Dlaczego Świadkowie Jehowy nie obchodzą urodzin?
Świadkowie Jehowy nie obchodzą urodzin, ponieważ uważają, że zwyczaj ten nie podoba się Bogu. Chociaż Biblia nie zawiera wyraźnego prawa zakazującego świętowania urodzin, pomaga zrozumieć, co się za nimi kryje i jak na tę sprawę zapatruje się Bóg. Rozważmy cztery wchodzące w grę czynniki oraz zasady biblijne, które się do nich odnoszą.
Obchodzenie urodzin ma pogańskie korzenie. Według pewnego opracowania zwyczaj ten wywodzi się z poglądu, że w dniu urodzin danej osoby „złe duchy i siły mogą zaatakować solenizanta” i że „obecność przyjaciół oraz składanie życzeń zapewnia mu ochronę” (Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend). A inna książka podaje, że w starożytności rejestry urodzin były niezbędne „do stawiania horoskopu” opartego na „tajemnej nauce — astrologii”. Następnie dodano, że „w ludowych wierzeniach świeczki urodzinowe mają szczególną siłę magiczną w spełnianiu życzeń” (Ralph i Adelin Lintonowie, The Lore of Birthdays).
Tymczasem Biblia potępia magię, wróżbiarstwo, spirytyzm i tym podobne rzeczy (Powtórzonego Prawa 18:14; Galatów 5:19-21). Jednym z powodów, dla których Bóg wydał niepomyślny osąd na mieszkańców starożytnego Babilonu, było właśnie paranie się przez nich astrologią, będącą formą wróżenia (Izajasza 47:11-15). Świadkowie Jehowy nie sprawdzają drobiazgowo pochodzenia każdego zwyczaju, jednak nie lekceważą wyraźnych wskazówek Pisma Świętego.
Pierwsi chrześcijanie nie obchodzili urodzin. W dziele The World Book Encyclopedia nadmieniono, że pierwsi chrześcijanie „uważali świętowanie czyichkolwiek urodzin za obyczaj pogański”. Jak wynika z Biblii, apostołowie i inni uczniowie Jezusa dali wzór, którego powinni się trzymać wszyscy chrześcijanie (2 Tesaloniczan 3:6).
Jedynym wydarzeniem, które nakazano chrześcijanom upamiętniać, nie są urodziny, lecz śmierć — śmierć Jezusa (Łukasza 22:17-20). Nic w tym dziwnego, skoro Biblia mówi, że lepszy jest „dzień śmierci niż dzień narodzin” (Kaznodziei 7:1). Gdy ziemskie życie Jezusa dobiegło końca, wyrobił on sobie u Boga dobre imię, przez co dzień jego śmierci stał się ważniejszy niż dzień jego narodzin (Hebrajczyków 1:4).
Biblia nie wspomina, by jakikolwiek sługa Boży świętował urodziny. Nie jest to jakieś przeoczenie, ponieważ donosi ona o dwóch przyjęciach urodzinowych zorganizowanych przez osoby, które nie służyły Bogu. Ale oba wydarzenia ukazano w złym świetle (Rodzaju 40:20-22; Marka 6:21-29).
Czy dzieci wychowywane w rodzinach Świadków czują się pokrzywdzone, bo nie obchodzą urodzin?
Rodzice będący Świadkami, podobnie jak wszyscy dobrzy ojcowie i matki, wyrażają miłość swoim dzieciom przez cały rok — między innymi dają im prezenty i urządzają spotkania w miłym towarzystwie. Starają się naśladować doskonały przykład Boga, który w naturalny sposób daje dobre rzeczy swym dzieciom (Mateusza 7:11). Dzieci z rodzin Świadków nie czują się pokrzywdzone, a dowodzą tego poniższe wypowiedzi:
„Prezent sprawia najwięcej radości, gdy się go nie spodziewasz” (12-letnia Tammy).
„Chociaż nie dostaję prezentów na urodziny, rodzice kupują mi je z innych okazji. Robią mi wtedy niespodziankę i dlatego mi się to podoba” (11-letni Gregory).
„Czy myśli pani, że dziesięć minut zabawy, parę ciastek i piosenka to już przyjęcie? Powinna pani przyjść do mojego domu i zobaczyć, jak wygląda prawdziwe przyjęcie!” (6-letni Eric).