ධනවත් රටකට ඇදීයාමේ දී වියදම ගණන් බැලීම
සසල ගතියකින් යුතුව ඔවුන්ගේ සම්මුඛ පරීක්ෂණය බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින ජනයාගෙන් අසුරන ලද නැවතීමේ කාමරයක්: එය සංවර්ධනය වන ලෝකය පුරා තානාපති කාර්යාලවල සුපුරුදු දර්ශනයකි. කෙටි නමුත් වැදගත් එම සාකච්ඡාවේ පදනම මත ඔවුන්ට බටහිර පිහිටි කාර්මිකරණය වූ රටකට වීසා බලපත්‍රයක් ලබා ගත හැකි දැයි තීරණය වනු ඇත. බොහෝ අය විශ්වාස කරන්නේ මෙය ඔවුන්ගේ සෞභාග්‍යය සඳහා වූ බලපත්‍රයක් වනු ඇතැයි කියා ය. “මා අවුරුදු හතරක් මහන්සියෙන් වැඩ කරමින් සිට තිබෙනවා. මා හට ගුවන් විදුලි යන්ත්‍රයක්වත් ලබාගන්නට හැකි වෙලා නැහැ” යනුවෙන් එක් තරුණ බටහිර අප්‍රිකානුවෙක් පැමිණිලි කළේ ය. “මා එංගලන්තයේ හෝ එක්සත් ජනපදයේ සිටියා නම් මේ වන විට මට මොටර් රථයක් සහ ජීවත්වීමට මගේ ම ස්ථානයක් තිබෙන්නට පුළුවනි.”
සංවර්ධනය වෙමින් පවතින දුප්පත් රටවල බොහෝ දෙනා එවැනි හැඟීමක් ඇති ව සිටින්නේ මන්දැයි වටහාගැන්ම දුෂ්කර නොවේ. ඔවුන්ට රැකියා සොයා ගැනීම දුෂ්කර ය, වේතනය පහළ ය. උද්ධමනය ඉතිරි කිරීම් කා දමයි. නිවාස දුර්ලභය පිරී ඉතිරී ගිය ඒවා ය. මිනිසුන් අඳින්නේ වඩා ධනවත් රටවල අය ඉවත දමා ඇති ඇඳුම් ය. බොහෝ අයට හැඟෙන්නේ තමන් ආර්ථික බොරු වැල්ලක හිර වී සිටින්නාක් මෙනි.
ධනවත් බටහිරය අතවනන්නේ කෙලෙස ද! සියෙරා ලියොන් හි එක් තරුණ මනුෂ්‍යයෙකු කීවේ: “සමහර පිටරට ගිය උදවිය ආපසු විත්, කාර්මිකරණය වූ රටවල් අපට ම දැක බලා ගැනීමට ධෛර්යය දෙන කතන්දර අපට කියති. ඔබට මහන්සි වී වැඩ කිරීමට සිදු වුවත්, මෝටර් රථයක් වැනි සමහර සුඛෝපභෝගි දේවල් පවා ලබා ගෙන තමා ව ම නඩන්තු කර ගත හැකි ලෙස හොඳ මුදලක් උපයා ගත හැකි බව ඔවුහු ඔබට කියති. තව ද, ඔබට ඩොලර් දෙදාහක් පමණ ඇති ව මෙහි ආපසු පැමිණිය හැකි නම්, ඔබට ව්‍යාපාරයක් පිහිටුවා ගෙන විවාහ විය හැක.”
