KSIĘGA JEREMIASZA

1 To są słowa Jeremiasza*, syna Chilkiasza, jednego z kapłanów w Anatot+ w ziemi Beniamina. 2 Jehowa przemówił do Jeremiasza w 13 roku panowania judzkiego króla Jozjasza+, syna Amona+. 3 I przemawiał jeszcze za dni judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, aż do końca 11 roku panowania judzkiego króla Sedekiasza+, syna Jozjasza, dopóki w miesiącu piątym mieszkańcy Jerozolimy nie poszli na wygnanie+.

4 Jehowa przemówił do mnie:

Uczyniłem cię prorokiem dla narodów”.

 6 Ale ja powiedziałem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo!

Nie umiem mówić+, bo jestem jeszcze chłopcem*”+.

 7 Wtedy Jehowa odezwał się do mnie:

„Nie mów: ‚Jestem jeszcze chłopcem’.

9 Potem Jehowa wyciągnął rękę i dotknął moich ust+. Następnie Jehowa powiedział do mnie: „Włożyłem swoje słowa w twoje usta+. 10 Patrz, ustanowiłem cię dzisiaj nad narodami i królestwami, żebyś wykorzeniał i rozwalał, żebyś niszczył i burzył, żebyś budował i sadził”+.

11 Jehowa znów powiedział do mnie: „Co widzisz, Jeremiaszu?”. Odrzekłem więc: „Widzę gałąź migdałowca*”.

12 Jehowa powiedział mi: „Zgadza się, bo ja czuwam, żeby spełnić swoje słowo”.

13 I Jehowa odezwał się do mnie po raz drugi: „Co widzisz?”. Odpowiedziałem: „Widzę kocioł*, w którym coś wrze*, a jego otwór jest nachylony od północy w stronę południa”. 14 Wtedy Jehowa powiedział mi:

15 Bo Jehowa mówi: ‚Wzywam wszystkie plemiona królestw północy+.

2 Jehowa przemówił do mnie: 2 „Idź i obwieszczaj Jerozolimie: ‚Tak mówi Jehowa:

 3 Izrael był dla Jehowy święty+, był Jego pierwszym zebranym plonem”’.

‚Każdy, kto by próbował go pożreć, stałby się winny.

Na takiego spadłoby nieszczęście’ — oznajmia Jehowa”+.

 5 Tak mówi Jehowa:

 8 Kapłani nie pytali: ‚Gdzie jest Jehowa?’+.

Ci, którzy zajmowali się Prawem, mnie nie znali.

Pasterze zbuntowali się przeciwko mnie+.

10 ‚Przeprawcie się na wybrzeża* Kittim+ i zobaczcie.

Poślijcie wiadomość do Kedaru+ i dobrze się zastanówcie.

Sprawdźcie, czy kiedykolwiek wydarzyło się coś podobnego.

11 Czy jakiś naród kiedykolwiek zamienił swoich bogów na tych, którzy nie są bogami?

Ale mój własny lud zamienił moją chwałę na coś bezużytecznego+.

14 ‚Czy Izrael jest sługą albo niewolnikiem urodzonym w domu?

Dlaczego więc stał się łupem grabieżców?

Z jego ziemi uczyniły coś, co budzi grozę.

Jego miasta zostały podpalone i już nikt w nich nie mieszka.

16 Ludy z Nof*+ i Tachpanes+ ograbiają cię*.

Nie okazałaś przede mną bojaźni’+ — mówi Wszechwładny Pan, Jehowa, Bóg Zastępów.

21 Zasadziłem cię jako szlachetną czerwoną winorośl+, pochodzącą z najlepszego nasienia.

Jak więc doszło do tego, że stałaś się winoroślą zwyrodniałą i dziką?’+

23 Jak możesz twierdzić: ‚Nie skalałam się.

Nie chodziłam za Baalami’?

Spójrz na swoją drogę w dolinie.

Zastanów się nad tym, co robiłaś.

Kto może ją powstrzymać w czasie jej rui?

Żaden z tych, którzy jej szukają, nie będzie musiał się męczyć.

Znajdą ją w jej okresie godowym*.

Ale ty powiedziałaś: ‚Nie! Nic z tego!+

Ale do mnie obracają się plecami, nie twarzą+.

28 Gdzie są twoi bogowie, których sobie narobiłaś?+

Niech powstaną, jeśli potrafią cię wybawić w czasie twojego nieszczęścia.

Bo masz, Judo, tylu bogów, ile miast+.

29 ‚Dlaczego ciągle się ze mną spieracie?

Dlaczego wszyscy zbuntowaliście się przeciwko mnie?’+ — pyta Jehowa.

30 Na próżno biłem waszych synów+.

Nie przyjmowali skarcenia+.

31 Wy, którzy należycie do tego pokolenia, zastanówcie się nad słowem Jehowy.

Dlaczego mój lud mówi: ‚Chodzimy sobie, gdzie chcemy.

Już nie przyjdziemy do Ciebie’?+

A jednak mój lud już dawno o mnie zapomniał+.

33 Kobieto, jak sprytnie robisz wszystko, żeby zdobyć miłość!

Wyszkoliłaś się w popełnianiu zła+.

Ich krew jest na całym twoim ubraniu+.

35 Ty jednak twierdzisz: ‚Jestem niewinna.

Bóg na pewno już się na mnie nie gniewa’.

36 Czemu tak lekko traktujesz swoje nieobliczalne postępowanie?

Nie zapewnią ci powodzenia”.

3 Ludzie mówią: „Jeśli mężczyzna odprawi żonę i ona go opuści, i wyjdzie za innego mężczyznę, to czy ten pierwszy do niej wróci?”.

Czy ta ziemia nie została całkowicie skalana?+

 2 „Podnieś oczy na nagie wzgórza i zobacz.

Czy jest jakieś miejsce, w którym nie zostałaś wykorzystana?

Wyglądasz wyzywająco jak żona*, która uprawia prostytucję.

Jesteś bezwstydna+.

 4 Ale teraz wołasz do mnie:

‚Mój Ojcze, jesteś przyjacielem od czasów mojej młodości!+

6 Za dni króla Jozjasza+ Jehowa powiedział do mnie: „‚Czy widziałeś, co zrobiła ta niewierna kobieta — Izrael? Chodziła na każdą wysoką górę i pod każde bujne drzewo, żeby uprawiać prostytucję+. 7 Nawet po tym wszystkim wciąż ją zachęcałem do powrotu+, ale do mnie nie wróciła. A Juda patrzyła na swoją siostrę postępującą zdradziecko+. 8 Kiedy to zobaczyłem, odprawiłem tę niewierną kobietę, Izraela, z powodu jej cudzołóstwa+ i dałem jej dokument rozwodowy+. Ale jej zdradziecko postępująca siostra, Juda, nie przestraszyła się i sama też zajęła się prostytucją+. 9 Nic sobie nie robiła* ze swojej prostytucji, kalała tę ziemię i cudzołożyła z kamieniami i drzewami+. 10 Mimo tego wszystkiego jej zdradziecko postępująca siostra, Juda, nie wróciła do mnie całym sercem, a tylko pozornie’ — mówi Jehowa”.

11 Wtedy Jehowa powiedział do mnie: „Niewierna kobieta Izrael pokazała, że jest* bardziej prawa niż zdradziecko postępująca Juda+. 12 Idź i ogłoś północy te słowa+:

„‚„Powróć, Izraelu, niewierna kobieto” — oznajmia Jehowa’+. ‚„Nie będę na ciebie spoglądał gniewnie*+, bo jestem lojalny” — mówi Jehowa’. ‚„Nie będę wiecznie chował urazy. 13 Tylko uznaj swoją winę, bo zbuntowałaś się przeciw Jehowie, swojemu Bogu. Pod każdym bujnym drzewem obdarowywałaś obcych swoimi wdziękami*, ale mnie nie słuchałaś” — oznajmia Jehowa’”.

14 „Powróćcie, buntowniczy synowie” — mówi Jehowa. „Bo ja stałem się waszym prawowitym panem*. Wezmę was — jednego stąd, a dwóch stamtąd* — i przyprowadzę na Syjon+. 15 I dam wam pasterzy postępujących zgodnie z moją wolą*+. Będą was karmić wiedzą i wnikliwością. 16 W tych dniach staniecie się liczni i będzie was w tej ziemi przybywać” — oznajmia Jehowa+. „Już nie będziecie mówić: ‚Arka Przymierza Jehowy!’. Nie będziecie o niej myśleć ani pamiętać, ani za nią tęsknić. Nie zrobicie też sobie innej. 17 Wtedy nazwiecie Jerozolimę tronem Jehowy+ i zostaną w niej zebrane wszystkie narody, żeby wychwalać imię Jehowy+. Już nie będą uparcie słuchać głosu swojego niegodziwego serca”.

18 „W tych dniach lud Judy z ludem Izraela będą szły razem+ i razem przyjdą z kraju na północy do ziemi, którą dałem waszym przodkom jako dziedzictwo+. 19 I pomyślałem: ‚Z jaką radością postawiłem cię na równi z synami* i dałem ci piękną ziemię, najwspanialsze dziedzictwo pośród narodów*!’+. Myślałem też, że będziecie do mnie mówić: ‚Mój Ojcze!’ i nie przestaniecie za mną chodzić. 20 ‚Ale wy, potomkowie Izraela, zdradziliście mnie jak żona, która zdradza i porzuca męża*’+ — mówi Jehowa”.

22 „Wróćcie, buntowniczy synowie.

Wyleczę was z buntowniczej postawy”+.

23 Rzeczywiście, wzgórza i zgiełk na górach są czymś złudnym+.

Tak naprawdę tylko nasz Bóg, Jehowa, może wybawić Izraela+.

3 Bo tak Jehowa mówi do mieszkańców Judy i Jerozolimy:

 5 Oznajmijcie to w Judzie i ogłoście to w Jerozolimie.

Krzyczcie i dmijcie w róg po całym kraju+.

 6 Postawcie znak* wskazujący drogę na Syjon.

Wyszedł ze swojego miejsca, żeby z twojej ziemi uczynić coś, co budzi grozę.

Twoje miasta legną w gruzach, będą niezamieszkane+.

Kapłani będą przerażeni, a prorocy zdumieni”+.

10 Wtedy powiedziałem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Całkowicie zwiodłeś ten lud+ i Jerozolimę, mówiąc: ‚Będziecie mieć pokój’+, a tymczasem śmierć zagląda nam w oczy*”.

11 W tym czasie ten lud i Jerozolima usłyszą:

12 Silny wiatr nadchodzi stamtąd na moje polecenie.

Teraz ogłoszę na nich wyroki.

Jego konie są szybsze od orłów+.

‚Biada nam, bo jesteśmy zgubieni!’

14 Jerozolimo, obmyj swoje serce z niegodziwości, żebyś była wybawiona+.

Jak długo będziesz miała niegodziwe myśli?

16 Zawiadomcie o tym narody.

Ogłaszajcie to Jerozolimie”.

18 „Twoje drogi i postępowanie spadną na ciebie samą+.

19 Co za męka!* Co za męka!

Czuję w sercu* ogromny ból.

Serce bije mi jak oszalałe.

22 „Bo mój lud jest głupi+.

Nie zwraca na mnie uwagi.

To głupi synowie, którym brakuje zrozumienia.

23 Spojrzałem na ich ziemię i zobaczyłem, że była pusta i wymarła+.

Spojrzałem na niebo i nie było na nim światła+.

30 Co zrobisz, skoro jesteś spustoszona?

Wyciąga ręce i mówi+:

„Biada mi, bo jestem* wyczerpana z powodu zabójców!”.

5 Przejdźcie po ulicach Jerozolimy.

Rozejrzyjcie się i zwróćcie uwagę.

 3 Jehowo, czy Twoje oczy nie pragną zobaczyć wierności?+

Uderzałeś ich, ale to na nich nie podziałało*.

Wytracałeś ich, ale nie chcieli przyjąć skarcenia+.

 4 Ale ja powiedziałem sobie: „To na pewno są ludzie prości.

Każdy, kto stamtąd wychodzi, zostaje rozszarpany.

 7 Jak mogę ci to przebaczyć?

 9 „Czy z powodu tych rzeczy nie mam ich pociągnąć do odpowiedzialności?” — mówi Jehowa.

„Czy nie mam* się zemścić na takim narodzie?”+

12 „Wyparli się Jehowy i mówią:

‚On nic nie zrobi*+.

Niech także przepadną*!”

14 Dlatego tak oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów:

15 „Ludu Izraela, sprowadzam na ciebie naród z daleka”+ — mówi Jehowa.

17 Pochłoną twoje zbiory i twój chleb+.

Pochłoną twoich synów i twoje córki.

Pochłoną twoje owce i bydło.

Pochłoną twoje winorośle i figowce.

Zniszczą mieczem twoje warowne miasta, na których polegasz”.

18 „Ale nawet w tych dniach”, mówi Jehowa, „nie zgładzę was wszystkich+. 19 A kiedy zapytają: ‚Dlaczego nasz Bóg, Jehowa, zrobił nam to wszystko?’, odpowiesz im: ‚Skoro mnie porzuciliście, żeby służyć cudzoziemskiemu bogu w swoim kraju, to będziecie służyć cudzoziemcom w obcym kraju’”+.

22 ‚Czy się mnie nie boicie?’ — mówi Jehowa.

‚Czy nie powinniście przede mną drżeć?

Chociaż jego fale się piętrzą, nie mogą się przebić.

Chociaż są wzburzone, to i tak nie mogą jej przekroczyć+.

23 Ale ten naród ma uparte i buntownicze serce.

Odwrócili się ode mnie i poszli swoją drogą+.

24 I nie mówią sobie:

26 Bo w moim narodzie są ludzie niegodziwi.

Wypatrują ofiary jak przyczajeni łowcy ptaków.

Dlatego stali się potężni i bogaci.

28 Roztyli się, a ich skóra się wygładziła.

Są przepełnieni złem.

29 „Czy z powodu tych rzeczy nie mam ich pociągnąć do odpowiedzialności?” — mówi Jehowa.

„Czy nie mam* się zemścić na takim narodzie?

30 W tym kraju dzieje się coś szokującego i okropnego:

Ale co zrobicie, gdy przyjdzie koniec?”

6 Synowie Beniamina, schrońcie się z dala od Jerozolimy.

Zadmijcie w róg+ w Tekoi+.

Zapalcie sygnał ogniowy nad Bet-Hakkerem!

Bo z północy nadciąga nieszczęście, wielka klęska+.

 2 Córka syjońska przypomina piękną i delikatną kobietę+.

Każdy będzie wypasał swoje owce+.

 4 „Przygotujcie się na wojnę* przeciwko niej!

Wstańcie i zaatakujmy ją w południe!”

 6 Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

„Zetnijcie drzewa i wznieście przeciw Jerozolimie wał oblężniczy+.

To miasto musi zostać pociągnięte do odpowiedzialności.

Jest w nim tylko ucisk+.

 9 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

„Pozostałych z Izraela wyzbierają jak ostatnie winogrona z winorośli.

Jeszcze raz wyciągnij rękę jak ten, kto zbiera z winorośli winogrona”.

10 „Do kogo mam mówić i kogo ostrzegać?

Kto posłucha?

Mają zakryte uszy*, tak iż nie potrafią uważnie słuchać+.

Bo wyciągnę rękę przeciwko mieszkańcom tej ziemi” — mówi Jehowa.

14 I usiłują powierzchownie* leczyć ranę* mojego ludu, mówiąc:

15 Czy wstydzą się, że popełniali odrażające rzeczy?

Wcale się nie wstydzą!

Nawet nie wiedzą, co to wstyd!+

Dlatego upadną wśród tych, którzy upadli.

Potkną się, gdy sprowadzę na nich karę” — oznajmia Jehowa.

16 Tak mówi Jehowa:

„Stańcie na rozdrożach i się rozejrzyjcie.

Ale oni mówią: „Nie będziemy nią iść”+.

17 „I wyznaczyłem strażników+, którzy nawoływali:

‚Zwracajcie uwagę na dźwięk rogu!’”+.

Ale oni odpowiadali: „Nie będziemy zwracać uwagi”+.

18 „Dlatego słuchajcie, narody!

19 Słuchaj, ziemio!

21 Dlatego tak mówi Jehowa:

Wszyscy oni zginą”+.

22 Tak mówi Jehowa:

23 Chwycą za łuk i oszczep.

Są okrutni i nie okażą miłosierdzia.

Ich głos będzie jak huk morza.

24 Usłyszeliśmy o tym.

Opadły nam ręce+.

Wszędzie dookoła panuje przerażenie.

Masz być uważny i przyjrzeć się jego postępowaniu.

Są jak miedź i żelazo.

Wszyscy są skażeni.

29 Miechy się poprzypalały.

W ogniu wytapia się tylko ołów.

7 Jehowa tak powiedział do Jeremiasza: 2 „Stań w bramie domu Jehowy i tam ogłaszaj następujące orędzie: ‚Słuchajcie słowa Jehowy, wszyscy mieszkańcy Judy, którzy wchodzicie przez te bramy, żeby się kłaniać Jehowie. 3 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Zmieńcie swoje drogi i czyny na lepsze, a pozwolę wam dalej mieszkać w tym kraju+. 4 Nie polegajcie na zwodniczych słowach i nie mówcie: ‚To* świątynia Jehowy, świątynia Jehowy, świątynia Jehowy!’+. 5 Bo jeśli rzeczywiście zmienicie swoje drogi i czyny na lepsze, jeśli naprawdę będziecie sprawiedliwie rozsądzać między mężczyzną a jego bliźnim+, 6 jeśli nie będziecie gnębić cudzoziemców, którzy wśród was mieszkają, sierot* ani wdów+, jeśli nie będziecie w tym kraju przelewać niewinnej krwi i jeśli nie będziecie na swoje nieszczęście chodzić za innymi bogami+, 7 to ja pozwolę wam dalej mieszkać w tym kraju, w ziemi, którą dałem waszym przodkom na zawsze*”’”.

8 „Ale wy polegacie na zwodniczych słowach+ — nie przyniesie to żadnego pożytku. 9 Czy możecie kraść+, mordować, cudzołożyć, fałszywie przysięgać+, składać ofiary* Baalowi+ i chodzić za bogami, których nie znaliście, 10 a potem przychodzić, stawać przede mną w tym domu, który nosi moje imię, i mówić: ‚Zostaniemy wybawieni’, mimo że popełniacie wszystkie te obrzydliwe rzeczy? 11 Czy ten dom, który nosi moje imię, stał się w waszych oczach jaskinią przestępców?+ Ja widzę to wszystko” — mówi Jehowa.

12 „‚Idźcie teraz do mojego miejsca w Szilo+, które początkowo wybrałem, żeby tam przebywało moje imię+, i zobaczcie, co z nim zrobiłem z powodu zła popełnianego przez mój lud, Izraela+. 13 Ponieważ jednak wy dalej robiliście wszystkie te rzeczy’, mówi Jehowa, ‚i nie słuchaliście, chociaż przemawiałem do was wielokrotnie*+, ani nie odpowiadaliście, chociaż wciąż do was wołałem+, 14 to z tym domem, który nosi moje imię+ i na którym polegacie+, oraz z tym miejscem, które dałem wam i waszym przodkom, postąpię tak jak z Szilo+. 15 Odrzucę was, jak odrzuciłem wszystkich waszych braci, wszystkich potomków Efraima’+.

16 „A ty nie módl się za ten lud. Nie błagaj za nimi, nie zanoś modlitw ani nie proś mnie w związku z nimi+, bo cię nie wysłucham+. 17 Czy nie widzisz, co oni robią w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy? 18 Synowie zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień, a żony zagniatają ciasto, żeby robić placki ofiarne dla Królowej Nieba*+, i wylewają ofiary płynne innym bogom, żeby mnie obrażać+. 19 ‚Ale czy to mnie krzywdzą*?’ — pyta Jehowa. ‚Czy nie samych siebie, przynosząc sobie wstyd?’+ 20 Dlatego tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚Na ten kraj, na człowieka i zwierzę, na drzewa polne i płody ziemi wyleję swoją złość i swój wielki gniew+. Będzie on płonął i nie zostanie ugaszony’+.

21 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Śmiało, dołóżcie swoje całopalenia do innych swoich ofiar i sami jedzcie ich mięso+. 22 Bo w dniu, gdy wyprowadziłem waszych przodków z Egiptu, nie powiedziałem ani nie nakazałem im niczego w sprawie całopaleń czy innych ofiar+. 23 Ale dałem im taki nakaz: „Bądźcie mi posłuszni, a ja będę waszym Bogiem, wy natomiast będziecie moim ludem+. We wszystkim postępujcie tak, jak wam nakazuję, a wtedy będzie się wam dobrze wiodło”’+. 24 Oni jednak nie słuchali ani nawet nie nadstawili ucha+. Postępowali po swojemu*, uparcie idąc za głosem swego złego serca+, i zamiast iść do przodu, cofali się. 25 Dzieje się tak od dnia, gdy wasi przodkowie wyszli z Egiptu, aż po dziś dzień+. Dlatego do was posyłałem wszystkich proroków, którzy mi służyli. Posyłałem ich dzień w dzień, wielokrotnie*+. 26 Ale ten lud mnie nie słuchał ani nawet nie nadstawił ucha+. Był uparty* i postępował gorzej niż jego przodkowie!

27 „Będziesz mówił do nich wszystkie te słowa+, ale oni cię nie posłuchają. Będziesz do nich wołał, ale ci nie odpowiedzą. 28 I powiesz im: ‚To jest naród, który nie był posłuszny swojemu Bogu, Jehowie, i nie chciał przyjąć skarcenia. Wierność zginęła i nawet się o niej nie wspomina*’+.

29 „Ostrzyż swoje nieobcięte* włosy i je wyrzuć, a na nagich wzgórzach wznieś żałobną pieśń, bo Jehowa odrzucił i opuści to pokolenie, które wywołało Jego wielki gniew. 30 ‚Bo mieszkańcy Judy robili to, co złe w moich oczach’ — mówi Jehowa. ‚W domu, który nosi moje imię, ustawili swoje odrażające bożki, żeby go kalać+. 31 Pobudowali święte wzniesienia Tofet w Dolinie Syna Hinnoma*+, żeby palić w ogniu swoich synów i swoje córki+, czego nie nakazałem i co nigdy nawet nie przeszło mi przez myśl*’+.

32 „‚Dlatego nadchodzą dni’, oznajmia Jehowa, ‚gdy to miejsce nie będzie się już nazywać Tofet ani Dolina Syna Hinnoma*, ale Dolina Rzezi. Będą tam grzebać zmarłych, aż nie będzie już miejsca+. 33 I zwłoki tego ludu staną się żerem dla ptaków latających po niebie i zwierząt ziemi, których nikt nie przepłoszy+. 34 Sprawię, że z miast Judy i z ulic Jerozolimy znikną odgłosy radości i weselenia się, głos pana młodego i panny młodej+, bo ten kraj legnie w gruzach’”+.

8 „W tym czasie”, oznajmia Jehowa, „kości królów Judy i jej książąt oraz kości kapłanów, proroków i mieszkańców Jerozolimy zostaną zabrane z ich grobów 2 i rozłożone przed słońcem, księżycem i całym wojskiem nieba*, które kochali, którym służyli, za którymi chodzili, których szukali i którym się kłaniali+. Te kości nie zostaną zebrane ani pochowane. Będą jak gnój na powierzchni ziemi”+.

3 „I ci, którzy pozostaną z tego złego rodu, będą woleli umrzeć, niż żyć. Będzie tak we wszystkich miejscach, do których ich rozproszę” — mówi Jehowa, Bóg Zastępów.

4 „I powiedz im: ‚Tak mówi Jehowa:

„Czy upadną i już nie wstaną?

Gdyby jeden zawrócił, czy nie zawróci i drugi?

 5 Dlaczego ten lud, lud Jerozolimy, wciąż mnie zdradza?

 6 Zwracałem uwagę i słuchałem, ale oni nie mówili zgodnie z prawdą.

Nikt nie okazał skruchy za swoją niegodziwość ani się nie zastanowił: ‚Co ja zrobiłem?’+.

Jak koń pędzi do bitwy, tak każdy ciągle wraca na drogę, którą idzie większość.

Ale mój własny lud nie rozpoznaje czasu, kiedy Jehowa go osądzi”’+.

 8 ‚Jak możecie mówić: „Jesteśmy mądrzy i mamy prawo* Jehowy”?

Przecież tak naprawdę kłamliwe* pióro*+ uczonych w piśmie* służy tylko do krzewienia fałszu.

 9 Mądrzy zostali zawstydzeni+.

Przerazili się i zostaną złapani.

11 I usiłują powierzchownie* leczyć ranę* córki mojego ludu, mówiąc:

12 Czy wstydzą się, że popełniali odrażające rzeczy?

Wcale się nie wstydzą!

