Jan

14 « Ke zot keur lé pa angoisé. Fémont zot foi an Bondieu ; Fémont osi zot foi an moin. 2 Dan la kaz mon Papa, néna bonpe landroi pou abité. Si té pa komsa, mi noré di azot. Mi sa va pou prépar azot in plas. 3 An plus ke sa, apré ke mi sra finn alé prépar in plas pou zot, mi va ni ankor in kou é mi va akeuy azot ché moin, pou ke la ousa mi lé, zot lé la azot osi. 6 Jézu la répond ali : « Mi lé lo chemin, la vérité, é la vi. Okin moun i pé kos koté lo Papa san pas par moin. 9 Jézu la di ali : « Filip, malgré tou le tan ma la rèt ansanm zot, ou koné pa moin ankor ? Sak la vu amoin la vu le Papa osi. Koman i fé ke ou di : “Mont anou le Papa” ? 12 Oui, mi di azot, sé la vérité : sak néna la foi an moin va fé osi bann travay ké mi fé ; é li va fé bann travay pli gran k’sa, parské mi sava koté mon Papa. 15 « Si zot i èm amoin, zot va obéi mon bann komandman. 21 « Sak i aksèp mon bann komandman é i obéi ali, li mèm i èm amoin. É sak i èm amoin, mon Papa va èm ali, é mi va èm ali é mi va mont ali kisa mi lé. » 23 Jézu la répond ali: « Si in moun i èm amoin, li va obéi mon parol, é mon Papa va èm ali, é nou va vnir koté li, é nou va abit ansanm li. 27 Mi done azot la pé ; mi done azot la pé moin néna. Mi done pa zot sa kom lo monn i done ali. Fé an sort zot kèr lé pa trakasé é li sèr pa èk la pèr. 28 Zot la antand kan ma la di azot : “Mi sa va é mi va rovnir oir azot.” Si zot té èm amoin, zot sré kontan konèt mi sava rotrouv lo Papa, parské lo Papa lé pli gran k’moin. 30 Mi sar pu koz in bonpe ansanm zot, parske le chèf le monn i vien ; mé li na poin okin pouvoir su moin. 31 Mé, pou ké lo monn i koné ké mi èm lo Papa, mi fé égzaktoman sak lo Papa i done amoin lord pou fé.