BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • it-1 „Jehonadab”
  • Jehonadab

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Jehonadab
  • Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
  • Podobne artykuły
  • Człowiek, który miał serce szczere
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1970
  • „Czy twoje serce jest prostolinijne wobec mnie?”
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1998
  • Jonadab
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
  • Rechabici
    Wnikliwe poznawanie Pism, tom 2: Mądrość-Żywopłot
Zobacz więcej
Wnikliwe poznawanie Pism, tom 1: Aaron-Mazzarot
it-1 „Jehonadab”

JEHONADAB

(„Jehowa jest chętny [szlachetny; wspaniałomyślny]”), JONADAB (skrócona forma imienia Jehonadab).

W tekście hebrajskim i wielu przekładach obie formy tego imienia są używane zamiennie w odniesieniu do dwóch noszących je osób.

1. Syn Szymei, brata Dawida. Jehonadab „był mężem bardzo mądrym”, lecz zarazem sprytnym i przebiegłym. Nakłonił Amnona, syna Dawida, by wyjawił trawiącą go namiętność do przyrodniej siostry Tamar, po czym podpowiedział mu, jak mógłby ją zwabić, żeby z nią współżyć. Kiedy jej rodzony brat Absalom z zemsty zabił Amnona, do Dawida doszła wieść, że zgładził wszystkich synów królewskich, lecz Jehonadab skwapliwie zapewnił, iż zginął tylko Amnon (2Sm 13:3-5, 14, 22, 28-33). Niewykluczone, że w 2 Samuela 21:21 i 1 Kronik 20:7 owego Jehonadaba nazwano „Jonatanem”.

2. Syn Rechaba, towarzysz króla Jehu. Jehonadab spotkał się z nim nieprzypadkowo, gdyż sam „wyszedł mu naprzeciw” i potem otrzymał jego błogosławieństwo. Dalsze wydarzenia ukazały, że Jehonadab całkowicie popierał zamiary Jehu, który chciał wykorzenić z Izraela kult Baala. Błyskawicznie reagował na każdą jego propozycję. Na pytanie: „Czy twoje serce jest prostolinijne wobec mnie?” od razu odrzekł: „Jest”. Kiedy Jehu powiedział: „Podaj mi rękę”, Jehonadab niezwłocznie to uczynił. Będąc już w rydwanie, usłyszał kolejną propozycję: „Jedź ze mną i przyjrzyj się, jak nie toleruję rywalizacji z Jehową”, i ponownie chętnie na to przystał. Gdy w końcu dotarli do Samarii, gdzie potem zgromadzili się wszyscy czciciele Baala, Jehonadab nie zawrócił, lecz wszedł do ich świątyni razem z Jehu i pozostał u jego boku podczas rzezi bałwochwalców. Jehu ze swej strony dowiódł, że bez reszty mu ufa (2Kl 10:15-28).

Prawie 300 lat później Jeremiasz na polecenie Jehowy podkreślił wierność potomków Jehonadaba, Rechabitów, którzy lojalnie przestrzegali poleceń praojca, i przeciwstawił ją nieposłuszeństwu wobec Boga widocznemu u mieszkańców Judy i Jerozolimy. Jehonadab nakazał Rechabitom, żeby mieszkali w namiotach, nie siali ziarna, nie sadzili winnic i nie pili wina. Kiedy Jeremiasz zaproponował im wino, odmówili, powołując się na przykazanie swego przodka Jehonadaba. Za taką wierność Jehowa im obiecał: „U Jonadaba, syna Rechaba, żaden mąż nie zostanie odcięty od stania przede mną, na zawsze” (Jer 35:1-19).

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij