Jak radzić sobie z niesprawiedliwością

1, 2. Kto może nas potraktować niesprawiedliwie? Wyjaśnij to.

JEZUS podał przypowieść o wdowie, która wytrwale prosiła sędziego, żeby oddał jej sprawiedliwość. Ta historia zapewne poruszyła wielu jego uczniów, bo w tamtych czasach zwykli ludzie często byli źle traktowani (Łuk. 18:1-5). Ma ona znaczenie również dla nas, ponieważ niesprawiedliwość od czasu do czasu dotyka każdego z nas.

² W dzisiejszym świecie uprzedzenia, nierówne traktowanie i wyzysk są na porządku dziennym. Dlatego nie dziwi nas, gdy zostajemy potraktowani niesprawiedliwie (Kazn. 5:8). Możemy się jednak nie spodziewać, że źle oceni nas współwyznawca — a to też się zdarza. Oczywiście bracia i siostry nie są naszymi wrogami. Po prostu są niedoskonali. Staramy się brać przykład z tego, jak na niesprawiedliwe traktowanie ze strony wrogów reagował Jezus. Skoro jesteśmy w stanie zachowywać cierpliwość wobec przeciwników, to tym bardziej powinniśmy być cierpliwi wobec naszych braci i sióstr! Co czuje Jehowa, kiedy jesteśmy źle traktowani przez współwyznawcę lub kogoś innego? Czy się tym interesuje?

3. Skąd wiemy, że Jehowę interesuje to, jak są traktowani Jego słudzy?

³ Jehowa bardzo interesuje się tym, jak jesteśmy traktowani. On „kocha sprawiedliwość” (Ps. 37:28). Jezus zapewnił, że Jehowa ‛dopilnuje, żeby szybko została nam oddana sprawiedliwość’ (Łuk. 18:7, 8). Już niedługo całkowicie usunie On niesprawiedliwość i zrekompensuje nam wszystkie doznane krzywdy (Ps. 72:1, 2).

4. Jaką pomoc zapewnia nam Jehowa?

⁴ Dopóki niesprawiedliwość istnieje, Jehowa pomaga nam sobie z nią radzić (2 Piotra 3:13). Uczy nas, jak unikać nierozsądnych działań, kiedy jej zaznamy. Na przykład zadbał o to, żeby w Biblii utrwalono, jak złe traktowanie znosił Jego doskonały Syn. Dał nam też na ten temat praktyczne rady.

UWAŻAJ NA TO, JAK REAGUJESZ NA NIESPRAWIEDLIWOŚĆ

5. Dlaczego powinniśmy uważać na to, jak reagujemy na niesprawiedliwość?

⁵ Niesprawiedliwość może nas głęboko zranić i wywołać u nas przygnębienie (Kazn. 7:7). Podobnie czuli się niektórzy wierni słudzy Boży, tacy jak Hiob czy Habakuk (Hioba 6:2, 3; Hab. 1:1-3). I chociaż takie uczucia są naturalne, to musimy być ostrożni, żeby pod ich wpływem nie zrobić czegoś nierozsądnego.

6. Czego uczy nas przykład Absaloma? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Gdy złe traktowanie dotyka nas samych lub kogoś, kogo kochamy, mogłaby nas brać pokusa, żeby wziąć sprawy w swoje ręce. Jednak takie postępowanie może jeszcze pogorszyć sytuację. Przeanalizujmy przykład syna króla Dawida, Absaloma. Kiedy dowiedział się, że jego siostra Tamar została zgwałcona przez ich przyrodniego brata, Amnona, wpadł we wściekłość. Zgodnie z Prawem Mojżeszowym Amnon zasługiwał na śmierć (Kapł. 20:17). Chociaż gniew Absaloma był uzasadniony, to nie był on upoważniony do działania na własną rękę (2 Sam. 13:20-23, 28, 29).

7. Jak psalmista z początku zareagował na niesprawiedliwość?

⁷ Kiedy ci, którzy postępują niesprawiedliwie, wydają się bezkarni, możemy się zastanawiać, czy w ogóle warto robić to, co właściwe. Rozważmy przykład psalmisty. Zauważył on, że niegodziwi bogacą się kosztem prawych. Napisał, że takim ludziom „zawsze się układa” (Ps. 73:12). Był tak rozżalony tą niesprawiedliwością, że służba dla Jehowy prawie straciła dla niego sens. Powiedział: „Kiedy próbowałem to zrozumieć, było to dla mnie trudne” (Ps. 73:14, 16). Przyznał też: „O mało co nie zszedłem z właściwej drogi, o mało co się nie poślizgnąłem” (Ps. 73:2). Coś podobnego spotkało brata, którego nazwiemy Alberto.

