යෞවන අය අසති . . .

ඇයි මගේ සහෝදරයාට මුළු අවධානයම ලැබෙන්නේ?

“මගේ සහෝදර සහෝදරියන් වැරදි කරන කොට, හොඳින් හරි නරකින් හරි ඒගොල්ලන්ට ලොකු අවධානයක් ලැබෙන එක තමයි මට වාවන්නෙ නැත්තේ. හැබැයි මම කීකරු වෙන්න උත්සාහ කරන හින්දා, මාව එතරම්ම අගේ නැහැ.”—18 හැවිරිදි කේ.a

“මගේ සහෝදර සහෝදරියන්ට වැඩි අවධානයකුත් ලැබෙනවා, වැඩියෙන් හොඳට සලකනවත් එක්ක. මට අවධානය කියල දෙයක් ලැබෙනවා නම් ඒ උපදෙස් තමයි. ඒගොල්ලන්ටත් උපදෙස් ලැබෙනවා කියලා දැනගෙන හිටියා නම් මට එච්චර ගානක් නැහැ.”—15 හැවිරිදි රූත්.

“මට පේන හැටියට මගේ අයියලා අක්කලට මට වැඩිය විශේෂ වාසිත්, ඒ වගේම අවධානයකුත් ලැබෙනවා වගෙයි.”—13 හැවිරිදි බිල්.

අපි ඉපදුණු දවසේ ඉඳලා, අපි හැමෝටම අපේ දෙමාපියන්ගෙන් අවධානය අවශ්‍යයි. එමෙන්ම ඔබට හැඟෙනවා නම් ඔබට ලැබිය යුතු නිසි කොටස ලැබෙන්නේ නැහැයි කියා, තේරුම්ගත හැකි ලෙස ඔබට වේදනාවක් හා කෝපයක් දැනිය හැකියි. ඔබගේ සහෝදරයා හෝ සහෝදරිය—වැඩිමලා, බාලයා, හොඳින්ම හැසිරෙන්නා හෝ වැඩියෙන්ම අකීකරු වෙන්නාත් දිහා නම් හැමෝම හැමවිටම බලාගෙන ඉන්නේ විශේෂයෙන්ම එය සත්‍යයක් වෙන්න පුළුවන්. දාවිත් ලියූ ලෙස සමහරවිට ඔබට මෙයාකාරයෙන් පවා හැඟෙන්න පුළුවන්: “සිතින් තොරවූ මළ තැනැත්තෙකු මෙන් මතක් නොවී සිටිමි. බිඳුණු භාජනයක් මෙන් වෙමි.”—ගීතාවලිය 31:12.

ඔබ ලැබීමට ආශා විය හැකි අවධානයක් ඔබේ සහෝදර සහෝදරියකට ලැබෙනවා දැකීම වේදනාකාරි දෙයක් වෙන්න පුළුවන්. නමුත් එයින් නියතවශයෙන්ම අදහස් කරන්නේ ඔබට ප්‍රේම නොකරන බවද? කොහෙත්ම නැහැ. සමහර අවස්ථාවලදී යෞවනයන්ට වැඩි අවධානයක් ලැබෙන්නේ ඔවුන්ට අද්විතීය හැකියාවන් හෝ පෞද්ගලිකත්වයන් තිබෙන නිසායි. මෙසේ කියයි 11 හැවිරිදි කෙනත්: “මගේ මල්ලි, ආත’ තාමත් 3වෙනි ශ්‍රේණියේ හිටියත්, එයා සෙල්ලම් කරන්නේ පස්වෙනි ශ්‍රේණියේ සංගීත වාදක කණ්ඩායමෙයි. එයා ක්‍රීඩාවලටයි ගණංවලටයි හරි දක්ෂයා. ඇත්තටම කියනවා නං, එයා ඉස්කෝලෙ පන්තියේ හැම වැඩකටම ඉහළ ලකුණු ගන්නවා. සමහර වෙලාවට මට හිතෙනවා මිනිස්සු මට වැඩිය එයාට කැමතියි කියලා, මම එයා ගැන ඊර්ෂ්‍යා වෙන්නේ නැහැ. ම්. ම්. ම්. සමහරවිට ටිකක්.”