Nawet nie wiedzą, co to wstyd!+

Dlatego upadną wśród tych, którzy upadli.

Potkną się, gdy sprowadzę na nich karę’+ — oznajmia Jehowa.

13 ‚Zbiorę ich, a potem zniszczę’ — zapowiada Jehowa.

‚Nie będzie już winogron na winorośli ani fig na figowcu, a liście zwiędną.

Ci ludzie stracą to, co im dałem’”.

14 „Czemu tu siedzimy?

Zbierzmy się, wejdźmy do warownych miast+ i tam zgińmy.

Bo nasz Bóg, Jehowa, nas zgładzi.

16 Od Dan słychać parskanie koni wrogów.

„Czy na górze Syjon nie ma Jehowy?

Albo czy nie ma tam jej króla?”.

Ogarnęło mnie przerażenie.

22 Czy nie ma balsamu* w Gileadzie?+

Albo czy nie ma tam nikogo, kto uzdrawia*?+

Dlaczego córka mojego ludu nie została uleczona?+

 2 O, jak bym chciał znać na pustkowiu takie miejsce, w którym nocują wędrowcy!

 3 Napinają swój język jak łuk.

W kraju zamiast wierności panuje fałsz+.

Nauczyli swój język mówić fałsz+.

Trudzą się popełnianiem zła.

 6 Żyjesz pośród podstępu.

W swoim podstępie nie chcieli mnie znać” — oświadcza Jehowa.

 7 Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

 8 Ich język jest zabójczą strzałą, mówi podstępnie.

 9 „Czy z powodu tych rzeczy nie mam ich pociągnąć do odpowiedzialności?” — mówi Jehowa.

„Czy nie mam* się zemścić na takim narodzie?+

Ptaki* i inne zwierzęta pouciekały, już ich nie ma+.

11 Obrócę Jerozolimę w stertę kamieni+, w legowisko szakali+.

Sprawię, że miasta Judy będą spustoszone, niezamieszkane+.

12 Kto jest tak mądry, żeby to zrozumieć?

Do kogo przemówił Jehowa, żeby ktoś taki to opowiedział?

Dlaczego ten kraj zginął?

13 Jehowa odpowiedział: „Ponieważ odrzucili prawo*, które im dałem, i go nie przestrzegali ani nie byli mi posłuszni. 14 Natomiast uparcie szli za głosem swojego serca+ i za podobiznami Baala, czego ich nauczyli ich ojcowie+. 15 Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Zmuszę ten lud, żeby jadł piołun i pił zatrutą wodę+. 16 Rozproszę ich między narodami, których nie znali oni ani ich ojcowie+, i będę posyłał za nimi miecz, dopóki ich nie wytracę’+.

17 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

‚Wykażcie zrozumienie.

19 Bo z Syjonu słychać lament+:

„Jakże zostaliśmy zniszczeni!

Jak wielki jest nasz wstyd!

Bo opuściliśmy kraj, a oni zburzyli nasze domy”+.

20 Kobiety, słuchajcie słowa Jehowy.

Niech wasze ucho przyjmie słowo Jego ust.

21 Bo śmierć weszła przez nasze okna.

22 Powiedz: ‚Tak oświadcza Jehowa:

23 Tak mówi Jehowa:

25 „Nadchodzą dni”, oświadcza Jehowa, „gdy pociągnę do odpowiedzialności każdego obrzezanego, który jednak jest nieobrzezany+ — 26 Egipcjan+, Judejczyków+, Edomitów+, Ammonitów+, Moabitów+ i wszystkich, którzy mają przystrzyżone włosy na skroniach i mieszkają na pustkowiu+. Bo wszystkie te narody i wszyscy potomkowie Izraela mają nieobrzezane serca”+.

10 Potomkowie Izraela, słuchajcie słowa, które Jehowa wypowiedział przeciwko wam. 2 Tak mówi Jehowa:

 3 Zwyczaje ludów są czymś daremnym.

 5 Takie bożki są jak strach na wróble w polu ogórkowym i nie potrafią mówić+.

Trzeba je nosić, bo nie potrafią chodzić+.

 6 Jehowo, nie ma nikogo takiego jak Ty+.

Jesteś wielki, Twoje imię jest wielkie i potężne.

 7 Królu narodów+, kto by się Ciebie nie bał? Przecież jesteś tego godny.

 8 Wszyscy oni są bezrozumni i głupi+.

Pouczenia od drzewa to całkowita daremność+.

10 Ale to Jehowa naprawdę jest Bogiem.

Jest żywym Bogiem+ i wiecznym Królem+.

11 * Tak macie im powiedzieć:

Sprawia też, że z krańców ziemi wznoszą się chmury*+.

14 Każdy człowiek postępuje nierozumnie i bez wiedzy.

Każdy złotnik zostanie zawstydzony z powodu rzeźbionego bożka+.

15 Są czymś daremnym, dziełem wartym śmiechu+.

Zginą, gdy nadejdzie dzień ich rozrachunku.

18 Bo tak mówi Jehowa:

19 Biada mi z powodu mojej rany*!+

Jest ona nieuleczalna.

Powiedziałem: „Na pewno jest to moja choroba i muszę ją znosić.

20 Mój namiot został zniszczony, a wszystkie jego linki — rozerwane+.

Opuścili mnie synowie i już ich nie ma+.

Nie ma kto rozłożyć mojego namiotu ani podnieść jego płócien.

22 Słuchaj! Oto wiadomość! Nadchodzi!

23 Jehowo, dobrze wiem, że do człowieka nie należy* wyznaczanie sobie drogi.

Do człowieka, który idzie, nie należy nawet kierowanie swoim krokiem+.

11 Jehowa tak przemówił do Jeremiasza: 2 „Słuchajcie słów tego przymierza!

„Przekaż* je mieszkańcom Judy i Jerozolimy 3 i powiedz im: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: „Przeklęty jest człowiek nietrzymający się słów tego przymierza+, 4 które zawarłem z waszymi przodkami w dniu, gdy wyprowadziłem ich z Egiptu+, z rozżarzonego pieca*+, i powiedziałem: ‚Bądźcie mi posłuszni i róbcie wszystko, co wam nakazuję. Wtedy staniecie się moim ludem, a ja będę waszym Bogiem+, 5 tak iż będę mógł spełnić to, co przysiągłem waszym przodkom — że dam im ziemię mlekiem i miodem płynącą’+. Żyjecie w niej po dziś dzień”’”.

A ja odpowiedziałem: „Amen*, Jehowo”.

6 Wtedy Jehowa mi powiedział: „W miastach Judy i na ulicach Jerozolimy ogłaszaj wszystkie te słowa: ‚Słuchajcie słów tego przymierza i się do nich stosujcie. 7 Bo od dnia, gdy wyprowadziłem waszych przodków z Egiptu, usilnie i wielokrotnie* ich napominałem: „Bądźcie mi posłuszni”. I robię to aż do dzisiaj+. 8 Ale oni nie słuchali ani nawet nie nadstawili ucha. Każdy uparcie szedł za głosem swojego złego serca+. Ukarałem ich więc zgodnie ze słowami tego przymierza, którego kazałem im przestrzegać, a którego oni przestrzegać nie chcieli’”.

9 Potem Jehowa powiedział do mnie: „Mieszkańcy Judy i Jerozolimy zmówili się przeciwko mnie. 10 Wrócili do błędów swoich dawnych przodków, którzy nie chcieli być posłuszni moim słowom+, i — tak jak tamci — poszli za innymi bogami i im służyli+. Izrael i Juda złamały moje przymierze, które zawarłem z ich przodkami+. 11 Dlatego tak mówi Jehowa: ‚Sprowadzam na nich nieszczęście+, którego nie zdołają uniknąć. Gdy będą wołać do mnie o pomoc, nie wysłucham ich+. 12 Wtedy miasta Judy i mieszkańcy Jerozolimy pójdą wołać o pomoc do bogów, którym składają ofiary*+, ale ci na pewno nie uratują ich w czasie nieszczęścia. 13 Bo masz, Judo, tylu bogów, ile miast, a ile jest ulic w Jerozolimie, tyle postawiłaś ołtarzy dla rzeczy haniebnej* — ołtarzy do składania ofiar Baalowi’+.

14 „A ty* nie módl się za ten lud. Nie błagaj za nimi ani nie zanoś modlitw w związku z nimi+, bo nie będę słuchał, gdy będą do mnie wołać z powodu swojego nieszczęścia.

Czy świętym mięsem* odwrócą oni nieszczęście, gdy na ciebie przyjdzie?

Czy będziesz się wtedy radować?

17 „Jehowa, Bóg Zastępów, Ten, który cię zasadził+, oświadczył, że spadnie na ciebie nieszczęście z powodu zła, którego dopuszczały się Izrael i Juda, obrażając Go* przez składanie ofiar Baalowi”+.

18 Jehowa mnie powiadomił, żebym wiedział.

Boże, dałeś mi wtedy zobaczyć, co oni robią.

19 Byłem jak uległy baranek prowadzony na rzeź.

Nie wiedziałem, że knują przeciwko mnie+:

20 Ale Jehowa, Bóg Zastępów, sądzi w sposób prawy.

Bada najskrytsze myśli* i serce+.

21 Dlatego Jehowa tak wypowiada się przeciwko mieszkańcom Anatot+, którzy chcą mi odebrać życie* i mówią: „Nie wolno ci prorokować w imieniu Jehowy+, bo inaczej zginiesz z naszych rąk” — 22 tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: „Zamierzam pociągnąć ich do odpowiedzialności. Młodzi mężczyźni zginą od miecza+, a ich synowie i córki umrą od klęski głodu+. 23 Z mieszkańców Anatot+ nie pozostanie nawet garstka, bo w roku, w którym pociągnę ich do odpowiedzialności, sprowadzę na nich nieszczęście”.

 2 Zasadziłeś ich i zapuścili korzenie.

Wyrośli i wydali owoce.

Jesteś na ich ustach, ale z dala od ich najskrytszych myśli*+.

Bo powiedzieli: „On nie widzi, co się z nami stanie”.

Zaczęli głośno wołać przeciwko tobie.

 7 „Opuściłem swój dom+, porzuciłem swoją własność+.

Swoją ukochaną* wydałem w ręce jej wrogów+.

 8 Moja własność stała się dla mnie jak lew w lesie.

Zaczęła na mnie ryczeć.

Dlatego ją znienawidziłem.

 9 Moja własność jest dla mnie jak wielobarwny* ptak drapieżny.

Inne ptaki drapieżne otaczają go i atakują+.

Moją piękną ziemię zamienili w bezludne pustkowie.

Nie ma pokoju dla nikogo*.

13 Posiali pszenicę, ale zżęli ciernie+.

Umęczyli się, ale nie dało to żadnego pożytku.

14 Tak mówi Jehowa: „Wszystkich moich niegodziwych sąsiadów dotykających dziedzictwa, które dałem swojemu ludowi, Izraelowi+, wykorzeniam z ich ziemi+. A mieszkańców Judy wykorzenię spośród nich. 15 Ale gdy już ich wykorzenię, znowu okażę im miłosierdzie i każdego z nich przyprowadzę z powrotem do jego dziedzictwa i do jego ziemi”.

16 „A jeśli te narody nauczą się postępować jak mój lud i będą przysięgać na moje imię, mówiąc: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga!*’ — tak jak nauczyły mój lud przysięgać na Baala — to otrzymają miejsce pośród mojego ludu. 17 Ale jeśli jakiś naród nie zechce być posłuszny, to całkowicie go wykorzenię i zniszczę” — oświadcza Jehowa+.

13 Tak powiedział mi Jehowa: „Idź, kup sobie lniany pas i przepasz się nim. Ale nie wkładaj go do wody”. 2 Zgodnie ze słowem Jehowy kupiłem więc pas i się nim przepasałem. 3 A Jehowa przemówił do mnie po raz drugi: 4 „Weź pas, który kupiłeś i który nosisz, i wstań, pójdź nad Eufrat, po czym ukryj go tam w skalnej rozpadlinie”. 5 Poszedłem więc i ukryłem go nad Eufratem, tak jak mi kazał Jehowa.

6 Ale po wielu dniach Jehowa powiedział mi: „Wstań, idź nad Eufrat i weź stamtąd pas, który kazałem ci tam ukryć”. 7 Poszedłem więc nad Eufrat, wykopałem ten pas i wziąłem go z miejsca, gdzie go wcześniej ukryłem. Zobaczyłem, że był zniszczony, do niczego się nie nadawał.

8 Potem Jehowa przemówił do mnie: 9 „Tak mówi Jehowa: ‚Tak samo zniszczę pychę Judy i ogromną pychę Jerozolimy+. 10 Ten zły lud nie chce być posłuszny moim słowom+, uparcie idzie za głosem swojego serca+ i chodzi za innymi bogami, służąc im i się im kłaniając. Stanie się taki jak ten pas, który się do niczego nie nadaje’. 11 ‚Bo jak pas przylega do ciała* człowieka, tak sprawiłem, żeby wszyscy z Izraela i Judy przylgnęli do mnie’, oświadcza Jehowa, ‚żeby stali się dla mnie ludem+, imieniem, chwałą i czymś pięknym+. Ale oni nie byli posłuszni’+.

12 „Przekaż im też następującą wiadomość: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: „Każdy wielki dzban napełnia się winem”’. A oni ci odpowiedzą: ‚Czyżbyśmy nie wiedzieli, że każdy wielki dzban napełnia się winem?’. 13 Wtedy im powiedz: ‚Tak mówi Jehowa: „Wszystkich mieszkańców tej ziemi, królów zasiadających na tronie Dawida, kapłanów, proroków i wszystkich mieszkańców Jerozolimy napełniam winem, aż się upiją+. 14 Roztrzaskam ich jednego o drugiego, zarówno ojców, jak i synów”. Takie jest oświadczenie Jehowy+. „Nie okażę współczucia, nie odczuję żalu ani się nie zlituję nad nimi. Wytracę ich i nic mnie przed tym nie powstrzyma”’+.

15 Słuchajcie i zwracajcie uwagę.

Nie bądźcie wyniośli, bo przemówił Jehowa.

19 Miasta południa są zamknięte* i nie ma nikogo, kto by je otworzył.

Całą Judę poprowadzono na wygnanie, uprowadzono wszystkich co do jednego+.

20 Podnieś oczy i zobacz tych, którzy nadchodzą z północy+.

Gdzie jest trzoda, którą ci dano? Gdzie są twoje piękne owce?+

Czy nie chwycą cię bóle porodowe, podobnie jak kobietę, która rodzi?+

23 Czy Etiopczyk* może zmienić swoją skórę albo lampart swoje cętki?+

24 Rozproszę więc was jak słomę, którą unosi pustynny wiatr+.

Biada ci, Jerozolimo!

Jak długo jeszcze będziesz nieczysta?”+.

14 Jehowa tak przemówił do Jeremiasza w sprawie klęsk suszy+:

 2 Juda jest pogrążona w żałobie+, a jej bramy popadły w ruinę.

 3 Panowie posyłają sług* po wodę.

Ci idą do zbiorników*, ale jej nie znajdują.

Wracają z pustymi naczyniami.

 6 Dzikie osły stoją na nagich wzgórzach.

Dyszą jak szakale.

Ich oczy słabną, bo nie ma roślinności+.

Nie opuszczaj nas.

10 Tak Jehowa mówi o tym ludzie: „Bardzo lubią się tułać+, nie powstrzymali swoich nóg+. Dlatego nie podobają się Jehowie+. Teraz On będzie pamiętał ich przewinienie i pociągnie ich do odpowiedzialności za ich grzechy”+.

11 Potem Jehowa powiedział do mnie: „Nie módl się o dobro dla tego ludu+. 12 Gdy poszczą, nie słucham ich błagań+, a gdy składają całopalenia i ofiary zbożowe*, te nie sprawiają mi przyjemności+. Wytracę ich mieczem, głodem i zarazą*”+.

13 Na to powiedziałem: „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Prorocy im mówią: ‚Nie zobaczycie miecza ani nie dotknie was klęska głodu, ale zapewnię wam w tym miejscu prawdziwy pokój’”+.

14 Wtedy Jehowa mi powiedział: „Prorocy prorokują w moim imieniu kłamstwa+. Nie posłałem ich, niczego im nie nakazałem ani do nich nie mówiłem+. Jako proroctwo przedstawiają wam fałszywą wizję, nic niewartą wróżbę i swoje sprytne wymysły*+. 15 Dlatego tak mówi Jehowa: ‚Prorocy, którzy prorokują w moim imieniu, choć ich nie posłałem, i którzy mówią, że na ten kraj nie spadnie miecz ani klęska głodu, poginą właśnie od miecza i klęski głodu+. 16 A ci, którym prorokują, zostaną z powodu klęski głodu i miecza wyrzuceni na ulice Jerozolimy. Nie będzie komu ich grzebać+ — ich samych, ich żon oraz ich synów i córek — bo wyleję na nich nieszczęście, na które zasługują’+.

17 „Powiedz im te słowa:

Bo zarówno prorok, jak i kapłan błąkają się po kraju, którego nie znają’”+.

19 Czy całkowicie odrzuciłeś Judę albo czy poczułeś* wstręt do Syjonu?+

Dlaczego nas uderzyłeś, tak iż nie ma dla nas uleczenia?+

Pamiętaj o przymierzu, które zawarłeś z nami, i go nie zrywaj+.

Czy nie jedynie Ty, Jehowo, nasz Boże, to potrafisz?+

15 Potem Jehowa powiedział mi: „Nawet gdyby stali przede mną Mojżesz i Samuel+, nie okazałbym łaski temu ludowi*. Odpraw sprzede mnie ten lud. Niech sobie pójdą. 2 A gdyby cię zapytali: ‚Dokąd mamy iść?’, powiedz im: ‚Tak mówi Jehowa:

„Kto na śmiertelną plagę, ten na śmiertelną plagę!

Kto pod miecz, ten pod miecz!+

Kto na klęskę głodu, ten na klęskę głodu!

A kto do niewoli, ten do niewoli!”’+.

3 „‚Ustanowię nad nimi cztery nieszczęścia*’+, oznajmia Jehowa, ‚miecz, który będzie ich zabijał, psy, które będą ich wywlekać, ptaki latające po niebie i zwierzęta na ziemi, które będą ich pożerać i niszczyć+. 4 I uczynię z nich coś, co budzi grozę wśród wszystkich królestw ziemi+. Zrobię tak z powodu judzkiego króla Manassesa, syna Ezechiasza, za to, czego się dopuszczał w Jerozolimie+.

Dlatego wyciągnę rękę przeciwko tobie i cię zniszczę+.

Jestem zmęczony litowaniem się nad tobą*.

 7 W miastach* tej ziemi odwieję widłami tych, którzy są moim ludem.

Pozbawię ich dzieci+.

 8 Ich wdów będzie więcej niż ziarnek piasku morskiego.

W południe sprowadzę na nich — na matki i na młodych — tego, który niszczy.

Nagle sprowadzę na nich niepokój i przerażenie.

11 Jehowa powiedział: „Na pewno będę ci pomagał*.

15 Jehowo, Ty znasz moją sytuację.

Przypomnij sobie o mnie i zwróć na mnie uwagę.

Zemścij się za mnie na moich prześladowcach+.

Nie daj mi zginąć* przez to, że jesteś nieskłonny do gniewu*.

Wiedz, że znoszę tę zniewagę ze względu na Ciebie+.

16 Gdy doszły do mnie Twoje słowa, wziąłem je sobie do serca*+.

17 Nie siedzę w towarzystwie tych, którzy lubią się zabawić, i się nie cieszę+.

18 Czemu mój ból jest przewlekły, a moja rana nieuleczalna?

Nie daje się wyleczyć.

19 Dlatego tak mówi Jehowa:

20 „Sprawiam, że dla tego ludu będziesz miedzianym murem warownym+.

16 Jehowa znowu do mnie przemówił: 2 „Nie wolno ci wziąć sobie żony ani mieć w tym miejscu synów ani córek. 3 Bo Jehowa tak mówi o synach i córkach, którzy się rodzą w tej ziemi, oraz o ich matkach i ojcach, którzy dają im życie: 4 ‚Umrą z powodu śmiertelnych chorób+ i nikt nie będzie ich opłakiwał ani grzebał. Staną się jak gnój na powierzchni ziemi+. Zginą od miecza i klęski głodu+, a ich zwłoki będą żerem dla ptaków latających po niebie i dla zwierząt ziemi’.

 5 Bo tak mówi Jehowa:

 6 W tej ziemi poumierają zarówno wielcy, jak i mali.

9 „Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Sprawię, że w tym miejscu za waszych dni i na waszych oczach znikną odgłosy radości i weselenia się, głos pana młodego i panny młodej’+.

10 „Gdy przekażesz temu ludowi wszystkie te słowa, oni cię zapytają: ‚Dlaczego Jehowa zapowiedział nam całe to wielkie nieszczęście? Jakie przewinienie i jaki grzech popełniliśmy przeciwko naszemu Bogu, Jehowie?’+. 11 Wtedy im odpowiesz: ‚„To dlatego, że wasi przodkowie mnie opuścili”+, oświadcza Jehowa, „i chodzili za innymi bogami, służyli im i się im kłaniali+. Opuścili mnie i nie przestrzegali mojego prawa+. 12 A wy postępujecie o wiele gorzej niż wasi przodkowie+. Każdy z was idzie za głosem swojego upartego i niegodziwego serca i mnie nie słucha+. 13 Dlatego wyrzucę was z tej ziemi do ziemi nieznanej wam ani waszym przodkom+. Będziecie tam musieli dniem i nocą służyć innym bogom+, ponieważ nie okażę wam łaski”’.

14 „‚Nadchodzą jednak dni’, oznajmia Jehowa, ‚gdy już nie będzie się mówić: „Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej!”+. 15 Będzie się natomiast mówić: „Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który przyprowadził Izraelitów z kraju na północy i ze wszystkich krain, do których ich rozproszył!”. Sprowadzę ich z powrotem do ich ziemi, którą dałem ich przodkom’+.

17 Bo mam oczy skierowane na wszystko, co robią*.

I przekonają się, że mam na imię Jehowa”.

17 „Grzech mieszkańców Judy jest zapisany żelaznym rylcem.

 4 Z własnej woli stracisz dziedzictwo, które ci dałem+.

Będzie on płonął cały czas”.

 5 Tak mówi Jehowa:

 6 Stanie się jak samotne drzewo na pustyni.

 9 Serce jest zdradliwsze* niż wszystko inne i nieobliczalne*+.

Kto może je poznać?

14 Uzdrów mnie, Jehowo, a będę uzdrowiony.

15 Mówią do mnie:

„Gdzie jest słowo Jehowy?+

Niech się spełni!”.

17 Nie wprawiaj mnie w przerażenie.

Ty jesteś moim schronieniem w dniu nieszczęścia.

19 Tak powiedział mi Jehowa: „Idź i stań w bramie synów ludu, którą wchodzą i wychodzą królowie Judy, oraz we wszystkich innych bramach Jerozolimy+. 20 Powiedz im: ‚Słuchajcie słowa Jehowy, królowie Judy, wszyscy mieszkańcy Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, którzy wchodzicie przez te bramy. 21 Tak mówi Jehowa: „Pilnujcie się* i nie noście w szabat żadnych ciężarów ani nie wnoście ich przez bramy Jerozolimy+. 22 W szabat nie wolno wam wynosić żadnych ciężarów ze swoich domów ani wykonywać żadnej pracy+. Uważajcie dzień szabatu za święty, tak jak to nakazałem waszym przodkom+. 23 Ale oni nie słuchali ani nawet nie nadstawili ucha, uparcie odmawiali posłuszeństwa* i nie przyjmowali skarcenia”’+.

24 „‚„Jeśli jednak będziecie mi całkowicie posłuszni”, mówi Jehowa, „i w szabat nie będziecie wnosić przez bramy tego miasta żadnych ciężarów oraz będziecie uważać szabat za święty, nie wykonując w tym dniu żadnej pracy+, 25 to przez bramy tego miasta będą wjeżdżać na rydwanach i koniach królowie i książęta zasiadający na tronie Dawida+. Przez te bramy będą wchodzić oni i ich książęta oraz mieszkańcy Judy i Jerozolimy+. I to miasto zawsze będzie zamieszkane. 26 Będą przychodzić ludzie z miast Judy, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina+, z niziny+, z regionu górzystego i z Negebu*. Będą przynosić do domu Jehowy całopalenia+, ofiary+, w tym ofiary zbożowe*+ i dziękczynne, oraz kadzidło*+.