දෙවියන් වහන්සේට සේවය කරන ඇතැම් අය එලෙස ම තර්ක කිරීම පුදුමයක් නොවේ. අප්‍රිකානු සහෝදරියක් කීවේ: “දෙවියන් වහන්සේගේ සංවිධානයේ යෞවනයන් වන අප, පිටරට ගිය අය අන්‍යයන් කදිමට ජීවත් වන ආකාරය ගැන කෙරෙන කථාබහට සවන් දෙනවා. එම නිසා සමහරක් වෙලාවට මම මගෙන් ම මෙසේ අසනවා. ‘ඇයි මට බැරි? මම මෙහෙ දුක් විඳින්නේ ඇයි? මම පිටරට යා යුතු ද නැත්නම් නැවතිය යුතු ද?’ ”
ඔබ දුප්පත් රටක ජීවත් වෙනවා නම්, ඔබ රට හැර ගියහොත් ඔබේ ජීවිතයේ ගුණය වැඩි දියුණු කළ හැකි යැයි ඔබත් මේ හා සමාන ව කල්පනා කර තිබෙනවා විය හැක. කෙසේ වුවද, විදේශ රටකට විගමනය වීම අති විශාල කටයුත්තකි, අධික වියදමක් දරන්නට සිදු වන බරපතළ පියවරකි. නව භාෂාවක් ඉගෙන ගැනීම, නව වෘත්තීය හැකියාවන් ලබා ගැනීම, නව සංස්කෘතියකට සකස් වීම, විදේශිකයන් වෙත බොහෝ දෙනා පළ කරන අගතීන් විඳදරාගැනීම සහ මුළුමනින් ම අලුත් ජීවන මාර්ගයක් ඉගෙන ගැනීම එයට ඇතුළත් විය හැක. එතෙකුදු වුවත්, බොහෝ ක්‍රිස්තියානින් සාර්ථක ලෙස එසේ කර ඇති අතර, ආදර්ශවත් ප්‍රචාරකයන්, පුරෝගාමින්, වැඩිමහල්ලන් සහ උපස්ථායක සේවකයන් ලෙස සේවය කරමින් ඔවුන් වසන නව රටවල පිහිටි සභාවන්වලට සැබෑ ප්‍රයෝජනයක් වී ඇති බවට සනාථ වී තිබේ.
එනමුත්, සියල්ලන්ට මෙය එතරම් සුභදායක වී නැත. වෙනත් රටකට ඇදී යාමේ දී ඇති වන ක්ලමථය [අධික වෙහෙස] හා පීඩනයන්, සමහරුන් හට ආත්මික විනාශය ඇති කර තිබේ. පැහැදිලි ව ම, එසේ නම්, ඒ අයුරින් වෙන රටකට ඇදී යාම බරපතළ ලෙස යාච්ඤා පූර්වක ව සිතා බලන්නේ නැති ව නොයා යුතු ය. බයිබලය, හිතෝපදේශ 3:5, 6 හි උපදෙස් දෙන්නේ: “නුඹේම නුවණෙහි නොපිහිටා, නුඹේ මුළු සිතින් [හදවතින් NW] ස්වාමීන්වහන්සේ [යෙහෝවඃ වහන්සේ NW] කෙරෙහි විශ්වාසකරපන්න. නුඹේ සියලු මාර්ගවලදී උන්වහන්සේ සලකාපන්න. එවිට උන්වහන්සේ නුඹේ මාවත් සමතලාකරනවා ඇත.” එසේ ය, ඔබ යෙහෝවඃ වහන්සේගේ කැමැත්තට අනුකූල ව ක්‍රියා කරන බවට සහතික වීමට ඔබට වුවමනා ය. (යාකොබ් 4:13-15) තව ද, මෙය කිරීම සඳහා ඔබට ආධාර වීමට යේසුස් වහන්සේ ප්‍රායෝගික උපදෙස් කිහිපයක් දුන්නේ උන් වහන්සේ තමන්ට සවන් දෙන්නන් හට ‘වියදම් ගණන් බැලීමට’ උනන්දු කළ විට දී ය. (ලූක් 14:28) ආර්ථිකමය ලෙස සලකා බැලීම්වලට වඩා දේවල් මීට අතුළත් වෙයි. මින් අදහස් කරන්නේ රට හැර යාමේ දී සිදු විය හැකි ආත්මික අලාභ හානි පිළිබඳ ව සැලකිල්ලට ගැනීමයි.
විදේශ ගත ජීවිතයේ සැබෑ තත්ත්වයන්
කොතැනක හෝ යාමට පෙර, ඔබ එහි ගිය විට ඔබට බලාපොරොත්තු වීමට ඇති දේ ගැන යම් හොඳ යථාර්ථවාදී අදහසක් ඔබට තිබිය යුතු ය. හැකි නම්, තත්ත්වයන් කුමනාකාරදැයි ඔබට ම බලා ගත හැකි වන පිණිස, පෙර සූදානම් වීමේ ගමනක යෙදෙන්න. නැතහොත් යල් පැන ගිය තොරතුරු මත විශ්වාසය තැබීමට ඔබට සිදුවනු ඇත. බයිබලය අනතුරු අඟවන්නේ මෙසේ ය: “නුවණ නැත්තා [පළපුරුදු නැති තැනැත්තා NW] හැම වචනම විශ්වාස කරයි. එහෙත් බුත්ටධිමත් මනුෂ්‍යයා තමාගේ පියවර හොඳට බලාගනියි.”—හිතෝපදේශ 14:15.
