١٠ فَأَرْسَلَ تُوعِي يُورَامَ ٱبْنَهُ إِلَى ٱلْمَلِكِ دَاوُدَ لِيَسْأَلَهُ عَنْ سَلَامَتِهِ + وَيُهَنِّئَهُ لِأَنَّهُ حَارَبَ هَدَدْعَزَرَ وَضَرَبَهُ (لِأَنَّ هَدَدْعَزَرَ كَانَتْ لَهُ حُرُوبٌ مَعَ تُوعِي)، وَكَانَ بِيَدِهِ مَتَاعٌ مِنْ فِضَّةٍ وَمَتَاعٌ مِنْ ذَهَبٍ وَمَتَاعٌ مِنْ نُحَاسٍ. +