27 „‚„Ale jeśli nie będziecie mi posłuszni w tym, żeby uważać szabat za święty i żeby w ten dzień nie nosić ciężarów ani nie wnosić ich przez bramy Jerozolimy, to podpalę jej bramy i ogień pochłonie jej warowne wieże+, i nikt go nie ugasi”’”+.

18 Jehowa tak powiedział Jeremiaszowi: 2 „Wstań i idź do domu garncarza+. Tam do ciebie przemówię”.

3 Poszedłem więc do domu garncarza, a on akurat pracował przy kołach garncarskich. 4 Ale naczynie, które toczył z gliny, popsuło się w jego ręce. Garncarz więc przerobił je na inne naczynie, tak jak mu się podobało*.

5 Wtedy Jehowa powiedział do mnie: 6 „‚Czy nie mogę zrobić z wami, ludu Izraela, tego samego co ten garncarz?’ — mówi Jehowa. ‚Ludu Izraela, jesteście w moich rękach jak glina w rękach garncarza+. 7 Kiedy powiem, że wykorzenię, zburzę i zniszczę jakiś naród albo królestwo+, 8 a ten naród przestanie się dopuszczać zła, za które go osądziłem, wtedy i ja zmienię zdanie* co do nieszczęścia, które zamierzałem na niego sprowadzić+. 9 Ale gdy powiem, że zbuduję i zasadzę jakiś naród albo królestwo, 10 a ten naród będzie robić to, co złe w moich oczach, i nie będzie mi posłuszny, wtedy zmienię zdanie* co do dobra, które zamierzałem mu wyświadczyć’.

11 „Teraz powiedz, proszę, mieszkańcom Judy i Jerozolimy: ‚Tak mówi Jehowa: „Przygotowuję nieszczęście i obmyślam plan przeciwko wam. Zawróćcie, proszę, ze swoich złych dróg. Zmieńcie swoje drogi i uczynki na lepsze”’”+.

12 Ale oni powiedzieli: „Nic z tego!+ Będziemy kierować się własnymi myślami i każdy z nas będzie postępował tak, jak mu dyktuje jego uparte i niegodziwe serce”+.

13 Dlatego tak mówi Jehowa:

„Zapytajcie, proszę, wśród narodów.

Kto słyszał coś podobnego?

Dziewica izraelska dopuściła się naprawdę okropnej rzeczy+.

14 Czy śnieg Libanu znika ze skał na jego zboczach?

Albo czy wyschną jego zimne wody płynące z daleka?

15 Ale mój lud zapomniał o mnie+.

Każdy, kto będzie przez nią przechodził, popatrzy przerażony i potrząśnie głową+.

17 Niczym wschodni wiatr rozproszę ich przed wrogiem.

W dniu ich nieszczęścia obrócę się do nich plecami, a nie twarzą”+.

18 A oni powiedzieli: „Chodźcie, uknujmy spisek przeciw Jeremiaszowi+, bo prawo* zawsze będzie u naszych kapłanów, rada u mędrców, a słowo u proroków. Chodźcie, powiedzmy coś przeciwko niemu* i nie zwracajmy uwagi na to, co mówi”.

20 Czy za dobro odpłaca się złem?

Przecież oni wykopali na mnie* dół+.

Niech ich żony zostaną pozbawione dzieci i owdowieją+.

19 Tak powiedział Jehowa: „Idź i kup od garncarza glinianą butlę+. Weź niektórych starszych ludu i niektórych starszych spośród kapłanów 2 i pójdź do Doliny Syna Hinnoma+, która jest przy Bramie Skorup. Tam ogłoś słowa, które ci przekazuję. 3 Powiesz tak: ‚Słuchajcie słowa Jehowy, królowie Judy i mieszkańcy Jerozolimy. Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela:

„‚„Zamierzam sprowadzić na to miejsce nieszczęście, a każdy, kto o tym usłyszy, będzie wstrząśnięty*. 4 Stanie się tak, bo mnie opuścili+ i zmienili to miejsce nie do poznania+. Składają tu ofiary innym bogom, których nie znali ani oni sami, ani ich przodkowie, ani królowie Judy. Napełnili to miejsce krwią niewinnych+. 5 Pobudowali święte wzniesienia dla Baala, żeby jako całopalenia dla Baala palić w ogniu swoich synów+, czego im nie nakazałem ani o czym nie mówiłem i co nigdy nawet nie przeszło mi przez myśl*”’+.

6 „‚„Dlatego nadchodzą dni”, oznajmia Jehowa, „gdy to miejsce nie będzie się już nazywać Tofet ani Dolina Syna Hinnoma, ale Dolina Rzezi+. 7 Udaremnię w tym miejscu plany Judy i Jerozolimy. Sprawię, że padną od miecza swoich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*. A ich zwłoki wydam na żer ptakom latającym po niebie i zwierzętom ziemi+. 8 I uczynię z tego miasta coś, co budzi grozę i nad czym się gwiżdże. Każdy, kto będzie przechodził obok niego, popatrzy przerażony i zagwiżdże nad wszystkimi jego plagami+. 9 Sprawię, że ludzie będą jeść ciała swoich synów i córek, i każdy będzie jeść ciało swojego bliźniego — bo nastanie oblężenie, a ich ogarnie desperacja, gdy zostaną osaczeni przez wrogów, którzy chcą im odebrać życie*”’+.

10 „Potem na oczach mężczyzn, którzy z tobą pójdą, stłucz butlę 11 i im powiedz: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: „Właśnie tak potłukę ten lud i to miasto — jak ktoś, kto tłucze naczynie garncarza, tak iż nie da się już go naprawić. A w Tofet będą grzebać zmarłych, aż nie będzie już miejsca”’+.

12 „‚W ten sposób postąpię z tym miejscem i z jego mieszkańcami’, mówi Jehowa, ‚żeby to miasto upodobnić do Tofet. 13 Domy Jerozolimy i domy królów Judy staną się nieczyste jak Tofet+ — tak, wszystkie domy, na których dachach składano ofiary całemu wojsku nieba*+ i wylewano ofiary płynne innym bogom’”+.

14 Kiedy Jeremiasz wrócił z Tofet, dokąd Jehowa posłał go, żeby prorokował, wtedy stanął na dziedzińcu domu Jehowy i przemówił do całego ludu: 15 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Sprowadzam na to miasto i na wszystkie przyległe miejscowości całe nieszczęście, które mu zapowiedziałem, bo ci ludzie uparcie odmawiali słuchania* moich słów’”+.

20 Gdy Jeremiasz prorokował te rzeczy, przysłuchiwał mu się kapłan Paszchur, syn Immera, który był też głównym nadzorcą domu Jehowy. 2 Potem uderzył proroka Jeremiasza i wsadził go w dyby+ znajdujące się przy Górnej Bramie Beniamina, która była w domu Jehowy. 3 Gdy następnego dnia Paszchur uwolnił Jeremiasza z dybów, ten rzekł do niego:

„Jehowa nie nazywa cię imieniem Paszchur*, ale Przerażenie Dookoła+. 4 Bo tak mówi Jehowa: ‚Sprawię, że z twojego powodu ciebie samego oraz twoich przyjaciół ogarnie przerażenie. Na twoich oczach zginą oni od miecza swoich wrogów+. Całą Judę wydam w ręce babilońskiego króla. Jednych uprowadzi on na wygnanie do Babilonu, a innych pozabija mieczem+. 5 Całe bogactwo tego miasta, wszelkie jego zasoby i kosztowności, i wszystkie skarby królów Judy wydam w ręce ich wrogów+. Ci ich ograbią, schwytają i zaprowadzą do Babilonu+. 6 A ty, Paszchurze, i wszyscy twoi domownicy pójdziecie do niewoli. Udasz się do Babilonu i tam umrzesz. Tam zostaniesz pochowany razem ze wszystkimi swoimi przyjaciółmi, bo prorokowałeś im kłamstwa’”+.

 7 Jehowo, przechytrzyłeś mnie, przechytrzyłeś.

Użyłeś wobec mnie swej siły i mnie pokonałeś+.

 8 Bo zawsze, gdy mówię, muszę wołać i ogłaszać:

„Przemoc i zagłada!”.

Z powodu słowa Jehowy przez cały dzień znoszę zniewagi i szyderstwa+.

Ale Jego słowo stało się w moim sercu jak płonący ogień zamknięty w moich kościach.

10 Bo słyszałem wiele niegodziwych pogłosek.

Wszystko dookoła mnie przerażało+.

„Donieście na niego! Donieśmy na niego!”

11 Ale Jehowa był ze mną jak groźny wojownik+.

Dlatego moi prześladowcy potkną się i mnie nie pokonają+.

Zostaną bardzo zawstydzeni, bo się im nie powiedzie.

Ich wieczne upokorzenie nie będzie zapomniane+.

13 Śpiewajcie Jehowie! Wysławiajcie Jehowę!

Bo On uratował biednego* z rąk złoczyńców.

14 Przeklęty niech będzie dzień, w którym się urodziłem!

Niech nie będzie błogosławiony dzień, w którym urodziła mnie matka!+

15 Przeklęty niech będzie człowiek, który przyniósł mojemu ojcu dobrą wiadomość:

16 Niech ten człowiek stanie się podobny do miast, które Jehowa zburzył bez żalu.

Niech rano słyszy krzyk, a w południe sygnał alarmowy.

17 Dlaczego nie zostałem uśmiercony w łonie matki?

21 Jehowa przekazał Jeremiaszowi słowa, gdy król Sedekiasz+ posłał do niego Paszchura+, syna Malkijasza, i kapłana Sofoniasza+, syna Maasejasza, z prośbą: 2 „Zapytaj, proszę, Jehowę w naszej sprawie, bo babiloński król Nabuchodonozor* toczy przeciwko nam wojnę+. Może Jehowa dokona dla nas jakiegoś cudu, tak iż ten król odejdzie od nas”+.

3 Jeremiasz odezwał się do nich: „Tak powiecie Sedekiaszowi: 4 ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: „Zwracam* przeciwko wam broń, którą macie w rękach i którą walczycie z królem Babilonu+ i z Chaldejczykami stacjonującymi poza murem i oblegającymi was. Zbiorę ją* pośrodku tego miasta. 5 I sam będę walczył przeciwko wam+ potężną* ręką i silnym ramieniem, z gniewem, ze złością i z wielkim oburzeniem+. 6 Wszystkich, którzy mieszkają w tym mieście — ludzi i zwierzęta — porażę wielką zarazą*, od której wymrą”’+.

7 „‚„A potem”, oświadcza Jehowa, „wydam judzkiego króla Sedekiasza i jego sług oraz mieszkańców tego miasta — tych, którzy przeżyją zarazę, miecz i głód — w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora*, w ręce ich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*+. On pobije ich mieczem. Nie odczuje żalu z ich powodu, nie okaże współczucia ani się nie zlituje”’+.

8 „A do tego ludu powiesz: ‚Tak mówi Jehowa: „Kładę przed wami drogę życia i drogę śmierci. 9 Ci, którzy zostaną w tym mieście, umrą od miecza, głodu i zarazy. Ale każdy, kto wyjdzie i podda się Chaldejczykom, którzy was oblegają, będzie żył — jego życie* przypadnie mu jako łup*”’+.

10 „‚„Bo zwróciłem się przeciw temu miastu, tak iż doświadczy ono nieszczęścia, a nie dobra”+ — oznajmia Jehowa. „Zostanie wydane w ręce króla Babilonu+, a on je spali”+.

11 „‚Domownicy króla Judy, słuchajcie słowa Jehowy. 12 Domu Dawida, tak mówi Jehowa:

‚A jeśli chodzi o was, którzy mówicie: „Kto wyruszy przeciwko nam?

22 Tak mówi Jehowa: „Pójdź do domu* króla Judy i przekaż to orędzie. 2 Powiedz: ‚Królu Judy, który zasiadasz na tronie Dawida, posłuchaj słowa Jehowy — ty, twoi słudzy i twój lud, ci, którzy wchodzą przez te bramy. 3 Tak mówi Jehowa: „Działajcie na rzecz sprawiedliwości i prawości. Ratujcie obrabowanego z rąk oszusta. Nie gnębcie cudzoziemców, którzy osiedlili się wśród was, nie krzywdźcie też sierot* ani wdów+. I nie przelewajcie w tym miejscu niewinnej krwi+. 4 Bo jeśli będziecie starannie przestrzegać tego słowa, to przez bramy tego domu będą wjeżdżać na rydwanach i koniach królowie zasiadający na tronie Dawida+. Przez te bramy będą wchodzić oni, ich słudzy oraz ich lud”’+.

5 „‚Jeśli jednak nie będziecie posłuszni tym słowom, to przysięgam na samego siebie’, oświadcza Jehowa, ‚że ten dom obrócę w ruinę’+.

6 „Bo Jehowa tak mówi o domu króla Judy:

 7 I wyznaczę* tych, którzy cię zniszczą.

Każdy będzie miał swoją broń+.

8 „‚Ludzie z wielu narodów będą przechodzić obok tego miasta i pytać jedni drugich: „Dlaczego Jehowa tak postąpił z tym wielkim miastem?”+. 9 A ci odpowiedzą: „Dlatego, że zerwali przymierze swojego Boga, Jehowy, i kłaniali się innym bogom oraz im służyli”’+.

11 „Bo Jehowa tak mówi o judzkim królu Szallumie*+, synu Jozjasza, który został królem w miejsce swojego ojca, Jozjasza+, i który odszedł z tego miejsca: ‚Już tu nie wróci. 12 Bo umrze w miejscu, do którego został zabrany na wygnanie, a tej ziemi już nie zobaczy’+.

15 Czy dalej będziesz panował dlatego, że używasz więcej cedru niż inni?

‚Czy nie tak postępuje ktoś, kto mnie zna?’ — oświadcza Jehowa.

18 „Dlatego tak Jehowa mówi o judzkim królu Jehojakimie+, synu Jozjasza:

21 Mówiłem do ciebie, gdy czułaś się bezpieczna.

Ale ty powiedziałaś: ‚Nie będę posłuszna’+.

Wtedy zostaniesz zawstydzona i upokorzona z powodu całego swojego nieszczęścia.

24 „‚Przysięgam na swoje życie*, judzki królu Koniaszu*+, synu Jehojakima’+, oznajmia Jehowa, ‚że nawet gdybyś był sygnetem na mojej prawej ręce, ściągnąłbym cię! 25 Wydam cię w ręce tych, którzy chcą ci odebrać życie*, i w ręce tych, których się boisz, w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora* i w ręce Chaldejczyków+. 26 Ciebie i twoją matkę, która cię urodziła, wyrzucę do innej krainy, w której się nie urodziliście. Tam umrzecie. 27 Do ziemi, za którą tęsknią*, już nigdy nie wrócą+.

29 Ziemio*, ziemio, ziemio, słuchaj słowa Jehowy.

30 Tak mówi Jehowa:

23 „Biada pasterzom niszczącym i rozpraszającym owce, które pasę!” — oświadcza Jehowa+.

2 Dlatego Jehowa, Bóg Izraela, tak mówi przeciw pasterzom, którzy pasą Jego lud: „Rozpraszaliście moje owce, rozganialiście je i nie zwracaliście na nie uwagi”+.

„Ja więc zwrócę uwagę na was z powodu waszych złych uczynków” — oświadcza Jehowa.

3 „Potem pozostałe z moich owiec zbiorę ze wszystkich krain, do których je rozproszyłem+, i przyprowadzę je z powrotem na ich pastwisko+. Będą płodne i staną się liczne+. 4 Ustanowię nad nimi pasterzy, którzy naprawdę będą je paść+. Już nie będą się bały, nie będą przerażone i ani jednej z nich nie zabraknie” — oświadcza Jehowa.

5 „Nadchodzą dni”, oświadcza Jehowa, „gdy wzbudzę Dawidowi dziedzica* odznaczającego się prawością+. Będzie on panował jako król+ i będzie działał z wnikliwością na rzecz sprawiedliwości i prawości w tej ziemi+. 6 Za jego dni Juda zostanie wybawiona+, także Izrael będzie mieszkał bezpiecznie+. A król będzie nazywany imieniem: ‚Jehowa jest naszą prawością’”+.

7 „Tymczasem nadchodzą dni”, oznajmia Jehowa, „gdy już nie będzie się mówić: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej!’+. 8 Będzie się natomiast mówić: ‚Przysięgamy na Jehowę, żywego Boga*, który wyprowadził i przyprowadził potomków Izraela z kraju na północy i ze wszystkich krain, do których ich rozproszył’. I będą oni mieszkać w swojej ziemi”+.

Wszystkie moje kości się trzęsą.

Ludzie postępują źle i nadużywają władzy.

11 „Zarówno prorok, jak i kapłan są skalani*+.

Widzę, że dopuszczają się zła nawet w moim domu”+ — oświadcza Jehowa.

13 „U proroków Samarii+ widziałem coś odrażającego.

14 Również u proroków Jerozolimy widziałem straszne rzeczy.

Cudzołożą+ i postępują kłamliwie+.

15 Dlatego Jehowa, Bóg Zastępów, tak mówi przeciwko prorokom:

Bo od proroków Jerozolimy odstępstwo rozprzestrzeniło się na cały kraj”.

16 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

„Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują+.

Zwodzą was*.

17 Do tych, którzy mnie nie szanują, wciąż mówią:

‚Jehowa powiedział: „Będziecie się cieszyć pokojem”’+.

A wszystkim, którzy idą za głosem swojego upartego serca, mówią:

‚Nie spadnie na was żadne nieszczęście’+.

Kto zwrócił uwagę na Jego słowo, żeby mógł je słyszeć?

Pod koniec dni dokładnie to zrozumiecie.

21 Nie posłałem tych proroków, a jednak pobiegli.

Nie mówiłem do nich, a jednak prorokowali+.

23 „Czy jestem Bogiem tylko wtedy, gdy jestem blisko”, pyta Jehowa, „a nie także wtedy, gdy jestem daleko?”.

24 „Czy ktoś może się ukryć w kryjówce, w której go nie zobaczę?”+ — pyta Jehowa.

„Czy ja nie wypełniam niebios i ziemi?”+ — pyta Jehowa.

25 „Usłyszałem, jak prorocy, którzy w moim imieniu prorokują kłamstwa, mówią: ‚Miałem sen! Miałem sen!’+. 26 Jak długo serca proroków będą skłaniać ich do prorokowania kłamstw? Prorokują oni swoje sprytne wymysły*+. 27 Przez sny, które sobie wzajemnie opowiadają, chcą nakłonić mój lud, żeby zapomniał moje imię, tak jak ich ojcowie zapomnieli je przez Baala+. 28 Niech prorok, który ma sen, opowiada sen, ale ten, kto ma moje słowo, powinien przekazywać je zgodnie z prawdą”.

„Co wspólnego ma słoma ze zbożem?” — mówi Jehowa.

29 „Czy moje słowo nie jest jak ogień”+, mówi Jehowa, „i jak młot kowalski, który rozbija skałę?”+.

30 „Dlatego wystąpię przeciwko prorokom”, oznajmia Jehowa, „którzy sobie nawzajem wykradają moje słowa”+.

31 „Wystąpię przeciwko prorokom”, oznajmia Jehowa, „tym, którzy używają języka, żeby mówić: ‚On tak oświadcza!’”+.

32 „Wystąpię przeciwko prorokom kłamliwych snów”, oznajmia Jehowa, „którzy je opowiadają i swoimi kłamstwami i przechwałkami prowadzą mój lud na manowce”+.

„Nie posłałem ich ani niczego im nie nakazałem. Dlatego nie przyniosą temu ludowi żadnego pożytku”+ — oznajmia Jehowa.

33 „A gdy ten lud albo prorok, albo kapłan zapyta cię: ‚Jakie jest ciężkie orędzie* od Jehowy?’, odpowiesz im: ‚„To wy jesteście czymś ciężkim! I was zrzucę”+ — oświadcza Jehowa’. 34 Jeśli chodzi o proroka lub kapłana albo lud, który mówi: ‚To jest ciężkie orędzie od Jehowy!’, to zwrócę uwagę na tego człowieka i jego domowników. 35 Każdy pyta swojego bliźniego i swojego brata: ‚Jaką odpowiedź dał Jehowa? I co Jehowa powiedział?’. 36 Ale już nie wspominajcie o ciężkim orędziu od Jehowy, bo dla każdego ciężkim orędziem jest jego własne słowo, a wy zmieniliście słowa naszego żywego Boga, Jehowy, Boga Zastępów.

37 „Tak powiesz prorokowi: ‚Jaką odpowiedź dał ci Jehowa? I co Jehowa powiedział? 38 Jeśli dalej będziecie mówić: „Ciężkie orędzie od Jehowy!”, to Jehowa wam zapowiada: „Ponieważ mówicie: ‚Te słowa to ciężkie orędzie od Jehowy’, chociaż kazałem wam nie mówić: ‚Ciężkie orędzie od Jehowy!’, 39 więc was podniosę i odrzucę — zarówno was, jak i miasto, które dałem wam i waszym przodkom. 40 Sprowadzę na was wieczną hańbę i wieczne upokorzenie, które nie zostanie zapomniane”’”+.

24 Kiedy babiloński król Nabuchodonozor* poprowadził z Jerozolimy na wygnanie do Babilonu judzkiego króla Jechoniasza*+, syna Jehojakima+, oraz książąt judzkich, rzemieślników i kowali*+, Jehowa pokazał mi dwa kosze fig, które stały przed świątynią Jehowy. 2 W jednym koszu były bardzo dobre figi, jak wczesne figi, ale w drugim były bardzo złe figi, tak złe, że nie nadawały się do jedzenia.

3 Wtedy Jehowa mnie zapytał: „Co widzisz, Jeremiaszu?”. Odpowiedziałem: „Widzę figi, jedne są bardzo dobre, a drugie bardzo złe, tak złe, że nie nadają się do jedzenia”+.

4 Następnie Jehowa przemówił do mnie: 5 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Podobnie jak na te dobre figi, spojrzę przychylnie na wygnańców judzkich, których odesłałem z tego miejsca do ziemi Chaldejczyków. 6 Będę czuwał nad nimi dla ich dobra i sprawię, że wrócą do tej ziemi+. Odbuduję ich, a nie zburzę, zasadzę ich, a nie wykorzenię+. 7 I dam im serce, które będzie wiedziało, że ja jestem Jehowa+. Będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem+, bo wrócą do mnie całym sercem+.

8 „‚Ale jeśli chodzi o złe figi, które są tak złe, że nie nadają się do jedzenia+, to Jehowa mówi: „Tak samo spojrzę na judzkiego króla Sedekiasza+, na jego książąt, na mieszkańców Jerozolimy, którzy pozostali w tej ziemi, i na tych, którzy mieszkają w Egipcie+. 9 Sprowadzę na nich takie nieszczęście, że wszystkie królestwa ziemi będą przerażone tym, co ich spotka+. Będą oni przedmiotem zniewag, tematem przysłów, szyderstw i przekleństw+ we wszystkich miejscach, do których ich rozproszę+. 10 I będę zsyłał na nich miecz+, głód i zarazę*+, dopóki nie wyginą z ziemi, którą dałem im oraz ich przodkom”’”.

25 W czwartym roku panowania judzkiego króla Jehojakima, syna Jozjasza, czyli w pierwszym roku panowania babilońskiego króla Nabuchodonozora*, doszło do Jeremiasza słowo dotyczące całego ludu Judy+. 2 Prorok Jeremiasz tak się wypowiedział w sprawie* całego ludu Judy i wszystkich mieszkańców Jerozolimy:

3 „Od 13 roku panowania judzkiego króla Jozjasza+, syna Amona, po dziś dzień, przez te 23 lata, Jehowa przemawiał do mnie, a ja wielokrotnie* mówiłem do was, ale wy nie słuchaliście+. 4 Jehowa posyłał do was — i to wielokrotnie* — wszystkich proroków, którzy Mu służyli, ale wy nie słuchaliście ani nawet nie nadstawiliście ucha, żeby słuchać+. 5 Mówili oni: ‚Proszę, niech każdy z was zawróci ze swoich złych dróg i zaprzestanie złych uczynków+. Wtedy na długo pozostaniecie w ziemi, którą Jehowa dawno temu dał wam i waszym przodkom. 6 Nie chodźcie za innymi bogami, nie służcie im ani się im nie kłaniajcie. Nie obrażajcie mnie dziełami swoich rąk. W przeciwnym razie sprowadzę na was nieszczęście’.

7 „‚Ale wy mnie nie słuchaliście’ — mówi Jehowa. ‚Zamiast tego obrażaliście mnie dziełami swoich rąk — na swoje nieszczęście’+.

