PIERWSZY LIST DO TYMOTEUSZA

1 Paweł — powołany na apostoła Chrystusa Jezusa z nakazu Boga, naszego Wybawcy, i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei+ — 2 do Tymoteusza*+, prawdziwego dziecka+ w wierze:

Niech Bóg, nasz Ojciec, i nasz Pan, Chrystus Jezus, okazują ci niezasłużoną życzliwość i miłosierdzie oraz udzielają pokoju.

3 Kiedy wybierałem się do Macedonii, zachęcałem cię do pozostania w Efezie. Do tego samego zachęcam cię teraz, żebyś nakazał pewnym ludziom, by nie szerzyli innych nauk 4 ani nie zwracali uwagi na fałszywe opowieści+ i na rodowody. Takie rzeczy są bezużyteczne+. Nie mają nic wspólnego z tym, co zapewnia Bóg z myślą o wzmacnianiu wiary, a tylko prowadzą do spekulacji. 5 Moje polecenie* ma zachęcić do wzajemnej miłości+, wypływającej z czystego serca, czystego* sumienia i nieobłudnej wiary+. 6 Niektórzy wyzbyli się tych rzeczy i dali się wciągnąć w jałowe dyskusje+. 7 Chcą być nauczycielami+ prawa*, ale nie rozumieją tego, o czym mówią i przy czym tak mocno się upierają.

8 Wiemy, że Prawo jest bardzo dobre, jeśli tylko ktoś właściwie z niego korzysta — 9 świadomy, że prawo zostało dane nie ze względu na człowieka prawego, lecz ze względu na ludzi dopuszczających się bezprawia+, buntowniczych, bezbożnych, grzeszników, nielojalnych*, skalanych, zabójców własnego ojca lub matki, innych morderców, 10 ludzi dopuszczających się niemoralności*, homoseksualistów*, porywaczy, kłamców, ludzi łamiących przysięgi*, a także ze względu na wszystko, co jest sprzeczne ze zdrową nauką+. 11 Nauka ta pozostaje w zgodzie ze wspaniałą dobrą nowiną, która pochodzi od szczęśliwego Boga, a którą mi powierzono+.

12 Jestem wdzięczny temu, który mi udzielił mocy, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za wiernego, wyznaczając mnie do usługiwania+, 13 choć wcześniej byłem bluźniercą, prześladowcą i człowiekiem zuchwałym+. Mimo to zaznałem miłosierdzia, bo działałem w niewiedzy, nie mając wiary. 14 Nasz Pan okazał mi obfitą miarę niezasłużonej życzliwości. I jako uczeń Chrystusa Jezusa mam wiarę i miłość. 15 Prawdziwe i całkowicie wiarygodne są słowa, że Chrystus Jezus przyszedł na świat wybawić grzeszników+. A ja jestem największym spośród nich+. 16 Jednak okazano mi miłosierdzie, żeby na moim przykładzie — największego spośród grzeszników — Chrystus Jezus pokazał całą swoją cierpliwość i żeby to było nauką dla tych, którzy też oprą na nim swoją wiarę, by zyskać życie wieczne+.

17 Królowi Wieczności+ — niezniszczalnemu+, niewidzialnemu+, jedynemu Bogu+ — należy się szacunek i chwała po wieczne czasy, już na zawsze. Amen.

18 Tymoteuszu, moje dziecko, przekazuję ci to polecenie* stosownie do wypowiedzianych o tobie proroctw — żebyś zgodnie z nimi dalej toczył szlachetną walkę+, 19 zachowując wiarę i czyste* sumienie+. Bo niektórzy się go wyzbyli i w rezultacie stali się rozbitkami w wierze*. 20 Należą do nich Hymeneusz+ i Aleksander, których wydałem Szatanowi+, żeby przez skarcenie oduczyli się bluźnić*.

2 Przede wszystkim usilnie zachęcam, żeby zanoszono błagania, modlitwy, gorące prośby i podziękowania za najróżniejszych ludzi, 2 w tym za królów i wszystkich zajmujących wysokie stanowiska+ — tak byśmy mogli dalej prowadzić spokojne, ciche życie, całkowicie oddane Bogu i pełne powagi+. 3 Jest to szlachetne i miłe w oczach naszego Wybawcy, Boga+, 4 który chce*, żeby najróżniejsi ludzie zostali wybawieni+ i dokładnie poznali prawdę. 5 Bóg jest jeden+ i jeden jest pośrednik+ między Bogiem a ludźmi+, człowiek Chrystus Jezus+, 6 który dał samego siebie na odpowiedni okup za wszystkich*+. Świadectwo o tym miało być dawane we właściwym czasie. 7 Ze względu na to świadectwo+ zostałem wyznaczony na głosiciela i apostoła+ — mówię prawdę, nie kłamię — żebym uczył inne narody+ o wierze i prawdzie.

