Uważaj starszych braci i siostry za cenny skarb

1, 2. (a) Jak w myśl Przysłów 16:31 powinniśmy patrzeć na starsze osoby? (b) Na jakie pytania odpowiemy w tym artykule?

W PEWNYM parku stanowym w Arkansas w USA można znaleźć diamenty leżące na powierzchni ziemi. Oczywiście diamenty te są nieoszlifowane. Z tego powodu wielu może nawet nie zdawać sobie sprawy, że patrzy na coś cennego, i po prostu przejść obok.

² Do takich diamentów można porównać starsze osoby w zborze. Są one bardzo cenne. Słowo Boże mówi, że ich „siwizna jest piękną koroną” (odczytaj Przysłów 16:31; 20:29). Mogłoby się jednak zdarzyć, że nie dostrzegalibyśmy ich prawdziwej wartości. Z drugiej strony jeśli ją dostrzeżemy, możemy zyskać coś o wiele cenniejszego niż rzeczy materialne. W tym artykule odpowiemy na trzy pytania: Dlaczego Jehowa uważa swoich starszych wiernych sług za skarb? Jaką rolę odgrywają oni w Jego organizacji? I co możemy zrobić, żeby odnieść pełną korzyść z ich przykładu?

DLACZEGO JEHOWA UWAŻA STARSZE OSOBY ZA SKARB

3. Dlaczego Jehowa bardzo ceni starsze osoby? (Psalm 92:12-15).

³ Starsi wiekiem wierni słudzy Jehowy są dla Niego bardzo cenni. On zwraca uwagę na ich wnętrze i dostrzega ich piękne przymioty. Cieszy się, kiedy dzielą się z młodszymi mądrością, którą zdobyli w trakcie wieloletniej służby (Hioba 12:12; Prz. 1:1-4). Poza tym ceni ich wytrwałość (Malach. 3:16). Zmagali się w życiu z niejednym problemem, a mimo to zachowali silną wiarę. Ich nadzieja jest jeszcze głębsza niż wtedy, gdy poznawali prawdę. Jehowa ich kocha, ponieważ „nawet w starości” nie przestają głosić o Jego imieniu (odczytaj Psalm 92:12-15).

4. Co może zachęcić braci i siostry w podeszłym wieku?

⁴ Jeśli jesteś już w podeszłym wieku, bądź pewien, że Jehowa pamięta o wszystkim, co dla Niego zrobiłeś (Hebr. 6:10). Sprawiałeś radość swojemu niebiańskiemu Ojcu, kiedy gorliwie popierałeś działalność kaznodziejską. Wytrwale znosiłeś próby — nawet bardzo bolesne. Broniłeś prawych zasad biblijnych. Wiernie wywiązywałeś się ze swoich obowiązków w zborze i szkoliłeś innych. Dostosowywałeś się do zmian wprowadzanych przez organizację Jehowy. I wspierałeś osoby będące w służbie pełnoczasowej. Jehowa bardzo cię kocha za to, że od lat jesteś lojalny. On obiecuje, że „nie opuści swoich lojalnych sług” (Ps. 37:28). Zapewnia: ‛Nawet gdy twoje włosy posiwieją, będę cię wspierał’ (Izaj. 46:4). Nie myśl więc, że ze względu na podeszły wiek nie masz już do odegrania ważnej roli. Oczywiście, że masz!

OSOBY STARSZE ODGRYWAJĄ WAŻNĄ ROLĘ

5. O czym powinny pamiętać osoby starsze?

⁵ Osoby starsze mają dużo do zaoferowania. Chociaż mogą nie mieć już tylu sił, co kiedyś, to w ciągu swojego życia zdobyły duże doświadczenie. Jehowa może się nimi posługiwać na różne sposoby, jak to pokazują omówione dalej przykłady z czasów biblijnych, a także współczesne.

6, 7. Podaj biblijne przykłady starszych osób, które Jehowa nagrodził za wierną służbę.

⁶ Biblia zawiera wiele przykładów osób, które aktywnie służyły Jehowie w starszym wieku. Mojżesz miał około 80 lat, kiedy Jehowa wyznaczył go na proroka i wodza narodu izraelskiego. Prorok Daniel występował w imieniu Jehowy, mając prawdopodobnie ponad 90 lat. Również apostoł Jan najwyraźniej był po dziewięćdziesiątce, kiedy pod natchnieniem spisał Księgę Objawienia.

