Daniel
12 Ande codo timpo va vazdela-pe o Mihael, o baro prințo cai beșel ando miștimos che poporosco. Hai va avela iech timpo zurales pharo sar ci mai sas de cana cărdilea iech națiunea ji ande codo timpo. Hai, ande codo timpo, chio poporo va scăpila, sea codola cai va avena arachle scriime ando lil. 2 Hai but anda codola cai soven andi phuv va uștena, chichiva anda i viața veșnico, hai aver anda o prasamos hai disprețo veșnico. 3 Codola cai silen goghiaverimos va strălucina sa cadea de zurales sar le bare ceruri hai codola cai anen bute jenen co ortomos, sar le cerhaia, anda sea o timpo, da, veșnico. 4 Hai tu, Daniel, încăr garade cadala cuvintea hai șiu tela sigilio o lil ji co sfârșito. But jene va rodena te hachiaren-les hai o ciacio prinjianimos va bariola”. 8 Me așundem, tha ci hachiardem. Anda codoia, pușlem: „Mânro Rai, sar va sfârșina-pe cadal buchia?”. 9 Vo phendea: „Jia, Daniel, că cadal cuvintea trebun te aven încărde garade hai sigilime ji co timpo le sfârșitosco. 10 But jene va ujiarena-pe, va parniarena-pe hai va avena lașiarde. Codola nasul va cherena so si nasul, hai niciech anda codola nasul ci va hachiarela, tha codola cai silen goghiaverimos va hachiarena. 13 Tha tu, jia angle ji co sfârșito! Va avela te odihnis-tu, tha va avela te vazdes-tu caște avel tuche dini chi partea co sfârșito le ghiesengo”.