8 Chcę więc, żeby wszędzie, gdzie się zbieracie, mężczyźni modlili się, wznosząc czyste ręce*+, żeby nie było wśród nich gniewu+ i sporów+. 9 A kobiety niech zdobi przyzwoity* ubiór, świadczący o skromności i trzeźwości umysłu* — nie wymyślne fryzury*, złoto, perły czy bardzo drogie stroje+, 10 ale dobre uczynki, bo właśnie to przystoi kobietom, które twierdzą, że służą Bogu+.

11 Kobieta niech przyjmuje pouczenia w milczeniu*, z pełną uległością+. 12 Nie pozwalam kobiecie nauczać ani dominować nad mężczyzną, powinna raczej milczeć*+. 13 Bo Adam został stworzony pierwszy, dopiero potem Ewa+. 14 I to nie Adam został zwiedziony. To kobieta została zwiedziona+ i dopuściła się występku. 15 Ochroną będzie dla niej rodzenie dzieci+ — jeśli tylko będzie* zachowywać wiarę, miłość, świętość oraz trzeźwość umysłu*+.

3 Prawdziwe są słowa: Jeżeli mężczyzna ubiega się o to, żeby zostać nadzorcą+, to pragnie wspaniałej pracy. 2 Nadzorca powinien być bez zarzutu, mieć jedną żonę, zachowywać we wszystkim umiar, mieć trzeźwy umysł*+, być porządny, gościnny+, wykwalifikowany do nauczania+. 3 Nie może się upijać+, nie może być agresywny*, ma być rozsądny*+, nie może być kłótliwy+, nie może kochać pieniędzy+. 4 Powinien należycie przewodzić własnej rodzinie* i mieć podporządkowane, dobrze wychowane* dzieci+ 5 (bo jeśli mężczyzna nie umie przewodzić własnej rodzinie*, to jak będzie się troszczył o zbór Boży?). 6 Nie może to być ktoś nowo ochrzczony*+, żeby czasem nie nadął się pychą i nie ściągnął na siebie wyroku wydanego na Diabła. 7 Ponadto ktoś taki powinien mieć bardzo dobrą opinię* u osób postronnych+, żeby nie narazić się na zniewagi* i nie wpaść w sidło Diabła.

8 Tak samo słudzy pomocniczy powinni być poważni, nie mogą być dwulicowi*, nie mogą nadużywać wina, nie mogą być żądni nieuczciwego zysku+, 9 mają trzymać się świętej tajemnicy wiary*, zachowując czyste sumienie+.

10 Niech tacy zostaną najpierw wypróbowani co do przydatności, a dopiero potem — jeśli są bez zarzutu+ — niech działają jako słudzy.

11 Tak samo kobiety powinny być poważne, nie rzucać oszczerstw+, zachowywać we wszystkim umiar, we wszystkim być wierne+.

12 Słudzy pomocniczy powinni mieć jedną żonę i zapewniać dzieciom i własnym rodzinom należyte przewodnictwo. 13 Bo mężczyźni, którzy bardzo dobrze usługują, zyskują sobie wspaniałą opinię i mogą z przekonaniem* mówić o swojej wierze w Chrystusa Jezusa.

14 Mam nadzieję, że wkrótce do ciebie przyjdę, ale piszę ci to 15 na wypadek, gdybym się opóźniał — żebyś wiedział, jak powinieneś postępować w Bożej rodzinie*+, w zborze żywego Boga, będącym filarem i podporą prawdy. 16 Nie ulega wątpliwości, że święta tajemnica oddania dla Boga jest wielka: „Ujawniony w ciele+, w duchu uznany za prawego+, ukazał się aniołom+, głoszono o nim wśród narodów+, uwierzono w niego na świecie+, zabrany został w chwale”.

4 Jednak natchnione słowo* wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach niektórzy odpadną od wiary, zwracając uwagę na zwodnicze natchnione wypowiedzi*+ oraz nauki demonów — 2 z powodu obłudy ludzi, którzy mówią kłamstwa+, których sumienie jest nieczułe, jak gdyby przypieczone rozpalonym żelazem. 3 Tacy zabraniają zawierania związków małżeńskich+ i nakazują powstrzymywać się od pokarmów+, które przecież Bóg stworzył po to, żeby ludzie mający wiarę i dokładnie znający prawdę jedli je+, składając podziękowania. 4 Wszystko, co Bóg stworzył, jest wspaniałe+ i nie należy odrzucać niczego+, co z wdzięcznością się przyjmuje, 5 bo dzięki słowu Bożemu i modlitwie zostaje to uświęcone.

