Ezechiela

33 Jehowa znów do mnie przemówił: 2 „Synu człowieczy, przemów do członków swojego ludu+, powiedz im:

„‚Załóżmy, że na jakiś kraj postanowię sprowadzić miecz+ i cały lud tego kraju wybierze jakiegoś człowieka i ustanowi go swoim strażnikiem, 3 a on zobaczy, że nadciąga miecz i zadmie w róg, żeby ostrzec ludzi+. 4 Jeśli ktoś usłyszy dźwięk rogu, ale zignoruje to ostrzeżenie+ i zginie od miecza*, to jego krew spadnie na jego własną głowę+. 5 Słyszał dźwięk rogu, ale zignorował ostrzeżenie, więc jego krew spadnie na niego samego. Gdyby usłuchał ostrzeżenia, uratowałby swoje życie*.

6 „‚Jeżeli jednak strażnik zobaczy, że nadciąga miecz, a nie zadmie w róg+, żeby ostrzec ludzi, i ktoś straci życie* od miecza, to ktoś taki umrze za swój grzech, ale jego krwi będę się domagał od strażnika*’+.

7 „Synu człowieczy, wyznaczyłem cię na strażnika dla domu Izraela. Słuchaj więc tego, co do ciebie mówię, i przekazuj im moje ostrzeżenia+. 8 Gdy powiem grzesznikowi*: ‚Grzeszniku, na pewno umrzesz’+, a ty go nie ostrzeżesz, żeby zmienił swoje postępowanie, to on umrze za swój grzech+, ale jego krwi będę się domagał od ciebie*. 9 Jeśli jednak ostrzeżesz grzesznika, żeby zawrócił ze złej drogi, a on nie zechce zmienić swojego postępowania, to umrze za swój grzech+, ale ty z całą pewnością uratujesz swoje życie*+.

10 „Synu człowieczy, powiedz domowi Izraela: ‚Mówicie: „Ciążą na nas takie bunty i grzechy, że z ich powodu marniejemy+. Jak więc możemy pozostać przy życiu?”’+. 11 Powiedz im: ‚„Przysięgam na swoje życie”*, oświadcza Wszechwładny Pan, Jehowa, „że śmierć grzesznika nie sprawia mi przyjemności+. Chciałbym raczej, żeby grzesznik zawrócił ze złej drogi+ i żył+. Zawróćcie, zawróćcie ze złej drogi+, bo czemu mielibyście umrzeć, domu Izraela?”’+.

12 „Synu człowieczy, powiedz członkom swojego ludu: ‚Gdy prawy się zbuntuje, to jego wcześniejsze prawe uczynki go nie ocalą+, a gdy grzesznik przestanie grzeszyć, to jego dawne grzechy nie sprawią, że umrze*+. Żaden prawy, gdy zacznie grzeszyć, nie zdoła pozostać przy życiu dzięki swoim wcześniejszym prawym uczynkom+. 13 Gdy powiem prawemu: „Na pewno będziesz żył”, a on — przekonany o swej prawości — zacznie czynić zło*+, to wszystkie jego prawe uczynki pójdą w niepamięć i umrze za zło, którego się dopuszczał+.

14 „‚A gdy powiem grzesznikowi: „Na pewno umrzesz”, ale on przestanie grzeszyć i zacznie czynić to, co sprawiedliwe i prawe+, 15 gdy zwróci to, co wziął w zastaw+, i spłaci to, co zrabował+, gdy przestanie czynić zło, a zacznie przestrzegać nakazów, dzięki którym można zyskać życie, to na pewno będzie żył+. Nie umrze. 16 Żaden grzech, który popełnił, nie będzie już nad nim ciążył*+. Czyni to, co sprawiedliwe i prawe, więc na pewno pozostanie przy życiu’+.

17 „Ale członkowie twojego ludu mówią: ‚Jehowa postępuje niesprawiedliwie’, choć w rzeczywistości to ich postępowanie jest niesprawiedliwe.

18 „Gdy prawy porzuci prawe postępowanie i zacznie czynić zło, to poniesie śmierć+. 19 A gdy grzesznik przestanie grzeszyć i zacznie czynić to, co sprawiedliwe i prawe, pozostanie przy życiu+.

20 „Mówicie: ‚Jehowa postępuje niesprawiedliwie’+, ale ja, domu Izraela, każdego z was osądzę stosownie do jego postępowania”.

21 W końcu, w 12 roku naszego wygnania, piątego dnia miesiąca dziesiątego, przybył do mnie uciekinier z Jerozolimy+ i powiedział: „Miasto zostało zdobyte!”+.

22 Poprzedniego wieczora przed przybyciem tego uciekiniera zaczęła na mnie oddziaływać moc* Jehowy i On otworzył moje usta, tak iż rano, jeszcze zanim ten człowiek przybył, już nie byłem niemy+.

23 Wtedy Jehowa przemówił do mnie: 24 „Synu człowieczy, mieszkańcy tych ruin+ mówią o ziemi izraelskiej: ‚Abraham był tylko jeden, a jednak objął ten kraj na własność+. A nas jest wielu, więc ten kraj z całą pewnością należy do nas’.

25 „Dlatego powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Jadacie z krwią+, wznosicie oczy ku swoim odrażającym bożkom* i przelewacie krew+. Czemu więc ten kraj miałby należeć do was? 26 Polegacie na swoim mieczu+. Dopuszczacie się obrzydliwych praktyk. Każdy z was kala żonę swojego bliźniego+. Czemu więc ten kraj miałby należeć do was?”’+.

27 „Powiedz im tak: ‚Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Przysięgam na swoje życie*, że ci, którzy mieszkają w tych ruinach, padną od miecza, tych, którzy będą na otwartym polu, wydam na żer dzikim zwierzętom, a ci, którzy ukryją się w twierdzach i jaskiniach, umrą od zarazy+. 28 I zamienię ten kraj w pustkowie, w miejsce bezludne+. I zniknie jego pycha i siła. Góry Izraela opustoszeją+. Nikt nie będzie tamtędy przechodził. 29 A gdy zamienię ten kraj w pustkowie, miejsce bezludne+ — z powodu wszystkich obrzydliwych rzeczy, które popełnili+ — przekonają się, że ja jestem Jehowa”’.

30 „Synu człowieczy, członkowie twojego ludu rozmawiają ze sobą o tobie przy murach i w drzwiach swoich domów+. Mówią jeden do drugiego, każdy do swojego brata: ‚Chodźcie, posłuchajmy, co mówi Jehowa’. 31 Tłumnie przyjdą i usiądą przed tobą tak jak mój lud. Będą słyszeć twoje słowa, ale nie będą zgodnie z nimi postępować+. Bo ustami ci schlebiają*, ale ich serca pożądają nieuczciwego zysku. 32 Jesteś dla nich jak ktoś, kto śpiewa pieśń o miłości, jak śpiewak o pięknym głosie, dobrze grający na instrumencie strunowym. Będą słyszeć twoje słowa, ale nikt nie będzie zgodnie z nimi postępować. 33 A gdy to wszystko się spełni — a spełni się na pewno — wtedy się przekonają, że wśród nich był prorok”+.