٢٣ وَأَنْتَ يَا يَهْوَهُ تَعْلَمُ يَقِينًا كُلَّ مَشُورَتِهِمْ عَلَيَّ لِإِمَاتَتِي. + لَا تُكَفِّرْ ذَنْبَهُمْ، وَلَا تَمْحُ خَطِيَّتَهُمْ مِنْ أَمَامِكَ، بَلِ ٱجْعَلْهُمْ مُتَعَثِّرِينَ أَمَامَكَ. + فِي وَقْتِ غَضَبِكَ ٱتَّخِذْ إِجْرَاءً فِي حَقِّهِمْ. +