Jénèz

47 Alor, Jozèf la parti di èk Faraon : « Mon papa é mon bann frèr la sort péi Kanaan pou ariv isi, avèk zot ti zanimo, zot gro zanimo é tout sak lé azot. Zot lé dann téritoir Gochèn. » 2 Aprésa, li la pran sink son bann frèr, é la prézant azot Faraon. 3 Faraon la domand son bann frèr : « Kèl travay zot i fé? » Banna la di èk li : « Out bann sèrvitèr lé gardien mouton, parèy nout bann zansèt. » 4 Zot la di osi : « Nou lé vnu pou abit kom bann zétranjé dann péi la, parské dann péi Kanaan, bonpé domoun i souf la fin, é na poin in landroi ousa néna zèrb pou nout bann zanimo. Donk, ségnèr siouplé, lès anou abit téritoir Gochèn. » 5 Alor, Faraon la di èk Jozèf : « Out papa é out bann frèr lé vnu isi koté ou. 6 Léjip lé dan out min. Fé abit out papa é out bann frèr dan lo méyèr landroi dann péi la. Lès banna abit dann téritoir Gochèn. É si ou koné ké an parmi zot, néna bann bonom gabié, done azot mon bann zanimo pou okipé. » 7 Aprésa Jozèf la fé vnir son papa Jakob, é la prézant ali Faraon. É Jakob la béni Faraon. 8 Faraon la domand Jakob : « Kèl laj ou néna ? » 9 Jakob la répond ali : « I fé 130 zané mi viv kom in létranjé. Bann zané ma la viv lété kourt é plin traka. Ma la pa viv lo kantité zané mon bann zansèt, ké la viv osi kom bann zétranjé. » 10 Aprésa, Jakob la béni Faraon é la sort dovan li. 11 Donk, Jozèf la fé abit son papa é son bann frèr an Éjip. Li la done azot in bout térin dan lo méyèr landroi lo péi, dann péi Ramsès, kom Faraon lavé done lord. 12 É Jozèf té done manjé son papa é son bann frèr, é osi tout lo famiy son papa, dapré la kantité marmay zot lavé. 13 Lavé poin rien pou manjé dan tout lo péi, alor domoun té i souf la fin in bonpé. Akoz lavé pu rien pou manjé, péi Léjip èk péi Kanaan lété a sèk. 14 Jozèf té ramas tout larjan domoun té i done kan zot té achèt lo grin, dann péi Léjip èk Kanaan. Li té mèt larjan la, dann trézor Faraon. 15 In moman doné, la dépans tout larjan Léjip èk Kanaan. Alor, tout bann Zéjipsien lé vnu oir Jozèf pou di ali : « Done anou manjé ! Èské nou doi mor dovan out zié parské nou na pu larjan ? » 16 Jozèf la répond azot : « Si zot la pu larjan, done amoin zot bann zanimo, é an rotour, zot va gingn manjé. » 17 Alor, zot la amèn zot bann zanimo pou li. É Jozèf té done azot manjé, la fé léchanj, kont zot bann cheval, zot ti zanimo, zot gro zanimo é zot bann lane. Pandan tout lané la, li la done azot manjé, la fé léchanj kont tout zot bann zanimo.