Jeżeli jesteś w dużym zborze i masz wrażenie, że twoja ręka często jest pomijana, mogłaby cię brać pokusa, żeby się poddać. Ale nie rezygnuj z udzielania odpowiedzi. Spróbuj na każde zebranie przygotować kilka komentarzy. Nawet jeśli nie zostaniesz poproszony do odpowiedzi na początku studium, będziesz miał jeszcze szansę później. Kiedy przygotowujesz się do studium Strażnicy, zastanów się, jak każdy akapit wiąże się z tematem artykułu. Dzięki temu w trakcie całego studium będziesz mieć coś wartościowego do powiedzenia. Ponadto mógłbyś przygotować komentarz do akapitów omawiających głębsze prawdy, trudniejsze do wyjaśnienia. Dlaczego? Ponieważ do takich akapitów nieraz zgłasza się mniej osób. A co, jeśli minęło kilka zebrań, a nadal nie udało ci się udzielić odpowiedzi? Przed zebraniem powiedz prowadzącemu, na które pytanie chciałbyś się zgłosić. w23.04 18:9-10

Józef chętnie stosował się do wskazówek Jehowy i dzięki temu był lepszym mężem. Co najmniej trzy razy otrzymał od Boga wskazówki dotyczące swojej rodziny. Za każdym razem szybko się do nich stosował, nawet jeśli wiązało się to ze sporymi zmianami (Mat. 1:20; 2:13-15, 19-21). Postępując w ten sposób, Józef chronił Marię, wspierał ją i troszczył się o nią. To, co robił, na pewno pogłębiało miłość i szacunek Marii do niego. Mężowie, możecie naśladować Józefa, szukając opartych na Biblii rad dotyczących dbania o rodzinę. Gdy stosujecie te rady, nawet jeśli wymaga to od was dużych zmian, pokazujecie, że kochacie swoje żony, i umacniacie swoje małżeństwa. Siostra z Vanuatu, zamężna od 20 lat, mówi: „Kiedy mój mąż szuka rad u Jehowy i się do nich stosuje, szanuję go jeszcze bardziej. Czuję się bezpiecznie i ufam jego decyzjom”. w23.05 23:5

Powracający z Babilonu Żydzi mieli być „ludem świętym” dla swojego Boga (Powt. Pr. 7:6). Jednak nie oznaczało to, że nie musieli dokonać zmian, żeby podobać się Jehowie. Większość Żydów urodziła się w Babilonie i najwidoczniej przyzwyczaiła się do sposobu myślenia Babilończyków i wyznawanych przez nich wartości. Wiele lat po tym, jak pierwsi Żydzi wrócili do Izraela, namiestnik Nehemiasz ze zdziwieniem stwierdził, że dzieci urodzone w Izraelu nawet nie nauczyły się mówić po żydowsku (Powt. Pr. 6:6, 7; Nehem. 13:23, 24). Jak ci młodzi mogli pokochać i wielbić Jehowę, jeśli nie znali hebrajskiego — głównego języka, w którym spisano Słowo Boże? (Ezd. 10:3, 44). Tak więc ci Żydzi musieli dokonać dużych zmian, ale było to dla nich o wiele łatwiejsze, ponieważ mieszkali w Izraelu, gdzie stopniowo przywracano czyste wielbienie (Nehem. 8:8, 9). w23.05 22:6-7