Psalm

105 Dziękujcie Jehowie+, wzywajcie Jego imienia,

rozgłaszajcie wśród ludów Jego czyny!+

 2 Śpiewajcie Mu, wysławiajcie Go pieśnią*,

rozmyślajcie* o wszystkich Jego zdumiewających czynach+.

 5 Wspominajcie zdumiewające czyny, których dokonał,

Jego cuda i wyroki, które ogłosił+,

 6 wy, potomkowie* Jego sługi Abrahama+,

wy, synowie Jakuba, Jego wybrani+.

 8 On zawsze pamięta o swoim przymierzu+,

przez tysiąc pokoleń — o złożonej obietnicy*+,

 9 o przymierzu, które zawarł z Abrahamem+,

o przysiędze, którą złożył Izaakowi+,

10 którą uczynił dekretem dla Jakuba

i trwałym przymierzem dla Izraela,

11 mówiąc: „Dam ci ziemię Kanaan+

jako przydzielone dziedzictwo”+.

12 Było ich wtedy niewielu+,

naprawdę niewielu, i byli cudzoziemcami w tej ziemi+.

13 Wędrowali od narodu do narodu,

od jednego królestwa do drugiego+.

14 Bóg nikomu nie pozwolił ich gnębić+

i ze względu na nich upominał królów+,

15 mówiąc: „Nie tykajcie moich pomazańców,

a moim prorokom nie róbcie nic złego”+.

16 Sprowadził na tę ziemię głód+,

pozbawił ich zapasów* chleba*.

17 Posłał przed nimi Józefa,

człowieka, którego sprzedano w niewolę+.

18 Jego stopy krępowano* kajdanami+,

a jego szyja była zakuta w żelaza*,

19 aż sprawdziło się słowo Boga*+,

oczyściła go wypowiedź Jehowy.

20 Król rozkazał zwolnić Józefa+,

władca ludów go wypuścił.

21 Ustanowił go panem swojego domu,

zarządcą całego swojego mienia+,

22 żeby miał pełną władzę nad jego książętami*

i jego starszyznę uczył mądrości+.

23 Wtedy Izrael przyszedł do Egiptu+

i Jakub zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi Chama.

25 Pozwolił też, żeby w sercach wrogów zaszła zmiana, tak iż znienawidzili Jego lud

i knuli przeciwko Jego sługom+.

26 Posłał swojego sługę Mojżesza+

oraz Aarona+, którego wybrał.

27 Ci dwaj pokazali Egipcjanom Jego znaki

i Jego cuda w ziemi Chama+.

28 Bóg sprowadził ciemność i w tej ziemi zapadł mrok+,

a oni* nie buntowali się przeciw Jego słowom.

29 Wody Egipcjan zamienił w krew

i pozabijał ich ryby+.

30 W ich ziemi zaroiło się od żab+,

i to nawet w królewskich komnatach.

31 Bóg nakazał, żeby na wszystkie ich terytoria

nadciągnęły gzy i komary+.

32 Ich deszcz przeobraził w grad

i posyłał na ich kraj błyskawice*+.

33 Potłukł ich winorośle i drzewa figowe,

połamał drzewa na ich terytorium.

34 Polecił, żeby nadciągnęły szarańcze,

niezliczone młode szarańcze+.

35 Pożarły one całą roślinność kraju,

pożarły też plon ziemi.

36 Potem zabił każdego pierworodnego w ich kraju+,

tych, którzy im się urodzili jako pierwsi*.

37 Wyprowadził swój lud ze srebrem i złotem+,

a wśród Jego plemion nie było nikogo słabego*.

38 Kiedy Izraelici* opuszczali Egipt, jego mieszkańcy cieszyli się,

bo bardzo się ich bali+.

39 Bóg rozciągnął obłok, żeby osłonić Izraelitów+,

i dał ogień, żeby zapewniał w nocy światło+.

41 Ponadto otworzył skałę i wypłynęła woda+,

popłynęła przez pustynię jak rzeka+.

43 Wyprowadził więc swój lud wśród ogromnej radości+,

swoich wybranych — wśród radosnych okrzyków.

44 Dał im ziemie narodów+,

odziedziczyli to, na co ciężko pracowały inne ludy+,

45 żeby trzymali się Jego nakazów+

i przestrzegali Jego praw.