8. Jak na pewnego brata wpłynęło niesprawiedliwe potraktowanie?

⁸ Alberto został niesłusznie oskarżony o kradzież pieniędzy zborowych. W rezultacie przestał usługiwać jako starszy i stracił szacunek współwyznawców, którzy dowiedzieli się o sprawie. Wspomina: „Czułem rozgoryczenie, złość i frustrację”. Alberto pozwolił, żeby ból emocjonalny odbił się na jego więzi z Jehową. Z tego powodu przez pięć lat był nieczynny. Ta historia pokazuje, co może się stać, jeśli nie kontrolujemy emocji w obliczu niesprawiedliwości.

NAŚLADUJMY SPOSÓB, W JAKI JEZUS RADZIŁ SOBIE Z NIESPRAWIEDLIWOŚCIĄ

9. Jakiej niesprawiedliwości doświadczył Jezus? (Zobacz też ilustrację).

⁹ Jezus w doskonały sposób pokazał, jak radzić sobie z niesprawiedliwością. Pomyślmy o tym, czego doświadczył zarówno od rodziny, jak i innych ludzi. Jego krewni twierdzili, że postradał zmysły. Przywódcy religijni oskarżyli go, że współpracuje z demonami. A rzymscy żołnierze go wyśmiewali, znęcali się nad nim i w końcu go zabili (Marka 3:21, 22; 14:55; 15:16-20, 35-37). Kiedy Jezus przez to wszystko przechodził, nie próbował się mścić. Czego się od niego uczymy?

10. Jak Jezus reagował, gdy dotykała go niesprawiedliwość? (1 Piotra 2:21-23).

¹⁰ Odczytaj 1 Piotra 2:21-23a. Jezus zostawił nam doskonały wzór, jak reagować, gdy dotyka nas niesprawiedliwość. Wiedział, kiedy milczeć, a kiedy mówić (Mat. 26:62-64). Nie próbował odpowiadać na każdy fałszywy zarzut (Mat. 11:19). A kiedy już się wypowiadał, nie obrażał swoich przeciwników ani im nie groził. Zachowywał panowanie nad sobą, bo „powierzał siebie Temu, który sądzi w sposób prawy”. Był świadomy, że Jehowa wszystko widzi, i ufał, że w odpowiednim momencie usunie wszelką niesprawiedliwość.

11. Jak możemy pokazać, że panujemy nad swoją mową? (Zobacz też ilustracje).

¹¹ Naśladujemy Jezusa, kiedy w obliczu niesprawiedliwości panujemy nad swoją mową. Czasami krzywda jest niewielka i możemy po prostu przejść nad nią do porządku dziennego. Albo możemy postanowić się nie odzywać, żeby nie powiedzieć czegoś, co mogłoby pogorszyć sytuację (Kazn. 3:7; Jak. 1:19, 20). Innym razem może będziemy musieli stanąć w obronie kogoś, kto jest traktowany niesprawiedliwie, albo w obronie naszych wierzeń (Dzieje 6:1, 2). W takim wypadku wypowiadajmy się spokojnie i z szacunkiem (1 Piotra 3:15)b.

12. Jak możemy ‛powierzać siebie Temu, który sądzi w sposób prawy’?

¹² Możemy też naśladować Jezusa, ‛powierzając siebie Temu, który sądzi w sposób prawy’. Kiedy inni źle nas oceniają albo traktują, ufamy, że Jehowa to dostrzega. To przekonanie pomaga nam znosić niesprawiedliwość, bo wiemy, że prędzej czy później Jehowa naprawi sytuację. Pozostawiając sprawy w Jego rękach, nie pozwalamy, by w naszym sercu zakorzenił się gniew i uraza. Takie uczucia mogłyby doprowadzić nas do przesadnej reakcji, pozbawić radości i zaszkodzić naszej więzi z Jehową (Ps. 37:8).

13. Co może nam pomóc wytrwale znosić niesprawiedliwość?

¹³ Oczywiście nie jesteśmy w stanie naśladować Jezusa w sposób doskonały. Czasem możemy zrobić lub powiedzieć coś, czego będziemy później żałować (Jak. 3:2). Niektóre formy niesprawiedliwości mogą pozostawić u nas długotrwałe rany emocjonalne lub fizyczne. Jeśli spotkało cię coś takiego, bądź pewny, że Jehowa wie, co przeżywasz. Twoje uczucia rozumie również Jezus, który sam tak wiele wycierpiał (Hebr. 4:15, 16). Żeby pomóc nam radzić sobie z niesprawiedliwością, Jehowa dał nam nie tylko przykład Jezusa, ale też wiele praktycznych rad. Przeanalizujemy teraz niektóre z nich, zawarte w dwóch wersetach z Listu do Rzymian.

