Wszechmocny Bóg, który okazuje względy

1, 2. (a) Jak traktują innych ludzie mający władzę, a jak robi to Jehowa? (b) Co omówimy w tym artykule?

LUDZIE mający dużą władzę albo wpływy, często „panoszą się” wśród innych, a nawet ich ciemiężą (Mat. 20:25; Kazn. 8:9). Jehowa bardzo się od nich różni. Chociaż jest Wszechmocny, liczy się z niedoskonałymi ludźmi. Jest życzliwy. Szanuje nasze uczucia i bierze pod uwagę potrzeby. „Pamiętając, żeśmy prochem”, nigdy nie wymaga, żebyśmy zrobili więcej niż możemy (Ps. 103:13, 14).

² W Biblii znajdujemy wiele przykładów tego, jak w kontaktach ze swoimi sługami Jehowa okazywał im względy. Zajmijmy się trzema. Po pierwsze, jak życzliwie Jehowa pomógł Samuelowi przekazać złą wiadomość arcykapłanowi Helemu. Po drugie, jak cierpliwie odniósł się do wątpliwości Mojżesza, kiedy wyznaczył go na przywódcę Izraelitów. I po trzecie, jak okazał względy Izraelitom, kiedy wyprowadzał ich z Egiptu. Podczas analizowania tych przykładów zwróćmy uwagę, czego uczą nas one o Jehowie i jak możemy to zastosować.

OJCOWSKIE WZGLĘDY DLA CHŁOPCA

3. Co niezwykłego przydarzyło się pewnej nocy Samuelowi i jakie pytanie może się w związku z tym nasuwać? (Zobacz ilustrację tytułową).

³ Samuel „usługiwał Jehowie” w przybytku od wczesnego dzieciństwa (1 Sam. 3:1). Pewnej nocy, kiedy położył się spać, wydarzyło się coś niezwykłegoa (odczytaj 1 Samuela 3:2-10). Usłyszał głos, który wołał go po imieniu. Pomyślał, że to arcykapłan Heli. Posłusznie do niego pobiegł i powiedział: „Oto jestem, bo mnie wołałeś”. Ale Heli zaprzeczył. Kiedy ta sama sytuacja powtórzyła się jeszcze dwa razy, Heli zrozumiał, że to Bóg wołał Samuela. Dlatego wyjaśnił chłopcu, jak powinien zareagować, a ten go posłuchał. Dlaczego Jehowa nie przedstawił się za pośrednictwem anioła już wtedy, kiedy po raz pierwszy rozmawiał z Samuelem? Biblia tego nie wyjaśnia. Jednak dalszy rozwój wydarzeń może sugerować, że Jehowa postąpił tak, bo brał pod uwagę uczucia Samuela. Skąd ten wniosek?

4, 5. (a) Jak Samuel zareagował na zadanie, które dał mu Bóg, i jak rano potoczyły się sprawy? (b) Czego to sprawozdanie uczy nas o Jehowie?

⁴ Odczytaj 1 Samuela 3:11-18. Prawo Jehowy nakazywało dzieciom okazywać szacunek osobom starszym, w szczególności naczelnikom (Wyjścia 22:28; Kapł. 19:32). Czy Samuel mógłby po prostu pójść rano do Helego i bez ogródek przekazać mu wyrok, który wydał na niego Jehowa? Trudno to sobie wyobrazić! Sprawozdanie mówi przecież, że Samuel „bał się powiedzieć Helemu o tym zjawisku”. Ale Bóg wyraźnie dał arcykapłanowi do zrozumienia, że to On kontaktował się z Samuelem. Dlatego Heli przejął inicjatywę i polecił chłopcu, żeby mu wszystko przekazał. Ostrzegł go, żeby nie ukrywał przed nim ani jednego „słowa z całego tego słowa, które wyrzekł” Jehowa. Samuel posłusznie „powiedział mu więc wszystkie te słowa”.

⁵ Wiadomość przekazana przez Samuela nie była dla Helego zaskoczeniem. Pokrywała się z ostrzeżeniem, które już wcześniej usłyszał od pewnego nieznanego z imienia „męża Bożego” (1 Sam. 2:27-36). Z tego sprawozdania uczymy się, że Jehowa liczy się z uczuciami innych oraz że jest mądry.

6. Czego się uczymy z tego, jak Bóg pomógł młodemu Samuelowi?

⁶ Czy jesteś młody? Jeśli tak, biblijna relacja o młodym Samuelu może cię upewnić, że Jehowa rozumie twoje uczucia oraz wyzwania, z którymi musisz się zmagać. Może jesteś nieśmiały i trudno ci dzielić się dobrą nowiną o Królestwie z dorosłymi albo odróżniać się od rówieśników. Bądź pewny, że Jehowa chce ci pomóc. Dlatego módl się do Niego i otwieraj przed Nim swoje serce (Ps. 62:8). Zastanawiaj się nad przykładem młodych osób takich jak Samuel. Rozmawiaj też ze współwyznawcami — młodymi czy starszymi — którzy poradzili sobie z problemami podobnymi do twoich. Możliwe, że opowiedzą ci o tym, jak w różnych sytuacjach pomógł im Jehowa, czasem w sposób, którego zupełnie się nie spodziewali.

