١٦ وَأَجْعَلُ كَلَامِي فِي فَمِكَ،‏ + وَبِظِلِّ يَدِي أَسْتُرُكَ،‏ + لِأَغْرِسَ ٱلسَّمٰوَاتِ + وَأُؤَسِّسَ ٱلْأَرْضَ،‏ + وَأَقُولَ لِصِهْيَوْنَ:‏ ‹أَنْتِ شَعْبِي›.‏ +