සමහරුන් බටහිර රටවල්වල ජීවිතය ගැන සියලු ම තොරතුරු ලබා ගෙන ඇත්තේ චිත්‍රපට සහ රූපවාහිනි දර්ශනවලිනි. මේ නිසා ඔවුන් විශ්වාස කරන්නේ, එහි සිටින සෑම අයෙකු ම ධනවත් බවත්, අලුත් මෝටර් රියක් පදවන සුඛෝපභෝගි නිවසක වාසය කරන බවත් ය. එනමුත් සැබෑ තත්ත්වය ඊට හාත්පසින් ම වෙනස් ය. බොහෝ ධනවත් රටවල දුප්පත්කම, නිවාස නැතිකම, සහ විරැකියාව පවතින්නේ භයංකර මට්ටම්වල ය. තව ද දිළිඳු ම පදිංචිකරුවන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් නව සංක්‍රමණිකයන් ය. එක් දිළිඳු රටක එ.ජ. තානාපති කාර්යාලයේ නිලධාරියෙකු පැහැදිලි කළේ මෙසේ ය: “ඇමරිකාවෙහි පදිංචි වීම කොතරම් දුෂ්කරදැයි මිනිස්සුන්ට වැටහෙන්නේ නැහැ. සමහරු, ඔවුන් කෙතරම් හොඳින් ජීවත් වෙනවාදැයි ගෙදරට ලිපි ලියති—ඔවුන් මෝටර් රිය දෙකක් සහ ගෙයක් මිල දී ගත් ආකාරය—නමුත් සත්‍යය නම් ඇත්තට ම ඔවුහු අමාරුකම් සමඟ පොර බැදීමයි.”
වෙනත් රටවල ද තත්ත්වය මේ හා සමාන ය. සාහර් සෝරී මහත්මයා, ලන්ඩනයෙහි අධ්‍යාපනය ලත්, එහි ජීවත් වූ බටහිර අප්‍රිකානු අධ්‍යාපනඥයෙකි. ඔහු විස්තර කළේ: “අප්‍රිකාවෙන් මාරු වී එංගලන්තතයෙහි පදිංචි වීම පහසු නැත. සංක්‍රමණිකයන්ගෙන් විශාල සංඛ්‍යාවක් ඉතා දිළිඳු ජීවිතයක් ගත කරති. ඔවුන්ගේ මුහුණුවල දුෂ්කර භාවයේ රේඛාවල් ඔබට දැකිය හැක. පැන්ස 20ක් සූරා ගෙනවිත් දුරකථන ඇමතුමක් ලබා ගැනීමත් සමහරුනට අපහසු ය. බොහෝ විට ඔවුහු සෙසු බොහෝ දෙනා සමඟ තනි කාමරයක් බෙදා ගනිති, ඔවුන් ව උණුසුම් කිරීමට තිබෙන්නේ එක් කුඩා තාපන යන්ත්‍රයක් පමණි. ඔවුන්ට ලබාගත හැකි ව තිබෙන්නේ පහත් වැඩ පමණක් ය, එය පවා ඔවුන්ගේ බිල්පත් ගෙවීමට තරම් මදි ය. දිළිඳුකමින් බේරීමට අප්‍රිකාව හැරයන්නවුන් ඊටත් වඩා නරක තත්ත්වයකින් බොහෝ විට යුරෝපයේ මුඩුක්කුවල සිටිති.”
නව දේශයක ජීවිතය ආරම්භ කිරීමෙහි දී එක්වන මූල්‍යමය පීඩනයන් යමෙකුගේ ආත්මිකත්වය පහසුවෙන් මිරිකා දැමිය හැක. (මතෙව් 13:22) මහන්සි වී වැඩ කිරීම බයිබලයෙහි පසසා ඇති බව ඇත්ත ය. (හිතෝපදේශ 10:4; 13:4) එහෙත් පිටරට යන බොහෝ අය හට තම මූල්‍යමය නිෂ්ටාවන් අත්පත් කර ගැනීමට—නැතහොත් මූලික වියදම් පමණක් පියවා ගැනීමට රැකියා දෙක තුනක් කිරීමට බල කරනු ලැබ ඇත. දෙවියන් වහන්සේට නමස්කාර කිරීම නොනවත්වා කර ගෙන යාම සඳහා ඉතිරි ව ඇත්තේ ස්වල්ප කාලයකි, එසේ නැතහොත් ඇත්තෙන් ම කාලයක් නැත. ක්‍රිස්තියානි රැස්වීමීවලට, බයිබල් පාඩමට සහ බයිබල් සත්‍යයන් අන්‍යයන් සමඟ බෙදා ගැනීම අතපසු වී යයි. යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ වචන ශෝකජනක ලෙස සත්‍ය බව ඔප්පු වී ඇත: “දෙවියන්වහන්සේට සහ වස්තුවටත් සේවයකරන්ට නුඹලාට නුපුළුවන.”—මතෙව් 6:24.
සදාචාරමය පීඩන
ඔබගේ නව දේශයේ සදාචාරමය වාතාවරණයට ද ඔබ විසින් සැලකිල්ලක් දැක්විය යුතුයි. යොර්දාන් පළාතේ ජීවත් වීමට ලොත් තෝරා ගත් බව බයිබලය අපට පවසයි. එහි “සම භූමිය හැම තැනම ජල සම්පන්නව තිබෙන . . . ස්වාමීන්වහන්සේගේ [යෙහෝවඃ වහන්සේ, NW] උයන මෙන්ද” වූ හෙයින් ද්‍රව්‍යවාදී කෝණයකින් බලන විට, ඔහුගේ තීරණය ප්‍රඥාවන්ත එකක් ලෙස පෙණිනි. (උත්පත්ති 13:10) කෙසේ වුවද, ලොත්ගේ නව අසල් වැසියෝ ‘යෙහෝවඃ වහන්සේට විරුද්ධ ව අතිශයින් පව්කාර ව සිටියෝ ය’—එනම් ලිංගික දුරාචාරිකයෝ වූහ! (උත්පත්ති 13:13) මෙහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, ඔහු “ඔවුන් අතරෙහි වසමින් ඔවුන්ගේ අයුතු ක්‍රියාවන් දවසින් දවස දැකීමෙනුත් ඇසීමෙනුත් තමාගේ ධර්මිෂ්ඨ ආත්මයට දැඩි දුක් පමුණුවාගත්තේය.”—2 පේතෘස් 2:8.
ඊට සමාන ව ම, බටහිරට ඇදීයාමේ දී, ඔබගේ මව් බිමට වඩා අතිශයින් උග්‍ර සදාචාර පීඩනයන්ට සහ පරීක්ෂාවන්ට ඔබ ව සහ ඔබේ පවුල අනාවරණය විය හැක. ඊට අමතර ව, වයසක අයට ඔබේ රටෙහි දී මෙන් ගෞරව කරනු නොලැබිය හැක. දෙමාපියන් සඳහා ගෞරවය දිරිගන්වනු නොලැබිය හැක. අසල් වැසියන් එකිනෙකා ගැන දක්වනු ඇත්තේ ස්වල්ප උනන්දුවක් විය හැක. එම පීඩනයන්, ඔබ සහ ඔබේ පවුලට කෙසේ බලපානු ඇත් ද? මෙය නම් යාච්ඤා පූර්වක ව සිතාබැලිය යුතු දෙයකි.
ළඟ නැති දෙමාපියන්
සමහර දෙමාපියන් තම පවුල් තනිකර දමා තනි ව පිටරට යාමට තෝරා ගෙන ඇත. ඔවුන්ගේ සැලසුම වන්නේ තමන් එකලාසයක් වූ විට තම පවුල් එතැනට ගෙන්වා ගැනීම සඳහා මුදල් යැවීමට හෝ සමහර විට මුදල් සම්භාරයක් සමඟ ආපසු ගෙදර පැමිණීමට ය. එබඳු වැඩ පිළිවෙළක් ඥානවන්ත ද?
ඔවුන්ගේ පවුල්වලට ද්‍රව්‍යමය අවශ්‍යතාවයන් සැපයීමට දෙමාපියන්ට ශුද්ධ ලියවිලිවල නියෝග කොට තිබේ. කලාතුරකින්, සමහර අවස්ථාවන්හි දී දෙමාපියෙකු හට එවැනි සැපයුම් සපුරාලීම සඳහා පිටරට වැඩ කිරීම හැර වෙන තෝරා ගැන්මක් නැති වන්නට පුළුවන. (1 තිමෝති 5:8) එසේ වුවත්, තම පවුල්වල ආත්මික අවශ්‍යතා ගැන බැලීමට ද දෙමාපියෝ බැඳී සිටිත්. දේව වචනය කියන්නේ: “පියවරුනි නුඹලාගේ දරුවන්ට කෝප නූපදවා ස්වාමීන්වහන්සේගේ [යෙහෝවඃ වහන්සේ, NW] හික්මවීමෙන්ද අවවාදයෙන්ද [මානසික ශික්ෂණයෙන් NW] ඔවුන් ඇති කරපල්ලා.”—එපීස 6:4.