6 Udzielając braciom tych rad, okażesz się dobrym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i wspaniałej nauki, której się wiernie trzymasz+. 7 Odrzucaj jednak fałszywe opowieści+, które kalają to, co święte — podobne do opowieści starych kobiet. Ćwicz się raczej w pielęgnowaniu oddania dla Boga. 8 Bo trening* fizyczny jest tylko trochę pożyteczny, natomiast oddanie dla Boga jest pożyteczne we wszystkim, ponieważ niesie ze sobą obietnicę błogosławieństw w życiu obecnym oraz tym, które ma nadejść+. 9 Słowa te są prawdziwe i całkowicie wiarygodne. 10 Właśnie dlatego ciężko pracujemy, dlatego wytężamy siły+, że oparliśmy swoją nadzieję na żywym Bogu, który jest Wybawcą+ najróżniejszych ludzi+, zwłaszcza tych, co są wierni.

11 Wciąż to nakazuj i tego nauczaj. 12 Niech nikt nigdy nie patrzy z góry na twój młody wiek. Stań się jednak dla wiernych wzorem w mowie, w czynach, w miłości, w wierze, w czystym postępowaniu. 13 Dopóki nie przyjdę, dalej pilnie angażuj się w publiczne czytanie+, usilne zachęcanie, nauczanie. 14 Nie zaniedbuj daru, który otrzymałeś, gdy zgodnie z proroctwem grono starszych włożyło na ciebie ręce+. 15 Zastanawiaj się nad tymi rzeczami, bądź nimi pochłonięty, żeby wszyscy wyraźnie widzieli twój postęp. 16 Stale zwracaj uwagę na siebie i swoje nauczanie+. Rób to nieustannie, bo dzięki temu wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy cię słuchają+.

5 Nie krytykuj surowo starszego mężczyzny+. Przeciwnie, zwracaj się do niego jak do ojca, do młodszych mężczyzn jak do braci, 2 do starszych kobiet jak do matek, do młodszych kobiet jak do sióstr — z wszelką czystością.

3 Miej wzgląd na wdowy*, które naprawdę są wdowami*+. 4 Ale jeśli któraś wdowa ma dzieci lub wnuki, niech najpierw one we własnym domu uczą się pokazywać, że są oddane Bogu+, i oddawać swoim rodzicom i dziadkom, co im się należy+, bo to jest miłe w oczach Bożych+. 5 Kobieta, która naprawdę jest wdową — która została bez środków do życia — pokłada nadzieję w Bogu+ i stale, dniem i nocą, zanosi błagania i modlitwy+. 6 Natomiast ta, która oddaje się zmysłowym przyjemnościom — chociaż żyje, jest martwa. 7 Żeby więc nikt nie mógł im nic zarzucić, stale udzielaj tych pouczeń*. 8 Kto nie dba o swoich*, a zwłaszcza o członków najbliższej rodziny*, ten wyparł się wiary i jest gorszy niż człowiek bez wiary+.

9 Na listę można wciągnąć wdowę, która ma co najmniej 60 lat, która była żoną jednego męża 10 i jest znana ze szlachetnych czynów+ — z tego, że dobrze wychowała dzieci+, była gościnna+, myła nogi świętym+, wspierała cierpiących+, pilnie spełniała wszelkie dobre uczynki.

11 Natomiast młodszych wdów nie wciągaj na listę, bo takie kobiety, gdy ich pragnienia seksualne stają między nimi a Chrystusem, chcą wyjść za mąż 12 i ściągają na siebie winę za złamanie wcześniejszych obietnic*. 13 W dodatku uczą się bezczynności, chodząc w kółko od jednego domu do drugiego — zresztą nie tylko bezczynności, ale też plotkowania i mieszania się w cudze sprawy+, mówienia o tym, o czym nie powinny. 14 Chcę więc, żeby młodsze wdowy wychodziły za mąż+, rodziły dzieci+, prowadziły dom, żeby w żaden sposób nie dawały przeciwnikom powodu do krytykowania. 15 W rzeczywistości niektóre już zboczyły z właściwej drogi i poszły za Szatanem. 16 Jeżeli któraś wierząca kobieta* ma wdowy w swojej rodzinie, niech udziela im wsparcia, żeby zbór nie był obciążony i mógł pomagać tym, które naprawdę są wdowami*+.

17 Starsi zboru, którzy bardzo dobrze przewodzą+, są godni podwójnego szacunku+, zwłaszcza ci, którzy ciężko pracują, przemawiając* i nauczając+. 18 Pisma mówią przecież: „Nie nakładaj bykowi kagańca, gdy młóci ziarno”+, oraz „Pracownik zasługuje na zapłatę”+. 19 Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu mężczyźnie*, chyba że na podstawie zeznań dwóch lub trzech świadków+. 20 Tych, którzy trwają w grzechu, upominaj+ na oczach wszystkich jako ostrzeżenie dla innych*. 21 Uroczyście zobowiązuję cię przed Bogiem oraz Chrystusem Jezusem i wybranymi aniołami, żebyś wprowadzał te zalecenia w czyn bez żadnych uprzedzeń czy stronniczości+.

