Czy dokładnie pełnisz swoją służbę?

1. Co chcą robić wszyscy słudzy Boga i dlaczego? (Zobacz ilustrację na stronie tytułowej).

JEZUS CHRYSTUS polecił swoim naśladowcom ‛iść i pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19). Każdy wierny sługa Boga chce nauczyć się ‛dokładnie pełnić tę służbę’ (2 Tym. 4:5). Jest ona przecież ważniejsza, wartościowsza i pilniejsza niż jakiekolwiek inne zajęcie. Jednak może nam być trudno poświęcać na służbę tyle czasu, ile byśmy chcieli.

2. Jakie problemy utrudniają nam pełnienie służby?

² Mamy wiele ważnych zajęć, które pochłaniają czas i siły. Możliwe, że każdego dnia musimy poświęcać wiele godzin na pracę świecką, by utrzymać siebie i rodzinę. Może mamy też inne obowiązki rodzinne albo chorujemy, zmagamy się z depresją lub dolegliwościami związanymi z podeszłym wiekiem. Jak można ‛dokładnie pełnić służbę’ mimo takich trudności?

3. Jaki wniosek możemy wyciągnąć ze słów Jezusa zapisanych w Mateusza 13:23?

³ Jeśli warunki ograniczają ilość czasu, jaki możemy poświęcić na służbę dla Jehowy, nie powinniśmy się zniechęcać. Jezus wiedział, że nie każdy będzie mógł przynosić tyle samo owocu (odczytaj Mateusza 13:23). Jehowa bardzo ceni każdą rzecz, którą robimy w służbie dla Niego, jeśli tylko widzi, że staramy się robić wszystko, na co nas stać (Hebr. 6:10-12). Z drugiej strony możemy czuć, że warunki pozwalają nam robić coś więcej. Ten artykuł wyjaśnia, jak zadbać o to, żeby służba była dla nas najważniejsza, jak prowadzić proste życie oraz co robić, żeby coraz lepiej głosić i nauczać. Najpierw jednak zajmijmy się tym, co to znaczy ‛dokładnie pełnić swoją służbę’.

4. Co to znaczy ‛dokładnie pełnić swoją służbę’?

⁴ Najprościej mówiąc, żeby ‛dokładnie pełnić swoją służbę’, musimy mieć jak najpełniejszy udział w głoszeniu i nauczaniu. Nie chodzi jednak tylko o czas. Dla Jehowy ważne są też nasze pobudki. Angażujemy się w służbęb z całej duszy, ponieważ kochamy Jehowę oraz bliźnich (Marka 12:30, 31; Kol. 3:23). Służenie Bogu całą duszą oznacza robienie tego ze wszystkich naszych sił i najlepiej jak potrafimy. Jeśli mamy świadomość, jaki to zaszczyt, że możemy głosić, będziemy starali się podzielić dobrą nowiną z jak największą liczbą ludzi.

5, 6. Jak osoba dysponująca ograniczoną ilością czasu może dawać w życiu pierwszeństwo służbie? Zilustruj to przykładem.

⁵ Wyobraź sobie młodego człowieka, który uwielbia grać na gitarze. Robi to przy każdej nadarzającej się okazji. Z czasem pewna kawiarnia zatrudnia go, żeby grał w weekendy. Jednak nie jest on w stanie się z tego utrzymać, więc od poniedziałku do piątku pracuje jako kasjer w supermarkecie. Chociaż większość czasu spędza w sklepie, tak naprawdę żyje muzyką. Chce się rozwijać i marzy o tym, żeby z czasem zajmować się muzyką na pełny etat. Ale i tak cieszy się z każdej okazji, żeby grać, nawet jeśli ma to być tylko chwila.

⁶ Możliwe, że jesteś w podobnej sytuacji — na głoszenie możesz poświęcić tylko ograniczoną ilość czasu. Ale kochasz to zajęcie. Starasz się robić postępy, żeby skuteczniej trafiać ludziom do serc. Ponieważ masz dużo obowiązków, zastanawiasz się, co zrobić, żeby służba była na pierwszym miejscu.

CO ZROBIĆ, ŻEBY SŁUŻBA BYŁA NA PIERWSZYM MIEJSCU

7, 8. Jak możemy naśladować Jezusa, jeśli chodzi o nastawienie do służby?

⁷ Wspaniały przykład zachowywania właściwego nastawienia do służby dał nam Jezus. Mówienie innym o Królestwie Bożym było jego głównym zajęciem (Jana 4:34, 35). Żeby dotrzeć do jak największej liczby osób, pokonywał pieszo setki kilometrów. Wykorzystywał każdą okazję, żeby przemawiać do ludzi w miejscach publicznych albo w ich domach. Życie Jezusa obracało się wokół głoszenia.