8 „Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: ‚„Ponieważ nie byliście posłuszni moim słowom, 9 więc ja posyłam po wszystkie ludy północy”+, oświadcza Jehowa, „posyłam po babilońskiego króla Nabuchodonozora*, swojego sługę+, i sprowadzę ich na tę ziemię+, na jej mieszkańców i na wszystkie te okoliczne narody+. Przeznaczę ich na zagładę* oraz uczynię z nich coś, co budzi grozę i nad czym się gwiżdże. Bezpowrotnie ich spustoszę. 10 Sprawię, że wśród nich znikną odgłosy radości i weselenia się+, głos pana młodego i panny młodej+, odgłos żaren i światło lampy. 11 Cała ta ziemia zostanie zrujnowana i będzie budzić grozę, a te narody będą musiały służyć królowi Babilonu przez 70 lat”’+.

12 „‚Ale gdy upłynie 70 lat+, pociągnę do odpowiedzialności* króla Babilonu i tamten naród za ich przewinienie’+, oświadcza Jehowa, ‚i na zawsze uczynię z ziemi Chaldejczyków bezludne pustkowie+. 13 Sprowadzę na tamtą ziemię wszystkie słowa, które wypowiedziałem przeciwko niej — wszystko, co jest zapisane w tej księdze, a co Jeremiasz prorokował przeciwko wszystkim narodom. 14 Bo liczne narody i wielcy królowie+ zrobią z nich niewolników+. I odpłacę im stosownie do ich uczynków i do dzieł ich rąk’”+.

15 Tak powiedział do mnie Jehowa, Bóg Izraela: „Weź z mojej ręki ten kielich z winem gniewu i daj z niego pić wszystkim narodom, do których cię posyłam. 16 Będą pić i się zataczać, i postępować jak szaleńcy z powodu miecza, który na nie zsyłam”+.

17 Wziąłem więc z ręki Jehowy kielich i dałem do picia wszystkim narodom, do których Jehowa mnie posłał+: 18 Najpierw dałem go do picia Jerozolimie i miastom Judy+, jej królom i książętom, żeby doprowadzić ich do upadku, uczynić z nich coś, co budzi grozę i nad czym się gwiżdże, coś przeklętego+, jak to jest dzisiaj. 19 Potem dałem go do picia faraonowi, królowi Egiptu, i jego sługom, jego książętom i całemu jego ludowi+, 20 a także wszystkim mieszkającym wśród nich cudzoziemcom; wszystkim królom ziemi Uc; wszystkim królom ziemi Filistynów+, Aszkelonowi+, Gazie, Ekronowi i tym, którzy pozostali z Aszdodu; 21 Edomowi+, Moabowi+ i Ammonitom+; 22 wszystkim królom Tyru, wszystkim królom Sydonu+ i królom wyspy na morzu; 23 Dedanowi+, Temie, Buz i wszystkim z włosami przystrzyżonymi na skroniach+; 24 wszystkim królom Arabów+ i wszystkim królom różnych społeczności, które mieszkają na pustkowiu; 25 wszystkim królom Zimri, wszystkim królom Elamu+ i wszystkim królom Medów+; 26 wszystkim królom północy, blisko i daleko, jednemu za drugim, i wszystkim innym królestwom ziemi. A król Szeszaku*+ wypije po nich.

27 „I powiedz tym narodom: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Pijcie i się upijcie, i zwymiotujcie, i upadnijcie, żebyście nie mogły wstać+ z powodu miecza, który na was zsyłam”’. 28 A jeśli nie będą chciały wziąć z twojej ręki kielicha, żeby pić, powiesz im: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: „Macie pić! 29 Bo jeśli sprowadzam nieszczęście najpierw na miasto, które nosi moje imię+, to czy wy miałybyście uniknąć kary?”’+.

„‚Nie unikniecie kary, bo sprowadzam miecz na wszystkich mieszkańców ziemi’ — oznajmia Jehowa, Bóg Zastępów.

30 „A ty masz im prorokować wszystkie te słowa i powiedzieć:

Głośno zaryczy przeciw miejscu, gdzie przebywa.

Osobiście wyda wyrok na wszystkich ludzi*+.

A niegodziwych pozabija mieczem’ — oświadcza Jehowa.

32 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

33 „‚Tego dnia zabitych przez Jehowę będzie od jednego krańca ziemi aż po drugi. Nie będą opłakiwani, zbierani ani grzebani. Staną się jak gnój na powierzchni ziemi’.

34 Wyjcie, pasterze, i wołajcie!

Upadniecie jak cenne naczynie!

26 Na początku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, Jehowa wypowiedział następujące słowa: 2 „Tak mówi Jehowa: ‚Stań na dziedzińcu domu Jehowy i mów w sprawie* wszystkich mieszkańców miast judzkich, którzy przychodzą do domu Jehowy oddawać cześć*. Powiedz im wszystko, co ci każę. Nie ujmij ani jednego słowa. 3 Może posłuchają i każdy z nich zawróci ze swojej złej drogi, a ja zmienię zdanie* co do nieszczęścia, które zamierzam na nich sprowadzić z powodu ich złych uczynków+. 4 Powiedz im: „Tak mówi Jehowa: ‚Jeśli nie będziecie mnie słuchać w tym, żeby przestrzegać mojego prawa*, które wam dałem, 5 ani nie będziecie słuchać słów moich proroków, których posyłałem do was wielokrotnie*, a których nie słuchaliście+, 6 to sprawię, że ten dom będzie jak Szilo+, a to miasto będzie wspominane w przekleństwach przez wszystkie narody ziemi’”’”+.

7 A kapłani, prorocy i cały lud usłyszeli, jak Jeremiasz mówi te słowa w domu Jehowy+. 8 Kiedy więc Jeremiasz skończył mówić wszystko, co Jehowa polecił mu przekazać całemu ludowi, wtedy kapłani, prorocy i cały lud chwycili go i powiedzieli: „Na pewno umrzesz. 9 Dlaczego prorokowałeś w imieniu Jehowy, że ten dom stanie się jak Szilo, a to miasto będzie zniszczone i wyludnione?”. I cały lud zebrał się wokół Jeremiasza w domu Jehowy.

10 Kiedy te słowa usłyszeli książęta judzcy, przyszli z domu* króla do domu Jehowy i usiedli przy nowej bramie Jehowy+. 11 A kapłani i prorocy powiedzieli do książąt i całego ludu: „Ten człowiek zasługuje na karę śmierci+, bo prorokował przeciwko temu miastu, tak jak to słyszeliście na własne uszy”+.

12 Wtedy Jeremiasz odezwał się do wszystkich książąt i całego ludu: „To Jehowa mnie posłał, żebym prorokował przeciwko temu domowi i temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście+. 13 Dlatego teraz zmieńcie swoje drogi i postępowanie na lepsze i bądźcie posłuszni swojemu Bogu, Jehowie, a Jehowa zmieni zdanie* co do nieszczęścia, które wam zapowiedział+. 14 Ale jeśli chodzi o mnie, to jestem w waszych rękach. Zróbcie ze mną to, co wydaje się wam dobre i słuszne. 15 Tylko musicie wiedzieć, że jeśli mnie zabijecie, ściągniecie na siebie, na to miasto i na jego mieszkańców niewinną krew, bo Jehowa naprawdę posłał mnie do was, żebym wam przekazał wszystkie te słowa”.

16 Wtedy książęta i cały lud powiedzieli kapłanom i prorokom: „Ten człowiek nie zasługuje na karę śmierci, bo mówił do nas w imieniu naszego Boga, Jehowy”.

17 Ponadto niektórzy ze starszych tego kraju wstali i przemówili do całego zgromadzonego ludu: 18 „Za dni judzkiego króla Ezechiasza+ prorokował Micheasz+ z Moreszetu i powiedział całemu ludowi Judy: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

19 „Czy wtedy judzki król Ezechiasz razem z całą Judą zabił tego proroka? Czy nie bał się Jehowy i nie błagał Jehowy o łaskę*, tak iż Jehowa zmienił zdanie* co do nieszczęścia, które im zapowiedział?+ Jesteśmy więc o krok od ściągnięcia na siebie* wielkiego nieszczęścia.

20 „Był też inny człowiek, który prorokował w imieniu Jehowy, Urijasz, syn Szemajasza z Kiriat-Jearim+. Prorokował przeciwko temu miastu i przeciwko tej ziemi, mówiąc takie rzeczy jak Jeremiasz. 21 Kiedy słowa Urijasza usłyszał król Jehojakim+ oraz wszyscy jego dzielni wojownicy i wszyscy książęta, wtedy król starał się go zabić+. Gdy tylko Urijasz o tym usłyszał, przestraszył się i uciekł do Egiptu. 22 Wówczas król Jehojakim posłał do Egiptu Elnatana+, syna Achbora, i innych mężczyzn. 23 Zabrali oni Urijasza z Egiptu i przyprowadzili go do króla Jehojakima. Ten zabił go mieczem+, a jego zwłoki rzucił na cmentarz zwykłych ludzi”.

24 Ale Achikam+, syn Szafana+, chronił Jeremiasza, dzięki czemu ten nie został wydany ludowi na śmierć+.

27 Na początku panowania judzkiego króla Jehojakima*, syna Jozjasza, Jehowa tak przemówił do Jeremiasza: 2 „Jehowa mi powiedział: ‚Zrób sobie rzemienie i drążki jarzma i załóż je sobie na szyję. 3 Później poślij je do króla Edomu+, króla Moabu+, króla Ammonitów+, króla Tyru+ i króla Sydonu+ poprzez posłańców, którzy przyszli do Jerozolimy, do judzkiego króla Sedekiasza. 4 Przekaż im następujące polecenie dla ich panów:

„‚„Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela — to macie powiedzieć swoim panom: 5 ‚To ja swoją wielką mocą, swoim potężnym* ramieniem, stworzyłem ziemię, ludzi i zwierzęta, które są na niej. Wszystko to daję temu, komu chcę*+. 6 A teraz wszystkie te krainy dałem swojemu słudze Nabuchodonozorowi*+, królowi Babilonu. Podporządkowałem mu nawet dzikie zwierzęta. 7 Wszystkie narody będą służyć jemu, jego synowi i jego wnukowi, aż nadejdzie czas również na jego krainę+, gdy wiele narodów oraz wielcy królowie zrobią z niego swojego niewolnika’+.

8 „‚„‚Jeżeli jakiś naród lub królestwo nie zechce służyć babilońskiemu królowi Nabuchodonozorowi i nie zechce mu się podporządkować*, to taki naród będę karał mieczem+, głodem i zarazą*’, oświadcza Jehowa, ‚aż go zniszczę ręką babilońskiego króla’.

9 „‚„‚Dlatego nie słuchajcie swoich proroków, wróżbitów, wizjonerów* ani zajmujących się sztuką magiczną czy uprawiających czary, którzy wam mówią: „Nie będziecie służyć królowi Babilonu”. 10 Bo prorokują wam kłamstwa — jeśli ich posłuchacie, zostaniecie zabrani daleko od swojego kraju. Rozproszę was i zginiecie.

11 „‚„‚Ale narodowi, który podporządkuje się* królowi Babilonu i będzie mu służył, pozwolę pozostać* w jego ziemi, żeby ją uprawiał i w niej mieszkał’ — oświadcza Jehowa”’”.

12 To samo powiedziałem również judzkiemu królowi Sedekiaszowi+: „Podporządkujcie się* królowi Babilonu i służcie jemu oraz jego ludowi, a będziecie żyć+. 13 Czemu ty i twój lud mielibyście umrzeć od miecza+, głodu+ i zarazy+, tak jak to Jehowa powiedział o narodzie, który nie będzie służył królowi Babilonu? 14 Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam mówią: ‚Nie będziecie służyć królowi Babilonu’+, bo prorokują wam kłamstwa+.

15 „‚Ja ich nie posłałem’, oświadcza Jehowa, ‚ale oni prorokują w moim imieniu kłamstwa i jeśli ich posłuchacie, to was rozproszę i zginiecie — wy i prorocy, którzy wam prorokują’”+.

16 A do kapłanów i do całego tego ludu powiedziałem: „Tak mówi Jehowa: ‚Nie słuchajcie słów swoich proroków, którzy wam prorokują: „Sprzęty zabrane z domu Jehowy zostaną już wkrótce z powrotem sprowadzone z Babilonu!”+, bo prorokują wam kłamstwa+. 17 Nie słuchajcie ich. Służcie królowi Babilonu, a będziecie żyć+. Czemu to miasto miałoby się stać ruiną? 18 Ale jeśli są prorokami i jeśli naprawdę przekazują słowo Jehowy, to proszę, niech błagają Jehowę, Boga Zastępów, żeby sprzętów, które pozostały w domu Jehowy, w domu* króla Judy i w Jerozolimie, nie zabrano do Babilonu’.

19 „Bo Jehowa, Bóg Zastępów, tak mówi o kolumnach+, o morzu*+, o wózkach+ i o reszcie sprzętów, które pozostały w tym mieście, 20 a których nie wziął babiloński król Nabuchodonozor, gdy na wygnanie do Babilonu zabrał z Jerozolimy judzkiego króla Jechoniasza, syna Jehojakima, wraz ze wszystkimi dostojnikami Judy i Jerozolimy+; 21 właśnie tak Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, mówi o sprzętach, które pozostały w domu Jehowy, w domu* króla Judy i w Jerozolimie: 22 ‚„Będą zabrane do Babilonu+ i tam pozostaną aż do dnia, gdy zwrócę na nie uwagę” — oświadcza Jehowa. „Potem sprowadzę je z powrotem i przywrócę je temu miejscu”’”+.

28 W tym samym roku, na początku panowania judzkiego króla Sedekiasza+, w czwartym roku, w miesiącu piątym, prorok Chananiasz z Gibeonu+, syn Azzura, powiedział do mnie w domu Jehowy w obecności kapłanów i całego ludu: 2 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Złamię jarzmo króla Babilonu+. 3 W ciągu dwóch lat* sprowadzę z powrotem na to miejsce wszystkie sprzęty z domu Jehowy, które babiloński król Nabuchodonozor* zabrał stąd do Babilonu’”+. 4 „‚Sprowadzę też tutaj judzkiego króla Jechoniasza+, syna Jehojakima+, i wszystkich judzkich wygnańców, którzy poszli do Babilonu’+, mówi Jehowa, ‚bo złamię jarzmo babilońskiego króla’”.

5 Wtedy prorok Jeremiasz odezwał się do proroka Chananiasza w obecności kapłanów i całego ludu, który stał w domu Jehowy. 6 Powiedział: „Amen!* Oby Jehowa tak zrobił! Oby Jehowa spełnił słowa twojego proroctwa i sprowadził tutaj z Babilonu sprzęty zabrane z domu Jehowy, a także wszystkich wygnańców! 7 Posłuchaj jednak, proszę, tego, co mam do przekazania tobie i całemu ludowi. 8 Dawno temu prorocy, którzy byli przede mną i przed tobą i którzy mówili o wielu krainach i wielkich królestwach, prorokowali o wojnie, nieszczęściu i zarazie*. 9 Jeśli więc jakiś prorok prorokuje o pokoju, to tylko wtedy będzie wiadomo, że naprawdę posłał go Jehowa, gdy słowa tego proroka się spełnią”.

10 Na to prorok Chananiasz wziął z szyi proroka Jeremiasza drążek jarzma i go złamał+. 11 Potem powiedział w obecności całego ludu: „Tak mówi Jehowa: ‚Właśnie tak w ciągu dwóch lat złamię jarzmo babilońskiego króla Nabuchodonozora, które zrzucę z karku wszystkich narodów’”+. A prorok Jeremiasz poszedł swoją drogą.

12 Po tym, jak prorok Chananiasz połamał drążek jarzma zdjęty z szyi proroka Jeremiasza, Jehowa przekazał Jeremiaszowi następujące słowa: 13 „Idź i powiedz Chananiaszowi: ‚Tak mówi Jehowa: „Połamałeś jarzmo z drewna+, ale w jego miejsce zrobisz jarzmo z żelaza”. 14 Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Na kark wszystkich tych narodów założę żelazne jarzmo, żeby służyły babilońskiemu królowi Nabuchodonozorowi, i będą mu służyć+. Dam mu nawet dzikie zwierzęta”’”+.

15 Potem prorok Jeremiasz tak powiedział do proroka Chananiasza+: „Posłuchaj, proszę, Chananiaszu! Jehowa cię nie posłał, a ty sprawiłeś, że ten lud zaufał kłamstwu+. 16 Dlatego tak mówi Jehowa: ‚Usuwam cię z powierzchni ziemi. W tym roku umrzesz, bo namawiałeś do buntu przeciw Jehowie’”+.

17 I prorok Chananiasz umarł w tym samym roku, w miesiącu siódmym.

29 Oto słowa listu, który prorok Jeremiasz wysłał z Jerozolimy do pozostałych starszych, przebywających wśród wygnańców, do kapłanów, do proroków i do całego ludu — tych, których Nabuchodonozor* zabrał z Jerozolimy na wygnanie do Babilonu. 2 Było to po tym, gdy król Jechoniasz+, królowa matka*+, dworzanie, książęta Judy i Jerozolimy, rzemieślnicy i kowale* opuścili już Jerozolimę+. 3 Jeremiasz przekazał ten list przez Elasę, syna Szafana+, i Gemariasza, syna Chilkiasza, których judzki król Sedekiasz+ posłał do Babilonu, do babilońskiego króla Nabuchodonozora. W liście było napisane:

4 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, do wszystkich wygnańców, którzy za Jego sprawą poszli na wygnanie z Jerozolimy do Babilonu: 5 ‚Budujcie domy i w nich mieszkajcie. Zakładajcie ogrody i jedzcie ich owoce. 6 Bierzcie sobie żony i miejcie synów oraz córki. Bierzcie żony dla swoich synów i wydawajcie za mąż swoje córki, żeby one także miały synów i córki. Stańcie się tam liczni i niech was nie ubędzie. 7 Zabiegajcie też o pokój dla miasta, do którego was wygnałem, i módlcie się za nie do Jehowy, bo jeśli będzie w nim panował pokój, to i wy będziecie zaznawać pokoju+. 8 Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Nie dajcie się zwieść prorokom ani wróżbitom, którzy są wśród was+, ani nie słuchajcie snów, które oni śnią. 9 Bo ‚w moim imieniu prorokują wam kłamstwa. Nie posłałem ich’+ — oświadcza Jehowa”’”.

10 „Tak mówi Jehowa: ‚Gdy upłynie w Babilonie 70 lat, zwrócę na was uwagę+ i spełnię swoją obietnicę — sprowadzę was z powrotem na to miejsce’+.

11 „‚Bo dobrze wiem, co zamierzam dla was zrobić’ — oświadcza Jehowa. ‚Zamierzam zapewnić wam pokój, a nie nieszczęście+. Chcę wam dać przyszłość i nadzieję+. 12 Będziecie do mnie wołać, przyjdziecie i będziecie się do mnie modlić, a ja was wysłucham’+.

13 „‚Będziecie mnie szukać i znajdziecie+, bo będziecie mnie szukać całym sercem+. 14 I dam się wam znaleźć’+ — oświadcza Jehowa. ‚Zgromadzę waszych jeńców i zbiorę was ze wszystkich narodów i miejsc, do których was rozproszyłem’+ — oznajmia Jehowa. ‚I sprowadzę was z powrotem na miejsce, z którego za moją sprawą poszliście na wygnanie’+.

15 „Ale wy mówicie: ‚Jehowa powołał nam proroków w Babilonie’.

16 „Bo tak Jehowa mówi do króla zasiadającego na tronie Dawida+ i do całego ludu mieszkającego w tym mieście, do waszych braci, którzy nie poszli z wami na wygnanie: 17 ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: „Ześlę na nich miecz, głód i zarazę*+ i upodobnię ich do zgniłych* fig, które są tak złe, że nie nadają się do jedzenia”’+.

18 „‚Będę ich ścigał mieczem+, głodem i zarazą. Uczynię z nich coś, co budzi grozę wśród wszystkich królestw ziemi+. Będą oni przedmiotem przekleństw, czymś, co budzi zdziwienie i nad czym się gwiżdże+, oraz przedmiotem zniewag wśród wszystkich narodów, do których ich rozproszę+, 19 bo nie słuchali moich słów’, oświadcza Jehowa, ‚słów, z którymi wielokrotnie* posyłałem do nich swoich proroków’+.

„‚Ale i wy nie słuchaliście’+ — oznajmia Jehowa.

20 „Dlatego słuchajcie słowa Jehowy, wy wszyscy, których wygnałem z Jerozolimy do Babilonu. 21 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, o Achabie, synu Kolajasza, i o Sedekiaszu, synu Maasejasza, którzy w moim imieniu prorokują wam kłamstwa+: ‚Wydaję ich w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora* i on ich zabije na waszych oczach. 22 Los, który ich spotka, będzie służył za klątwę wypowiadaną przez wszystkich judzkich wygnańców w Babilonie: „Niech Jehowa zrobi z tobą to, co z Sedekiaszem i Achabem, których babiloński król upiekł w ogniu!”, 23 dlatego że postępowali haniebnie w Izraelu+ — cudzołożyli z żonami swoich bliźnich i mówili w moim imieniu fałszywe słowa, coś, czego im nie nakazałem+.

„‚„Ja to wiem i jestem tego świadkiem”+ — oznajmia Jehowa’”.

24 „A Szemajaszowi+ z Nechelamu powiesz: 25 ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Ponieważ do całego ludu w Jerozolimie, do kapłana Sofoniasza+, syna Maasejasza, i do wszystkich kapłanów wysłałeś w swoim imieniu listy, w których napisałeś: 26 ‚Jehowa ustanowił cię kapłanem w miejsce kapłana Jehojady, żebyś został nadzorcą domu Jehowy, żebyś miał władzę nad każdym szaleńcem, który zachowuje się jak prorok, i wsadzał takiego w dyby*+. 27 Czemu więc nie zganiłeś Jeremiasza z Anatot+, który działa wśród was jako prorok?+ 28 Bo nawet przysłał nam do Babilonu wiadomość: „Potrwa to długo! Budujcie domy i w nich mieszkajcie. Zakładajcie ogrody i jedzcie ich owoce.⁠.⁠.”’”’”+.

29 Kiedy kapłan Sofoniasz+ przeczytał ten list w obecności proroka Jeremiasza, 30 Jehowa tak powiedział Jeremiaszowi: 31 „Wyślij do wszystkich wygnańców wiadomość: ‚Tak mówi Jehowa o Szemajaszu z Nechelamu: „Ponieważ Szemajasz wam prorokował, chociaż go nie posłałem, i próbował was nakłonić do zaufania kłamstwu+, 32 to Jehowa oświadcza: ‚Zwracam uwagę na Szemajasza z Nechelamu i na jego potomstwo. W tym narodzie nie ocaleje żaden jego potomek, a on sam nie zobaczy dobra, które wyświadczę swojemu ludowi’, mówi Jehowa, ‚bo namawiał do buntu przeciwko Jehowie’”’”.

30 Jehowa tak powiedział do Jeremiasza: 2 „Jehowa, Bóg Izraela, mówi: ‚Zapisz w księdze wszystkie słowa, które ci przekazuję. 3 Bo „nadchodzą dni”, oświadcza Jehowa, „gdy zbiorę jeńców ze swojego ludu, Izraela i Judy”+, mówi Jehowa, „i sprowadzę ich z powrotem do ziemi, którą dałem ich przodkom, i ona znowu stanie się ich własnością”’”+.

4 To są słowa, które Jehowa powiedział do Izraela i Judy.

 5 Tak mówi Jehowa:

 6 Zapytajcie, proszę, czy mężczyzna może urodzić.

Czemu wszystkie twarze zbladły?

 7 Ach! Co za przerażający* dzień+.

Nie ma podobnego.

8 „W tym dniu”, oznajmia Jehowa, Bóg Zastępów, „złamię jarzmo, które zrzucę z ich karku, i rozerwę ich rzemienie*. Obcy* już nie zrobią z nich niewolników. 9 Mój lud będzie służył swojemu Bogu, Jehowie, i swojemu królowi Dawidowi, którego nad nim ustanowię”+.

11 „Bo ja jestem z tobą, żeby cię wybawić” — mówi Jehowa.

12 Bo tak mówi Jehowa:

„Nie ma leku na twoją ranę+.

Jest ona nieuleczalna.

Nie ma dla ciebie leku.

14 Zapomnieli o tobie wszyscy twoi namiętni kochankowie+.

Już cię nie szukają.

15 Dlaczego wołasz z powodu swojej rany?

Twój ból jest nieuleczalny!

18 Tak mówi Jehowa:

19 Rozlegną się wśród nich podziękowania i śmiech+.

Pomnożę ich i nie będzie ich mało+.

Rozprawię się ze wszystkimi jego gnębicielami+.

Zaproszę go, żeby się zbliżył, i on do mnie podejdzie”.

„Bo w przeciwnym razie kto by się ośmielił* do mnie podejść?” — mówi Jehowa.

22 „Będziecie moim ludem+, a ja będę waszym Bogiem”+.