⁷ Wielu innych wiernych sług Bożych nie było tak dobrze znanych i nie rzucało się w oczy. Mimo to Jehowa ich zauważał i nagrodził za lojalność. Na przykład w Biblii znajdujemy tylko krótką wzmiankę o „prawym i bogobojnym” Symeonie. Ale Jehowa dobrze go znał i zaszczycił go możliwością zobaczenia małego Jezusa oraz wypowiedzenia proroctwa na temat jego samego i jego matki (Łuk. 2:22, 25-35). Warto też wspomnieć o owdowiałej prorokini Annie. Chociaż miała 84 lata, „stale przebywała w świątyni”. Regularnie przychodziła do miejsca wielbienia Jehowy i On ją za to nagrodził. Jej także pozwolił zobaczyć małego Jezusa. I Symeon, i Anna byli dla Jehowy bardzo cenni (Łuk. 2:36-38).

8, 9. Co dobrego wnoszą do zboru wdowy?

⁸ Również obecnie wiele wiernych Bogu starszych osób daje młodszym piękny przykład. Pomyślmy o siostrze Lois Didur, pochodzącej z Kanady. W wieku 21 lat została pionierką specjalną. Później razem z mężem Johnem przez wiele lat usługiwali w obwodzie. Następnie trafili do kanadyjskiego Betel, gdzie spędzili ponad 20 lat. Kiedy Lois miała 58 lat, zaproponowano im usługiwanie na Ukrainie. Co zrobili? Czy pomyśleli, że są za starzy na przeprowadzkę do innego kraju? Nie. Przyjęli to zadanie, a John został członkiem Komitetu Oddziału. Gdy siedem lat później zmarł, Lois postanowiła zostać na Ukrainie. Teraz ma już 81 lat. Dalej pełni służbę w tamtejszym Betel i wszyscy bardzo ją kochają.

⁹ Wdowy takie jak Lois może nie są tak zauważane jak wtedy, kiedy żyli ich mężowie. Ale to wcale nie umniejsza ich wartości. Jehowa bardzo ceni siostry, które przez lata wspierały swoich mężów i dalej niezłomnie przy Nim trwają (1 Tym. 5:3). A młodsze osoby czują się bardzo zachęcone ich postawą.

10. Czego się uczymy od Tony’ego?

¹⁰ Cennym skarbem są też dla nas starsi współwyznawcy, którzy nie mogą wychodzić z domu albo mieszkają w domach opieki. W takim ośrodku przebywa brat z USA o imieniu Tony. Został ochrzczony w Pensylwanii w sierpniu 1942 roku. Miał wtedy 20 lat. Wkrótce potem został powołany do wojska. Ponieważ odmówił pełnienia służby wojskowej, na dwa i pół roku trafił do więzienia. Razem z żoną Hildą wychował w prawdzie dwójkę dzieci. Na przestrzeni lat usługiwał w trzech zborach jako nadzorca przewodniczący (obecnie koordynator grona starszych) oraz jako nadzorca zgromadzeń obwodowych. Regularnie odwiedzał więzienie stanowe i prowadził tam zebrania oraz studia biblijne. Teraz ma 98 lat, ale nie przestaje się wysilać. Robi w służbie dla Jehowy wszystko, co może, i wspiera miejscowy zbór.

11. Jak możemy pokazać, że cenimy tych, którzy nie wychodzą z domu albo mieszkają w domach opieki?

¹¹ Jak możemy okazywać szacunek sędziwym współwyznawcom, którzy nie wychodzą z domu albo mieszkają w domach opieki? Starsi zboru chcą im pomagać, żeby na ile to możliwe, brali udział w zajęciach zborowych. Wszyscy możemy okazywać im osobiste zainteresowanie, odwiedzając ich albo rozmawiając z nimi na wideoczacie. Szczególną uwagę chcemy poświęcić tym, którzy mieszkają w placówkach znajdujących się daleko od ich rodzinnego zboru. Nie możemy ich zaniedbywać. Niektóre starsze osoby mogą nie być skłonne mówić o sobie zbyt wiele. Ale jeśli uda nam się wciągnąć je do rozmowy, możemy wiele usłyszeć o tym, jakiej radości zaznały, współpracując z organizacją Jehowy.

