ရှောလမုန်သီချင်း

မုရန်သစ်စေးပင်နဲ့ အမွှေးနံ့သာပင်ကို ဆွတ်ခူးပြီ။+

ပျားလပို့နဲ့ ပျားရည်ကို စားလိုက်ပြီ။

စပျစ်ဝိုင်နဲ့ နို့ကိုလည်း သောက်လိုက်ပြီ။”+

“အို ချစ်သူငယ်ချင်းတို့၊ စားကြပါ၊ သောက်ကြပါ။

ချစ်ခင်ယုယမှုတွေနဲ့ ယစ်မူးနေကြပါ။”+

 ၂ “ကျွန်မ အိပ်ပျော်နေပေမဲ့ နှလုံးသားကတော့ နိုးနေတယ်။+

ချစ်သူ တံခါးခေါက်နေတဲ့ အသံပဲ။”

မောင့်ခေါင်းမှာ နှင်းတွေစိုနေလို့၊ ဆံပင်တွေလည်း ညနှင်းစက်တွေ ရွှဲနေလို့ပါ။”+

 ၃ “‘ကျွန်မ ဝတ်ရုံချွတ်ပြီးပြီ။

ပြန်ဝတ်ရမှာလား။

ခြေလည်း ဆေးပြီးပြီ။

ညစ်ပေအောင် ပြန်လုပ်ရမှာလား။’

သူထွက်သွားတော့ ကျွန်မ စိတ်ထိခိုက်လိုက်တာ။*

သူ့ကိုရှာတာ မတွေ့ပါလား။+

သူ့ကိုခေါ်နေတာ ပြန်မထူးပါလား။

မြို့ရိုးပေါ်က ကင်းစောင့်တွေကလည်း ကျွန်မရဲ့ ခြုံထည်ကို ဆွဲယူကြတယ်။

၁၀ “ကျွန်မရဲ့ ချစ်သူဟာ ထူးခြား ထင်ပေါ်တဲ့သူပါ။ သူ့အသားအရေဟာ စိုပြည်နီမြန်းနေတယ်။

လူတစ်သောင်း အလယ်မှာတောင် ထင်းခနဲ ပေါ်လွင်တယ်။

၁၁ သူ့ခေါင်းဟာ ရွှေစင်ပဲ။

ဆံသားတွေဟာ လှိုင်းတွန့်နေတဲ့ စွန်ပလွံခက်တွေနဲ့* တူတယ်။

ကျီးနက်ကြီးလို နက်မှောင်နေတယ်။

၁၃ သူ့ရဲ့ပါးပြင်ဟာ အမွှေးနံ့သာခင်းနဲ့ တူတယ်။+

မွှေးကြိုင်တဲ့ ဆေးပင်တွေ ပေါက်နေတဲ့ တောင်ပို့လေးလိုပဲ။

နှုတ်ခမ်းဟာ မုရန်ဆီတွေ တစက်စက်ယိုနေတဲ့ နှင်းပန်းဆိုပါတော့။+

၁၄ သူ့လက်ချောင်းတွေဟာ ပြောင်ခေါင်းစိမ်း မြှုပ်ထားတဲ့ ရွှေချောင်းတွေနဲ့ တူတယ်။

ဝမ်းဗိုက်ဟာ နီလာကျောက်စီခြယ်ထားတဲ့ ပြောင်ချောနေတဲ့ ဆင်စွယ်နဲ့ တူတယ်။

၁၅ သူ့ခြေထောက်တွေဟာ ရွှေစင်ပြားပေါ် စိုက်ထူထားတဲ့ စကျင်ကျောက်တိုင်တွေနဲ့ တူတယ်။

ရုပ်သွင်ဟာ လက်ဘနွန်တောင်လို ခံ့ညားတယ်။ သစ်ကတိုးပင်တွေလို ပြိုင်စံရှားတယ်။+

၁၆ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ချိုမြတယ်။

သူနဲ့ပတ်သက်သမျှ စွဲမက်စရာ ကောင်းတယ်။+

အို ဂျေရုဆလင် သမီးပျိုတို့၊ အဲဒါ ကျွန်မရဲ့ ချစ်သူပေါ့။ အချစ်ရဆုံးသူပေါ့။”