WYROZUMIAŁOŚĆ DLA MOJŻESZA

7, 8. Jak Jehowa pokazał, że bardzo się liczy z uczuciami Mojżesza?

⁷ Kiedy Mojżesz miał 80 lat, otrzymał od Jehowy bardzo trudne zadanie. Miał uwolnić Izraelitów spod jarzma Egiptu (Wyjścia 3:10). Wcześniej przez 40 lat był pasterzem w ziemi Midian i najwyraźniej był całkowicie zaskoczony nowym zadaniem. Zapytał: „Kimże jestem, żebym miał iść do faraona i żebym miał wyprowadzić synów Izraela z Egiptu?”. Ale Jehowa go zapewnił: „Okażę, że jestem z tobą” (Wyjścia 3:11, 12). Oprócz tego obiecał Mojżeszowi, że starsi Izraela „posłuchają jego głosu”. Mimo to Mojżesz powiedział: „Ale przypuśćmy, że (...) nie posłuchają mego głosu” (Wyjścia 3:18; 4:1). W gruncie rzeczy zasugerował, że Bóg mógł się pomylić! Ale Jehowa pozostał cierpliwy. Zrobił nawet coś więcej — dał Mojżeszowi moc dokonania cudów. Mojżesz był pierwszą opisaną w Biblii osobą, która otrzymała taką moc (Wyjścia 4:2-9, 21).

⁸ Ale Mojżesz dalej szukał wymówek. Powiedział, że jest słabym mówcą. Bóg odpowiedział: „Ja będę z twoimi ustami i nauczę cię, co winieneś mówić”. Czy to w końcu przekonało Mojżesza? Najwyraźniej nie, bo poprosił Boga, żeby posłał kogoś innego. Wtedy Jehowa słusznie się rozgniewał, ale nie był nieprzejednany. Wziął pod uwagę uczucia Mojżesza i wyznaczył Aarona, żeby przemawiał w imieniu Mojżesza (Wyjścia 4:10-16).

9. Jak cierpliwość i życzliwość Jehowy pomogły Mojżeszowi stać się dobrym przywódcą?

⁹ Czego z tej relacji dowiadujemy się o Jehowie? Wszechmocny Bóg z łatwością mógłby zastraszyć Mojżesza i zmusić do posłuszeństwa. Jednak zamiast tego okazał mu cierpliwość i życzliwość. Postarał się dodać swojemu skromnemu i pokornemu słudze pewności siebie. Czy takie podejście przyniosło rezultaty? Nie ma co do tego cienia wątpliwości! Mojżesz stał się wybitnym przywódcą, który odnosił się do innych łagodnie i z szacunkiem, tak jak Jehowa odniósł się do niego (Liczb 12:3).

10. Jaką korzyść odnosimy z naśladowania tego, jak Jehowa traktuje innych?

¹⁰ Czego się z tego uczymy? Czy jesteś mężem, rodzicem albo starszym zboru? Jeśli tak, dysponujesz pewną władzą. Dlatego to bardzo ważne, żebyś naśladował Jehowę — brał pod uwagę potrzeby i uczucia powierzonych ci osób, był cierpliwy i życzliwy (Kol. 3:19-21; 1 Piotra 5:1-3). Jeśli naśladujesz Jehowę i Większego Mojżesza, Jezusa Chrystusa, to starasz się być dla innych przystępny i chętnie ich pokrzepiasz (Mat. 11:28, 29). W ten sposób stajesz się też dla nich dobrym przykładem (Hebr. 13:7).

WYBAWCA, KTÓRY WZBUDZA LĘK, ALE LICZY SIĘ Z INNYMI

11, 12. Jak Jehowa zapewnił Izraelitom poczucie bezpieczeństwa, kiedy wyprowadzał ich z Egiptu?

¹¹ Kiedy w roku 1513 p.n.e. Izraelici opuszczali Egipt, mogło być ich ponad trzy miliony. Wśród nich byli ludzie należący do trzech lub czterech pokoleń, dzieci, osoby sędziwe, a także chorzy i niepełnosprawni. Żeby wyprowadzić ich wszystkich z Egiptu, potrzebny był rozważny i wyrozumiały wódz. Jehowa za pośrednictwem Mojżesza dowiódł, że jest właśnie kimś takim. Dzięki temu Izraelici czuli się bezpieczni, kiedy opuszczali miejsce, które było jedynym domem, jaki znali (Ps. 78:52, 53).

