ගීතිකා අංක 156
විශ්වාසය, අනාගතය දකියි!
1. ඇයි මා බි-යෙන් සැ-ලෙන්-නේ
රු-දු-රු සිං-හ-යන්-ට?
සෙ-ව-නැල්-ලක් සේ-ම වේ
යෙ-හෝ-වා දෙව් මා-ගේ
සැ-ඟ නො-වෙ-මි මා බි-යෙන්
(අනුපදය)
විශ්-වා-ස-යෙන් අ-නා-ග-තේ ද-කි-මි
සි-ත මා-ගේ සැ-ලෙන්-නේ නෑ බි-යෙන්
ඉ-දි-රි-ය-ට ය-මි
දෙව්-ඳුන්-ගේ ස-වි-යෙන්
කි-සි-දා ත-නි ක-රන්-නේ නෑ
යෙ-හෝ-වා දෙව්
2. ආ-දර්-ශ-යක් අ-ප-ට
දෙව්-ඳුන්-ට ළැ-දි වූ-වන්
මැ-රු-ණ-ද ඔ-වුන්
යෙ-හෝ-වා දෙව්-ඳුන්-ගෙන්
ජී-ව-න ත්‍යා-ග-ය ලැ-බේ
(අනුපදය)
විශ්-වා-ස-යෙන් අ-නා-ග-තේ ද-කි-මි
සි-ත මා-ගේ සැ-ලෙන්-නේ නෑ බි-යෙන්
ඉ-දි-රි-ය-ට ය-මි
දෙව්-ඳුන්-ගේ ස-වි-යෙන්
කි-සි-දා ත-නි ක-රන්-නේ නෑ
යෙ-හෝ-වා දෙව්
(අතුරුපදය)
විශ්-වා-ස-ය ඇත්-නම් ස්ථි-ර-ව-ම
ක-ළ හැ-කියි සැ-ම දේ-ම
ආ-ශීර්-වා-දේ
කෙ-සේ ද-කින්-න-ද දෙව්-ගේ
නැ-ති නම් විශ්-වා-සේ ම-ගේ?
3. දෙව්-ගෙන් ම-ට හි-මි වේ
ජී-ව-න ත්‍යා-ග-ය
ළ-ඟයි ඒ දි-නේ
දෙව්-ට ජ-ය අත් වේ
සි-ටි-මි විශ්-වා-ස-යෙන් බ-ලා
(අනුපදය)
විශ්-වා-ස-යෙන් අ-නා-ග-තේ ද-කි-මි
සි-ත මා-ගේ සැ-ලෙන්-නේ නෑ බි-යෙන්
ඉ-දි-රි-ය-ට ය-මි
දෙව්-ඳුන්-ගේ ස-වි-යෙන්
කි-සි-දා ත-නි ක-රන්-නේ නෑ
යෙ-හෝ-වා දෙව්
යෙ-හෝ-වා දෙව්
(හෙබ්‍රෙ. 11:1-40 බලන්න.)