Pod koniec dni to zrozumiecie+.

31 „W tym czasie”, mówi Jehowa, „stanę się Bogiem dla wszystkich rodzin Izraela, a one będą moim ludem”+.

 2 Tak mówi Jehowa:

 3 Jehowa ukazał mi się z daleka i powiedział:

„Pokochałem cię wieczną miłością.

Dlatego przyciągnąłem cię do siebie lojalną miłością*+.

 4 Znowu cię odbuduję i będziesz odbudowana+.

 5 Znowu będziesz sadzić winnice na górach Samarii+.

Zakładający winnice zasadzą je i będą się cieszyć ich owocami+.

 6 Bo nadejdzie dzień, gdy strażnicy w górach Efraima zawołają:

‚Wstańcie, chodźmy na Syjon, do naszego Boga, Jehowy’”+.

 7 Bo tak mówi Jehowa:

„Radośnie wykrzykujcie do Jakuba.

Krzyczcie z radości, bo jesteście pierwsi wśród narodów+.

 8 Sprowadzę ich z kraju na północy+.

Zbiorę ich z najodleglejszych miejsc na ziemi+.

Powrócą tu jako wielki zbór+.

 9 Przyjdą z płaczem+.

Będą błagać o łaskę, a ja ich poprowadzę.

Bo jestem Ojcem dla Izraela, a Efraim to mój pierworodny”+.

„Ten, który rozproszył Izraela, zbierze go.

Będzie go strzegł jak pasterz swojego stada+.

Ich żałobę zamienię w ogromne szczęście+.

Pocieszę ich i zamiast smutku dam im radość+.

15 „Tak mówi Jehowa:

‚W Ramie+ słychać głos, lament i gorzki płacz.

Rachela opłakuje swoich synów*+.

16 Tak mówi Jehowa:

‚Powrócą oni z ziemi wroga’+.

17 ‚Jest dla ciebie nadzieja’+ — oznajmia Jehowa.

‚Twoi synowie powrócą na swoje terytorium’”+.

18 „Słyszałem, jak Efraim ubolewał:

19 Bo gdy zawróciłem, poczułem wyrzuty sumienia+.

Gdy zrozumiałem, ze smutku uderzyłem się w udo.

20 „Czy Efraim nie jest dla mnie cennym synem, ukochanym dzieckiem?+

Bo ilekroć go ganię, to i tak o nim pamiętam.

Zwróć uwagę na drogę, którą musisz pójść+.

Wróć, dziewico izraelska, wróć do swoich miast.

22 Niewierna córko, jak długo będziesz się wahać?

23 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Gdy z powrotem zbiorę ich jeńców, to w ziemi judzkiej i w jej miastach znowu będzie się mówić: ‚Oby Jehowa cię pobłogosławił, siedzibo prawości+, święta góro’+. 24 W tej ziemi zamieszkają razem Juda i wszystkie jej miasta, rolnicy i pasterze+. 25 Bo pokrzepię zmęczonego* i nasycę każdego omdlewającego*”+.

26 Wtedy zbudziłem się i otworzyłem oczy, a mój sen był przyjemny.

27 „Nadchodzą dni”, mówi Jehowa, „gdy w Izraelu i Judzie pomnożę ludzi i zwierzęta*”+.

28 „I jak zwracałem na nich uwagę, żeby wykorzeniać, burzyć, rozwalać, niszczyć i wyrządzać szkodę+, tak będę zwracał na nich uwagę, żeby budować i sadzić”+ — mówi Jehowa. 29 „W tych dniach już nie będzie się mówić: ‚Ojcowie jedli kwaśne winogrona, a synom ścierpły* zęby’+. 30 Ale każdy umrze za swoje własne przewinienie. Temu, kto je kwaśne winogrona, ścierpną jego własne zęby”.

31 „Nadchodzą dni”, mówi Jehowa, „gdy z ludem Izraela i Judy zawrę nowe przymierze+. 32 Nie będzie to takie przymierze, jakie zawarłem z ich przodkami w dniu, gdy wziąłem ich za rękę, żeby ich wyprowadzić z Egiptu+. ‚Tamto moje przymierze złamali+, chociaż byłem ich prawowitym panem*’ — mówi Jehowa”.

33 „Po tym czasie”, mówi Jehowa, „zawrę z ludem Izraela następujące przymierze: Włożę w nich swoje prawo+ i zapiszę je w ich sercu+. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem”+.

34 „Już nikt nie będzie uczył swojego bliźniego ani swojego brata, mówiąc: ‚Poznajcie Jehowę!’+, bo oni wszyscy, od najmniej do najbardziej znaczącego, będą mnie znali”+ — oświadcza Jehowa. „Przebaczę ich przewinienie i już nie będę pamiętał ich grzechu”+.

37 Tak mówi Jehowa: „‚Jak nie da się zmierzyć nieba w górze ani zbadać fundamentów ziemi w dole, tak i ja nie mogę odrzucić wszystkich potomków Izraela za wszystko, co zrobili’ — oświadcza Jehowa”+.

38 „Nadchodzą dni”, mówi Jehowa, „gdy to miasto zostanie dla Jehowy odbudowane+ od Wieży Chananela+ do Bramy Narożnej+. 39 Sznur mierniczy+ będzie biegł prosto do wzgórza Gareb i skręci ku Goi. 40 A cała dolina* zwłok i popiołu* oraz wszystkie tarasy aż do Doliny Kidronu+ i aż do narożnika Bramy Końskiej+ w kierunku wschodnim będą czymś świętym dla Jehowy+. Już nigdy nie będzie to wykorzenione ani zburzone”.

32 W 10 roku panowania judzkiego króla Sedekiasza, czyli w 18 roku panowania Nabuchodonozora*, Jehowa przemówił do Jeremiasza+. 2 W tym czasie wojska króla Babilonu oblegały Jerozolimę, a prorok Jeremiasz był więziony na Dziedzińcu Straży+ w domu* króla Judy. 3 Bo judzki król Sedekiasz uwięził Jeremiasza+, mówiąc: „Czemu tak prorokujesz? Ogłaszasz: ‚Tak mówi Jehowa: „To miasto wydam w ręce króla Babilonu i on je zdobędzie+. 4 A judzki król Sedekiasz nie ucieknie Chaldejczykom, bo na pewno zostanie wydany w ręce króla Babilonu i będzie z nim rozmawiał twarzą w twarz, i zobaczy się z nim oko w oko”+. 5 „Nabuchodonozor zabierze Sedekiasza do Babilonu i tam on pozostanie, aż zwrócę na niego uwagę” — mówi Jehowa. „Chociaż walczycie z Chaldejczykami, to ich nie pokonacie”’”+.

6 Jeremiasz powiedział: „Jehowa tak do mnie przemówił: 7 ‚Przyjdzie do ciebie Chanamel, syn twojego stryja, Szalluma, i powie: „Kup moje pole, które jest w Anatot+, bo ty pierwszy masz prawo je wykupić”’”+.

8 Tak jak zapowiedział Jehowa, Chanamel, syn mojego stryja, przyszedł do mnie na Dziedziniec Straży i zaproponował: „Proszę, kup moje pole, które jest w Anatot w ziemi Beniamina, bo ty masz prawo wejść w jego posiadanie i je wykupić. Kup je dla siebie”. Wtedy zrozumiałem, że stało się to za sprawą słowa Jehowy.

9 Kupiłem więc pole, które było w Anatot, od Chanamela, syna mojego stryja. Odważyłem mu pieniądze+: 7 syklów* i 10 srebrników. 10 Potem zapisałem to w akcie+, opieczętowałem go, zawołałem świadków+ i zważyłem pieniądze na wadze. 11 Wziąłem akt kupna, ten opieczętowany zgodnie z przykazaniem i wymogami prawnymi, i drugi, który nie był opieczętowany, 12 i dałem akt kupna Baruchowi+, synowi Neriasza+, syna Machsejasza, w obecności Chanamela, syna mojego stryja, i świadków, którzy podpisali akt kupna, i wszystkich Żydów siedzących na Dziedzińcu Straży+.

13 Potem w ich obecności nakazałem Baruchowi: 14 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Weź te akty — ten opieczętowany akt kupna i ten drugi, nieopieczętowany — i włóż je do glinianego naczynia, żeby się zachowały przez długi czas’. 15 Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚W tej ziemi znowu będzie się kupować domy, pola i winnice’”+.

16 Gdy akt kupna dałem Baruchowi, synowi Neriasza, pomodliłem się do Jehowy: 17 „Ach, Wszechwładny Panie, Jehowo! Ty swoją wielką mocą, swoim potężnym ramieniem, stworzyłeś niebiosa i ziemię+. Nic nie jest zbyt cudowne dla Ciebie, 18 Tego, który okazuje lojalną miłość tysiącom, ale odpłaca synom* za przewinienie ojców+, dla prawdziwego Boga, wielkiego i potężnego, który ma na imię Jehowa, Bóg Zastępów. 19 Jesteś wielki w radzie* i potężny w czynie+. Obserwujesz wszystkie drogi ludzi+, żeby każdemu oddać według jego dróg i stosownie do tego, co robi+. 20 Dokonałeś znaków i cudów w Egipcie, które są znane po dziś dzień, i tym samym rozsławiłeś swoje imię w Izraelu oraz wśród wszystkich ludzi+, jak to jest dzisiaj. 21 I swój lud, Izraela, wyprowadziłeś z Egiptu silną ręką i potężnym ramieniem, za pomocą znaków, cudów i budzących grozę czynów+.

22 „Po jakimś czasie dałeś im tę ziemię, którą przyrzekłeś dać ich przodkom+, ziemię mlekiem i miodem płynącą+. 23 I weszli do niej, i wzięli ją na własność, ale Cię nie słuchali ani nie przestrzegali Twojego prawa. Nie robili niczego, co im nakazałeś, dlatego sprowadziłeś na nich całe to nieszczęście+. 24 Przyszli ludzie i usypali wały oblężnicze, żeby zdobyć to miasto+. Przez miecz+, głód i zarazę*+ wpadnie ono w ręce Chaldejczyków, którzy walczą przeciwko niemu. Jak sam widzisz, spełniło się wszystko, co powiedziałeś. 25 Ale chociaż to miasto zostanie wydane w ręce Chaldejczyków, to Ty, Wszechwładny Panie, Jehowo, powiedziałeś mi: ‚Kup sobie pole i zawołaj świadków’”.

26 Wtedy Jehowa przemówił do Jeremiasza: 27 „Ja jestem Jehowa, Bóg wszystkich ludzi*. Czy cokolwiek jest dla mnie zbyt cudowne? 28 Dlatego tak mówi Jehowa: ‚Wydaję to miasto Chaldejczykom i w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora* i on je zdobędzie+. 29 A Chaldejczycy, którzy walczą przeciwko temu miastu, wejdą, podpalą je i spalą+ razem z domami, na których dachach ludzie składali ofiary Baalowi i wylewali ofiary płynne innym bogom, żeby mnie obrażać’+.

30 „‚Bo Izraelici i Judejczycy od samej młodości robili jedynie to, co złe w moich oczach+. Izraelici wciąż mnie obrażają swoimi uczynkami’ — oświadcza Jehowa. 31 ‚To miasto od dnia, gdy je zbudowano, aż po dziś dzień budzi we mnie złość i wielki gniew+, dlatego je usunę+. 32 Zrobię to z powodu całego zła, które popełniali Izraelici i Judejczycy, żeby mnie obrażać. Postępowali tak oni wszyscy — ich królowie+, książęta+, kapłani, prorocy+ oraz mieszkańcy Judy i Jerozolimy. 33 Obracali się do mnie plecami, a nie twarzą+. Chociaż wielokrotnie* starałem się ich uczyć, żaden z nich nie słuchał i w rezultacie nie przyjmował skarcenia+. 34 W domu, który nosi moje imię, umieścili swoje odrażające bożki, żeby go kalać+. 35 Ponadto w Dolinie Syna Hinnoma*+ pobudowali święte wzniesienia dla Baala, żeby palić w ogniu* swoich synów i swoje córki w ofierze dla Molocha+. Niczego takiego im nie nakazałem+ ani nawet nigdy nie przeszło mi przez myśl* coś tak obrzydliwego, co doprowadziło Judę do grzechu’.

36 „Mimo to Jehowa, Bóg Izraela, tak mówi o tym mieście, o którym mówicie, że przez miecz, głód i zarazę zostanie wydane w ręce króla Babilonu: 37 ‚Zbiorę jego mieszkańców ze wszystkich krain, do których ich rozproszyłem w swoim gniewie, w swojej złości i w wielkim oburzeniu+. Przyprowadzę ich z powrotem na to miejsce i dam im mieszkać bezpiecznie+. 38 Będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem+. 39 Dam im jedno serce+ i pokażę im jedną drogę, żeby zawsze się mnie bali i żeby dzięki temu dobrze wiodło się im oraz ich dzieciom+. 40 I zawrę z nimi wieczne przymierze+, że nie przestanę wyświadczać im dobra+. Włożę w ich serca bojaźń przede mną, tak iż się ode mnie nie odwrócą+. 41 Będę z radością wyświadczał im dobro+. Z całego serca i z całej duszy* ugruntuję ich w tej ziemi’”+.

42 „Bo tak mówi Jehowa: ‚Jak sprowadziłem na ten lud całe to wielkie nieszczęście, tak sprowadzę na nich wszystkie dobre rzeczy*, które im obiecuję+. 43 I znowu będzie się kupować pola w tej ziemi+, chociaż mówicie o niej: „To nieużytek, nie ma tam człowieka ani zwierzęcia. Została wydana w ręce Chaldejczyków”’.

44 „‚Będzie się kupować pola, będzie się spisywać i pieczętować akty kupna oraz zwoływać świadków w ziemi Beniamina+, w okolicach Jerozolimy, w miastach Judy+, w miastach regionu górzystego, w miastach niziny+ i w miastach południa, bo sprowadzę ich z niewoli’+ — oświadcza Jehowa”.

33 Gdy Jeremiasz był jeszcze więziony na Dziedzińcu Straży+, Jehowa przemówił do niego po raz drugi: 2 „Tak mówi Jehowa, Twórca ziemi, Jehowa, który ją ukształtował i utwierdził, Jehowa to Jego imię: 3 ‚Wołaj do mnie, a ja ci odpowiem i chętnie oznajmię wielkie i niepojęte rzeczy, których nie znasz’”+.

4 „Bo Jehowa, Bóg Izraela, tak mówi o domach tego miasta i o domach judzkich królów, które są burzone ze względu na wały oblężnicze i miecz wroga+, 5 a także o ludziach, którzy przychodzą walczyć z Chaldejczykami i napełnić te miejsca swoimi zwłokami, o tych, których zabijam w złości i wielkim gniewie, a których zło sprawiło, że zakryłem twarz przed tym miastem: 6 ‚Uleczę to miasto i przywrócę mu zdrowie+. Uleczę ich oraz zapewnię im obfity pokój i bezpieczeństwo*+. 7 I przyprowadzę z powrotem jeńców judzkich i jeńców izraelskich+, i będę im błogosławił*, tak jak na początku+. 8 Oczyszczę ich z całej winy grzechów, których dopuścili się przeciwko mnie+, oraz przebaczę całą winę grzechów i przewinień, które przeciwko mnie popełnili+. 9 To miasto będzie mi przysparzać radości oraz przydawać sławy i piękna wśród wszystkich narodów ziemi, które usłyszą o całej dobroci, jaką okażę jego mieszkańcom+. Będą się one bały i drżały+ z powodu całej dobroci i pokoju, które zapewnię temu miastu’”+.

10 „Tak mówi Jehowa: ‚W tym miejscu, o którym będziecie mówić, że jest to nieużytek i nie ma tam człowieka ani zwierzęcia, w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, które są opustoszałe i nie ma tam żadnego człowieka ani zwierzęcia, znowu będzie słychać 11 odgłos radości i weselenia się+, głos pana młodego i panny młodej, głos tych, którzy mówią: „Dziękujcie Jehowie, Bogu Zastępów, bo Jehowa jest dobry+. Jego lojalna miłość trwa wiecznie!”’+.

„‚Do domu Jehowy będą przynosić ofiary dziękczynne+, bo przyprowadzę z powrotem jeńców tej ziemi. I wszystko będzie jak na początku’ — mówi Jehowa”.

12 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: ‚Na tym pustkowiu, gdzie nie ma człowieka ani zwierzęcia, oraz we wszystkich jego miastach znowu będą pastwiska, na których pasterze dadzą odpoczywać swoim trzodom’+.

13 „‚W miastach regionu górzystego, w miastach niziny, w miastach południa, w ziemi Beniamina, w okolicach Jerozolimy+ i w miastach Judy+ trzody znowu będą przechodzić pod rękami tego, który je liczy’ — mówi Jehowa”.

14 „‚Nadchodzą dni’, oświadcza Jehowa, ‚gdy spełnię dobrą obietnicę, którą złożyłem w związku z ludem Izraela i Judy+. 15 W tych dniach i w tym czasie wzbudzę* Dawidowi dziedzica*+ odznaczającego się prawością i będzie on w tej ziemi działał na rzecz sprawiedliwości i prawości+. 16 W tych dniach Juda zostanie wybawiona+ i Jerozolima będzie mieszkać bezpiecznie+. I to miasto będzie nazywane: „Jehowa jest naszą prawością”’”+.

17 „Bo tak mówi Jehowa: ‚Na tronie Izraela zawsze będzie zasiadał ktoś z potomków Dawida+ 18 i zawsze ktoś z kapłanów lewickich będzie stawał przede mną, żeby ofiarować całopalenia, spalać ofiary zbożowe* i składać inne ofiary’”.

19 I Jehowa znowu odezwał się do Jeremiasza: 20 „Tak mówi Jehowa: ‚Jak nie możecie unieważnić mojego przymierza dotyczącego dnia ani mojego przymierza dotyczącego nocy i przeszkodzić w tym, żeby dzień i noc następowały w swoim czasie+, 21 tak samo nie da się unieważnić mojego przymierza z moim sługą Dawidem+, tak iż nie miałby syna, który panowałby na jego tronie jako król+, ani też unieważnić mojego przymierza z kapłanami lewickimi, moimi sługami+. 22 Jak nie da się policzyć wojska nieba* ani zmierzyć piasku morskiego, tak pomnożę potomstwo swojego sługi Dawida oraz Lewitów, którzy mi usługują’”.

23 I Jehowa znowu przemówił do Jeremiasza: 24 „Czy nie zauważyłeś, co mówią ci ludzie: ‚Jehowa odrzuci dwie rodziny, które wybrał’? Znieważają mój lud i przestali traktować go jako naród.

25 „Tak mówi Jehowa: ‚Jak niezawodnie ustanowiłem swoje przymierze dotyczące dnia i nocy+, jak ustaliłem prawa* nieba i ziemi+, 26 tak nigdy nie odrzucę potomstwa Jakuba i potomstwa swojego sługi Dawida i nie przestanę brać z jego potomstwa władców nad potomkami Abrahama, Izaaka i Jakuba. Bo sprowadzę ich z niewoli+ i się nad nimi zlituję’”+.

34 Kiedy babiloński król Nabuchodonozor* razem z całym swoim wojskiem i wszystkimi królestwami ziemi, nad którymi panował, oraz wszystkimi ludami walczył przeciwko Jerozolimie i wszystkim okolicznym miastom, Jehowa tak przemówił do Jeremiasza+:

2 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Idź, porozmawiaj z judzkim królem Sedekiaszem+ i powiedz mu: „Tak mówi Jehowa: ‚Wydaję to miasto w ręce króla Babilonu i on je spali+. 3 A ty nie umkniesz z jego rąk, ale na pewno zostaniesz schwytany i wydany w jego ręce+. Zobaczysz się z nim oko w oko i on będzie rozmawiał z tobą twarzą w twarz. I pójdziesz do Babilonu’+. 4 Jednak posłuchaj słowa Jehowy, judzki królu Sedekiaszu: ‚Tak Jehowa mówi o tobie: „Nie zginiesz od miecza. 5 Umrzesz w spokoju+ i ludzie zapalą dla ciebie kadzidło, jak to robili dla twoich ojców, królów, którzy byli przed tobą. Będą też cię opłakiwać: ‚Ach, panie!’, bo ‚ja wypowiedziałem to słowo’ — oświadcza Jehowa”’”’”.

6 Potem prorok Jeremiasz przekazał wszystkie te słowa judzkiemu królowi Sedekiaszowi w Jerozolimie, 7 gdy wojska króla Babilonu walczyły przeciw Jerozolimie i miastom Judy, które pozostały+ — przeciw Lachisz+ i przeciw Azece+. Były to jedyne warowne miasta, których jeszcze nie zdobyto.

8 Jehowa tak przemówił do Jeremiasza po tym, gdy król Sedekiasz zawarł z całym ludem w Jerozolimie przymierze co do ogłoszenia uwolnienia+. 9 Każdy miał uwolnić swoich hebrajskich niewolników, mężczyzn i kobiety, tak by nikt nie miał u siebie jako niewolnika swojego rodaka, Żyda. 10 A wszyscy książęta i cały lud usłuchali — zawarli przymierze, że każdy uwolni swoich niewolników i niewolnice i ci już nie będą u nich niewolnikami. Wszyscy usłuchali i pozwolili im odejść. 11 Ale później z powrotem sprowadzili niewolników i niewolnice, których wcześniej uwolnili, i znowu zmusili ich do niewolniczej służby. 12 Dlatego Jehowa przekazał Jeremiaszowi swoje słowo. Jehowa powiedział:

13 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚W dniu, gdy wyprowadziłem waszych przodków z Egiptu, z domu niewoli+, zawarłem z nimi takie przymierze+: 14 „Po upływie siedmiu lat każdy z was powinien uwolnić swojego brata, Hebrajczyka, który został wam sprzedany i który wam służył sześć lat. Macie go uwolnić”+. Ale wasi przodkowie mnie nie słuchali ani nawet nie nadstawili ku mnie ucha. 15 Z kolei wy ostatnio* zawróciliście i zrobiliście to, co słuszne w moich oczach, gdy ogłosiliście swoim rodakom uwolnienie i w domu, który nosi moje imię, zawarliście przede mną przymierze. 16 Ale zaraz potem zmieniliście zdanie i zbezcześciliście moje imię+, bo z powrotem sprowadziliście swoich niewolników i niewolnice, których wcześniej uwolniliście zgodnie z ich pragnieniem*, i znowu zmusiliście ich do niewolniczej służby’.

17 „Dlatego tak mówi Jehowa: ‚„Nie posłuchaliście mnie, jeśli chodzi o ogłoszenie uwolnienia każdy swojemu bratu i rodakowi+. Teraz więc ja ogłoszę wam uwolnienie”, oświadcza Jehowa, „puszczę was wolno na śmierć od miecza, zarazy* i głodu+. Uczynię z was coś, co budzi grozę wśród wszystkich królestw ziemi+. 18 A oto co się stanie z ludźmi, którzy złamali moje przymierze przez to, że nie wprowadzili w czyn słów przymierza, które przede mną zawarli, gdy rozcięli na dwoje cielę i przeszli między jego połowami+ — 19 mianowicie z książętami Judy, książętami Jerozolimy, dworzanami, kapłanami i wszystkimi innymi ludźmi tej ziemi, którzy przeszli między połowami cielęcia: 20 Wydam ich w ręce ich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*, a ich zwłoki staną się żerem dla ptaków latających po niebie i zwierząt żyjących na ziemi+. 21 Również judzkiego króla Sedekiasza i jego książąt wydam w ręce ich wrogów, którzy chcą im odebrać życie*, na pastwę wojsk króla Babilonu+, które się od was wycofują”’+.

22 „‚Wydam rozkaz’, oświadcza Jehowa, ‚i przyprowadzę je z powrotem do tego miasta. Będą przeciw niemu walczyć, zdobędą je i spalą+. Sprawię też, że miasta Judy staną się pustkowiem, będą niezamieszkane’”+.

35 Za dni judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, Jehowa tak przemówił do Jeremiasza: 2 „Idź do Rechabitów+, porozmawiaj z nimi i przyprowadź ich do domu Jehowy, do jednej z jadalni*, a potem zaproponuj im do picia wino”.

3 Wziąłem więc Jaazaniasza, syna Jeremiasza, syna Chabacciniasza, oraz jego braci, wszystkich jego synów i pozostałych Rechabitów 4 do domu Jehowy. Przyprowadziłem ich do jadalni synów Chanana, syna Jigdaliasza, sługi Bożego, która była obok jadalni książąt znajdującej się nad jadalnią Maasejasza, syna odźwiernego Szalluma. 5 Potem postawiłem przed Rechabitami kielichy i puchary napełnione winem i powiedziałem im: „Napijcie się wina”.

