Jeremiasza
10 Potomkowie Izraela, słuchajcie słowa, które Jehowa wypowiedział przeciwko wam. 2 Tak mówi Jehowa:
3 Zwyczaje ludów są czymś daremnym.
4 Ludzie ozdabiają je srebrem i złotem+
i przymocowują za pomocą młotka i gwoździ, żeby się nie przewróciło+.
5 Takie bożki są jak strach na wróble w polu ogórkowym i nie potrafią mówić+.
Trzeba je nosić, bo nie potrafią chodzić+.
Nie bójcie się ich, bo nie mogą wyrządzić żadnej krzywdy
ani zrobić nic dobrego”+.
6 Jehowo, nie ma nikogo takiego jak Ty+.
Jesteś wielki, Twoje imię jest wielkie i potężne.
7 Królu narodów+, kto by się Ciebie nie bał? Przecież jesteś tego godny.
Bo wśród wszystkich mędrców narodów i we wszystkich ich królestwach
nie ma absolutnie nikogo takiego jak Ty!+
8 Wszyscy oni są bezrozumni i głupi+.
Pouczenia od drzewa to całkowita daremność+.
9 Z Tarszisz sprowadza się srebrne płytki+, a z Ufazu złoto,
wytwór rzemieślnika, dzieło rąk złotnika.
Bożki te mają ubrania z niebieskiej nici i purpurowej wełny
i wszystkie są wykonane przez zdolnych rzemieślników.
10 Ale to Jehowa naprawdę jest Bogiem.
Jest żywym Bogiem+ i wiecznym Królem+.
Z powodu Jego oburzenia zatrzęsie się ziemia+,
a Jego potępienia nie przetrwa żaden naród.
11 * Tak macie im powiedzieć:
„Bogowie, którzy nie utworzyli nieba i ziemi,
znikną z ziemi i spod tego nieba”+.
12 To On utworzył ziemię swoją mocą,
On utwierdził żyzną krainę swą mądrością+
i rozpostarł niebo swoim zrozumieniem+.
13 Gdy daje słyszeć swój głos,
wody w niebie się burzą+.
Sprawia też, że z krańców ziemi wznoszą się chmury*+.
14 Każdy człowiek postępuje nierozumnie i bez wiedzy.
Każdy złotnik zostanie zawstydzony z powodu rzeźbionego bożka+.
15 Są czymś daremnym, dziełem wartym śmiechu+.
Zginą, gdy nadejdzie dzień ich rozrachunku.
16 Nie taki jest Bóg* Jakuba,
bo On jest Twórcą wszystkiego.
17 Kobieto mieszkająca w oblężeniu,
pozbieraj z ziemi swoje toboły.
18 Bo tak mówi Jehowa:
19 Biada mi z powodu mojej rany*!+
Jest ona nieuleczalna.
Powiedziałem: „Na pewno jest to moja choroba i muszę ją znosić.
20 Mój namiot został zniszczony, a wszystkie jego linki — rozerwane+.
Opuścili mnie synowie i już ich nie ma+.
Nie ma kto rozłożyć mojego namiotu ani podnieść jego płócien.
Dlatego nie działali z wnikliwością,
a wszystkie ich stada zostały rozproszone”+.
22 Słuchaj! Oto wiadomość! Nadchodzi!
Z kraju na północy nadciąga wielki zgiełk+,
żeby spustoszyć miasta Judy, zrobić z nich legowisko szakali+.
23 Jehowo, dobrze wiem, że do człowieka nie należy* wyznaczanie sobie drogi.
Do człowieka, który idzie, nie należy nawet kierowanie swoim krokiem+.
25 Swój gniew wylej na narody, które Cię lekceważą+,
i na rodziny, które nie wzywają Twojego imienia.