1 Korintien
2 Ala poukosa, mon bann frèr, kan moin lé vni ché zot pou anons azot lo sin sékré Bondié, mi lé pa vni koz in fason é fé mont mon sajès pou ké domoun i rès baba dovan. 2 Parské an parmi zot ma la désidé rien konèt, apark su Jézu Kris, li ké lé klouté su poto. 3 Ma la ni ché zot kom in moun fèb, èk la pèr é kap kap ; 4 é mon fason kozé é sak ma la prèché, lété pa bann parol saj pou pous azot kroir, mé pou oir laksion puisan lèspri sin, 5 pou ké zot néna la foi, dan la puisans Bondié é pa dan la sajès bann zom. 10 Parské Bondié la fé konèt anou tou sa gras son lèspri, parské lèspri i rogard dann détay tout zafèr, mèm bann zafèr inportan k’i sort koté Bondié. 16 Lé vré, « kisa la gingn konèt lo fason pansé Jéova, pou gingn amont ali » ? Mé anou, nou néna lo fason pansé lo Kris.