ថ្ងៃសុក្រ ទី៨ ខែសីហា
មនុស្សដែលដើរក្នុងផ្លូវទៀងត្រង់គោរពកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា។—សុភ. ១៤:២
ពេលយើងឃើញសីលធម៌ធូរលុងរបស់មនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះ យើងមានអារម្មណ៍ដូចឡុត។ គាត់ដឹងថាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ស្អប់ការអាក្រក់ ដូច្នេះគាត់«បានកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងដោយសារពួកអ្នកបំពានលើច្បាប់ ដែលបណ្ដែតបណ្ដោយខ្លួនទៅតាមការប្រព្រឹត្តដោយឥតកោតក្រែង»។ (២ពេ. ២:៧, ៨) ការកោតខ្លាចព្រះ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះលោក បានជំរុញចិត្តឡុតឲ្យបដិសេធខ្នាតតម្រាសីលធម៌ថោកទាបរបស់មនុស្សនៅជុំវិញគាត់។ នៅជុំវិញយើង ក៏មានមនុស្សដែលមិនសូវឲ្យតម្លៃឬមិនឲ្យតម្លៃទាល់តែសោះចំពោះខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី យើងអាចរក្សាសីលធម៌ស្អាតស្អំ បើយើងរក្សាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ និងបណ្ដុះឲ្យមានការកោតខ្លាចចំពោះលោក។ ព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះតាមរយៈការលើកទឹកចិត្តដែលមាននៅក្នុងសៀវភៅសុភាសិត។ គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ ទាំងបុរស ទាំងស្ត្រី ទាំងក្មេង ទាំងចាស់ ពិតជាអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាយោបល់ដ៏ឈ្លាសវៃពីសៀវភៅនេះ។ ពេលយើងកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា យើងប្រុងប្រយ័ត្នមិនធ្វើជាមិត្តភក្ដិជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលធ្វើអ្វីដ៏អាក្រក់។ w២៣.០៦ ទំ.២០ វ.១-២; ទំ.២១ វ.៥
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៩ ខែសីហា
បើអ្នកណាចង់មកតាមខ្ញុំ អ្នកនោះត្រូវប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ រួចលីបង្គោលទារុណកម្មរបស់ខ្លួនរៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយមកតាមខ្ញុំជាដរាបចុះ។—លូក. ៩:២៣
អ្នកប្រហែលជាបានជួបការប្រឆាំងពីក្រុមគ្រួសារ ឬប្រហែលជាបានលះបង់ការស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្តិដើម្បីចាត់ទុករាជាណាចក្រព្រះថាសំខាន់បំផុត។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) បើដូច្នេះ អ្នកអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាកត់សម្គាល់កិច្ចការដ៏ស្មោះត្រង់របស់អ្នក។ (ហេ. ៦:១០) អ្នកទំនងជាបានពិសោធថាប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូជាការពិត ដែលថា៖ «អ្នកណាដែលចាកចេញពីផ្ទះ ឬបងប្អូនប្រុសស្រី ឬម្ដាយ ឬឪពុក ឬកូន ឬស្រែចម្ការ ដើម្បីខ្ញុំនិងដើម្បីដំណឹងល្អ អ្នកនោះនឹងបានទទួល១ជា១០០ក្នុងគ្រាឥឡូវនេះគឺ ផ្ទះ បងប្អូនប្រុសស្រី ម្ដាយ កូន និងស្រែចម្ការ ព្រមទាំងការបៀតបៀនផងដែរ ហើយក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកដែលនឹងមកដល់ នឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ (ម៉ាក. ១០:២៩, ៣០) ពរដែលអ្នកបានទទួលគឺច្រើនជាងការលះបង់ណាក៏ដោយដែលអ្នកបានធ្វើ។—ចសព. ៣៧:៤ w២៤.០៣ ទំ.៩ វ.៥
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១០ ខែសីហា
មិត្តពិតបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រប់ពេលវេលា ហើយគាត់ប្រៀបដូចជាបងប្អូនដែលកើតមក ដើម្បីជួយគ្នានៅពេលមានទុក្ខលំបាក។—សុភ. ១៧:១៧
ពេលគ្រិស្តសាសនិកនៅតំបន់យូឌាមានការអត់ឃ្លានយ៉ាងខ្លាំង បងប្អូនពីក្រុមជំនុំនាក្រុងអាន់ទីយ៉ូក‹បានសម្រេចថា ពួកគេនឹងផ្ញើជំនួយទៅបងប្អូនដែលរស់នៅតំបន់យូឌា តាមលទ្ធភាពរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ›។ (សកម្ម. ១១:២៧-៣០) ទោះជាបងប្អូនដែលរងការអត់ឃ្លាននោះបានរស់នៅឆ្ងាយពីគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូកក្ដី គ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះបានតាំងចិត្តជួយពួកគេ។ (១យ៉ូន. ៣:១៧, ១៨) យើងក៏អាចបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តានៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ ពេលយើងដឹងថាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍គ្នីគ្នាបានរងគ្រោះដោយមហន្តរាយ។ យើងស្នើសុំផ្ដល់ជំនួយភ្លាមៗ ប្រហែលជាដោយសួរពួកអ្នកចាស់ទុំថាតើយើងអាចជួយក្នុងគម្រោងណាមួយបានទេ ហើយដោយដាក់វិភាគទានដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការទូទាំងពិភពលោក ឬដោយអធិដ្ឋានអំពីពួកអ្នកដែលបានរងគ្រោះពីមហន្តរាយនោះ។ បងប្អូនរបស់យើងក៏ប្រហែលជាត្រូវការជំនួយដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការបឋមៗរបស់ពួកគេ។ ពេលលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្ដេចរបស់យើងមកដើម្បីអនុវត្តការវិនិច្ឆ័យ យើងចង់ឲ្យលោកឃើញថាយើងកំពុងបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តា ហើយអញ្ជើញយើងឲ្យមក«ទទួលរាជាណាចក្រ»។—ម៉ាថ. ២៥:៣៤-៤០ w២៣.០៧ ទំ.៤ វ.៩-១០; ទំ.៦ វ.១២