Jak Jehowa pomaga nam z radością okazywać wytrwałość

1, 2. (a) Na jakie pytania odpowiemy? (b) Co dowodzi, że Jehowa pragnie nam pomagać?

JEHOWA pomaga nam radzić sobie z przeciwnościami i czerpać radość ze służby dla Niego. Na jakie sposoby to robi? Dzięki czemu odniesiemy pełną korzyść z tej pomocy? Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w tym artykule. Zanim jednak je przeanalizujemy, zastanówmy się: Czy Jehowa naprawdę chce nam pomagać?

² Żeby się o tym przekonać, przyjrzyjmy się pewnemu słowu użytemu przez apostoła Pawła w Liście do Hebrajczyków. Napisał on: „Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał. Cóż może mi uczynić człowiek?” (Hebr. 13:6, NŚ, 1997). Jak podają opracowania biblijne, słowo oddane tutaj jako „wspomożyciel” odnosi się do osoby, która biegnie na ratunek wołającemu o pomoc. Wyobraź sobie Jehowę śpieszącego na ratunek komuś, kto jest w potrzebie. To określenie bez wątpienia dowodzi, że Jehowa chce — wręcz pragnie — nieść nam pomoc. Mając Jehowę po swojej stronie, możemy z radością przetrwać wszystkie przeciwności.

3. Na jakie trzy sposoby Jehowa pomaga nam z radością przetrwać przeciwności?

³ Na jakie sposoby Jehowa pomaga nam z radością przetrwać przeciwności? Odpowiedzi na to pytanie poszukajmy w Księdze Izajasza. Dlaczego właśnie tam? Wiele ze spisanych w niej proroctw odnosi się do dzisiejszych sług Bożych. Poza tym Izajasz często opisuje Jehowę w sposób łatwy do zrozumienia. Przeanalizujmy teraz niektóre fragmenty 30 rozdziału tej księgi. Obrazowym językiem opisano tam, jak Jehowa pomaga swoim sługom przez to, że 1) uważnie słucha ich modlitw i na nie odpowiada, 2) zapewnia im kierownictwo oraz 3) zsyła na nich błogosławieństwa już dzisiaj i obiecuje to zrobić również w przyszłości. Teraz przyjrzyjmy się bliżej tym trzem sposobom, na jakie Jehowa udziela nam wsparcia.

JEHOWA NAS SŁUCHA

4. (a) Jak Jehowa opisał Żydów w czasach Izajasza i do czego dopuścił? (b) Jakie podstawy do nadziei Jehowa dał Żydom, którzy pozostali Mu wierni? (Izajasza 30:18, 19).

⁴ W początkowych słowach 30 rozdziału Księgi Izajasza Jehowa opisał Żydów jako „upartych synów”, którzy „mnożą swoje grzechy”. Następnie dodał: „To lud buntowniczy, (...) synowie, którzy nie chcą słuchać prawa Jehowy” (Izaj. 30:1, 9). Za pośrednictwem Izajasza zapowiedział, że z powodu nieposłuszeństwa spotka ich nieszczęście (Izaj. 30:5, 17; Jer. 25:8-11). I faktycznie — zostali uprowadzeni do niewoli w Babilonie. Ale wśród Żydów były też osoby wierne Jehowie. Poprzez Izajasza dał im On podstawy do nadziei. Obiecał, że pewnego dnia wrócą do Jerozolimy (odczytaj Izajasza 30:18, 19). I tak właśnie się stało. Jehowa sprawił, że odzyskali wolność. Ale nie nastąpiło to od razu. Sformułowanie „Jehowa cierpliwie czeka, żeby okazać wam łaskę” wskazywało, że musiał upłynąć pewien czas. W rzeczywistości Izraelici spędzili w niewoli 70 lat, zanim niektórzy z nich mogli wrócić do Jerozolimy (Izaj. 10:21; Jer. 29:10). Kiedy znaleźli się w rodzinnym kraju, łzy smutku zamieniły się w łzy radości!