⁸ Możemy naśladować Jezusa i stwarzać okazje, żeby podzielić się z innymi dobrą nowiną. Jesteśmy gotowi angażować się w działalność ewangelizacyjną kosztem własnej wygody (Marka 6:31-34; 1 Piotra 2:21). Niektórzy członkowie zboru mogą pełnić specjalną, stałą albo pomocniczą służbę pionierską. Inni nauczyli się języka obcego lub przeprowadzili tam, gdzie potrzeba więcej głosicieli. Jednak ogromna część dzieła głoszenia wykonywana jest przez zwykłych głosicieli, którzy robią tyle, na ile pozwalają im warunki. Bez względu na to, ile czasu możemy poświęcić na głoszenie, Jehowa nie oczekuje od nas więcej, niż jesteśmy w stanie zrobić. Chce, żeby głoszenie „wspaniałej dobrej nowiny, która pochodzi od szczęśliwego Boga”, sprawiało nam radość (1 Tym. 1:11; Powt. Pr. 30:11).

9. (a) W jaki sposób Paweł przyznawał pierwszeństwo służbie, nawet kiedy był zmuszony pracować zawodowo? (b) Czego o nastawieniu Pawła do służby dowiadujemy się z Dziejów 28:16, 30, 31?

⁹ Dobry przykład dawania pierwszeństwa służbie zostawił nam apostoł Paweł. Kiedy podczas swojej drugiej podróży misjonarskiej znalazł się w Koryncie, brakowało mu pieniędzy i musiał poświęcić część czasu na wytwarzanie namiotów. Ale nie uważał tej pracy za swoje najważniejsze zajęcie. Wykonywał ją, żeby móc pełnić służbę i żeby nie stać się obciążeniem finansowym dla Koryntian, którym chciał głosić (2 Kor. 11:7). Chociaż musiał pracować, służba nadal była dla niego na pierwszym miejscu, dlatego głosił w każdy szabat. Kiedy sytuacja się poprawiła, mógł poświęcić więcej czasu na służbę. Wtedy od razu „zaczął się zajmować tylko głoszeniem słowa Bożego” (Dzieje 18:3-5; 2 Kor. 11:9). Gdy później przebywał w areszcie domowym w Rzymie, głosił osobom, które przyszły go odwiedzić, a także pisał listy (odczytaj Dzieje 28:16, 30, 31). Paweł był zdecydowany nie dopuścić, żeby cokolwiek odciągnęło jego uwagę od służby. Napisał: „Skoro więc (...) pełnimy tę służbę, nie poddajemy się” (2 Kor. 4:1). Jeśli musimy poświęcać dużo czasu na pracę zawodową, chcemy — wzorem Pawła — żeby mimo wszystko służba była najważniejszą sprawą w naszym życiu.

10, 11. Jak można ‛dokładnie pełnić swoją służbę’ mimo problemów zdrowotnych?

¹⁰ Jeśli podeszły wiek czy problemy zdrowotne znacznie ograniczają nasz udział w głoszeniu od drzwi do drzwi, możemy uczestniczyć w innych formach służby. Chrześcijanie w I wieku starali się dotrzeć do ludzi w różnych miejscach i na różne sposoby. Korzystali z każdej okazji, żeby mówić o prawdzie — głosili od domu do domu, w miejscach publicznych, a także nieoficjalnie (Dzieje 17:17; 20:20). Jeśli chodzenie sprawia nam trudność, możemy usiąść w jakimś miejscu publicznym i głosić przechodniom. Albo głosić nieoficjalnie, listownie czy przez telefon. Wielu głosicieli, których możliwości są bardzo ograniczone, ma dużo radości i satysfakcji z angażowania się w te dziedziny służby.

¹¹ Mimo problemów zdrowotnych możesz ‛dokładnie pełnić swoją służbę’. Wróćmy do przykładu apostoła Pawła. Powiedział on: „Do wszystkiego mam siłę dzięki Temu, który mnie umacnia” (Filip. 4:13). Paweł bardzo potrzebował tych sił, kiedy zachorował w trakcie jednej z podróży misjonarskich. W Liście do Galatów napisał o tym wydarzeniu: „Po raz pierwszy miałem okazję głosić wam dobrą nowinę, gdy zachorowałem” (Gal. 4:13). Twoje problemy zdrowotne również mogą sprawiać, że będziesz miał okazję głosić lekarzom, pielęgniarkom czy opiekunom. Wiele z tych osób jest w pracy, kiedy głosiciele próbują zastać je w domu.