„POZOSTAWCIE TO GNIEWOWI BOŻEMU”

14. Jak możemy stosować się do rady apostoła Pawła z Rzymian 12:19?

¹⁴ Odczytaj Rzymian 12:19. Apostoł Paweł zachęcał chrześcijan, żeby pomstę pozostawić Jehowie. Robimy tak, kiedy pozwalamy, żeby Jehowa oddał nam sprawiedliwość w takim czasie i w taki sposób, jaki to On uzna za stosowny. Brat o imieniu John, który został źle potraktowany, opowiada: „Musiałem toczyć wewnętrzną walkę, żeby poskromić gniew i nie wziąć spraw w swoje ręce. Rada z Listu do Rzymian 12:19 pomogła mi czekać na Jehowę”.

15. Dlaczego najlepiej jest poczekać, aż Jehowa wyprostuje sprawy?

¹⁵ Czekanie, aż Jehowa wyprostuje sprawy, przynosi nam korzyści. Oszczędza dużo stresu i frustracji, które często pojawiają się, kiedy próbujemy rozwiązać problem sami. Jehowa proponuje nam pomoc. Niejako mówi: „Zostaw to mnie. Ja oddam ci sprawiedliwość”. Jeśli ufamy obietnicy Jehowy — „ja odpłacę” — pozwalamy gniewowi odejść, bo wiemy, że Jehowa zajmie się tą sprawą najlepiej. Właśnie to pomogło wspomnianemu wcześniej Johnowi. Powiedział on: „Jeśli poczekam na Jehowę, efekty będą o wiele lepsze, niż gdybym działał na własną rękę”.

„POKONUJ ZŁO DOBREM”

16, 17. Jak modlitwa może pomóc nam ‛pokonywać zło dobrem’? (Rzymian 12:21).

¹⁶ Odczytaj Rzymian 12:21. Paweł zachęcił również: „Pokonuj zło dobrem”. Z kolei Jezus w Kazaniu na Górze powiedział: „Kochajcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mat. 5:44). I sam właśnie tak robił. Być może przychodzi nam na myśl, jak cierpiał, kiedy był przybijany do pala przez rzymskich żołnierzy. Możemy tylko próbować sobie wyobrazić, jaki czuł wtedy ból i upokorzenie.

¹⁷ Jezus nie pozwolił, żeby cierpienie i niesprawiedliwość go zmieniły. Zamiast prosić o ukaranie żołnierzy, modlił się: „Ojcze, wybacz im, bo nie wiedzą, co robią” (Łuk. 23:34). Kiedy modlimy się za tych, którzy nas źle traktują, łatwiej nam zachować spokój i opanować gniew. Możemy nawet spojrzeć na nich zupełnie inaczej.

18. Jak modlitwa pomogła Alberto i Johnowi radzić sobie z niesprawiedliwością?

¹⁸ Modlitwa pomogła w radzeniu sobie z niesprawiedliwością dwóm wspomnianym wcześniej braciom. Alberto opowiada: „Modliłem się za współwyznawców, którzy źle mnie potraktowali. Wielokrotnie prosiłem Jehowę, żeby pomógł mi przejść nad tym do porządku dziennego”. Na szczęście Alberto wrócił do Jehowy i dalej wiernie Mu służy. John wspomina: „Wiele razy modliłem się za brata, który mnie zranił. Pomogło mi to go nie osądzać i patrzeć na niego bardziej obiektywnie. Dzięki temu odzyskałem też spokój umysłu”.

19. Co musimy robić do końca tego systemu rzeczy? (1 Piotra 3:8, 9).

¹⁹ Nie jesteśmy w stanie przewidzieć, z jakiego rodzaju niesprawiedliwością przyjdzie nam się zmierzyć, zanim nadejdzie koniec tego systemu rzeczy. Cokolwiek by nas spotkało, zawsze módlmy się do Jehowy o pomoc. Naśladujmy też sposób, w jaki na niesprawiedliwość reagował Jezus. I nie przestawajmy stosować się do zasad biblijnych. Wtedy Jehowa na pewno będzie nam błogosławił (odczytaj 1 Piotra 3:8, 9).