12. Co możemy odkryć w swoim zborze?

¹² Może się okazać, że również w naszym zborze są starsze osoby, które dają piękny przykład wierności. Siostra o imieniu Harriette przez dziesiątki lat wiernie służyła Jehowie w swoim rodzinnym zborze w New Jersey w USA. Potem zamieszkała u córki. Bracia z jej nowego zboru poświęcili czas, żeby ją poznać, i przekonali się, jak cennym jest skarbem. Byli bardzo zachęceni, słuchając jej przeżyć. Siostra ta poznała prawdę w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Kiedy wyruszała do służby, zawsze miała ze sobą szczoteczkę do zębów — na wypadek, gdyby została aresztowana. I rzeczywiście, w roku 1933 dwa razy spędziła tydzień w więzieniu. Jej mąż, który nie był Świadkiem Jehowy, zajmował się wtedy trójką ich dzieci. Takie wierne osoby jak Harriette z pewnością zasługują na to, żeby je cenić!

13. Jaką rolę odgrywają w zborze starsze osoby?

¹³ Starsi wiekiem bracia i siostry odgrywają w zborze ważną rolę. Przekonali się, jak Jehowa na różne sposoby błogosławił swojej organizacji, a także im osobiście. Wiele się też nauczyli z własnych błędów. Uważaj ich za „źródło mądrości” i korzystaj z ich doświadczenia (Prz. 18:4). Jeśli poświęcisz czas, żeby ich poznać, wzmocnisz swoją wiarę i dużo się nauczysz.

W PEŁNI KORZYSTAJ Z PRZYKŁADU STARSZYCH OSÓB

14. Do czego zachęcają nas słowa z Powtórzonego Prawa 32:7?

¹⁴ Wychodź z inicjatywą i rozmawiaj ze starszymi współwyznawcami (odczytaj Powtórzonego Prawa 32:7). Może nie widzą już tak dobrze, nie poruszają się tak sprawnie ani nie mówią tak wyraźnie, jak kiedyś, ale dalej są młodzi duchem i wyrobili sobie „dobrą opinię” u Jehowy (Kazn. 7:1). Pamiętaj, dlaczego Jehowa ich ceni. Zawsze okazuj im szacunek. Naśladuj Elizeusza, który postanowił zostać z Eliaszem aż do końca. Trzy razy oświadczył: ‛Nie opuszczę cię’ (2 Król. 2:2, 4, 6).

15. Jakie pytania mógłbyś zadać starszym osobom?

¹⁵ Szczerze interesuj się starszymi osobami i zadawaj im taktowne pytania (Prz. 1:5; 20:5; 1 Tym. 5:1, 2). Na przykład: „Co cię przekonało, że znalazłeś prawdę? Jakie przeżycia zbliżyły cię do Jehowy? Co pomaga ci zachowywać radość?” (1 Tym. 6:6-8). A potem bądź gotowy uważnie słuchać.

16. Jaką korzyść ze wspólnej rozmowy może odnieść zarówno młodsza, jak i starsza osoba?

¹⁶ Takie rozmowy mogą przynieść korzyść obu stronom (Rzym. 1:12). Młodsza osoba bardziej doceni to, jak Jehowa troszczy się o swoich sług, a starsza poczuje się kochana. Opowiadanie o tym, jak Jehowa jej błogosławił, sprawi jej wiele radości.

17. Dlaczego można powiedzieć, że nasi starsi współwyznawcy z każdym rokiem są coraz piękniejsi?

¹⁷ Piękno fizyczne zwykle przemija, ale dla Jehowy Jego lojalni słudzy z każdym rokiem są coraz piękniejsi (1 Tes. 1:2, 3). Dlaczego można tak powiedzieć? Ponieważ od lat pozwalają, żeby duch Boży ich kształtował i zmieniał na lepsze. Im lepiej poznamy starszych wiekiem współwyznawców, tym bardziej będziemy ich szanować i traktować jak prawdziwy skarb!

18. Co omówimy w następnym artykule?

¹⁸ Zbór jest silny nie tylko wtedy, kiedy młodsi cenią starszych, ale też kiedy starsi cenią młodszych. W następnym artykule omówimy, jak osoby starsze mogą pokazywać, że dostrzegają wartość młodszych osób w zborze.