5. Jakie zapewnienie znajdujemy w Izajasza 30:19?

⁵ Obecnie pokrzepienie stanowią dla nas słowa: „Na głos twojego krzyku o pomoc On na pewno okaże ci łaskę” (Izaj. 30:19). Izajasz zapewnia, że Jehowa będzie uważnie słuchał naszych modlitw i szybko na nie odpowiadał. Prorok dodaje: „Odpowie, gdy tylko cię usłyszy”. Te słowa przypominają, że nasz Ojciec chce — wręcz pragnie — przychodzić z pomocą tym, którzy się do Niego zwracają. Wiedząc o tym, możemy z radością okazywać wytrwałość.

6. Jak słowa Izajasza wskazują, że Jehowa słucha modlitw każdego z nas z osobna?

⁶ Jakie jeszcze zapewnienie dotyczące modlitw zawiera ten werset? Jehowa uważnie słucha modlitw każdego z nas z osobna. Dlaczego możemy tak powiedzieć? W początkowej części 30 rozdziału Księgi Izajasza Jehowa zwraca się do swojego ludu jako całości. Ale w wersecie 19 zwraca się do poszczególnych osób. Izajasz napisał: „W żadnym razie nie będziesz płakał. Na głos twojego krzyku o pomoc On na pewno okaże ci łaskę — odpowie, gdy tylko cię usłyszy”. Ponieważ Jehowa jest kochającym Ojcem, nigdy nie mówi swojemu zniechęconemu synowi lub córce: „Powinieneś być tak silny, jak twój brat czy siostra”. Traktuje nas indywidualnie i wysłuchuje każdego z nas (Ps. 116:1; Izaj. 57:15).

7. Jak Izajasz oraz Jezus podkreślili potrzebę wytrwałości w modlitwach?

⁷ Kiedy zwracamy się do naszego Boga z czymś, co nas martwi, może On natychmiast dodać nam sił, żebyśmy sobie z tym radzili. A jeśli nasze trudności nie skończą się tak szybko, jak byśmy chcieli, możemy prosić Jehowę o siły wielokrotnie. On sam nas do tego zachęca. Izajasz napisał: „Módlcie się do Niego nieustannie” (Izaj. 62:7). Słowa te można dosłownie przetłumaczyć jako: „Nie dajcie Mu spokoju”. Jak to rozumieć? Powinniśmy być tak wytrwali w naszych modlitwach, jak gdybyśmy nie dawali Jehowie chwili wytchnienia. Słowa Izajasza przypominają nam przykład, którego użył Jezus, zapisany w Ewangelii według Łukasza 11:8-10, 13. Jezus zachęcił, żebyśmy ‛śmiało się dopraszali’ i ‛stale prosili’ o ducha świętego. Możemy też błagać Jehowę o kierownictwo w podejmowaniu mądrych decyzji.

JEHOWA ZAPEWNIA NAM KIEROWNICTWO

8. Jak w starożytności spełniły się słowa z Izajasza 30:20, 21?

⁸ Odczytaj Izajasza 30:20, 21. Podczas półtorarocznego oblężenia Jerozolimy cierpienie, którego doświadczali ludzie, stało się dla nich tak normalne jak chleb i woda. Ale zgodnie z wersetami 20 i 21 Jehowa obiecał Żydom, że jeśli okażą skruchę i zmienią postępowanie, przyjdzie im na ratunek. Jako ich „Wspaniały Nauczyciel” miał im pokazać, jak wielbić Go w sposób, który Mu się podoba. Słowa te spełniły się wtedy, gdy Żydzi zostali uwolnieni z niewoli. Jehowa dowiódł, że jest Wspaniałym Nauczycielem, i dzięki Jego kierownictwu udało im się przywrócić czyste wielbienie. Bardzo się cieszymy, że również obecnie Jehowa jest naszym Wspaniałym Nauczycielem!

