ODSTAWIENIE OD PIERSI

Dziecko przestaje być karmione piersią i przyzwyczaja się do odżywiania w inny sposób. W starożytności matka przez jakiś czas karmiła dziecko piersią, chyba że np. brakowało jej pokarmu albo zmarła przedwcześnie — w takich wypadkach zastępowała ją mamka (Wj 2:5-10). Odstawienie od piersi było ważnym wydarzeniem w życiu dziecka (Iz 11:8; 28:9). Z tej okazji rodzina niekiedy wyprawiała ucztę, jak to uczynił Abraham w dniu, gdy odstawiono od piersi Izaaka (Rdz 21:8).

W tamtych czasach kobiety karmiły piersią znacznie dłużej, niż robią to dzisiaj matki w większości rejonów świata. Gdy Samuel został odstawiony od piersi, mógł już pod opieką arcykapłana Helego usługiwać w przybytku (1Sm 1:24-28). Musiał mieć wtedy co najmniej trzy lata, ponieważ właśnie od tego wieku spisywano Lewitów (2Kn 31:16). Raphael Patai pisze o dzieciach arabskich: „Zdarzało się, że dziecko ssało pierś do dziesiątego roku życia” (Family, Love and the Bible, Londyn 1960, s. 175). Dowody wskazują, iż np. Izaak został odstawiony od piersi w wieku ok. pięciu lat (zob. IZAAK).

Dziecko odstawione od piersi, choć już nie pragnie pokarmu matki, w dalszym ciągu czuje się dobrze i bezpiecznie w jej ramionach. Dawid koił i uciszał swą duszę „niczym dziecię odstawione od piersi, gdy jest u swej matki”; jego dusza była jak „dziecię odstawione od piersi”. Najwyraźniej zdołał ją ukoić i pocieszyć, gdyż nie zabiegał o chwałę, okazywał pokorę, unikał wyniosłości i ‛nie chodził za rzeczami zbyt wielkimi’. Zachęcał Izraelitów, by postępowali podobnie, pokornie ‛wyczekując Jehowy aż po czas niezmierzony’ (Ps 131:1-3).