1 Korintien

3 Ke le mari i ranpli son devoir, é ke le madam osi i fé parèy anvèr son mari. 5 Priv pa zot inn é lot, amoin ke zot la tonm dakor 10 Pou bann domoun maryé, mi donn bann zinstruksion la, pa moin mé le Sénieur : Ke in madam i sépar pa èk son mari. 11 Mé si èl i sépar, ke èl i rès son touseul oubien ke èl i tonm dakor èk son mari ; é in mari i doi pa kit son madam. 12 É pou lé zot, mi di, oui amoin, non le Sénieur : Si in frèr néna in madam ke lé pa kroiyan mé ke lé dakor pou rès avèk li, ke li kit pa èl ; 13 é si in madam néna in mari ke lé pa kroiyan mé ke lé dakor pou rès avèk èl, ke èl i kit pa son mari. 31 é sak i profit a fon lo monn-la kom sak i profit pa dutou, parské monn-la, ké lé kom in piès téat, lapou chanjé. 32 Oui mi vé ké zot na poin okin traka. Lom ké lé pa marié i trakas ali pou bann zafèr lo Ségnèr, koman li pé gingn la favèr lo Ségnèr. 33 Mé in bonom marié i trakas ali pou bann zafèr lo monn, koman li pé gingn la favèr son madam, 36 Mé si in moun i pans ké li aji d’in mové fason parské li lé pa marié, é si li la fine pas la flèr la jénès, ala sak li dévré fé : fé kom li vé ; parské li pèch pa la. Marié azot 38 Alor, sak i marié, lé bien, mé sak i marié pa lé mié. 39 In madam i rès marié èk son mari tank li lé vivan. Mé si son mari i mor, èl lé lib marié èk kisa li vé, mé rienk èk in disip lo Ségnèr.