١٩ «‹يُلْقُونَ فِضَّتَهُمْ فِي ٱلشَّوَارِعِ، وَذَهَبُهُمْ يَصِيرُ مَمْقُوتًا. لَا فِضَّتُهُمْ وَلَا ذَهَبُهُمْ يَسْتَطِيعَانِ إِنْقَاذَهُمْ فِي يَوْمِ سُخْطِ يَهْوَهَ. + وَلَا يُشْبِعُونَ مِنْهُمَا نُفُوسَهُمْ، وَلَا يَمْلَأُونَ بَطْنَهُمْ، لِأَنَّهُمَا صَارَا مَعْثَرَةَ ذَنْبٍ لَهُمْ. +