21-27 marca

HIOBA 6-10

„Wierny Hiob daje wyraz swojej udręce” (10 min):
- Hi 6:2, 3, 9; 7:16 — To, co ludzie mówią w udręce, nie musi odzwierciedlać ich prawdziwego wnętrza (w13 15.8 s. 19, ak. 7; w13 15.5 s. 22, ak. 13)
- Hi 9:20-22 — Hiob doszedł do mylnego wniosku, że Boga nie obchodzi to, czy pozostanie wierny, czy nie (w15 1.7 s. 12, ak. 2)
- Hi 10:12 — Nawet w obliczu ciężkiej próby Hiob wypowiadał się o Jehowie pozytywnie (w09 15.4 s. 7, ak. 18; s. 10, ak. 13)
Wyszukujemy duchowe skarby (8 min):
- Hi 6:14 — Jak Hiob podkreślił wagę lojalnej życzliwości? (w10 15.11 s. 32, ak. 20)
- Hi 7:9, 10; 10:21 — Skoro Hiob wierzył w zmartwychwstanie, dlaczego wypowiedział takie słowa? (w06 15.3 s. 14, ak. 11)
- Czego uczy mnie o Jehowie fragment Biblii czytany w tym tygodniu?
- Które myśli mogę wykorzystać w służbie kaznodziejskiej?
Czytanie Biblii: Hi 9:1-8 (4 min lub mniej)

Pierwsza rozmowa: jss 1. Wspomnij o dobrowolnych datkach (2 min lub mniej)
Odwiedziny ponowne: jss 2:7-9. Przygotuj grunt pod kolejną rozmowę (4 min lub mniej)
Studium biblijne: fg 2:6-8 (6 min lub mniej)

Pieśń 114
Skuteczne pokrzepianie wymaga wnikliwości (15 min): Omówienie z udziałem obecnych. Odtwórz film, który starsi widzieli na ostatnim Kursie Służby Królestwa. Poproś obecnych, żeby powiedzieli, dlaczego dwaj pokazani bracia dali dobry przykład pod względem pokrzepiania kogoś, kto jest pogrążony w smutku po stracie bliskiej osoby.
Zborowe studium Biblii: bm 24 (30 min)
Powtórka i zapowiedź następnego zebrania (3 min)
Pieśń 27 i modlitwa