JEHONADAB
(„Jehowa jest chętny [szlachetny; wspaniałomyślny]”), JONADAB (skrócona forma imienia Jehonadab).
W tekście hebrajskim i wielu przekładach obie formy tego imienia są używane zamiennie w odniesieniu do dwóch noszących je osób.
1. Syn Szymei, brata Dawida. Jehonadab „był mężem bardzo mądrym”, lecz zarazem sprytnym i przebiegłym. Nakłonił Amnona, syna Dawida, by wyjawił trawiącą go namiętność do przyrodniej siostry Tamar, po czym podpowiedział mu, jak mógłby ją zwabić, żeby z nią współżyć. Kiedy jej rodzony brat Absalom z zemsty zabił Amnona, do Dawida doszła wieść, że zgładził wszystkich synów królewskich, lecz Jehonadab skwapliwie zapewnił, iż zginął tylko Amnon (2Sm 13:3-5, 14, 22, 28-33). Niewykluczone, że w 2 Samuela 21:21 i 1 Kronik 20:7 owego Jehonadaba nazwano „Jonatanem”.
2. Syn Rechaba, towarzysz króla Jehu. Jehonadab spotkał się z nim nieprzypadkowo, gdyż sam „wyszedł mu naprzeciw” i potem otrzymał jego błogosławieństwo. Dalsze wydarzenia ukazały, że Jehonadab całkowicie popierał zamiary Jehu, który chciał wykorzenić z Izraela kult Baala. Błyskawicznie reagował na każdą jego propozycję. Na pytanie: „Czy twoje serce jest prostolinijne wobec mnie?” od razu odrzekł: „Jest”. Kiedy Jehu powiedział: „Podaj mi rękę”, Jehonadab niezwłocznie to uczynił. Będąc już w rydwanie, usłyszał kolejną propozycję: „Jedź ze mną i przyjrzyj się, jak nie toleruję rywalizacji z Jehową”, i ponownie chętnie na to przystał. Gdy w końcu dotarli do Samarii, gdzie potem zgromadzili się wszyscy czciciele Baala, Jehonadab nie zawrócił, lecz wszedł do ich świątyni razem z Jehu i pozostał u jego boku podczas rzezi bałwochwalców. Jehu ze swej strony dowiódł, że bez reszty mu ufa (2Kl 10:15-28).
Prawie 300 lat później Jeremiasz na polecenie Jehowy podkreślił wierność potomków Jehonadaba, Rechabitów, którzy lojalnie przestrzegali poleceń praojca, i przeciwstawił ją nieposłuszeństwu wobec Boga widocznemu u mieszkańców Judy i Jerozolimy. Jehonadab nakazał Rechabitom, żeby mieszkali w namiotach, nie siali ziarna, nie sadzili winnic i nie pili wina. Kiedy Jeremiasz zaproponował im wino, odmówili, powołując się na przykazanie swego przodka Jehonadaba. Za taką wierność Jehowa im obiecał: „U Jonadaba, syna Rechaba, żaden mąż nie zostanie odcięty od stania przede mną, na zawsze” (Jer 35:1-19).