Matié

3 In jour, Jan lo Batis la ni prèch dann dézèr la Judé. 2 Li té i di : « I fo zot i chanj, parské lo gouvèrnman Bondié dann sièl i ariv. » 4 Jan lavé in linj ké té fé avèk la poil chamo é li lavé in sintur an kuir dan son rin. Li té manj chipèk èk domièl sovaj. 5 Bann domoun Jéruzalem èk tout la Judé é tout sak té abit dann zalantour lo Jourdin té vien oir ali 6 pou fé batiz azot dann lo Jourdin é konfès zot péché dovan toulmoun. 7 Kan li la vu in bonpé farizien èk bann saduséin ni pou fé batiz azot, li la di banna : Zanfan bann sèrpan va, kisa la prévnu azot i fo sové kan zot i oi la kolèr Bondié i vien ? 8 Fé bann zafèr i fé mont zot la chanjé. 9 É pa bézoin mèt azot an lèr, kan zot i di : “Sé Abraam, nout Papa.” Parské moin mi di azot, èk bann galé atèrla-la, Bondié lé kapab done bann zafan Abraam. 10 La ach la fine ariv koté la rasine piédboi. Tout piédboi i done pa bann bon fri i sar koupé é va anvoy ali dann fé. 11 Amoin, mi batiz azot èk dolo parské zot la désid chanj zot fason d’fé. Mé sak i vien apré moin, li lé pli for ké moin, amoin mi mérit mèm pa tir son sandal dan son pié. Ali, li va batiz azot èk lèspri sin é avèk dofé. 12 Son zouti pou vané lé dan son min, é li va nétoiy tout lo landroi ousa li bat lo grin. Li va ramas lo blé dan son bann magazin, mé la kok lo blé, li va brul ali dann in fé k’i gingn pa étèn. 13 Aprésa, Jézu la sort Galilé pou alé koté lo Jourdin pou ké Jan i batiz ali. 14 Mé Jan té vé anpèch ali. Li la di Jézu : « Sé ou i fodré i batiz amoin, é ou, ou vien oir amoin ? » 15 Jézu la répond ali : « Alon fé komsa pou jordi, parské sé komsa mèm Bondié i vé nou fé tout sak lé bien. » Alor, Jan la aksèp batiz ali. 16 Kan té fine batiz ali, toutsuit Jézu la komans sort dann lo. É agard lo sièl la rouvèr, é li la vu lèspri Bondié désand kom in kolonm é ni su li. 17 An plis ké sa, in voi la sort dépi dann sièl la di: « Ala mon Garson, mi èm ali for mèm, li mèm i kontant mon kèr. »