9. Między innymi w jaki sposób Jehowa zapewnia nam kierownictwo?

⁹ Za pomocą obrazowego języka Izajasz opisuje nas jako uczniów, których Jehowa poucza na dwa sposoby. Najpierw mówi: „Na własne oczy zobaczycie swojego Wspaniałego Nauczyciela”. Jehowę przedstawiono tutaj jako nauczyciela stojącego przed swoimi uczniami. To ogromny zaszczyt, że uczy nas sam Bóg! W jaki sposób to robi? Za pośrednictwem swojej organizacji. Jesteśmy bardzo wdzięczni za wyraźne wskazówki, które docierają do nas tą drogą. Otrzymujemy je na przykład na naszych zebraniach i zgromadzeniach, a także w publikacjach czy audycjach w telewizji JW Broadcasting^®. To wszystko pomaga nam z radością okazywać wytrwałość.

10. W jakim sensie ‛słyszymy za sobą słowa’?

¹⁰ Izajasz wspomniał też o drugim sposobie, na jaki Jehowa nas poucza. Napisał: „Usłyszycie za sobą słowa”. Ukazał tutaj Jehowę jako uważnego nauczyciela idącego za swoimi uczniami, który podpowiada im, w jakim kierunku mają się udać. Obecnie głos Jehowy dobiega do nas niejako z tyłu. W jakim sensie? Natchnione Słowo Boże zostało spisane dawno temu. Kiedy więc czytamy Biblię, to tak, jakbyśmy słyszeli słowa Jehowy za sobą (Izaj. 51:4).

11. Co musimy robić, żeby z radością okazywać wytrwałość, i dlaczego?

¹¹ Co musimy robić, żeby odnosić pełną korzyść z kierownictwa, które Jehowa zapewnia nam za pośrednictwem swojej organizacji i swojego Słowa? Zwróćmy uwagę na dwa sformułowania użyte przez Izajasza: „To jest ta droga” oraz „Nią idźcie” (Izaj. 30:21). Nie wystarczy tylko znać „tę drogę”. Trzeba też ‛nią iść’. Dzięki Biblii i wyjaśnieniom udzielanym przez organizację Jehowy poznajemy Jego wymagania. Dowiadujemy się też, jak wprowadzać w życie to, czego się uczymy. Żeby z radością okazywać wytrwałość w służbie dla Jehowy, musimy robić obie te rzeczy. Tylko wtedy On będzie nam błogosławił.

JEHOWA NAM BŁOGOSŁAWI

12. Jak Jehowa miał błogosławić swoim sługom w myśl Izajasza 30:23-26?

¹² Odczytaj Izajasza 30:23-26. Jak to proroctwo spełniło się na Żydach, którzy powrócili do ojczyzny? Otrzymali mnóstwo błogosławieństw — zarówno pod względem fizycznym, jak i duchowym. Jehowa zapewnił im obfitość jedzenia. Ale co ważniejsze, w miarę jak czyste wielbienie było przywracane, mogli się cieszyć coraz obfitszym pokarmem duchowym. Błogosławieństwa, których w tym czasie zaznawali słudzy Boży, daleko przewyższały wszystko, czego zaznawali wcześniej. Jak wskazuje werset 26, Jehowa dawał im coraz jaśniejsze światło duchowe (Izaj. 60:2). Dzięki otrzymanym od Niego błogosławieństwom mogli służyć Mu z radością i „w dobrym nastroju serca” (Izaj. 65:14).

13. Jak proroctwo o przywróceniu czystego wielbienia spełnia się w naszych czasach?

¹³ Czy proroctwo o przywróceniu czystego wielbienia dotyczy również nas? Z pewnością! Od roku 1919 już miliony ludzi wydostały się z niewoli Babilonu Wielkiego, czyli spod wpływu religii fałszywych. Znaleźli się w znacznie lepszym miejscu niż Izraelici — w raju duchowym (Izaj. 51:3; 66:8). Czym jest ten raj?

14. Czym jest raj duchowy i kto obecnie w nim przebywa? (Zobacz „Dodatkowe wyjaśnienie”).

¹⁴ W roku 1919 w raju duchowymb znaleźli się chrześcijanie namaszczeni duchem. Z biegiem czasu dołączyły do nich „drugie owce” — chrześcijanie mający nadzieję ziemską. Oni też cieszą się obfitymi błogosławieństwami od Jehowy (Jana 10:16; Izaj. 25:6; 65:13).