තමන් වැඩිමලා හෝ බාලයා නිසාම දෙමාපියන්ගේ කාලයෙන් වැඩි පංගුවක් ලබන යෞවනයන්ද ඒ අතර සිටිනවා. බයිබලය තරුණ මිනිසා වූ යෝසෙප් ගැන මෙසේ කියයි: “යෝසෙප් ඉශ්‍රායෙල්ගේ වෘද්ධ වයසේ පුත්‍රයා බැවින් ඔහු තමාගේ සියලු පුත්‍රයන්ට වඩා ඔහුට ආදරය [වූයේය].” (උත්පත්ති 37:3, 4) අනික් අතට, තමාගේ සහෝදරයා වැඩිමලා වූ බැවින් විශේෂ අනුග්‍රහයක් ලැබුණු බව 18 හැවිරිදි ටොඩ්ට හැඟුණා. ඔහු මෙසේ සිහියට නඟයි: “එක පාරක් අපිට කිව්වා ඉස්කෝලෙ වැඩකට කැමතිම චූටි කාලේ පින්තූරයක් ගේන්න කියලා. මට හොයාගන්න පුළුවන් වුණේ මගේ පින්තූර ටිකයි, හැබැයි මගේ අයියාගේ පින්තූර ගොඩාක් තියෙනවා මම දැක්කා. මං කල්පනා කළා ඇයි එහෙම වෙලා තියෙන්නේ කියලා.”

ඒ වුණත්, බොහෝ අවස්ථාවලදී, විශේෂ අවධානයක් පිරිනමන්නේ සහෝදර සහෝදරියකට යම් ගැටලු ඇති විටයි—බොහෝවිට ඔබගේ අවධානයට ලක් වී නැති ගැටලු. “මට 16ක් විතර වෙන කොට තමයි මගේ අයියට හරිම අමාරු කාලයක් වුණේ” කියා දැන් වයස 22ක් වන ක්’සාන්ඩ්‍ර පැහැදිලි කරයි. “එයාට හරියටම ස්ථීරත්වයක් තිබුණේ නැහැ ඇත්තටම එයාට යෙහෝවාට සේවය කරන්න ඕන කරලා තිබුණද නැද්ද කියලා, ඒ නිසා මගේ දෙමාපියෝ ඒගොල්ලන්ගේ මුළු අවධානයම වගේ දුන්නේ එයාට. ඒ කාලෙ, මට තේරුම්ගන්න බැරුව ගියා ඇයි මේ කියලා. මට දැනුණෙ හරියට ඒගොල්ලන්ට මං ගැන කිසිම තැකීමක්වත් තිබුණෙ නැහැයි කියලා. ඒකෙං මට දුකක් වගේම මාව පැත්තකට දාලා වගෙයි කියලා තමයි හැඟුණෙ—ඒ වගේම කේන්තියකුත් තිබුණා.”

ඔවුන් විශේෂ අනුග්‍රහයක් දක්වන්න හේතුව

කෙසේවූවත්, සමහර අවස්ථාවලදී, සම්පූර්ණයෙන්ම විශේෂ අනුග්‍රහයක් දැක්වීම පිළිබඳව දෙමාපියන් වැරදිකරුවන් වෙනවා. එක් මවක් පිළිගන්නේ මෙසේයි: “මම දන්නවා මගේ පුතා පෝල්, අපේ දුව ගැන අපිට තියෙන ආඩම්බරය ගැන හොඳ හැටියෙන් තේරුම් අරගෙනයි ඉන්නේ කියලා. එයා අපිට වහෙං ඔරො නැතුව කියලා තියෙනවා, ‘ලිස් මොනවහරි දෙයක් කියද්දී අම්මියි තාත්තියි දෙන්නම දෙන්නට දෙන්නා දිහා බලාගන්නවා.’ මුලින්ම අපිට තේරුණෙ නැහැ මොනවා ගැනද එයා කතා කරන්නේ කියලා. ඊට පස්සේ අපිට වැටහුණා අපි දෙන්නම ‘දුව හරි නියමයි නේද’ කියන ඉඟි දිගටම පළ කළා කියලා. එයා අපේ අවධානයට මේක ලක් කරපු දා ඉඳලා, ආයි ඒක නොකරන්න අපි ලොකු වෑයමක් ගත්තා.”

නමුත් ඇයි දෙමාපියන් එසේ විශේෂ අනුග්‍රහයක් දක්වන්නේ? ඔවුන් ඇති දැඩි වූ ආකාරයම හේතු සාධකයක් වෙන්න පුළුවන්. උදාහරණයක් හැටියට, ඔබගේ මව පවුලේ බාලයා හැටියට නම් හැදී වැඩුණේ, ඇයගේ බාලයා සමඟත් ඇය වඩාත් කිට්ටු සබඳතාවක් පෙන්වන්න පුළුවන්. ඇයටත් නොතේරීම ඇය එම බාලයාගේම පැත්ත ගන්න නැඹුරු වෙන්න පුළුවන්. එසේත් නැතිනම් එක සමාන නැඹුරුවාවක් තියෙන හෝ පොදු උනන්දූන් බෙදාගන්නා දරුවෙකු කෙරෙහි දෙමාපියෙකුට යම් ඇල්මක් තියෙන්න පුළුවන්. තමන්ගේ නිඹුල් දරුවන් දෙදෙනා වූ, යාකොබ් සහ ඒසව් පිළිබඳව ඊසාක්ට හා රෙබෙකාට හැඟුණු ආකාරය ගැන බයිබලය පවසන දෙය සලකා බලන්න: “දරුවෝ වැඩුණාහ. ඒසව් හපන් දඩයක්කාරයෙක්ව වනයේ මනුෂ්‍යයෙක්ව සිටියේය; යාකොබ් කූඩාරම්වල වසන නිශ්චල මනුෂ්‍යයෙක් විය. ඊසාක් ඒසව්ට ආදරේ වුණේය, මක්නිසාද ඔහු ඒසව්ගේ මුව මස් කෑයේය. එහෙත් රෙබෙකා යාකොබ්ට ආදරේ වුණාය.”—උත්පත්ති 25:27, 28.

ඔබේ දෙමාපියන් ඔබගේ සහෝදර සහෝදරියන්ගෙන් කෙනෙකුට විශේෂ අනුග්‍රහයක් දක්වනවා නම් ඔබ කුමක් කළ යුතුද?b ඔබේ දෙමාපියන් සමඟ සන්සුන්, විවේචනාත්මක නොවන ආකාරයකින් කතා කර බලන්න ඔබට පුළුවන්. (හිතෝපදේශ 15:22) ඔවුන්ට ගෞරවාන්විත ආකාරයකින් සවන් යොමු කිරීමෙන්, ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් දේවල් දෙස බැලීමට සමහරවිට ඔබට හැකි වෙන්න පුළුවන්. මෙය ඔබගේ බලාපොරොත්තු රහිතභාවයන් සන්සුන් කරගන්න උපකාර වෙන්න පුළුවන්. (හිතෝපදේශ 19:11) මෙසේ කියයි එක් නව යොවුන් වියැත්තියක්: “මට වාවපු නැති දෙයක් තමයි මගේ අම්මා මට වැඩිය මගේ මල්ලිට කිට්ටු වුණ එක. මම ඇහුවාම ඇයි කියලා, එයා පැහැදිලි කළේ මල්ලි ගොඩක් තාත්තා වගේ නිසා, එයාට කිට්ටුයි කියලයි. ඒ වගේම මම ගොඩක් අම්මා වගේ නිසා, තාත්තා මට කිට්ටුයි. ඒ වගේම, අම්මයි මමයි ගොඩක් එක වගේ නිසා, අපි දෙන්නට දෙන්නව කේන්ති කරන වැඩ තමයි කරන්නෙ. ඒ වගේම මගේ තාත්තයි මල්ලියි ගොඩක් එක වගේ නිසා, දෙන්නට දෙන්නා රුස්සන් නැහැ. අම්මා මට දේවල් ඒ විදිහට පැහැදිලි කළාට පස්සේ—මට ඒක ගැන අමුතු සතුටක් තිබුණේ නැති වුණාට, මට ඒක පිළිගන්න පුළුවන් වුණා.”

අසමාන සැලකීම—අයුක්තියක්?

එහෙත්, ඇයි දෙමාපියන්ට බැරි හැමෝටම සමානාකාරයෙන් සලකන්න? දැන් වයස 18ක් වන බෙත් මෙසේ කියයි: “මට වයස 13ක් විතර වෙන කොට, මට තේරුණා මගේ මල්ලිටයි මටයි එකම විදිහෙ සැලකීම ලැබෙන්න ඕනෙ කියලා—එකම සැලකීම. හැබැයි මට තමයි හැම තිස්සෙම කෑ ගැහුවෙ, අනිත් අතට එයා හැම දේකින්ම බේරුණා. ඒ වගේම එයාට තාත්තත් එක්ක ගොඩක් වෙලා කාර් එකේ වැඩ කරන්න පුළුවන් වුණා. ඒක නං හරිම අසාධාරණයි වගේ පෙනුණෙ.”

එහෙත් අසමාන සැලකීම නියතවශයෙන්ම අයුක්තියක් නොවෙයි. යේසුස් ක්‍රිස්තුස් ඔහුගේ ගෝලයන්ට සැලකූ ආකාරය ගැන සලකා බලන්න. කිසි ගැටලුවක් නොමැතිව ඔහු 12දෙනාටම ප්‍රේම කළා, එහෙත් යායිරස්ගේ දියණියගේ නැවත නැඟිටීම හා අන්වෙසක් වීම ඇතුළුව, යම් විශේෂ සිද්ධීන් සියැසින් දැකබලාගන්න ඔහු ආරාධනා කළේ 3දෙනෙකුට පමණයි. (මතෙව් 17:1; මාර්ක් 5:37) තවදුරටත්, යේසුස්ට විශේෂ කිට්ටු මිත්‍රත්වයක් අපෝස්තුලු යොහන් සමඟ තිබුණා. (යොහන් 13:23; 19:26; 20:2; 21:7, 20) මෙය අසමානද? ඇත්තෙන්ම. එය අසාධාරණද? කොහෙත්ම නැහැ. යේසුස් යම් අය වෙතට විශේෂයෙන් ඇදී යන්නට ඇතත්, ඔහු තමන්ගේ අනික් අපෝස්තුලුවරුන්ගේ අවශ්‍යතා නොසලකා හැරියේ නැහැ.—මාර්ක් 6:31-34.

ඊට සමානාකාරයෙන්, ඔබගේ සහෝදර සහෝදරියන්ගෙන් එක් කෙනෙක් දක්ෂතා, පෞද්ගලිකත්වය හෝ අවශ්‍යතා නිසා විශේෂ අවධානයක් ලබනවා වෙන්න පුළුවන්. මෙය බලාසිටීමට සිදුවීම වේදනාකාරි දෙයක් වෙන්න පුළුවන් වෙන එක ස්වාභාවිකයි. නමුත් ප්‍රශ්නය වී ඇත්තේ, ඔබගේ අවශ්‍යතා ඇත්තෙන්ම මඟහැරෙමින් තිබෙනවාද? ඔබට ඔබේ දෙමාපියන්ගේ උපදෙස්, උපකාරය හෝ සහය අවශ්‍ය වන විටදී, ඔවුන් ඔබ ළඟ ඉන්නවාද? ඉන්නවා නම්, ඔබ අයුක්තියේ ගොදුරක් බව ඔබට ඇත්තෙන්ම කියන්න පුළුවන්ද? බයිබලය අපිට දිරිගන්වන්නේ අන්‍යයන් සමඟ “ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවන්වලට අනුව” කටයුතු කරන්න කියායි. (රෝම 12:13, NW) ඔබත් ඔබේ සහෝදර සහෝදරියනුත් විවිධ අවශ්‍යතා ඇති පුද්ගලයන් බැවින්, ඔබට සැම විටකදීම එක සමානව සලකන්න ඔබේ දෙමාපියන්ට කොහෙත්ම බැහැ.

ඉහත සඳහන් වූ, බෙත්ට, සමාන සැලකීම සැමවිටම සාධාරණ නැති බවත් සාධාරණ සැලකීම සැමවිටම සමාන නැති බවත් වැටහෙන්න පටන්ගත්තා. ඇය මෙසේ කියයි: “මගේ මල්ලියි මමයි වෙනස් පුද්ගලයන් දෙන්නෙක් කියලත් වෙනස් විදිහට සැලකිල්ල ලබන්න අවශ්‍යයි කියලත් මම තේරුම්ගත්තා. ඒ කාලය මතක් කරද්දී, මට හිතාගන්න බැහැ මට පොඩි කාලෙ ඇයි ඒක තේරුණෙ නැත්තෙ කියලා. මම හිතන්නෙ ඒක ඇවිල්ලා ඒ වයසට දේවල් දිහා බලන විදිහ වෙන්න ඇති.”