22 Nigdy na nikogo nie wkładaj rąk pochopnie*+. Nie miej udziału w cudzych grzechach. Pozostań nieskalany.

23 Nie pij już wody*, ale w małych ilościach używaj wina ze względu na swój żołądek i częste dolegliwości.

24 Grzechy niektórych ludzi są wszystkim znane i szybko prowadzą do osądzenia. A grzechy innych wychodzą na jaw później+. 25 Tak samo i dobre czyny są znane wszystkim+, a te, które nie są, nie pozostaną w ukryciu+.

6 Ci, którzy dźwigają jarzmo niewoli, niech traktują swoich właścicieli z należnym szacunkiem+, żeby o imieniu Boga i Jego nauce nigdy nie mówiono źle+. 2 A ci, których właściciele wierzą w Pana, niech nie wykorzystują faktu, że to bracia, i niech nie odnoszą się do nich lekceważąco. Niech raczej pełnią służbę jeszcze gorliwiej, bo ci, którzy z niej korzystają, to ich kochani współwyznawcy.

Wciąż tego nauczaj i usilnie do tego zachęcaj. 3 Jeśli ktoś szerzy inne nauki, jeśli nie zgadza się z prawdziwymi* naukami+, które pochodzą od naszego Pana, Jezusa Chrystusa, z pouczeniami dotyczącymi oddania dla Boga+, 4 ten jest nadęty pychą i niczego nie rozumie+. Ma obsesję* na punkcie dociekań i sporów o słowa+. A przecież te rzeczy prowadzą do zawiści, kłótni, rzucania oszczerstw*, złośliwych podejrzeń, 5 nieustannych sporów o drobiazgi. Posuwają się do nich ludzie, którzy mają skażone umysły+, którzy przestali rozumieć prawdę i myślą, że z oddania dla Boga można czerpać zyski+. 6 W rzeczywistości oddanie dla Boga zapewnia wielkie zyski+, gdy towarzyszy mu zadowolenie z tego, co się ma*. 7 Bo nic nie przynieśliśmy na świat i nic nie możemy z niego wynieść+. 8 Mając więc jedzenie i ubranie*, będziemy z tego zadowoleni+.

9 A ci, którzy postanawiają być bogaci, wpadają w sidło+, ulegają pokusom i wielu bezsensownym i szkodliwym pragnieniom, które prowadzą do zguby i ruiny+. 10 Bo miłość do pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła. Ulegając jej, niektórzy odeszli od wiary i ściągnęli na siebie wiele udręk*+.

11 Jednak ty, sługo* Boży, uciekaj od tych rzeczy, a zabiegaj o prawość, o to, by służyć Bogu z oddaniem, o wiarę, miłość, wytrwałość i łagodność+. 12 Walcz w szlachetnej walce o wiarę. Mocno się uchwyć nadziei na życie wieczne, do którego zostałeś powołany i w związku z którym złożyłeś wspaniałe świadectwo w obecności wielu świadków.

13 Nakazuję ci przed Bogiem, który podtrzymuje wszystko przy życiu, i przed Chrystusem Jezusem, który publicznie dał wspaniałe świadectwo przed Poncjuszem Piłatem+: 14 Przestrzegaj tego przykazania w taki sposób, żeby nikt nie doszukał się u ciebie żadnej winy, żeby nie mógł ci nic zarzucić aż do ujawnienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa+ — 15 szczęśliwego, jedynego Mocarza, który ukaże się w wyznaczonym na to czasie. Jest to Król królujących i Pan panujących+, 16 jedyny mający nieśmiertelność+, ten, który mieszka w niedostępnym świetle+ i którego żaden człowiek nie widział ani nie może zobaczyć+. Jemu należy się szacunek. Jego potęga niech trwa na wieki. Amen.

17 Pouczaj* tych, którzy są bogaci w obecnym świecie*, żeby nie myśleli o sobie zbyt dużo* i żeby nie opierali nadziei na niepewnym bogactwie+, ale na Bogu, który obficie zaopatruje nas we wszystko z myślą o naszej radości+. 18 Mów im, żeby pracowali nad tym, co dobre, żeby byli bogaci w szlachetne uczynki, szczodrzy, gotowi się dzielić+. 19 W ten sposób będą gromadzić sobie pewny skarb — wspaniały fundament na przyszłość+ — i będą się mogli mocno uchwycić nadziei na rzeczywiste życie+.

20 Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono+. Odwracaj się od pustych mów, które kalają to, co święte, i od sprzecznych teorii opartych na rzekomej wiedzy+. 21 Niektórzy, popisując się taką wiedzą, odeszli od wiary.

Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości.