ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ ඔබ දුවමින් සිටින්නේ කෙසේ ද?
“ දුවන ස්ථානයෙහි [ධාවන තරඟයක දී NW] සියල්ලන්ම දුවන නුමුත් තෑග්ග ලබන්නේ එක්කෙනෙක්ම බව නොදනිවුද? එසේම නුඹලාත් [එය] ලබාගන්නා පිණිස දුවපල්ලා.”—1 කොරින්ති 9:24.
1. බයිබලය අපගේ ක්‍රිස්තියානි ගමන් මඟ සමාන කරන්නේ කුමකට ද?
සදාකාල ජීවනය සඳහා වූ අපගේ ගවේෂණය, බයිබලය සමාන කරනුයේ දිවීමේ තරඟයකට ය. සිය ජීවිතයේ අන්තිම භාගයේ, ප්‍රේරිත පාවුල් තමා ගැන ම මෙසේ පැවසී ය: “මම යහපත් යුද්ධයෙහි යුද්ධකළෙමි, මම දිවීම කෙළවරකළෙමි, මම ඇදහිල්ල රක්ෂාකළෙමි.” ඔහු මෙසේ පැවසූ විට එලෙස ම කරන මෙන් තම සෙසු ක්‍රිස්තියානින්ගෙන් උදක් ම ඉල්ලා සිටියේ ය: “සියලු බරද පහසුවෙන් අප අසුකරන පාපයද අහක දමා, . . . අප ඉදිරියෙහි තබා තිබෙන දිවීම ඉවසිල්ලෙන් [විඳදරා ගැනීමෙන් යුතු ව NW] දුවමු.”—2 තිමෝති 4:7; හෙබ්‍රෙව් 12:1.
2. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ අප දකින්නේ කිනම් දිරිගන්වන සුලු ආරම්භයක් ද?
2 දිවීමේ තරඟයකට පටන් ගැන්මක්, නියමිත ධාවන පථයක්, හා අවසන් රේඛාවක් නැතහොත් කෙළවරක් අයත් බැවින්, මෙම සැසඳීම ගැලපෙන එකක් වෙයි. එබැවින් ජීවනය කරා අපගේ ආත්මික ප්‍රගතියේ ක්‍රියාවලිය සම්බන්ධයෙන් ද තත්ත්වය එසේ ම ය. අප දැක ඇති පරිදි, සෑම වසරක් පාසා ම මිනිසුන් සිය දහස් සංඛ්‍යාවක් ජීවනය සඳහා වූ දිවීමේ තරඟයේ හොඳ ආරම්භයක් ලබමින් සිටිත්. උදාහරණයක් හැටියට, පසුගිය වසර පහ තුළ, 13,36,429 දෙනෙක් කැප වීමෙන් හා වතුර බව්තීස්මය ලැබීමෙන් විධිමත් ලෙස දිවීමේ තරඟය අරඹා ඇත. මෙවන් ප්‍රබල ආරම්භයක් ලැබීම අතිශයෙන් දිරිගන්වන්නකි. කෙසේ වුවත්, දිවීමේ තරඟයේ වඩාත් වැදගත් දෙය වනුයේ, අවසාන රේඛාවට එළඹෙන තුරු තරඟයේ රැඳී සිටීම ය. ඔබ මෙය කරමින් සිටින්නෙහි ද?
ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය
3, 4. (අ) තරඟයේ වේගය නොනැවත පැවතීමේ වැදගත්කම පාවුල් විසින් ගෙනහැර දැක්වූයේ කෙසේ ද? (ආ) පාවුල්ගේ අවවාදය අනුව ක්‍රියා කිරීමට සමහරෙක් අසමත් වී ඇත්තේ කෙසේ ද?
3 තරඟයේ නොනැවතී දිවීමේ වැදගත්කම අවධාරණය කිරීමට, පාවුල් මෙසේ අවවාද කළේ ය: “දුවන ස්ථානයෙහි [ධාවන තරඟයක දී NW] සියල්ලන්ම දුවන නුමුත් තෑග්ග ලබන්නේ එක්කෙනෙක්ම බව නොදනිවුද? එසේම නුඹලාත් [එය] ලබාගන්නා පිණිස දුවපල්ලා.”—1 කොරින්ති 9:24.
4 පුරාතන ක්‍රීඩා තරඟවල, එක්කෙනෙකුට පමණක් තෑග්ග ලබා ගත හැකි වූ බව සැබෑ ය. කෙසේ වෙතත්, ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ, සෑම දෙනා ම තෑග්ග ලැබීමට සුදුසු තත්ත්වයක සිටිති. අවශ්‍ය වන්නේ අවසානය දක්වා එම ධාවන පථයේ රැඳී සිටීම පමණි! ප්‍රේරිත පාවුල් කළාක් මෙන්, බොහෝ දෙනෙක් සිය ජීවිතයේ අවසානය දක්වා මෙම ධාවනයේ නිරත ව සිටීම සතුටට කරුණකි. තවත් මිලියන සංඛ්‍යාවක් තවදුරටත් දුවමින් සිටිති. එනමුත්, සමහරෙක්, අවසාන රේඛාව කරා ඉදිරියට ඇදීයාමට නැතහොත් දියුණු වීමට අසමත් වී තිබේ. ඒ වෙනුවට, ඔවුන් ධාවන තරඟයෙන් ඉවත් වන ආකාරයට නැතහොත් යම් ආකාරයකින් නුසුදුස්සන් ලෙස ඉවත් කරනු ලබන පරිදි, වෙනත් දේවලට තමන්ට බාධා පැමිණ වීමට ඉඩ දී ඇත. (ගලාති 5:7) ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය කෙසේ දුවමින් සිටිනවා ද කියා පරීක්ෂා කර බැලීමට අප සියල්ලන්ට ම මෙය හේතුවක් විය යුතු ය.
5. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය, පාවුල් සසඳමින් සිටියේ තරඟකාරී ක්‍රිඩාවක් සමඟ ද? පැහැදිලි කරන්න.
5 මෙම ප්‍රශ්න ඇසිය හැක: “තෑග්ග ලබන්නේ එක්කෙනෙක්ම” යයි පැවසූ විට, පාවුල්ගේ මනසේ තිබුණේ කුමක් ද? ඉහත සඳහන් වූවාක් මෙන්, ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයට පිවිස සිටින සියල්ලන්ගෙන් එක් කෙනෙක් පමණක් සදාකාල ජීවනයේ ත්‍යාගය ලබනු ඇතැයි ඔහු අදහස් කළේ නැත. දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත නම් සියලු ආකාර මනුෂ්‍යයන් ගලවනු ලැබීම යයි ඔහු විටින් විට පැහැදිලි කළ නිසා, නිසැක ව ම එහි අදහස එය විය නොහැකි ය. (රෝම 5:18; 1 තිමෝති 2:3, 4; 4:10; තීතස් 2:11) නැත, ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය, සෑම තරඟකරුවෙක් ම අනික් තැනැත්තා පැරදවීමට වෑයම් කරන තරඟයක් යයි ඔහු පවසමින් සිටියේ නැත. එවන් තරඟකාරී ස්වභාවයක් පැවතියේ, එවකට ඔලිම්පික් තරඟාවලියටත් වඩා වැඩියෙන් නම්බුකාර දෙයක් යයි කියනු ලැබූ, තමන්ගේ ඉස්ත්මීය තරඟාවලියේ තරඟකරුවන් අතර වූ බව කොරින්තිවරු හොඳින් දැන සිටියෝ ය. එසේ නම්, පාවුල්ගේ මනසේ තිබුණේ කුමක් ද?
6. ධාවකයා හා ධාවන තරඟය පිළිබඳ පාවුල්ගේ සාකච්ඡාවේ පාඨ සම්බන්ධය එළිදරව් කරන්නේ කුමක් ද?