විචක්ෂණ බුද්ධිය ඇතුව සිටින්න ඉගෙනගැනීම

ඔව්, ‘ඔබ දේවල් දිහා බලන විදිහ’ ඔබේ තත්වයට ඔබ ප්‍රතික්‍රියා කරන ආකාරයත් සමඟ ලොකු සම්බන්ධයක් තියෙනවා. අඳුරු කළ කණ්ණාඩි මෙන්, ඔබගේ චිත්තවේගයන්ට පුළුවන් ඔබට දේවල් පෙනෙන ආකාරය මුළා කරවන්න. තවද දෙමාපිය අවධානය හා අනුමැතිය සඳහා ඇති චිත්තවේගීය අවශ්‍යතාව ඉතා බලගතුයි. පර්යේෂකයන් වන ස්ටීවන් බෑංක් හා මයිකල් කාන් මෙසේ නිරීක්ෂණය කරයි: “වෙනස්කම් බොහෝමයක් ඇති තම දරුවන්ට සම අයුරින් සැලකීම නමැති අත් කරගත නොහැකි සිහිනය ඉටු කරගන්න දෙමාපියන්ට හැකි වුණත්, එක් එක් දරුවා දකින්න යන්නේ දෙමාපියන් අන් දරුවන්ගෙන් එක් කෙනෙක්ට විශේෂ අනුග්‍රහයක් දක්වන බවයි.”

උදාහරණයකට, මුලින් සඳහන් කළ යෞවන යෞවනියන් තිදෙනා කිව් දෙය සැලකිල්ලට ගන්න. එක් කරුණක් හැරෙන්න ඔවුන්ගේ තත්වය අඳුරු එකක් සේ දිස් වෙන්න ඉඩ තිබුණා: එනම් ඔවුන් සහෝදර සහෝදරියන් යන කාරණයයි! ඔව් එක් එක්කෙනා උපකල්පනය කරනවා අනික් අයට වැඩි අවධානයක් ලැබෙන බවත් ඔහුව හෝ ඇයව නොසලකා හරින බවත්. එසේනම්, බොහෝ අවස්ථාවලදී, අප දේවල් දකින ආකාරය යම් දුරකට විකෘති ස්වභාවයක් ගන්නවා. ‘නිශ්චල ආත්මයක් ඇත්තාද විචක්ෂණ බුද්ධිය ඇත්තෙක්ය’ කියා හිතෝපදේශ 17:27 පවසයි. විචක්ෂණ බුද්ධිය තිබීමෙන් අදහස් කරන්නේ දේවල් බැලිය යුත්තේ යථාර්ථවාදීව මෙන්ම විෂය මූලිකව මිස, චිත්තවේගීයව නොවේ යන්නයි. විචක්ෂණ බුද්ධිය ඔබට වටහාගන්න උපකාර කරනවා, දෙමාපියන් ඔබ සියල්ලන්වම එක සමානව නොසැලකුවත්, ඔබ සියලුදෙනාගේම යහපත ඔවුන්ගේ හදවතේ තියෙනවා කියලා! මෙය වටහාගැනීම කෝපයෙන් සිටීමෙන් හා කර්කශ වීමෙන් ඔබව වළක්වන්න යනවා.

නමුත් යුක්තිසහගත ලෙස ඔබට ලැබිය යුතු අවධානයේ නිසි පංගුව නොලැබෙනවා මෙන් පෙනෙනවා නම් කිමෙක්ද? ඔබට කුමක් කරන්න පුළුවන්ද? මෙය පිබිදෙව්!හි අනාගත ලිපියකදී සලකා බලන්න යනවා.

[පාදසටහන්වල]

[30වන පිටුවේ පින්තූරය]

අසමාන සැලකීම අසාධාරණ මෙන් පෙනෙන්න පුළුවන්