၁၀၃ နှုတ်တော်ထွက်စကားဟာ ကျွန်တော့်ခံတွင်းထဲမှာ ချိုမြိန်လိုက်တာ။

ပါးစပ်ထဲမှာ ပျားရည်ထက်တောင် ချိုမြပါတယ်။+

၉ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီကောင်းကင်တမန်ဆီ သွားပြီး စာလိပ်ငယ်ပေးပါလို့ တောင်းတယ်။ သူက “စာလိပ်ကို ယူစားလိုက်ပါ။+ ဝမ်းထဲမှာ ခါးနေလိမ့်မယ်။ ခံတွင်းထဲမှာတော့ ပျားရည်လို ချိုလိမ့်မယ်” လို့ ပြောတယ်။ ၁၀ ကောင်းကင်တမန်လက်ထဲက စာလိပ်ငယ်ကို ကျွန်တော် ယူစားလိုက်တဲ့အခါ+ ခံတွင်းထဲမှာ ပျားရည်လို ချိုနေတယ်။+ ဒါပေမဲ့ စားပြီးတဲ့အခါ ဝမ်းထဲမှာ ခါးနေတယ်။