JAK PROWADZIĆ PROSTE ŻYCIE

12. Co to znaczy mieć ‛oko skupione na jednej rzeczy’?

¹² Jezus powiedział: „Lampą ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko skupia się na jednej rzeczy, całe twoje ciało będzie jasne” (Mat. 6:22). Co miał na myśli? Chodziło mu o to, że nasze życie powinno być skupione na jednym celu i że nie powinniśmy pozwalać, żeby cokolwiek odwróciło od niego naszą uwagę. Jezus sam dał nam przykład koncentrowania się na służeniu Jehowie i na Jego Królestwie. Tego samego uczył innych. Naśladujemy Jezusa, jeśli dbamy, żeby także w naszym życiu głoszenie było sprawą najważniejszą, i ‛szukamy najpierw Królestwa oraz Bożej prawości’ (Mat. 6:33).

13. Co może nam pomóc skupić się na służbie?

¹³ Jedną z rzeczy, które możemy zrobić, żeby bardziej skupić się na służbie, to uprościć życie. Dzięki temu będziemy mieli więcej czasu, żeby pomagać innym poznać i pokochać Jehowęc. Czy moglibyśmy na przykład tak ułożyć godziny pracy, żeby móc spędzać więcej czasu w służbie nie tylko w weekendy, ale też w tygodniu? Czy moglibyśmy ograniczyć pochłaniające dużo czasu rozrywki?

14. Jakie zmiany wprowadziło pewne małżeństwo, żeby móc bardziej skupić się na głoszeniu?

¹⁴ Tak właśnie zrobił starszy o imieniu Elias i jego żona. Wyjaśnia on: „Nie od razu mogliśmy podjąć służbę pionierską, ale mogliśmy coś zrobić, żeby więcej głosić. Staraliśmy się krok po kroku zwiększać nasz udział w służbie. Na przykład ograniczyliśmy wydatki, zrezygnowaliśmy z rozrywki, której było za dużo, i poprosiliśmy pracodawców o bardziej elastyczne godziny pracy. W rezultacie mogliśmy brać udział w głoszeniu wieczorem, prowadzić więcej studiów biblijnych, a nawet dwa razy w miesiącu głosić w dni powszednie. Mieliśmy z tego mnóstwo radości!”.

JAK ULEPSZYĆ UMIEJĘTNOŚĆ GŁOSZENIA I NAUCZANIA

15, 16. Zgodnie z zachętą z 1 Tymoteusza 4:13, 15 jak możemy stawać się coraz bardziej umiejętnymi głosicielami? (Zobacz też ramkę „Cele, które pomogą mi dokładnie pełnić służbę”).

¹⁵ Żeby jeszcze ‛dokładniej pełnić swoją służbę’, powinniśmy starać się robić to coraz umiejętniej. Od ludzi pracujących w niektórych zawodach oczekuje się, że będą stale podnosić swoje kwalifikacje. Podobnie jest z nami — powinniśmy stale uczyć się głosić (Prz. 1:5; odczytaj 1 Tymoteusza 4:13, 15).

¹⁶ Ale jak robić postępy? Uważnie słuchajmy w trakcie cotygodniowych zebrań chrześcijańskiego życia i służby. Praktyczne szkolenie, jakie na nich otrzymujemy, pozwala nam stopniowo podnosić kwalifikacje. Na przykład kiedy przewodniczący udziela rad osobom przedstawiającym zadania ćwiczebne, możemy starać się wychwycić sugestie przydatne dla nas i wypróbować je przy najbliższej okazji. Możemy też poprosić o pomoc nadzorcę naszej grupy albo umówić się do służby z nim lub innym doświadczonym głosicielem, pionierem czy nadzorcą obwodu. Kiedy uczymy się coraz umiejętniej używać podstawowych narzędzi do nauczania, służba sprawia nam więcej radości.

17. Na co możemy liczyć, jeśli ‛dokładnie pełnimy swoją służbę’?

¹⁷ Jaki to dla nas zaszczyt, że Jehowa pozwala nam ze sobą współpracować! (1 Kor. 3:9). Jeśli potrafisz „ocenić, co naprawdę się liczy”, i skupiasz się na głoszeniu, będziesz ‛służyć Jehowie z radością’ (Filip. 1:10; Ps. 100:2). Możesz być pewny, że bez względu na twoje ograniczenia czy trudności, które napotkasz, Jehowa da ci siły potrzebne do pełnienia służby (2 Kor. 4:1, 7; 6:4). Niezależnie od tego, czy warunki pozwalają ci głosić dużo, czy mało, jeśli angażujesz się w to z całej duszy, będziesz mieć „powód do radości” (Gal. 6:4). Kiedy ‛dokładnie pełnisz swoją służbę’, pokazujesz, że kochasz Jehowę i bliźnich. „Dzięki temu wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy cię słuchają” (1 Tym. 4:16).