6 Ale oni powiedzieli: „Nie będziemy pić wina, bo nasz przodek Jehonadab*+, syn Rechaba, polecił nam: ‚Ani wam, ani waszym synom nie wolno pić wina. 7 I nie wolno wam budować sobie domów, siać ziarna ani sadzić czy nabywać winnic. Ale zawsze macie mieszkać w namiotach, żebyście długo żyli w ziemi, w której przebywacie jako cudzoziemcy’. 8 Dlatego cały czas jesteśmy posłuszni wszystkiemu, co nam nakazał Jehonadab, syn naszego przodka Rechaba, i nigdy nie pijemy wina — ani my, ani nasze żony, nasi synowie czy nasze córki. 9 Ponadto nie budujemy sobie domów, nie mamy winnic ani pól, niczego też nie obsiewamy. 10 Mieszkamy w namiotach i jesteśmy posłuszni wszystkiemu, co nam nakazał nasz przodek Jehonadab*. 11 Ale gdy przeciwko tej ziemi wyruszył babiloński król Nabuchodonozor*+, powiedzieliśmy: ‚Chodźcie, schrońmy się w Jerozolimie przed wojskiem Chaldejczyków i Syryjczyków’. I teraz mieszkamy w Jerozolimie”.

12 Potem Jehowa przemówił do Jeremiasza: 13 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Idź i powiedz mieszkańcom Judy i Jerozolimy: „‚Czy nie zachęcałem was stale, żebyście byli posłuszni moim słowom?’+ — oświadcza Jehowa. 14 ‚Jehonadab, syn Rechaba, nakazał swoim potomkom nie pić wina i oni stosują się do jego słów aż po dziś dzień — nie piją wina, bo są posłuszni nakazowi swojego przodka+. Natomiast wy mnie nie słuchacie, chociaż mówiłem do was wielokrotnie*+. 15 I wielokrotnie* do was posyłałem wszystkich proroków, którzy mi służyli+, i mówiłem: „Proszę, niech każdy z was zawróci ze swoich złych dróg+ i robi to, co słuszne! Nie chodźcie za innymi bogami i im nie służcie. Wtedy dalej będziecie mieszkać w ziemi, którą dałem wam i waszym przodkom”+. Ale wy nie nadstawiliście ucha ani mnie nie słuchaliście. 16 Potomkowie Jehonadaba, syna Rechaba, stosują się do nakazu swojego przodka+, ale ten lud mnie nie słucha’”’”.

17 „Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Sprowadzam na Judę i na wszystkich mieszkańców Jerozolimy całe to nieszczęście, przed którym ich ostrzegłem+, ponieważ mówiłem do nich, ale nie słuchali, i wołałem do nich, ale nie odpowiadali’”+.

18 A Rechabitom Jeremiasz powiedział: „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Ponieważ byliście posłuszni nakazowi swojego przodka Jehonadaba i nadal przestrzegacie wszystkich jego nakazów, robiąc dokładnie to, co wam nakazał, 19 więc tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Nigdy nie zabraknie potomka Jehonadaba*, syna Rechaba, który by mi służył”’”.

36 W czwartym roku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, Jehowa tak przemówił do Jeremiasza: 2 „Weź zwój* i zapisz w nim wszystkie słowa, które wypowiedziałem do ciebie przeciw Izraelowi i Judzie+ oraz wszystkim narodom+ — odkąd po raz pierwszy przemówiłem do ciebie za dni Jozjasza aż po dziś dzień+. 3 Może mieszkańcy Judy, gdy usłyszą o całym tym nieszczęściu, które zamierzam na nich sprowadzić, zawrócą ze swoich złych dróg, tak iż będę mógł przebaczyć ich przewinienie i grzech”+.

4 Wtedy Jeremiasz zawołał Barucha+, syna Neriasza, i podyktował mu wszystkie słowa, które usłyszał od Jehowy, a Baruch zapisał je w zwoju*+. 5 Potem Jeremiasz nakazał Baruchowi: „Ponieważ zabroniono mi wchodzić do domu Jehowy, 6 więc ty tam wejdź i ze zwoju na głos odczytaj słowa Jehowy, które ci podyktowałem. Odczytaj je ludowi w domu Jehowy w dzień postu. W ten sposób przeczytasz je wszystkim mieszkańcom Judy, którzy przychodzą ze swoich miast. 7 Może ich prośba o łaskę dotrze do Jehowy i każdy z nich zawróci ze swoich złych dróg, bo Jehowa zapowiedział, że wyleje na ten lud wielki gniew i złość”.

8 I Baruch, syn Neriasza, zrobił wszystko, co mu nakazał prorok Jeremiasz. W domu Jehowy odczytał na głos ze zwoju* słowa Jehowy+.

9 W piątym roku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, w miesiącu dziewiątym, wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i wszyscy ludzie, którzy przybyli do niej z judzkich miast, ogłosili post przed Jehową+. 10 Wtedy Baruch przeczytał na głos ze zwoju* całemu ludowi słowa Jeremiasza w domu Jehowy, w sali* Gemariasza+, syna przepisywacza* Szafana+, na górnym dziedzińcu, przy nowej bramie domu Jehowy+.

11 Kiedy Michajasz, syn Gemariasza, syna Szafana, usłyszał wszystkie słowa Jehowy zapisane w tym zwoju*, 12 poszedł do domu* króla, do komnaty sekretarza. Siedzieli tam wszyscy książęta*: sekretarz Eliszama+, Delajasz, syn Szemajasza, Elnatan+, syn Achbora+, Gemariasz, syn Szafana, Sedekiasz, syn Chananiasza, oraz wszyscy inni książęta. 13 Michajasz przekazał im wszystkie słowa, które usłyszał, gdy Baruch czytał ludowi na głos ze zwoju*.

14 Wtedy wszyscy książęta posłali Jehudiego, syna Netaniasza, syna Szelemiasza, syna Kusziego, do Barucha z taką wiadomością: „Przyjdź i przynieś zwój, z którego czytałeś ludowi”. Baruch, syn Neriasza, wziął więc zwój i przyszedł do nich. 15 A oni powiedzieli do niego: „Zechciej usiąść i przeczytaj nam go na głos”. Baruch więc im go przeczytał.

16 Gdy tylko usłyszeli wszystkie te słowa, spojrzeli przestraszeni jeden na drugiego i rzekli do Barucha: „Wszystkie te słowa musimy przekazać królowi”. 17 I zapytali Barucha: „Powiedz nam, prosimy, jak napisałeś wszystkie te słowa. Czy to Jeremiasz ci je podyktował?”. 18 Baruch im odpowiedział: „Tak, on mi podyktował wszystkie te słowa, a ja zapisałem je atramentem w tym zwoju*”. 19 Wtedy książęta powiedzieli do Barucha: „Idźcie, ukryjcie się — ty i Jeremiasz — i nikomu nie mówcie, gdzie jesteście”+.

20 Potem zostawili zwój na przechowanie w komnacie sekretarza Eliszamy i weszli do króla, który był na dziedzińcu, i przekazali mu wszystko, co usłyszeli.

21 Król posłał więc Jehudiego+, żeby zabrał ten zwój, i on wziął go z komnaty sekretarza Eliszamy. Jehudi zaczął czytać ten zwój w obecności króla i wszystkich książąt stojących przy królu. 22 Było to w miesiącu dziewiątym*. Król siedział w domu zimowym, przy koszu, w którym płonęły rozżarzone węgle. 23 Gdy tylko Jehudi przeczytał trzy lub cztery kolumny zwoju, król odcinał je nożem sekretarskim i wrzucał w ogień płonący w koszu, dopóki nie spalił całego zwoju. 24 Ani król, ani żaden z jego sług, którzy słyszeli wszystkie te słowa, nie odczuli strachu. Nie rozdarli też swoich szat. 25 I chociaż Elnatan+, Delajasz+ i Gemariasz+ błagali króla, żeby nie palił zwoju, on ich nie posłuchał. 26 Ponadto król nakazał Jerachmeelowi, synowi królewskiemu, Serajaszowi, synowi Azriela, i Szelemiaszowi, synowi Abdeela, schwytać sekretarza Barucha i proroka Jeremiasza, ale Jehowa ich ukrywał+.

27 A gdy król spalił zwój ze słowami, które Jeremiasz podyktował Baruchowi, Jehowa znowu przemówił do Jeremiasza+: 28 „Weź inny zwój i napisz w nim wszystkie słowa, które były w pierwszym zwoju, spalonym przez judzkiego króla Jehojakima+. 29 A judzkiemu królowi Jehojakimowi powiedz: ‚Tak mówi Jehowa: „Spaliłeś ten zwój i powiedziałeś: ‚Dlaczego napisałeś w nim, że król Babilonu na pewno przyjdzie i zniszczy ten kraj, i usunie z niego ludzi i zwierzęta?’+. 30 Dlatego tak mówi Jehowa przeciw judzkiemu królowi Jehojakimowi: ‚Nie będzie miał nikogo, kto by zasiadł na tronie Dawida+, a jego zwłoki będą leżeć w upale za dnia i na mrozie nocą+. 31 Pociągnę do odpowiedzialności jego oraz jego potomków i sług za ich przewinienia i sprowadzę na nich, a także na mieszkańców Jerozolimy i Judy całe to nieszczęście, które im zapowiedziałem+. Oni jednak nie słuchali’”’”+.

32 Jeremiasz wziął więc drugi zwój i dał go sekretarzowi Baruchowi, synowi Neriasza+, a on spisał w nim wszystkie słowa podyktowane przez Jeremiasza, które były w zwoju* spalonym przez judzkiego króla Jehojakima+. I dodano dużo więcej słów podobnych do tamtych.

37 A w miejsce Koniasza*+, syna Jehojakima, zaczął panować Sedekiasz+, syn Jozjasza, ustanowiony królem w ziemi judzkiej przez babilońskiego króla Nabuchodonozora*+. 2 Jednak on, jego słudzy oraz lud tej ziemi nie słuchali słów, które Jehowa przekazywał przez proroka Jeremiasza.

3 Król Sedekiasz posłał Jehuchala+, syna Szelemiasza, i Sofoniasza+, syna kapłana Maasejasza, żeby powiedzieli prorokowi Jeremiaszowi: „Módl się, proszę, za nas do naszego Boga, Jehowy”. 4 W tym czasie Jeremiasz poruszał się swobodnie wśród ludu, bo nie został jeszcze uwięziony+. 5 A z Egiptu wyruszyło wojsko faraona+. Kiedy usłyszeli o tym Chaldejczycy oblegający Jerozolimę, odstąpili od niej+. 6 Wtedy Jehowa tak przemówił do proroka Jeremiasza: 7 „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Królowi Judy, który posłał was do mnie, żeby mnie pytać, macie powiedzieć: „Wojsko faraona, które przybywa wam na pomoc, będzie musiało wrócić do swojego kraju, do Egiptu+. 8 A Chaldejczycy powrócą, będą walczyć przeciw temu miastu, zdobędą je i spalą”+. 9 Tak mówi Jehowa: „Nie zwódźcie siebie* i nie mówcie: ‚Chaldejczycy odejdą od nas na dobre’, bo nie odejdą. 10 Nawet gdybyście mieli pobić całe wojsko Chaldejczyków walczących z wami, a zostaliby wśród nich jedynie ranni, to i tak powstaliby oni ze swoich namiotów i spalili to miasto”’”+.

11 Gdy z powodu wojska faraona wojsko chaldejskie odstąpiło od Jerozolimy+, 12 Jeremiasz wyruszył, żeby udać się z Jerozolimy do ziemi Beniamina+ i tam otrzymać swój dział pośród ludu. 13 Ale gdy dotarł do Bramy Beniamina, dowódca straży o imieniu Jirijasz, syn Szelemiasza, syna Chananiasza, zatrzymał proroka Jeremiasza i powiedział: „Przechodzisz na stronę Chaldejczyków!”. 14 Jeremiasz odparł: „Nieprawda! Nie przechodzę na stronę Chaldejczyków”. Jirijasz go jednak nie słuchał. Aresztował Jeremiasza i przyprowadził go do książąt. 15 A książęta bardzo się rozgniewali na Jeremiasza+, pobili go i uwięzili*+ w domu sekretarza Jehonatana, który wcześniej zamieniono w więzienie. 16 Jeremiasz został wtrącony do lochu*, do sklepionych pomieszczeń, i przebywał tam wiele dni.

17 Potem król Sedekiasz posłał po Jeremiasza i potajemnie wypytał go w swoim domu*+: „Czy jest jakieś słowo od Jehowy?”. Jeremiasz odpowiedział: „Jest!” i dodał: „Zostaniesz wydany w ręce króla Babilonu!”+.

18 Jeremiasz powiedział jeszcze królowi Sedekiaszowi: „Jaki grzech popełniłem przeciwko tobie, twoim sługom i temu ludowi, że mnie uwięziliście? 19 Gdzie są teraz wasi prorocy, którzy wam prorokowali: ‚Król Babilonu nie nadciągnie przeciwko wam i przeciwko tej ziemi’?+ 20 Posłuchaj więc, proszę, mój panie, królu. Zechciej spełnić moją prośbę o łaskę. Nie odsyłaj mnie do domu sekretarza Jehonatana+, bo inaczej tam umrę”+. 21 Wtedy król Sedekiasz nakazał osadzić Jeremiasza na Dziedzińcu Straży+. Codziennie dawano mu okrągły bochenek chleba z ulicy piekarzy+, dopóki w mieście nie skończył się chleb+. I Jeremiasz pozostawał na Dziedzińcu Straży.

38 Szefatiasz, syn Mattana, Gedaliasz, syn Paszchura, Juchal+, syn Szelemiasza, i Paszchur+, syn Malkijasza, usłyszeli, jak Jeremiasz oznajmia całemu ludowi: 2 „Tak mówi Jehowa: ‚Kto zostanie w tym mieście, umrze od miecza, głodu i zarazy*+. Ale kto podda się* Chaldejczykom, będzie żył — jego życie* przypadnie mu jako łup*’+. 3 Tak mówi Jehowa: ‚To miasto na pewno zostanie wydane na pastwę wojska króla Babilonu i on je zdobędzie’”+.

4 I książęta powiedzieli do króla Sedekiasza: „Zechciej skazać tego człowieka na śmierć+, bo takimi słowami osłabia morale* żołnierzy, którzy zostali w mieście, oraz morale całego ludu. Ten człowiek nie zabiega o pokój dla tego ludu, ale o nieszczęście”. 5 Król odpowiedział: „Jest on w waszych rękach, bo król w żaden sposób nie jest w stanie was powstrzymać”.

6 Wzięli więc Jeremiasza i wrzucili go do cysterny Malkijasza, syna królewskiego, która była na Dziedzińcu Straży+. Spuścili Jeremiasza w dół na linach. A w cysternie nie było wody, tylko błoto. Jeremiasz zaczął się w nim zapadać.

7 O tym, że Jeremiasza wrzucono do cysterny, usłyszał Etiopczyk Ebed-Melech+, który był eunuchem* w domu* królewskim. Król siedział w Bramie Beniamina+, 8 więc Ebed-Melech wyszedł z domu* królewskiego i odezwał się do króla: 9 „Mój panie, królu, to, co ci ludzie zrobili prorokowi Jeremiaszowi, jest złe! Wrzucili go do cysterny i on umrze tam z głodu, bo w mieście nie ma już chleba”+.

10 Wtedy król nakazał Etiopczykowi Ebed-Melechowi: „Weź stąd 30 mężczyzn i wyciągnij proroka Jeremiasza z cysterny, zanim umrze”. 11 Ebed-Melech wziął więc ze sobą mężczyzn i udał się do domu* królewskiego, do miejsca pod skarbcem+. Stamtąd wzięli podarte łachmany i znoszone ubrania i spuścili je na linach Jeremiaszowi do cysterny. 12 Potem Etiopczyk Ebed-Melech powiedział do Jeremiasza: „Włóż, proszę, te łachmany i ubrania między swoje pachy a liny”. Jeremiasz tak zrobił, 13 a oni wyciągnęli go na linach i wydostali z cysterny. I Jeremiasz pozostawał na Dziedzińcu Straży+.

14 Król Sedekiasz posłał po proroka Jeremiasza, żeby ten przyszedł do niego do trzeciego wejścia, które jest w domu Jehowy. Król powiedział do Jeremiasza: „Chcę cię o coś zapytać. Niczego przede mną nie ukrywaj”. 15 Jeremiasz odrzekł Sedekiaszowi: „Jeśli ci powiem, to na pewno mnie zabijesz. A jeśli udzielę ci rady, to mnie nie posłuchasz”. 16 Wtedy król Sedekiasz potajemnie przysiągł Jeremiaszowi: „Przysięgam na Jehowę, żywego Boga*, który dał nam to życie*, że cię nie zabiję ani nie wydam w ręce ludzi, którzy chcą ci odebrać życie*”.

17 Jeremiasz więc powiedział do Sedekiasza: „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Jeśli się poddasz* książętom króla Babilonu, uratujesz swoje życie*, a to miasto nie zostanie spalone. Ty i twoi domownicy się uratujecie+. 18 Ale jeśli się nie poddasz* książętom króla Babilonu, miasto zostanie wydane w ręce Chaldejczyków i oni je spalą+, a ty nie umkniesz z ich rąk’”+.

19 Wtedy król Sedekiasz powiedział do Jeremiasza: „Boję się Żydów, którzy przeszli na stronę Chaldejczyków, bo jeśli zostanę wydany w ich ręce, mogą mnie potraktować okrutnie”. 20 Ale Jeremiasz odrzekł: „Nie zostaniesz wydany w ich ręce. Posłuchaj, proszę, tego, co Jehowa mówi przeze mnie, a dobrze ci się powiedzie i będziesz* nadal żył. 21 Ale jeśli nie będziesz chciał się poddać*, to stanie się to, co ukazał mi Jehowa: 22 Oto wszystkie kobiety pozostające w domu* króla Judy są wyprowadzane do książąt króla Babilonu+ i mówią:

‚Ludzie, którym ufałeś*, zwiedli cię i pokonali+.

Sprawili, że twoja noga ugrzęzła w mule.

A teraz się wycofali’.

23 „Wszystkie twoje żony i twoich synów wyprowadzają do Chaldejczyków, a ty nie umkniesz z ich rąk. Zostaniesz schwytany przez króla Babilonu+ i z twojego powodu to miasto zostanie spalone”+.

24 Wtedy Sedekiasz powiedział do Jeremiasza: „Nikomu o tym nie mów, żebyś nie umarł. 25 A gdyby książęta usłyszeli, że z tobą rozmawiałem, i przyszli do ciebie, i powiedzieli: ‚Zechciej nam wyjawić, co powiedziałeś królowi. Niczego przed nami nie ukrywaj, to cię nie zabijemy+. Co król ci powiedział?’, 26 wtedy im odpowiesz: ‚Prosiłem króla, żeby mnie nie odsyłał do domu Jehonatana, bo tam bym umarł’”+.

27 Po jakimś czasie wszyscy książęta przyszli do Jeremiasza i go wypytywali. On powiedział im wszystko, co mu nakazał król. Ci więc nic już do niego nie mówili, bo nikt nie słyszał tamtej rozmowy. 28 Aż do dnia, w którym zdobyto Jerozolimę, Jeremiasz pozostawał na Dziedzińcu Straży+. Był tam również wtedy, gdy ją zdobyto+.

39 W dziewiątym roku panowania judzkiego króla Sedekiasza, w miesiącu dziesiątym, babiloński król Nabuchodonozor* i cała jego armia nadciągnęli pod Jerozolimę i zaczęli ją oblegać+.

2 W 11 roku panowania Sedekiasza, dziewiątego dnia miesiąca czwartego, zrobiono wyłom w murze miasta+. 3 Wszyscy książęta króla Babilonu weszli i usiedli w Bramie Środkowej+. Byli to samgar Nergal-Szarecer, rabsaris* Nebu-Sarsechim*, rabmag* Nergal-Szarecer i pozostali książęta króla Babilonu.

4 Na ich widok judzki król Sedekiasz i wszyscy żołnierze uciekli+. Wyszli nocą z miasta drogą przez ogród królewski, przez bramę między dwoma murami i dalej Drogą Araby+. 5 Ale wojsko chaldejskie ruszyło za nimi w pościg i dogoniło Sedekiasza na pustynnych równinach Jerycha+. Pojmali go i zaprowadzili do babilońskiego króla Nabuchodonozora* do Ribli+ w krainie Chamat+. Tam król wydał na niego wyrok. 6 W Ribli babiloński król kazał zabić na oczach Sedekiasza jego synów, a także wszystkich dostojników Judy+. 7 Samego Sedekiasza oślepił, a następnie zakuł w miedziane kajdany, żeby go zaprowadzić do Babilonu+.

8 Potem Chaldejczycy spalili dom* króla i domy ludu+, a mury Jerozolimy zburzyli+. 9 Dowódca straży Nebuzaradan+ uprowadził na wygnanie do Babilonu tych, którzy pozostali w mieście, i tych, którzy przeszli na stronę Chaldejczyków, a także resztę ludu.

10 Ale część najbiedniejszych ludzi, tych, którzy nic nie mieli, pozostawił w ziemi judzkiej. Tamtego dnia przydzielił im również winnice i pola, na których mieli pracować*+.

11 Ponadto babiloński król Nabuchodonozor* dał dowódcy straży Nebuzaradanowi takie nakazy dotyczące Jeremiasza: 12 „Weź go i czuwaj nad nim. Nie wyrządzaj mu krzywdy, ale zrób, o cokolwiek cię poprosi”+.

13 Dlatego dowódca straży Nebuzaradan, rabsaris* Nebuszazban, rabmag* Nergal-Szarecer oraz wszyscy dostojnicy króla Babilonu posłali ludzi, 14 żeby zabrali Jeremiasza z Dziedzińca Straży+ i przekazali go Gedaliaszowi+, synowi Achikama+, syna Szafana+, i żeby Gedaliasz zaprowadził go do swojego domu. Tak więc Jeremiasz mieszkał pośród ludu.

15 Gdy Jeremiasz był jeszcze uwięziony na Dziedzińcu Straży+, Jehowa tak do niego przemówił: 16 „Idź i powiedz Etiopczykowi Ebed-Melechowi+: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Spełniam to, co powiedziałem o tym mieście, i sprowadzam na nie nieszczęście, a nie dobro. W tym dniu zobaczysz, jak do tego dojdzie”’.

17 „‚Ale ciebie w tym dniu uratuję’, oświadcza Jehowa, ‚i nie zostaniesz wydany w ręce tych, których się boisz’.

18 „‚Bo na pewno cię ocalę i nie zginiesz od miecza. Twoje życie* przypadnie ci jako łup*+, ponieważ mi zaufałeś’+ — oświadcza Jehowa”.

40 Jehowa przemówił do Jeremiasza, gdy dowódca straży Nebuzaradan+ puścił go wolno z Ramy+. Wcześniej Nebuzaradan zabrał tam Jeremiasza zakutego w kajdany i ten znajdował się wśród wszystkich wygnańców z Jerozolimy i z Judy, których prowadzono na wygnanie do Babilonu. 2 Następnie dowódca straży wziął Jeremiasza i powiedział do niego: „Twój Bóg, Jehowa, zapowiedział, że na to miejsce spadnie to nieszczęście, 3 i zgodnie ze swoją zapowiedzią Jehowa je sprowadził, bo zgrzeszyliście przeciw Jehowie i Go nie słuchaliście. Właśnie dlatego was to spotkało+. 4 Teraz jednak uwalniam cię z kajdan, które miałeś na rękach. Jeśli uznasz za dobre iść ze mną do Babilonu, to chodź, a będę nad tobą czuwał. Ale jeśli nie chcesz iść ze mną do Babilonu, to nie idź. Zobacz! Cała ta ziemia stoi przed tobą otworem. Idź, gdzie chcesz”+.

5 Gdy Jeremiasz wciąż jeszcze nie odchodził, Nebuzaradan powiedział: „Wróć do Gedaliasza+ — syna Achikama+, syna Szafana+ — którego król Babilonu ustanowił nad miastami Judy, i pozostań u niego pośród ludu. Albo idź, gdzie chcesz”.

Potem dowódca straży dał mu prowiant i podarunek i pozwolił mu odejść. 6 Jeremiasz poszedł więc do Micpy+, do Gedaliasza, syna Achikama, i przebywał u niego pośród ludu, który pozostawiono w tej ziemi.

