Przypis

a W relacji ewangelicznej Łukasz posługuje się określeniem „dostojny Teofilu”, co zdaniem niektórych może oznaczać, że człowiek ten był kimś wysoko postawionym, ale nie chrześcijaninem (Łuk. 1:3). Natomiast w Dziejach Apostolskich nazywa go po prostu „Teofilem”. Część biblistów wnioskuje stąd, że po przeczytaniu Ewangelii Teofil nawrócił się na chrystianizm, dlatego Łukasz pomija już tytuł grzecznościowy i zwraca się do niego jak do duchowego brata.