2. Letopisa

12 Devla, zar na ka sudine lenđe? Sose amen našti te borina amen protiv akava baro narodo kova avela upro amende. Amen na đanaja so te ćera hem odolese tutar rodaja pomoć.“ 13 Aso odova vreme sa o Judejcija terdilje anglo Jehova pe romnjencar hem pe ćhavencar, čak hem pe najtiknencar. 17 Tumen na ka maren tumen ko akava maribe. Astaren tumare thana, terđoven hem dikhen sar ka spasini tumen o Jehova. Judo hem Jerusalim, ma daran. Tajsa ikljoven protiv olende hem o Jehova ka ovel tumencar. 20 Tajsato dive rano sabale uštilje hem pođinđe premali pustinja uzi Tekoja. Ked ikljilje, o Josafat terdilo anglo olende hem phenđa: „Tumen o Judejcija hem tumen so živinena ko Jerusalim, šunen so ka phenav tumenđe! Uzdajinen tumen upro Jehova, tumaro Devel, te šaj te aćhon zorale. Uzdajinen tumen upro olese prorokija hem ka pobedinen.“ 21 Palo odova so rodinđa savet ando narodo, ćhivđa e manušen te đilaben e Jehovase, te oven uravde ko sveta šeja hem te hvalinen le đi đana anglo vojnikija ađahar so ka vaćeren: „Hvalinen e Jehova, sose oleso verno mangipe trajini večno!“ 22 Ked on počminđe radosno te đilaben, o Jehova iznenadinđa e Amoncen, e Moavcen hem e manušen ando sirska bregija kola alje te napadinen e Juda hem ađahar počminđe te mudaren jekh jekhe. 27 Palo odova, sa o Judejcija hem o manuša ando Jerusalim, hem o Josafat kova predvodinđa len, radosno irinđe pe ko Jerusalim, sose o Jehova dinđa len te radujinen pe sebepi so pobedinđe pe dušmanen.