7 Po jakimś czasie wszyscy dowódcy wojska, którzy byli rozproszeni po kraju, i ich ludzie usłyszeli, że król Babilonu ustanowił nad tą ziemią Gedaliasza, syna Achikama. Ustanowił go nad mężczyznami, kobietami i dziećmi — nad ubogimi ludźmi tej ziemi, których nie uprowadzono do Babilonu+. 8 Przybyli więc do Gedaliasza do Micpy+. Byli to: Ismael+, syn Netaniasza, Jochanan+ i Jonatan, synowie Kareacha, Serajasz, syn Tanchumeta, synowie Efaja z Netofy i Jezaniasz+, syn Maakatyty, oraz ich ludzie. 9 A Gedaliasz, syn Achikama, syna Szafana, złożył przysięgę tym dowódcom oraz ich ludziom, mówiąc: „Nie bójcie się służyć Chaldejczykom. Mieszkajcie w tej ziemi i służcie królowi Babilonu, a będzie się wam dobrze wiodło+. 10 Ja pozostanę w Micpie, żeby reprezentować was* przed Chaldejczykami, którzy będą do nas przychodzić. A wy gromadźcie wino, letnie owoce i oliwę. Napełniajcie nimi swoje zbiorniki i osiedlajcie się w miastach, które zajęliście”+.

11 O tym, że król Babilonu pozwolił pozostać w Judzie resztce mieszkańców i że ustanowił nad nimi Gedaliasza, syna Achikama, syna Szafana, usłyszeli również wszyscy Żydzi, którzy byli w Moabie, Ammonie, Edomie i we wszystkich innych krainach. 12 Dlatego wszyscy Żydzi zaczęli wracać ze wszystkich miejsc, do których zostali rozproszeni, i przybywali do ziemi judzkiej, do Gedaliasza do Micpy. I zbierali bardzo dużo letnich owoców, i robili mnóstwo wina.

13 A do Gedaliasza do Micpy przyszli Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojska, którzy byli rozproszeni po kraju. 14 Powiedzieli mu: „Czy nie wiesz, że ammonicki+ król Baalis wysłał Ismaela, syna Netaniasza, żeby cię zabił*?”+. Ale Gedaliasz, syn Achikama, im nie wierzył.

15 Wtedy Jochanan, syn Kareacha, potajemnie powiedział Gedaliaszowi w Micpie: „Chcę pójść i zabić Ismaela, syna Netaniasza. Nikt się o tym nie dowie. Dlaczego miałby cię zabić* i dlaczego cały lud Judy, który się przy tobie zebrał, miałby się rozproszyć, a ostatek Judy zginąć?”. 16 Ale Gedaliasz+, syn Achikama, odpowiedział Jochananowi, synowi Kareacha: „Nie rób tego, bo to, co mówisz o Ismaelu, jest kłamstwem”.

41 W miesiącu siódmym Ismael+, syn Netaniasza, syna Eliszamy, pochodzący z rodu królewskiego* i jeden z dostojników króla, przyszedł z 10 innymi ludźmi do Gedaliasza, syna Achikama, do Micpy+. Gdy tam w Micpie jedli wspólnie posiłek, 2 Ismael, syn Netaniasza, razem z 10 ludźmi, którzy z nim byli, wstał i zabił mieczem Gedaliasza, syna Achikama, syna Szafana. Tak uśmiercił tego, którego król Babilonu ustanowił nad tą ziemią. 3 Ismael pozabijał też w Micpie wszystkich Żydów z otoczenia Gedaliasza oraz chaldejskich żołnierzy, którzy się tam znajdowali.

4 Na drugi dzień po zabójstwie Gedaliasza, gdy jeszcze nikt o tym nie wiedział, 5 z Szechem+, Szilo+ i Samarii+ przyszło 80 mężczyzn. Mieli zgolone brody, rozdarte szaty i nacięcia na ciele, które sobie zrobili+. Nieśli do domu Jehowy ofiary zbożowe* i kadzidło*+. 6 Wtedy Ismael, syn Netaniasza, wyszedł im z Micpy na spotkanie, a idąc, płakał. Gdy ich spotkał, odezwał się do nich: „Chodźcie do Gedaliasza, syna Achikama”. 7 Ale gdy weszli do miasta, Ismael, syn Netaniasza, razem ze swoimi ludźmi zaczął ich zabijać i wrzucać do cysterny.

8 Ale 10 mężczyzn spośród nich powiedziało do Ismaela: „Nie zabijaj nas, bo mamy ukryte w polu zapasy pszenicy, jęczmienia, oliwy i miodu”. Powstrzymał się więc i nie zabił ich w przeciwieństwie do ich braci. 9 Potem Ismael wrzucił zwłoki wszystkich zabitych mężczyzn do wielkiej cysterny, którą wykonał król Asa, gdy zagrażał mu izraelski król Baasza+. Właśnie tę cysternę Ismael, syn Netaniasza, napełnił zabitymi.

10 Następnie Ismael uprowadził całą resztę ludu, który był w Micpie+, w tym córki królewskie oraz wszystkich, których Nebuzaradan, dowódca straży, pozostawił pod opieką Gedaliasza+, syna Achikama. Ismael, syn Netaniasza, uprowadził ich i odszedł, żeby się przedostać do Ammonitów+.

11 Kiedy Jochanan+, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojska, którzy z nim byli, usłyszeli o całym złu wyrządzonym przez Ismaela, syna Netaniasza, 12 wzięli wszystkich mężczyzn i wyruszyli do walki przeciw niemu. Ismaela, syna Netaniasza, spotkali przy wielkich wodach* w Gibeonie.

13 Na widok Jochanana, syna Kareacha, i wszystkich dowódców wojska, którzy z nim byli, cały lud uprowadzony przez Ismaela się ucieszył. 14 Następnie cały ten lud uprowadzony z Micpy+ przez Ismaela odwrócił się i odszedł z Jochananem, synem Kareacha. 15 Ale Ismael, syn Netaniasza, razem z ośmioma swoimi ludźmi uciekł przed Jochananem i udał się do Ammonitów.

16 Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy towarzyszący mu dowódcy wojska zebrali resztę ludu z Micpy, którą uratowali z rąk Ismaela, syna Netaniasza, po tym, jak zabił on Gedaliasza+, syna Achikama. Wzięli z Gibeonu mężczyzn, żołnierzy, kobiety, dzieci i dworzan, 17 ruszyli w drogę i zatrzymali się w miejscu noclegowym Kimhama koło Betlejem+. Zamierzali iść dalej aż do Egiptu+, 18 ponieważ bali się Chaldejczyków. Bali się, bo Ismael, syn Netaniasza, zabił Gedaliasza, syna Achikama, którego król Babilonu ustanowił nad tą ziemią+.

42 Wtedy wszyscy dowódcy wojska, w tym Jochanan+, syn Kareacha, i Jezaniasz, syn Hoszajasza, a także cały lud — od najmniej do najbardziej znaczącego — podeszli 2 i powiedzieli do proroka Jeremiasza: „Zechciej wysłuchać naszej prośby o łaskę i módl się za nas do Jehowy, swojego Boga, módl się za cały ten ostatek, bo jak sam widzisz, z wielu pozostała nas garstka+. 3 Oby Jehowa, twój Bóg, powiedział nam, którą drogą mamy iść i co mamy robić”.

4 Na to prorok Jeremiasz im odpowiedział: „Dobrze, będę się modlił do Jehowy, waszego Boga, zgodnie z waszą prośbą. Przekażę wam każde słowo, którym Jehowa wam odpowie. Niczego przed wami nie zataję”.

5 Oni odparli Jeremiaszowi: „Oby Jehowa był prawdziwym i wiernym świadkiem przeciwko nam, jeśli nie zastosujemy się dokładnie do wskazówek, które Jehowa, twój Bóg, nam przez ciebie przekaże. 6 Czy się nam one spodobają, czy nie, będziemy posłuszni Jehowie, swojemu Bogu, do którego cię posyłamy. Wtedy będzie się nam dobrze wiodło, bo usłuchamy Jehowy, swojego Boga”.

7 Po 10 dniach Jehowa przemówił do Jeremiasza. 8 Jeremiasz wezwał więc Jochanana, syna Kareacha, i wszystkich dowódców wojska, którzy z nim byli, a także cały lud — od najmniej do najbardziej znaczącego+. 9 Powiedział im: „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela, do którego mnie posłaliście, żebym Mu przedstawił waszą prośbę o łaskę: 10 ‚Jeśli pozostaniecie w tej ziemi, to odbuduję was, a nie zburzę, zasadzę was, a nie wykorzenię, bo będę wam współczuł z powodu* nieszczęścia, które na was sprowadziłem+. 11 Nie bójcie się króla Babilonu, którego się boicie’+.

„‚Nie bójcie się go’, mówi Jehowa, ‚bo ja jestem z wami, żeby was wybawić i wyratować z jego rąk. 12 Okażę wam miłosierdzie+ i on okaże wam miłosierdzie, i pozwoli wam wrócić do waszej ziemi.

13 „‚Ale jeśli oświadczycie: „Nie, nie pozostaniemy w tej ziemi!” i nie usłuchacie Jehowy, swojego Boga, 14 bo powiecie: „Przeciwnie, pójdziemy do Egiptu+, gdzie nie będziemy oglądać wojny ani słyszeć dźwięku rogu i gdzie nie będzie nam brakować chleba. Właśnie tam zamieszkamy”, 15 to wy, którzy pozostaliście z Judy, słuchajcie słowa Jehowy. Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Jeśli jesteście całkowicie zdecydowani iść do Egiptu i pójdziecie, żeby tam zamieszkać*, 16 to miecz, którego się boicie, dosięgnie was w tamtym kraju i głód, którego się boicie, podąży za wami do Egiptu, i tam umrzecie+. 17 A wszyscy, którzy są zdecydowani iść do Egiptu i tam zamieszkać, zginą od miecza, głodu i zarazy*. Nikt z nich nie przeżyje ani nie uniknie nieszczęścia, które na nich sprowadzę”’.

18 „Bo tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Jak moja złość i mój gniew zostały wylane na mieszkańców Jerozolimy+, tak mój gniew zostanie wylany na was, jeśli pójdziecie do Egiptu. Staniecie się czymś przeklętym i budzącym grozę, czymś, czemu się złorzeczy i co się znieważa+. Już nigdy nie zobaczycie tego miejsca’.

19 „Jehowa wypowiedział się przeciwko wam, wy, którzy pozostaliście z Judy. Nie idźcie do Egiptu. Bądźcie świadomi tego, że was dzisiaj ostrzegłem — 20 wasz błąd będzie was kosztował życie*. Bo posłaliście mnie do Jehowy, swojego Boga, prosząc: ‚Módl się za nas do Jehowy, naszego Boga, i przekaż nam wszystko, co mówi Jehowa, nasz Bóg, a to zrobimy’+. 21 Dzisiaj wam to powiedziałem, ale wy nie usłuchacie Jehowy, swojego Boga, i nie zrobicie niczego, co polecił mi wam przekazać+. 22 Dlatego wiedzcie, że w miejscu, do którego chcecie pójść i w którym chcecie zamieszkać, na pewno umrzecie od miecza, głodu i zarazy”+.

43 Kiedy Jeremiasz skończył mówić do całego ludu wszystkie słowa Jehowy, ich Boga — każde słowo, które Jehowa, ich Bóg, polecił mu im przekazać — 2 Azariasz, syn Hoszajasza, Jochanan+, syn Kareacha, i wszyscy zuchwali mężczyźni odezwali się do Jeremiasza: „Kłamiesz! Jehowa, nasz Bóg, nie posłał cię, żebyś powiedział: ‚Nie idźcie do Egiptu, żeby tam zamieszkać’. 3 To Baruch+, syn Neriasza, podburza cię przeciwko nam, żeby nas wydano w ręce Chaldejczyków, którzy nas zabiją albo uprowadzą na wygnanie do Babilonu”+.

4 W rezultacie Jochanan, syn Kareacha, wszyscy dowódcy wojska i cały lud nie usłuchali Jehowy i nie pozostali w ziemi judzkiej. 5 Jochanan, syn Kareacha, i wszyscy dowódcy wojska wzięli ze sobą pozostałych z Judy, którzy powrócili, żeby w niej mieszkać, a wcześniej byli rozproszeni wśród narodów+. 6 Wzięli mężczyzn, kobiety, dzieci, córki królewskie oraz każdego*, kogo dowódca straży Nebuzaradan+ pozostawił z Gedaliaszem+, synem Achikama+, syna Szafana+, wzięli też proroka Jeremiasza i Barucha, syna Neriasza, 7 i poszli do Egiptu, bo nie usłuchali Jehowy. I dotarli aż do Tachpanches+.

8 Potem w Tachpanches Jehowa przemówił do Jeremiasza: 9 „Weź w ręce duże kamienie i na oczach żydowskich mężczyzn ukryj je na ceglanym tarasie znajdującym się przy wejściu do pałacu faraona w Tachpanches, a następnie przykryj je zaprawą. 10 Potem powiedz tym ludziom: ‚Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: „Posyłam po babilońskiego króla Nabuchodonozora*, swojego sługę+, i postawię jego tron dokładnie nad tymi kamieniami, które ukryłem, a on rozciągnie nad nimi swój królewski namiot+. 11 Nabuchodonozor przyjdzie i zaatakuje Egipt+. Kogo ma dosięgnąć śmiertelna plaga, tego dosięgnie śmiertelna plaga, kogo niewola, tego niewola, a kogo miecz, tego miecz+. 12 Podłożę ogień pod domy* bogów Egiptu+, a Nabuchodonozor je spali i uprowadzi ich do niewoli. Jak pasterz owija się w swoją szatę, tak on owinie się w ziemię egipską i odejdzie w pokoju*. 13 I porozbija kolumny* Bet-Szemesz* w ziemi egipskiej, a domy* bogów Egiptu spali ogniem”’”.

44 Orędzie, które otrzymał Jeremiasz, żeby je przekazać wszystkim Żydom mieszkającym w Egipcie+ — w Migdolu+, Tachpanches+, Nof*+ i w ziemi Patros+: 2 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Widzieliście całe nieszczęście, które sprowadziłem na Jerozolimę+ i na wszystkie miasta Judy. Dzisiaj są one zrujnowane i niezamieszkane+. 3 Jest tak, bo dopuszczaliście się zła, żeby mnie obrażać — chodziliście składać ofiary+ i służyliście innym bogom, których nie znaliście ani wy, ani wasi przodkowie+. 4 Wielokrotnie* do was posyłałem wszystkich proroków, którzy mi służyli, i mówiłem: „Proszę, nie dopuszczajcie się tej obrzydliwości, której nienawidzę”+. 5 Ale wy nie słuchaliście ani nawet nie nadstawiliście ucha, żeby się odwrócić od swojego zła i już nie składać ofiar innym bogom+. 6 Dlatego wylałem swoją złość i swój wielki gniew i płonęły one w miastach Judy oraz na ulicach Jerozolimy. Miejsca te stały się ruiną i pustkowiem, jak to jest dzisiaj’+.

7 „Teraz więc Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, mówi: ‚Czemu ściągacie na siebie* wielkie nieszczęście, tak iż zginie każdy z Judy — mężczyzna i kobieta, dziecko i niemowlę — i już nikt po was nie pozostanie? 8 Dlaczego mnie obrażacie swoimi uczynkami — tym, że w Egipcie, do którego poszliście zamieszkać, składacie ofiary innym bogom? Zginiecie i staniecie się przedmiotem przekleństw i zniewag dla wszystkich narodów ziemi+. 9 Czy zapomnieliście o tym, jak w Judzie i na ulicach Jerozolimy niegodziwie postępowali wasi przodkowie oraz królowie Judy+ i ich żony+, a także wy i wasze żony?+ 10 Po dziś dzień nie okazaliście pokory* ani bojaźni+. Nie trzymacie się mojego prawa i moich ustaw, które dałem wam i waszym przodkom’+.

11 „Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Jestem zdecydowany sprowadzić na was nieszczęście, żeby zgładzić całą Judę. 12 Sprawię, że wszyscy, którzy pozostali z Judy, a którzy postanowili pójść do Egiptu, żeby tam zamieszkać, zginą w Egipcie+. Zginą od miecza i głodu. Od miecza i głodu umrze każdy, od najmniej do najbardziej znaczącego. Staną się czymś przeklętym i budzącym grozę, czymś, czemu się złorzeczy i co się znieważa+. 13 Ukarzę tych, którzy mieszkają w Egipcie, tak jak ukarałem Jerozolimę — mieczem, głodem i zarazą*+. 14 Ci, którzy pozostali z Judy, a którzy poszli zamieszkać w Egipcie, nie umkną ani nie ocaleją, żeby wrócić do ziemi judzkiej. Będą chcieli* tam wrócić i mieszkać, ale nie wrócą, z wyjątkiem garstki ocalałych’”.

15 A wszyscy mężczyźni, którzy wiedzieli, że ich żony składają ofiary innym bogom, i wszystkie żony, które tam stały — wielka grupa — i cały lud mieszkający w Egipcie+, w Patros+, tak odparli Jeremiaszowi: 16 „Nie posłuchamy tego, co nam powiedziałeś w imieniu Jehowy. 17 Za to na pewno będziemy robić wszystko, co sami powiedzieliśmy — będziemy składać ofiary Królowej Nieba* i wylewać dla niej ofiary płynne+, tak jak robiliśmy to my, nasi przodkowie, nasi królowie i nasi książęta w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Mieliśmy wtedy pod dostatkiem chleba, dobrze się nam powodziło i nie oglądaliśmy żadnego nieszczęścia. 18 Odkąd przestaliśmy składać ofiary Królowej Nieba* i wylewać dla niej ofiary płynne, wszystkiego nam brakuje i giniemy od miecza i głodu”.

19 A kobiety dodały: „Czy to nie za zgodą swoich mężów składałyśmy ofiary Królowej Nieba* i wylewałyśmy dla niej ofiary płynne, a także piekłyśmy przypominające ją kształtem placki ofiarne?”.

20 Wtedy Jeremiasz przemówił do całego ludu — do tamtych mężczyzn i ich żon oraz do wszystkich innych, którzy z nim rozmawiali: 21 „Jehowa przypomniał sobie ofiary, które składaliście wy, wasi przodkowie, wasi królowie i wasi książęta oraz lud tej ziemi w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy+, i zwrócił na nie uwagę! 22 W końcu Jehowa nie mógł już dłużej znosić waszych niegodziwych praktyk i odrażających rzeczy, na które sobie pozwalaliście, i wasza ziemia stała się ruiną, czymś budzącym grozę, przeklętym i opustoszałym, jak to jest dzisiaj+. 23 Nieszczęście, które stało się teraz faktem, spadło na was właśnie dlatego, że składaliście te ofiary i grzeszyliście przeciw Jehowie, nie słuchając Jehowy i nie przestrzegając Jego prawa, ustaw ani przypomnień”+.

24 Jeremiasz dalej mówił do całego ludu i do wszystkich kobiet: „Słuchajcie słowa Jehowy, wszyscy Judejczycy, którzy mieszkacie w Egipcie. 25 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Wy i wasze żony zrobiliście tak, jak mówiliście. Bo powiedzieliście: „Na pewno dotrzymamy swoich ślubów, że będziemy składać ofiary Królowej Nieba* i wylewać dla niej ofiary płynne”+. Wy, kobiety, na pewno dotrzymacie swoich ślubów i je spełnicie’.

26 „Dlatego słuchajcie słowa Jehowy, wszyscy Judejczycy, którzy mieszkacie w Egipcie: ‚„Przysięgam na swoje wielkie imię”, mówi Jehowa, „że żaden Judejczyk w całym Egipcie nie będzie już przysięgał na moje imię+ słowami: ‚Przysięgam na Wszechwładnego Pana, Jehowę!*’+. 27 Teraz zwracam na nich uwagę, żeby sprowadzić na nich nieszczęście, a nie dobro+. Wszyscy Judejczycy w Egipcie będą ginąć od miecza i głodu, aż przestaną istnieć+. 28 Tylko garstka ocaleje od miecza i powróci z Egiptu do ziemi judzkiej+. Wtedy wszyscy, którzy pozostali z Judy, a przybyli do Egiptu, żeby tam zamieszkać, zobaczą, czyje słowo się sprawdziło — moje czy ich!”’”.

29 „‚A to jest dla was znak, że ukarzę was w tym miejscu’, oświadcza Jehowa, ‚byście się przekonali, że nieszczęście, które wam zapowiadam, na pewno na was spadnie. 30 Tak mówi Jehowa: „Wydaję faraona Chofrę, króla Egiptu, w ręce jego wrogów, którzy chcą mu odebrać życie*, tak jak wydałem Sedekiasza, króla Judy, w ręce jego wroga, który chciał mu odebrać życie* — babilońskiego króla Nabuchodonozora*”’”+.

45 Gdy w czwartym roku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza, Baruch+, syn Neriasza, spisywał w księdze to, co mu dyktował prorok Jeremiasz+, ten przekazał mu następujące słowa:

2 „Tak Jehowa, Bóg Izraela, mówi o tobie, Baruchu: 3 ‚Powiedziałeś: „Biada mi, bo Jehowa dodał smutek do mojego bólu! Zmęczyłem się jęczeniem i nie znalazłem żadnego miejsca, gdzie mógłbym odetchnąć”’.

4 „Powiedz mu: ‚Tak mówi Jehowa: „To, co zbudowałem, burzę, to, co zasadziłem, wykorzeniam — całą tę ziemię+. 5 A ty szukasz* dla siebie wielkich rzeczy. Przestań ich szukać”’.

„‚Bo wkrótce sprowadzę nieszczęście na wszystkich ludzi*’+, oświadcza Jehowa, ‚ale tobie — dokądkolwiek pójdziesz — dam twoje życie* jako łup*’”+.

46 Oto co Jehowa powiedział prorokowi Jeremiaszowi o narodach+. 2 Tak brzmi orędzie dotyczące Egiptu+, dotyczące wojska faraona Necho+, króla egipskiego, który był nad rzeką Eufrat i został pokonany pod Karkemisz przez babilońskiego króla Nabuchodonozora* w czwartym roku panowania judzkiego króla Jehojakima+, syna Jozjasza:

 4 Jeźdźcy, zaprzęgajcie konie i wsiadajcie.

Zajmijcie pozycje i załóżcie hełmy.

Wypolerujcie dzidy i włóżcie pancerze.

 5 ‚Dlaczego widzę ich przerażonych?

Zawracają, ich wojownicy zostali pokonani.

Uciekają w panice, ich wojownicy nie oglądają się za siebie.

Wszędzie dookoła panuje przerażenie’ — oświadcza Jehowa.

 6 ‚Szybki nie może zbiec, wojownicy nie mogą uciec.

Zniszczę miasto i jego mieszkańców’.

 9 Ruszajcie, konie!

Jedźcie szaleńczo, rydwany!

10 „Ten dzień należy do Wszechwładnego Pana, Jehowy, Boga Zastępów. Jest to dzień zemsty na Jego wrogach. Miecz pożre i się nasyci, i napije się do woli ich krwi, bo Wszechwładny Pan, Jehowa, Bóg Zastępów, przygotowuje ofiarę* w kraju na północy, nad rzeką Eufrat+.

13 Tak Jehowa przemówił do proroka Jeremiasza w sprawie najazdu babilońskiego króla Nabuchodonozora* na ziemię egipską+:

14 „Oznajmijcie to w Egipcie, ogłoście to w Migdolu+.

Ogłoście to również w Nof* i w Tachpanches+.

15 Dlaczego twoi mocarze zostali zmieceni?

16 Bardzo wielu z nich się potyka i upada.

Mówią jeden do drugiego:

17 Tam ogłosili:

‚Faraon, król Egiptu, to tylko nic nieznaczący hałas.

Przepuścił okazję*’+.

23 Zetną jego las’, oświadcza Jehowa, ‚chociaż wydawał się nie do przebycia.

Bo jest ich więcej niż szarańczy, nie da się ich zliczyć.

24 Córka egipska zostanie zawstydzona.

Będzie wydana w ręce ludu z północy’+.

25 „Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, mówi: ‚Teraz zwracam uwagę na Amona+ z No*+, na faraona, Egipt, jego bogów+ i jego królów — tak, na faraona i wszystkich, którzy mu ufają’+.

26 „‚I wydam ich w ręce tych, którzy chcą im odebrać życie*, w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora*+ i jego sług. Ale potem Egipt będzie zamieszkany jak w przeszłości’ — oświadcza Jehowa+.

28 Dlatego nie bój się, mój sługo Jakubie’, mówi Jehowa, ‚bo ja jestem z tobą.

47 Oto orędzie, które Jehowa przekazał prorokowi Jeremiaszowi w sprawie Filistynów+, zanim faraon zdobył Gazę. 2 Tak mówi Jehowa:

„Z północy nadciągają wody.

Staną się wezbranym potokiem.

Zginą wtedy wszyscy pozostali sojusznicy Tyru+ i Sydonu+.

 5 Gaza wyłysieje*.

Aszkelon uciszono+.

 6 Ach, mieczu Jehowy!+

Jak długo jeszcze się nie uspokoisz?