15. Gdzie znajduje się raj duchowy?

¹⁵ Gdzie znajduje się raj duchowy? Słudzy Jehowy żyją w różnych miejscach na ziemi. Dlatego możemy powiedzieć, że raj duchowy obejmuje cały świat. Dopóki aktywnie popieramy prawdziwe wielbienie, możemy w nim przebywać bez względu na to, gdzie mieszkamy.

16. Co pomoże nam dostrzegać piękno raju duchowego?

¹⁶ Jeśli chcemy pozostawać w raju duchowym, musimy między innymi pielęgnować wdzięczność za ogólnoświatowy zbór chrześcijański. Co nam w tym pomoże? Skupianie się na zaletach, a nie wadach tych, którzy w nim przebywają (Jana 17:20, 21). Dlaczego to takie ważne? Posłużmy się przykładem. W parku czy ogrodzie spodziewamy się zobaczyć wiele różnych drzew. Podobnie w raju duchowym, obejmującym dzisiejsze zbory, znajduje się wiele różnych osób, przyrównanych w Biblii do drzew (Izaj. 44:4; 61:3). Zamiast skupiać się na niedoskonałościach poszczególnych „drzew”, powinniśmy koncentrować się na tym, jak piękny jest cały ten „park”. Nie możemy pozwolić, żeby niedoskonałość nasza albo innych osób w zborze odciągała naszą uwagę od piękna widocznego w całej ogólnoświatowej społeczności.

17. Jak każdy z nas może przyczyniać się do jedności w zborze?

¹⁷ Jak każdy z nas może przyczyniać się do jedności w zborze? Zabiegając o pokój (Mat. 5:9; Rzym. 12:18). Za każdym razem, kiedy robimy coś, co sprzyja zachowywaniu pokojowych relacji ze współwyznawcami, upiększamy raj duchowy. Pamiętamy, że to Jehowa pociągnął do siebie każdego jego mieszkańca (Jana 6:44). Jak bardzo musi być szczęśliwy, że z całych sił dbamy o pokój i jedność wśród Jego sług — tych, których uważa za niezwykle cennych! (Izaj. 26:3; Agg. 2:7).

18. O czym często powinniśmy rozmyślać i dlaczego?

¹⁸ Jehowa zapewnia swoim sługom wiele błogosławieństw. Co pomoże nam w pełni z nich korzystać? Rozmyślanie. Głęboko rozmyślajmy o tym, co czytamy w Słowie Bożym i opartych na nim publikacjach. Pomoże nam to rozwijać chrześcijańskie cechy, okazywać „miłość braterską” i ‛darzyć jedni drugich serdecznymi uczuciami’ (Rzym. 12:10). Rozmyślajmy też o dobrych rzeczach, które otrzymujemy od Jehowy, bo dzięki temu nasza więź z Nim będzie się wzmacniać. I rozmyślajmy o tym, co obiecuje dać nam w przyszłości, bo wtedy nigdy nie stracimy z oczu nadziei na życie wieczne. Wszystko to pomoże nam już teraz służyć Mu z radością.

ZDECYDOWANI OKAZYWAĆ WYTRWAŁOŚĆ

19. (a) O czym jesteśmy przekonani w myśl Izajasza 30:18? (b) Co pomoże nam z radością okazywać wytrwałość?

¹⁹ Jehowa „powstanie” na naszą rzecz, kiedy będzie wykonywał wyrok na tym niegodziwym świecie (Izaj. 30:18). Jesteśmy przekonani, że jako „Bóg sprawiedliwości” nie pozwoli, żeby świat Szatana istniał choćby jeden dzień dłużej, niż to konieczne (Izaj. 25:9). Teraz cierpliwie czeka, aż nadejdzie czas, który wyznaczył na nasze wybawienie, i my też cierpliwie na to czekamy. A w międzyczasie jesteśmy zdecydowani dalej wysoko cenić modlitwę, studiować Słowo Boże i rozmyślać o otrzymywanych błogosławieństwach. Jeśli tak robimy, Jehowa nam pomoże, żebyśmy w służbie dla Niego z radością okazywali wytrwałość.