පියෙකු වරකට මාස හෝ අවුරුදු ගණනාවකට තම පවුලෙන් බැහැර ව සිටී නම් බලපෑමෙන් යුක්ත ව ඔහුට මෙය කළ හැකි ද? පෙනෙන ලෙස නොහැකි ය. එනිසා, ඔබ ලබා ගත් ද්‍රව්‍යමය ලාභයක් වී නම් එය, ඔබගේ නොසිටීම ඔබගේ දරුවන් කෙරෙහි ඇති කළ හැකි බලපෑම සමඟ වටීදැයි ඔබ විසින් සලකා බැලිය යුතු ය. ඇරත්, තමන් සිතූවාක් මෙන් තමන්ගේ “සෞභාග්‍ය” ඇති කර ගැනිමට කිසි අයුරකින් පහසු දෙයක් නොවන බව සංක්‍රමණිකයෝ බොහෝ විට වටහා ගනිත්. සංක්‍රමණිකයා හට පවුලේ ගමන් ගාස්තු සඳහා ගෙවීමට බැරි වී නම් වෙන්වීම අවුරුදු ගණනාවකට ඇදී යා හැක. මේ නිසා බරපතළ සදාචාරමය අනතුරු ඒ මගින් ඇති විය හැකියි. (1 කොරින්ති 7:1-5 සසඳන්න.) පැවසීමට කනගාටු ය, සමහරුන් එවැනි පරීක්ෂාකාරී තත්ත්වයන්හි දී ලිංගික දුරාචාරයට ගොදුරු වී ඇත.
දෙවියන් වහන්සේගේ සැපයුම් තුළ නිසැක බව
ලෝක ආර්ථික තත්ත්වයන් පහත බසිනවාත් සමඟ ම, තමන් ව අත්හරිනු ඇතැයි දේව සේවකයන් බිය විය යුතු නැති බව සිහි කිරීම යහපත් ය. යේසුස් වහන්සේ වදාළේ: “එහෙයින් කුමක් කමුද කුමක් බොමුද කුමක් අඳිමුද කියමින් කණස්සලු නොවෙල්ලා. මක්නිසාද මේ සියල්ල අන්‍ය ජාතීහු සොයති; මේ සියල්ල නුඹලාට ඕනෑ බව නුඹලාගේ ස්වර්ගගීය පියාණන්වහන්සේ දන්නාසේක. නුමුත් පළමු කොට උන්වහන්සේගේ රාජ්‍යයද උන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකමද සොයාපල්ලා [සොයමින් සිටින්න NW]; මේ සියල්ලත් නුඹලාට දෙනු ලබන්නේය.”—මතෙව් 6:31-33.
යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවෝ අද දින ජ්වලිත ව ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කරමින් දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ කටයුතු ගැන උනන්දුවෙන් සේවය කරති. (මතෙව් 24:14; 28:19, 20) බොහෝ දිළිඳු රටවල රාජ්‍යය ප්‍රචාරකයන් සඳහා මහත් අවශ්‍යතාවයක් ඇත. විශේෂයෙන් මේරූ වැඩිමහල්ලන් සහ උපස්ථායක සේවකයන් සඳහා අවශ්‍යතාවයක් ඇත. අවශ්‍යතාව එතරම් මහත් නොවන ආර්ථික අතින් සමෘද්ධිමත් රටකට යාමට වඩා, බොහෝ අය තම රට තුළ ම නැවතී සිටීමට තෝරා ගෙන ඇත. එවැන්නන්ගෙන් සමහරු කල් යවා ඇත්තේ කෙසේ ද?
තමා උපන් රටෙහි අවුරුදු 30ක් පූර්ණ කාලීන සේවය කර ඇති බටහිර අප්‍රිකානුවෙක් වන ඇලීතියා මෙසේ කීවා ය: “පිටරට ජීවත්වීමට මට ප්‍රස්තාවක් තිබුණි. මා නොගිය හේතුව නම් මා මගේ ම ජනයා සහ නෑදෑයන් සමඟ සිටීමට ආශා වීම ය. අප යෙහෝවඃ වහන්සේට එක් ව සේවය කිරීමට හැකි වන ලෙස සත්‍යය ඉගෙනීමට ඔවුනට ආධාර කිරීමෙන් මම සතුටු වෙමි. මෙහි නැවතී සිටීම මගින් මා හට කිසිවක් අහිමි නොවී ය. මම කිසිවකට කනගාටු නොවෙමි.”
එමෙන් ම විනිෆ්‍රෙඩ් ජීවත්වන්නේ අප්‍රිකානු රටක ය. එහි භෞතික ජීවිතයේ ගුණාත්මක භාවය ගණනය කර තිබෙන්නේ ලෝකයේ ඉතා ම පහත තිබෙන එකක් ලෙසට ය. එහෙත් පූර්ණ කාලීන සේවයෙහි අවුරුදු 42කට පසු ඈ මෙසේ පවසන්නී ය: “ආර්ථික වශයෙන් ජීවිතය ගෙන යෑම හැම විටක ම පහසු නොවී ය. කාරණා අපහසු කිරීමට සාතන් උත්සහ කරයි, නමුත් යෙහෝවඃ වහන්සේ නිතර ම මා හට සපයමින් මාගේ අවශ්‍යතා ගැන බලා කියාගෙන ඇත.”
පූරාණ කාලයේ දී ආබ්‍රහම් “පොරොන්දු වූ දේ ඉෂ්ට කරන්ට [දෙවියන් වහන්සේට] පුළුවන් කියා නිසැක ව විශ්වාස කළේ ය.” (රෝම 4:21) යෙහෝවඃ වහන්සේට ස්වකීය පොරොන්දු ඉෂ්ට කිරීමට හැකිය කියාත්, ඔබ ඔබගේ ජීවිතය තුළ රාජ්‍යය වැඩ කටයුතු පළමුවෙන් තැබුවහොත් උන් වහන්සේ ඔබ ගැන බලා ගන්නවා කියාත් ඔබ නිසැක ව ම විශ්වාස කරනවා ද: මෙසේ ලියූ ගීතිකාකරු සමඟ ඔබ එකඟ වනවා ද: “රන්රිදී දහස් ගණනකට වඩා [දෙවියන් වහන්සේගේ] මුඛයෙන් නික්මුණු ව්‍යවස්ථාව මට යහපත්ය.” (ගීතාවලිය 119:72) නැතිනම් ප්‍රේරිත පාවුල්ගේ උපදේශය වඩාත් පූර්ණ වශයෙන් අදාළ කර ගැනීමට ඔබ හට අවශ්‍යතාවයක් තිබේ ද? පළමු වෙනි තිමෝති 6:8 හි ඔහු මෙසේ ලීවේ ය: “කෑම ඇදීම අපට ඇත්නම් එයින් සතුටුවන්නෙමුව.” කිරීමට තිබෙන ඥානවන්ත දෙය වනු ඇත්තේ නව වටපිටාවක් සෙවීම නොව නමුත් දැන් ඔබට තිබෙන වත්මන් දෙයින් වඩාත් ප්‍රයෝජන ගැනීම නොවිය හැකි ද?
බොහෝ රටවල තිබෙන ආර්ථික තත්ත්වයන් ක්‍රිස්තියානින්ට මහත් අපහසුතා ඇති කළ හැකි ය. මේ අයුරින්, මීට සම්බන්ධ සියලු ම සාධක සලකා බැලූ පසු පවුලක් පිටරටකට යාමට තීරණය කළහොත් එය ගැන විවේචනාත්මක වීමට අන්‍යයන්ට හේතුවක් නොමැත. (ගලාති 6:5) දෙවියන් වහන්සේ තමන්ට දෙන ආත්මික ආශීර්වාද තුළ ප්‍රීතිවෙමින්, මෙම පිළිවෙළ ගෙනෙන දුෂ්කරතා දරා ගැනීමෙහි යෙහෝවඃ වහන්සේගේ ආධාරය අයදිමින් සිටීමට රැඳී සිටින අයට හැක. ඉතා ඉක්මනින් ම මෙම ලෝකයේ අසාධාරණයන් සහ අසමානතාවයන් දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යය යටතේ නිවැරදි කරනු ලබන බව සිහි කරන්න. එවිට එය ගීතිකාකරු ලියූ ලෙස ම වනු ඇත: “ඔබ [යෙහෝවඃ වහන්සේ NW] ස්වකීය හස්තය විදහා ජීවමාන සියල්ලන්ගේ ආශාව පූර්ණ කරනසේක.”—ගීතාවලිය 145:16. w91 4/1