¹² Co zrobił Jehowa, żeby Jego słudzy czuli się bezpieczni? Wyprowadził ich z Egiptu w dobrze zorganizowanym „szyku bojowym” (Wyjścia 13:18). Dobra organizacja upewniała Izraelitów, że Jehowa ma kontrolę nad sytuacją. Oprócz tego zadbał, żeby Jego obecność była dla ludzi wyraźnie widoczna — „za dnia prowadził ich obłokiem, a przez całą noc światłem ognia” (Ps. 78:14). To tak, jakby Jehowa upewniał ich: „Nie bójcie się. Jestem z wami. Będę was prowadzić i ochraniać”. Bez wątpienia Izraelici bardzo tego potrzebowali.

13, 14. (a) Jak nad Morzem Czerwonym Jehowa pokazał, że bierze pod uwagę potrzeby Izraelitów? (b) Jak Jehowa dowiódł, że jest potężniejszy niż Egipcjanie?

¹³ Odczytaj Wyjścia 14:19-22. Wyobraź sobie, że tam jesteś. Znalazłeś się w pułapce — z jednej strony są wojska faraona, z drugiej jest Morze Czerwone. I wtedy Bóg zaczyna działać. Słup obłoku przesuwa się na tył obozu, powstrzymuje Egipcjan i sprawia, że spowija ich ciemność. Ale w ogromnym obozie, w którym się znajdujesz, w cudowny sposób jest jasno! Widzisz, jak Mojżesz wyciąga rękę nad morze i silny wiatr ze wschodu otwiera szerokie przejście na drugi brzeg. W uporządkowany sposób ty i twoja rodzina oraz inni ludzie zaczynacie iść po dnie. Od razu zauważacie coś dziwnego. Podłoże nie jest grząskie ani śliskie. Jest suche i dosyć twarde, więc łatwo się po nim stąpa. Nawet najwolniej idące osoby przechodzą bezpiecznie na przeciwległy brzeg.

¹⁴ Odczytaj Wyjścia 14:23, 26-30. Tymczasem dumny faraon robi coś bardzo głupiego — rzuca się w pościg po dnie morskim. Mojżesz znów wyciąga rękę nad morze i ściany spiętrzonej wody opadają jak dwa pędzące na siebie tsunami. Morze się zamyka. Faraon i jego zgraja są bez szans. Wszyscy giną (Wyjścia 15:8-10).

15. Czego to sprawozdanie uczy nas o Jehowie?

¹⁵ To sprawozdanie pokazuje, że Jehowa jest Bogiem porządku, a porządek sprzyja poczuciu bezpieczeństwa (1 Kor. 14:33). Tak jak pasterz, który kocha swoje owce i się o nie troszczy, Jehowa w praktyczny sposób troszczy się o swoich sług. Czule osłania ich ramieniem i chroni przed wrogami. Bardzo podnosi nas to na duchu, ponieważ przed nami koniec obecnego systemu rzeczy (Prz. 1:33).

16. Jaką korzyść możemy odnieść z przypomnienia sobie, w jaki sposób Jehowa ocalił Izraelitów?

¹⁶ Również obecnie Jehowa troszczy się o swój lud jako całość pod względem duchowym i emocjonalnym. Będzie to robił nadal, także w trakcie szybko nadchodzącego wielkiego ucisku (Obj. 7:9, 10). Kiedy ten ucisk się zacznie, słudzy Jehowy — młodzi, starzy, zdrowi i niepełnosprawni — nie wpadną w panikę ani nie stchórząb. Wręcz przeciwnie, będą pamiętać o słowach Jezusa Chrystusa: „Wyprostujcie się i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze wyzwolenie” (Łuk. 21:28). Nawet kiedy dojdzie do ataku Goga — koalicji narodów znacznie potężniejszej niż faraon — słudzy Jehowy będą pewni, że On ich obroni (Ezech. 38:2, 14-16). Dlaczego? Ponieważ wiedzą, że Jehowa się nie zmienia. Po raz kolejny pokaże, że jest Wybawcą, który troszczy się o potrzeby swoich sług (Izaj. 26:3, 20).

17. (a) Jak możemy odnieść korzyść ze sprawozdań biblijnych o tym, w jaki sposób Jehowa troszczy się o swoich sług? (b) Co omówimy w kolejnym artykule?

¹⁷ W tym artykule omówiono tylko kilka z wielu przykładów, które pokazują, jak Jehowa życzliwie troszczy się o swoich sług, przewodzi im i ich wyzwala. Zastanawiając się nad tymi sprawozdaniami, zwracaj uwagę na szczegóły, które pokazują subtelne aspekty przymiotów Jehowy. Pomoże ci to samemu rozwijać te piękne cechy oraz umocni twoją wiarę i miłość do Niego. W następnym artykule zajmiemy się tym, jak możemy naśladować Jehowę, biorąc pod uwagę uczucia i potrzeby innych. Skupimy się na rodzinie, zborze i służbie kaznodziejskiej.