanowił nie wyjawiać nam takich informacji (Mateusza 24:22-44). Czy moglibyśmy w jakiś sposób wpłynąć na zamierzenie Boga, określając ‛dzień i godzinę’ na własną rękę, wbrew Jego życzeniom? Oczywiście, że nie (Liczb 23:19; Rzymian 11:33, 34). W Biblii czytamy: „Zamiar Jehowy ostoi się po czas niezmierzony” (Psalm 33:11). Wszechmocny Bóg zawsze realizuje swe zamysły (Izajasza 55:8-11).

Mimo że Bóg zachowuje dla siebie wiedzę o „czasach lub porach, które (...) objął swoją władzą orzekania”, wiele osób lubi snuć na ten temat domysły. Pojawiają się samozwańczy prorocy zwiastujący zagładę. Dlatego apostoł Paweł wyraźnie przestrzegł Tesaloniczan przed niebezpieczeństwami słuchania ludzi wyznaczających takie daty. „Prosimy was”, napisał, „żebyście nie dali się szybko wytrącić ze swego sposobu rozumowania ani poruszyć czy to przez jakąś natchnioną wypowiedź, czy przez ustną wiadomość, czy przez list rzekomo od nas, jakoby już nastał dzień Jehowy. Niech was nikt w żaden sposób nie bałamuci” (2 Tesaloniczan 2:1-3).

Świadkowie Jehowy głęboko wierzą, że zamierzenie Boga co do przyszłości spełni się w wyznaczonym czasie — w dniu i godzinie, które On ustalił (Habakuka 2:3; 2 Piotra 3:9, 10). Jesteśmy również przekonani, iż nastąpi to już niedługo (2 Tymoteusza 3:1-5). Nie snujemy jednak żadnych domysłów w tej sprawie ani nie popieramy żadnej z rozpowszechnionych dziś teorii.b Nie ulega wątpliwości, że rok 2000, 2001 czy jeszcze jakaś inna data określona przez ludzi nie mają nic wspólnego z rozkładem czasu ustalonym przez Jehowę.

[Przypisy]