Wróć do pochwy.

Odpocznij i milcz.

48 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela, w sprawie Moabu+:

„Biada Nebo+, bo zostało zniszczone!

Kiriataim+ zostało zawstydzone i zdobyte.

Bezpieczne schronienie* zostało zawstydzone i zrujnowane+.

 2 Nikt już nie sławi Moabu.

 4 Moab został zrujnowany.

Jego maleństwa krzyczą.

 5 Po zboczu Luchitu ludzie wchodzą z płaczem.

A na drodze schodzącej z Choronaim słychać krzyki rozpaczy z powodu klęski+.

 6 Uciekajcie, ratujcie swoje życie*!

Stańcie się jak jałowiec na pustkowiu!

Nikt nie będzie w nich mieszkał+.

10 Przeklęty jest ten, kto zadanie od Jehowy wykonuje niedbale!

Przeklęty jest ten, kto powstrzymuje swój miecz od przelewania krwi!

12 „‚Nadchodzą więc dni’, oświadcza Jehowa, ‚gdy poślę ludzi, żeby ich wywrócili. Wywrócą ich, opróżnią ich naczynia i porozbijają ich wielkie dzbany. 13 Moabici będą się wstydzić Kemosza, tak jak Izraelici wstydzą się Betel, na którym polegali+.

14 Jak śmiecie mówić: „Jesteśmy dzielnymi wojownikami, gotowymi do bitwy”?’+.

Powiedzcie im: ‚Ach, jak zostało złamane potężne berło, piękna laska!’.

19 Stań przy drodze i obserwuj, mieszkańcu Aroeru+.

Zapytaj uciekiniera i uciekinierkę: ‚Co się stało?’.

20 Moab został zawstydzony i ogarnęło go przerażenie.

Wyjcie i krzyczcie.

Ogłoście nad Arnonem+, że Moab został zniszczony.

21 „Osądzono równinę*+ — Cholon, Jahac+, Mefaat+, 22 Dibon+, Nebo+, Bet-Diblataim, 23 Kiriataim+, Bet-Gamul, Bet-Meon+, 24 Keriot+, Bocrę i wszystkie miasta ziemi moabskiej, te daleko i blisko.

26 ‚Upijcie go+, bo wynosił się nad Jehowę+.

27 Ale czy ty sam nie szydziłeś z Izraela?+

Moabici nic nie zrobią.

Twoje bujne pędy sięgnęły morza, przekroczyły je.

Sięgnęły do Jazeru.

Sprawiłem, że z tłoczni już nie płynie wino.

Nikt nie będzie deptał winogron, radośnie wykrzykując.

Będą się rozlegać inne okrzyki’”+.

Krzyk z Coaru słychać w Choronaim+ i aż w Eglat-Szeliszijji.

Nawet wody Nimrim wyschną+.

Bo bogactwo, którego się dorobił, zniknie.

39 ‚Jaki jest przerażony! Rozpaczajcie!

Jakże Moab uciekł* zawstydzony!

40 „Bo tak mówi Jehowa:

‚Bo sprowadzę na Moab rok wymierzenia kary’ — mówi Jehowa.

45 ‚Bezsilni uciekinierzy stoją w cieniu Cheszbonu.

46 ‚Biada ci, Moabie!

Lud Kemosza+ zginął.

47 Ale pod koniec dni zbiorę moabskich jeńców’ — oświadcza Jehowa.

‚Na tym kończy się orędzie dotyczące sądu nad Moabem’”+.

49 Tak mówi Jehowa w sprawie Ammonitów+:

„Czy Izrael nie ma synów?

Czy nie ma dziedzica?

Dlaczego terytorium Gada przejął Malkam?+

I czemu jego lud mieszka w miastach Izraela?”.

‚Izrael przejmie ziemię tych, którzy przejęli jego ziemię’+ — mówi Jehowa.

 3 ‚Wyj, Cheszbonie, bo Aj zostało zniszczone!

Krzyczcie, miejscowości wokół Rabby.

Włóżcie wór*.

 6 „‚Potem jednak pozbieram ammonickich jeńców’ — oświadcza Jehowa”.

7 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, w sprawie Edomu:

„Czy nie ma już mądrości w Temanie?+

Czy wśród mających zrozumienie nie znajdzie się już dobra rada?

Czy ich mądrość się popsuła?

 8 Uciekajcie, wycofajcie się!

Idźcie się schronić w głębokich miejscach, mieszkańcy Dedanu!+

10 Ale ja ogołocę Ezawa.

Twoje wdowy będą mi ufać”.

12 Bo tak mówi Jehowa: „Skoro ci, którzy nie zostali skazani na wypicie tego kielicha, muszą z niego pić, to czy ty miałbyś uniknąć jakiejkolwiek kary? Nie unikniesz jej, musisz ten kielich wypić”+.

13 „Bo przysiągłem na siebie”, oświadcza Jehowa, „że Bocra stanie się czymś, co budzi grozę+ i co się znieważa, czymś spustoszonym i przeklętym. Wszystkie jej miasta będą bezpowrotnie zrujnowane”+.

„Zbierzcie się i wyruszcie przeciwko Edomowi.

Przygotujcie się do bitwy”+.

17 „Edom stanie się czymś, co budzi grozę+. Każdy, kto będzie tamtędy przechodził, popatrzy przerażony i zagwiżdże z powodu wszystkich jego plag. 18 Jak się stało z Sodomą i Gomorą oraz sąsiednimi miejscowościami, gdy zostały zniszczone”+, mówi Jehowa, „tak i w tym kraju nikt nie będzie mieszkał ani nikt się w nim nie osiedli+.

19 „Oto ktoś wyjdzie jak lew+ z gęstych zarośli nad Jordanem i zaatakuje bezpieczne pastwiska. W jednej chwili zmuszę ich* do ucieczki z ich ziemi. Ustanowię nad nią wybrańca. Bo kto jest jak ja i kto rzuci mi wyzwanie? Który pasterz może stawić mi czoła?+ 20 Dlatego posłuchajcie, jaką decyzję* Jehowa podjął w sprawie Edomu i jakie ma zamiary wobec mieszkańców Temanu+:

Z całą pewnością młode z trzody zostaną wywleczone.

Z powodu tamtych ich miejsce zamieszkania będzie spustoszone+.

21 Na odgłos ich upadku zatrzęsła się ziemia.

Rozlega się krzyk!

Odgłos ten słyszano aż nad Morzem Czerwonym+.

23 Orędzie dotyczące Damaszku+:

Topnieją ze strachu.

Na morzu panuje niepokój, nie da się go uspokoić.

24 Damaszek stracił odwagę.

Rzucił się do ucieczki, ale ogarnęła go panika.

28 Tak mówi Jehowa w sprawie Kedaru+ i królestw Chacoru, które pobił babiloński król Nabuchodonozor*:

Ich wielbłądy zostaną porwane.

I będzie się wołać do tych ludzi: ‚Dookoła przerażenie!’”.

30 „Uciekajcie, udajcie się daleko!

Idźcie się schronić w głębokich miejscach, mieszkańcy Chacoru” — oświadcza Jehowa.

„Nie ma on wrót ani zasuw. Ludzie ci mieszkają w odosobnieniu.

34 Na początku panowania judzkiego króla Sedekiasza+ Jehowa tak przemówił do proroka Jeremiasza w sprawie Elamu+: 35 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: ‚Oto łamię łuk Elamu+, źródło* ich potęgi. 36 Sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców nieba i rozproszę ich na wszystkie te wiatry. Nie będzie narodu, do którego nie pójdą rozproszeni z Elamu’”.

37 „Wzbudzę w Elamitach strach przed ich wrogami, którzy chcą im odebrać życie*. Sprowadzę na nich nieszczęście, swój płonący gniew” — oświadcza Jehowa. „Będę posyłał za nimi miecz, dopóki ich nie wytępię”.

38 „Postawię w Elamie+ swój tron, a tamtejszego króla i książąt zgładzę” — oznajmia Jehowa.

39 „Ale pod koniec dni zbiorę elamickich jeńców” — oświadcza Jehowa.

50 Jehowa tak się wypowiedział przez proroka Jeremiasza w sprawie Babilonu+, w sprawie ziemi Chaldejczyków:

 2 „Opowiedzcie to wśród narodów i ogłoście.

Postawcie znak* i to ogłoście.

Niczego nie ukrywajcie!

Mówcie: ‚Babilon zdobyty+.

Bel okryty wstydem+.

Merodach się przeraził.

Wizerunki Babilonu zostały zawstydzone.

Jego odrażające bożki* się przeraziły’.

 3 Bo nadciągnął przeciw niemu naród z północy+.

Z jego ziemi robi coś, co budzi grozę.

Nikt tam nie mieszka.

Ludzie i zwierzęta uciekli.

Już ich nie ma”.

4 „W tych dniach i w tym czasie”, mówi Jehowa, „przyjdą razem lud Izraela i lud Judy+. Będą iść z płaczem+ i razem będą szukać swojego Boga, Jehowy+. 5 Będą pytać o drogę na Syjon, z twarzami zwróconymi w tę stronę+, i mówić: ‚Chodźmy i przyłączmy się do Jehowy w wiecznym przymierzu, które nie zostanie zapomniane’+. 6 Mój lud stał się trzodą zaginionych owiec+. Ich pasterze sprawili, że się one błąkają+. Wyprowadzili je w góry i przeganiali po górach i wzgórzach, a one zapomniały o swoim miejscu odpoczynku. 7 Wszyscy ci, którzy je napotykali, pożerali je+, a ich wrogowie mówili: ‚Nie jesteśmy winni, bo oni zgrzeszyli przeciw Jehowie — źródłu prawości, przeciw Jehowie — nadziei ich przodków’”.

Nadejdą one przeciw niemu w szyku bojowym.

Stamtąd zostanie zdobyty.

Nie wracają, dopóki nie osiągną celu.

10 Chaldea stanie się łupem+.

Wszyscy, którzy ją złupią, nasycą się”+ — mówi Jehowa.

12 Wasza matka została zawstydzona+.

Rozczarowała się ta, która was urodziła.

15 Ze wszystkich stron wydajcie przeciw niemu okrzyk wojenny.

Poddało się*.

Zemścijcie się na tym mieście.

Postąpcie z nim tak, jak ono postępowało+.

17 „Lud Izraela to rozproszone owce+. Rozproszyły je lwy+. Najpierw pożarł je król Asyrii+. Później król Babilonu Nabuchodonozor* obgryzł ich kości+. 18 Dlatego tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: ‚Z królem Babilonu i jego ziemią postąpię tak, jak postąpiłem z królem Asyrii+. 19 A Izraela przyprowadzę z powrotem na jego pastwisko+. Będzie się pasł w Karmelu i Baszanie+ i nasyci się* w górach Efraima+ i Gileadu’”+.

21 „Wyrusz przeciw ziemi Merataim i przeciw mieszkańcom Pekodu+.

Niech zostaną wybici, doszczętnie zgładzeni*” — mówi Jehowa.

„Zrób wszystko, co ci nakazałem.

23 Jakże to młot kowalski całej ziemi został ścięty i złamany!+

Jakże to Babilon stał się czymś, co budzi wśród narodów grozę!+

26 Przybądźcie przeciwko niemu z dalekich miejsc+.

Otwórzcie jego spichlerze+.

Usypcie z niego stos jak stosy ziarna.

Całkowicie go zniszczcie*+.

Niech nikt w nim nie pozostanie.

27 Wyrżnijcie wszystkie jego młode byki+.

Niech idą na rzeź.

Stańcie obozem dookoła niego. Niech nikt nie ujdzie.

Odpłaćcie mu stosownie do tego, co robił+.

Postąpcie z nim tak, jak on postępował+.

33 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

Nie pozwalają im odejść+.

34 Ale ich Wykupiciel jest silny+.

Ma na imię Jehowa, Bóg Zastępów+.

36 Miecz spadnie na próżnych gadułów* i będą postępować głupio.

Miecz spadnie na jego wojowników i się przerażą+.

Wszyscy zniewieścieją+.

Miecz spadnie na jego skarby i te zostaną zagrabione+.

38 Biada jego wodom, zostaną wysuszone+.

40 „Jak się stało z Sodomą i Gomorą+ oraz sąsiednimi miejscowościami, gdy Bóg je zniszczył”+, mówi Jehowa, „tak i w tym kraju nikt nie będzie mieszkał ani nikt się w nim nie osiedli+.

42 Władają łukiem i oszczepem+.

Są okrutni i nie okażą miłosierdzia+.

Jak jeden mąż ustawiają się w szyku bojowym przeciw tobie, córko babilońska+.

44 „Oto ktoś wyjdzie jak lew z gęstych zarośli nad Jordanem i zaatakuje bezpieczne pastwiska. W jednej chwili zmuszę ich do ucieczki z ich ziemi. Ustanowię nad nią wybrańca+. Bo kto jest jak ja i kto rzuci mi wyzwanie? Który pasterz może stawić mi czoła?+ 45 Dlatego posłuchajcie, jaką decyzję* Jehowa podjął w sprawie Babilonu+ i jakie ma zamiary wobec ziemi Chaldejczyków:

Z całą pewnością młode z trzody zostaną wywleczone.

Z powodu tamtych ich miejsce zamieszkania będzie spustoszone+.

51 Tak mówi Jehowa:

 2 Poślę do Babilonu tych, którzy odwiewają.

Ci go odwieją i ogołocą jego ziemię.

W dniu nieszczęścia nadciągną przeciw niemu ze wszystkich stron+.

Nie okazujcie współczucia jego młodzieńcom+.

Zgładźcie* całe jego wojsko.

 5 Bo Izrael i Juda nie owdowieli po swoim Bogu, po Jehowie, Bogu Zastępów+.

Ale ziemia tamtych* jest w oczach Świętego Izraela pełna winy.

Nie zgińcie z powodu jego przewinienia.

Bo to czas zemsty Jehowy.

On odpłaca Babilonowi za jego postępowanie+.

 7 Babilon był w ręku Jehowy złotym kielichem.

Upijał całą ziemię.

 8 Babilon nagle upadł i jest rozbity+.

Lamentujcie nad nim!+

Weźcie balsam, żeby ukoić jego ból. Może zostanie uzdrowiony”.

 9 „Próbowaliśmy uzdrowić Babilon, ale to się nie udało.

Zostawcie go i chodźmy każdy do swojej ziemi+.

10 Jehowa zapewnił nam sprawiedliwość+.

Chodźcie, opowiadajmy na Syjonie o dziele naszego Boga, Jehowy”+.

11 „Wypolerujcie strzały+, weźcie okrągłe tarcze*.

Jest to zemsta Jehowy, zemsta za Jego świątynię.

12 Wznieście znak*+ przeciw murom Babilonu.

Wzmocnijcie straż, postawcie strażników.

Przygotujcie ludzi, którzy będą czyhać w zasadzce.

14 Jehowa, Bóg Zastępów, przysiągł na samego siebie*:

Sprawia też, że z krańców ziemi wznoszą się chmury*.

17 Każdy człowiek postępuje nierozumnie i bez wiedzy.

Każdy złotnik zostanie zawstydzony z powodu rzeźbionego bożka+.

18 Są czymś daremnym+, dziełem wartym śmiechu.

Zginą, gdy nadejdzie dzień ich rozrachunku.

Ma na imię Jehowa, Bóg Zastępów”+.

21 Tobą roztrzaskam konia i jego jeźdźca.

Tobą roztrzaskam rydwan wojenny i jego woźnicę.

22 Tobą roztrzaskam mężczyznę i kobietę.

Tobą roztrzaskam starca i chłopca.

Tobą roztrzaskam młodzieńca i dziewczynę.

23 Tobą roztrzaskam pasterza i jego trzodę.

Tobą roztrzaskam rolnika i jego zaprzęg.

Tobą roztrzaskam namiestników i zarządców.

27 „Wznieście znak* w kraju+.

Zadmijcie w róg pośród narodów.

Wyznaczcie* narody do walki przeciw Babilonowi.

Wezwijcie przeciw niemu królestwa Araratu+, Minni i Aszkenazu+.

Powołajcie przeciw niemu tego, kto werbuje do wojska.

Sprawcie, żeby konie ruszyły jak młode szarańcze.

30 Wojownicy Babilonu przestali walczyć.

Siedzą w swoich twierdzach.

33 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, Bóg Izraela:

„Córka babilońska jest jak klepisko.

Nastał czas, żeby ją udeptać.

Już wkrótce nadejdzie dla niej czas żniw”.

Odstawił mnie jak puste naczynie.

Pozbył się mnie*.

35 ‚Niech na Babilon spadnie przemoc, której dopuścił się wobec mnie i mojego ciała!’ — mówi mieszkaniec Syjonu+.

‚I niech moja krew spadnie na mieszkańców Chaldei!’ — mówi Jerozolima”.

36 Dlatego tak mówi Jehowa:

Wysuszę jego morze i jego studnie+.

38 Wszyscy razem będą ryczeć jak młode lwy*.

Będą pomrukiwać jak lwiątka”.

Jakże Babilon stał się wśród narodów czymś, co budzi grozę!

42 Morze runęło na Babilon.

Zakryło go mnóstwem fal.

45 Wyjdźcie z niego, mój ludu!+

Ratujcie swoje życie*+ przed płonącym gniewem Jehowy!+

46 Nie upadajcie na duchu ani się nie bójcie z powodu wiadomości, która rozejdzie się w tej ziemi.

50 Wy, którzy ocaleliście od miecza, idźcie i się nie zatrzymujcie!+

51 „Zostaliśmy zawstydzeni, bo słyszeliśmy drwiny.

Ich fale będą huczeć jak wiele wód.

Będzie słychać ich głos.

56 Bo na Babilon nadciągnie niszczyciel+.

Na pewno odpłaci+.

58 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów:

59 Prorok Jeremiasz dał polecenie Serajaszowi, synowi Neriasza+, syna Machsejasza, gdy ten udawał się z judzkim królem Sedekiaszem do Babilonu w czwartym roku jego panowania. Serajasz był kwatermistrzem. 60 Jeremiasz opisał w jednej księdze całe nieszczęście, które miało przyjść na Babilon, wszystkie te słowa napisane przeciw Babilonowi, 61 a następnie powiedział Serajaszowi: „Gdy dotrzesz do Babilonu i go zobaczysz, przeczytaj na głos wszystkie te słowa. 62 Potem powiedz: ‚Jehowo, zapowiedziałeś, że to miejsce zostanie zniszczone i opustoszeje, że nie będzie tam człowieka ani zwierzęcia i że to miasto zostanie bezpowrotnie zrujnowane’+. 63 Gdy skończysz czytać tę księgę, przywiąż do niej kamień i rzuć ją w środek Eufratu. 64 Potem powiedz: ‚Właśnie tak utonie Babilon i nigdy więcej się nie podniesie+ z powodu nieszczęścia, które na niego sprowadzam; a jego mieszkańcy się utrudzą’”+.

Tu kończą się słowa Jeremiasza.

52 Sedekiasz+ miał 21 lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie 11 lat. Jego matką była Chamutal+, córka Jeremiasza z Libny. 2 Robił to, co złe w oczach Jehowy. Postępował dokładnie tak jak Jehojakim+. 3 Jehowa rozgniewał się z powodu tego, co działo się w Jerozolimie i Judzie, aż w końcu odrzucił ich mieszkańców+. A Sedekiasz zbuntował się przeciwko królowi Babilonu+. 4 W dziewiątym roku panowania Sedekiasza, 10 dnia miesiąca dziesiątego, babiloński król Nabuchodonozor* i cała jego armia nadciągnęli pod Jerozolimę. Rozłożyli się obozem i zbudowali wokół niej mur oblężniczy+. 5 Oblężenie trwało do 11 roku panowania króla Sedekiasza.

6 Dziewiątego dnia miesiąca czwartego+, kiedy w mieście panował dotkliwy głód i ludzie nie mieli co jeść+, 7 w końcu zrobiono wyłom w murze miasta. Chociaż Chaldejczycy otaczali miasto, wszyscy żołnierze uciekli nocą przez bramę między dwoma murami, obok ogrodu królewskiego, i dalej Drogą Araby+. 8 Wojsko chaldejskie ruszyło w pościg za królem Sedekiaszem+ i dogoniło go na pustynnych równinach Jerycha, a wszyscy jego żołnierze zostawili go i pouciekali. 9 Król Sedekiasz został schwytany i zaprowadzony do babilońskiego króla do Ribli w ziemi Chamat, gdzie ten wydał na niego wyrok. 10 W Ribli król Babilonu zamordował na oczach Sedekiasza jego synów, a także wszystkich judzkich książąt. 11 Potem go oślepił+, zakuł w miedziane kajdany, zabrał do Babilonu i więził aż do dnia jego śmierci.

12 W 19 roku panowania babilońskiego króla Nabuchodonozora*, 10 dnia miesiąca piątego, dowódca straży Nebuzaradan, który mu usługiwał, wkroczył do Jerozolimy+. 13 Spalił dom Jehowy+, dom* króla i wszystkie domy w Jerozolimie. Spalił każdy wielki dom. 14 Całe wojsko chaldejskie, które było z dowódcą straży, zburzyło mury otaczające Jerozolimę+.

15 Dowódca straży Nebuzaradan uprowadził na wygnanie niektórych mało znaczących i innych, którzy pozostali w mieście. Zabrał też tych, którzy przeszli na stronę króla Babilonu, a także resztę wprawnych rzemieślników+. 16 Pozostawił jednak część najbiedniejszych ludzi, żeby pracowali w winnicach oraz na roli jako przymusowi robotnicy+.

17 Chaldejczycy porozbijali miedziane kolumny+, które były w domu Jehowy, jak również wózki+ i miedziany zbiornik zwany morzem+, znajdujące się w domu Jehowy, i wywieźli całą miedź do Babilonu+. 18 Zabrali też kubły, szufelki, szczypce, misy+, kielichy+ i wszystkie inne przybory z miedzi używane podczas służby w świątyni. 19 Dowódca straży zabrał przybory ze szczerego złota i srebra: misy+, pojemniki na rozżarzone węgle, czasze, kubły, świeczniki+, kielichy i czasze używane podczas składania ofiar+. 20 Jeśli chodzi o dwie kolumny, zbiornik*, 12 miedzianych byków+, które były pod tym zbiornikiem, i wózki, które król Salomon wykonał do domu Jehowy, to nawet nie dało się określić, ile ważyła pochodząca z nich miedź.

21 Każda kolumna miała 18 łokci* wysokości, 12 łokci w obwodzie*+ i 4 palce* grubości, a w środku była pusta. 22 Kolumnę wieńczyła wysoka na 5 łokci głowica z miedzi+. Głowicę zdobiła dookoła siatka i owoce granatu — wszystko również wykonane z miedzi. Druga kolumna i jej owoce granatu wyglądały dokładnie tak samo. 23 Dookoła* było 96 owoców granatu. W sumie na całej siatce było ich 100+.

24 Ponadto dowódca straży uprowadził naczelnego kapłana Serajasza+ oraz drugiego kapłana, Sofoniasza+, i trzech odźwiernych+. 25 Uprowadził też z miasta dworzanina, który dowodził żołnierzami, siedmiu bliskich współpracowników króla, których znaleziono w mieście, sekretarza dowódcy armii, który zajmował się poborem do wojska, a także 60 mężczyzn spośród zwykłych ludzi, którzy jeszcze byli w mieście. 26 Dowódca straży Nebuzaradan zabrał ich i zaprowadził do króla Babilonu do Ribli. 27 A w Ribli+ w ziemi Chamat król Babilonu ich uśmiercił. I mieszkańcy Judy zostali uprowadzeni ze swojego kraju na wygnanie+.

28 Nabuchodonozor* uprowadził na wygnanie następujące grupy ludzi: W siódmym roku swojego panowania uprowadził 3023 Żydów+.

29 W 18 roku panowania Nabuchodonozora*+ zabrano z Jerozolimy 832 ludzi*.

30 W 23 roku panowania Nabuchodonozora* dowódca straży Nebuzaradan również poprowadził Żydów na wygnanie — 745 ludzi*+.

W sumie zabrano na wygnanie 4600 ludzi*.

31 Potem, w 37 roku wygnania judzkiego króla Jehojachina+, 25 dnia miesiąca dwunastego, babiloński król Ewil-Merodach ułaskawił* Jehojachina i wypuścił go z więzienia. Był to rok, w którym Ewil-Merodach objął władzę+. 32 Ewil-Merodach traktował Jehojachina życzliwie i wyniósł go ponad* innych królów, którzy też znaleźli się w Babilonie. 33 Jehojachin zdjął więc ubiór więzienny i przez resztę życia jadał przy stole króla. 34 Otrzymywał od króla Babilonu stały przydział żywności — dzień po dniu, przez całe życie, aż do śmierci.