6 ධාවකයෙකු පිළිබඳ උපමාව ගෙනහැර දැක්වීමේ දී, පාවුල් මූලික ව සාකච්ඡා කරමින් සිටියේ ගැලවීම සඳහා ඇති තමාගේ ම බලාපොරොත්තු ගැනයි. ඊට කලින් වගන්ති කීපයේ දී, තමා වෙහෙස වී ක්‍රියා කර, ක්‍රම බොහොමයකින් තමා ම වෑයම් දැරූ ආකාරය ඔහු විස්තර කළේ ය. (1 කොරින්ති 9:19-22) අනතුරුව, 23වන වගන්තියේ, ඔහු මෙසේ පැවසී ය: “තවද [අන් අය සමඟ NW] ශුභාරංචියේ පංගුකාරයෙක් වෙන පිණිස ශුභාරංචිය උදෙසා සියල්ල කරමි.” හුදෙක් තමා ව ප්‍රේරිතයෙකු හැටියට තෝරා ගෙන තිබූ නිසා හෝ අන්‍යයන්ට දේශනා කිරීමෙහි තමා වසර ගණනාවක් නියැලී සිටි නිසා ඔහුගේ ගැලවීම සහතික වී නොමැති බව ඔහු තේරුම් ගත්තේ ය. ශුභාරංචියේ ආශීර්වාදයන්හි පංගුකාරකමක් ලැබීමට නම්, ශුභාරංචිය උදෙසා තමාට හැකි සෑම දෙයක් ම ඔහු දිගට ම කරමින් සිටිය යුතු ය. ‘එක්කෙනෙක් පමණක් තෑග්ග ලබන,’ ඉස්ත්මීය තරඟාවලියේ දී සැබෑ ධාවන තරඟයක තමා දුවන්නාක් මෙන්, තමාට හැකි පූර්ණ වෑයම දරමින්, ජයග්‍රහණය කිරීමේ පූර්ණ අභිප්‍රායෙන් යුක්ත ව ඔහු දිවිය යුතු ය.—1 කොරින්ති 9:24අ.
7. “නුඹලාත් [එය] ලබාගන්නා පිණිස දුවපල්ලා” යන්නට කුමක් අවශ්‍ය වේ ද?
7 මෙයින් අපට බොහෝ දෑ ඉගෙන ගත හැකි ය. දිවීමේ තරඟයට එකතු වන සෑම කෙනෙකුට ම ජයග්‍රහණය කිරීමට කැමැත්තක් තිබුණත්, එසේ කිරීමට යම් අපේක්ෂාවක් තිබෙන්නේ ජයග්‍රහණය සඳහා පූර්ණ අධිෂ්ඨානයෙන් සිටින අයට පමණකි. ඒ හේතුවෙන්, අප දිවීමේ තරඟයට එකතු වී සිටින නිසා ම අප අප ගැන සෑහීමට පත් නොවිය යුතු ය. අප ‘සත්‍යය තුළ සිටින නිසා’ සියල්ල හොඳින් සිදුවනු ඇතැයි නොසිතිය යුතුයි. අප ක්‍රිස්තියානින් යන නාමය දරනවා විය හැක, නමුත් අප ක්‍රිස්තියානින් බව ඔප්පු කිරීමට එහි සාරය අපට තිබේ ද? උදාහරණයක් වශයෙන්, ක්‍රිස්තියානියෙක් කළ යුතු බව අප දන්නා දේවල්—එනම්, ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලට පැමිණීම, ක්ෂේත්‍ර සේවයේ හවුල්වීම යනාදිය—අප කරමින් සිටිනවා ද? එසේ නම්, එය ප්‍රශංසා කටයුතු ය, තව ද අප එවන් අනගි පුරුදුවල නොනැවතී නියැලීමට වෑයම් කළ යුතු ය. කෙසේ වුවත්, අප කරමින් සිටින දේවලින් වැඩි ප්‍රයෝජන අත්කර ගැනීමට හැකියාවක් තිබේ ද? රැස්වීම්වල දී ඵලදායී ලෙස විවිධ අයුරින් සහභාගි වීමට අප සූදානමින් සිටිනවා ද? අප ඉගෙන ගන්නා දේවල් අපගේ ම පුද්ගලික ජීවිතයට අදාළ කර ගැනීමට අප දැඩි වෑයමක් දරනවා ද? ක්ෂේත්‍රයේ දී අපට හමුවන බාධාවන් අභිබවා හොඳ සාක්ෂියක් ඉදිරිපත් කළ හැකි පරිදි අපගේ දක්ෂකම් වැඩි දියුණු කිරීමට අප අවධානය යොමු කරනවා ද? උනන්දුව දක්වන්නන් ව නැවත ගොස් බලා නිවාස බයිබල් පාඩම් පැවැත්වීමේ අභියෝගය පිළිගැනීමට අප කැමැත්තෙන් සිටිනවා ද? “නුඹලාත් [එය] ලබාගන්නා පිණිස දුවපල්ලා” යයි පාවුල් උදක් ම ඉල්ලා සිටියේ ය.—1 කොරින්ති 9:24ආ.
සියල්ලෙහි දී ආත්ම දමනය ක්‍රියාවට නංවන්න
8. ‘සියල්ලෙහි ආත්ම දමනයෙන් හැසිරෙන’ ලෙස සිය හවුල් ක්‍රිස්තියානින්ගෙන් උදක් ම ඉල්ලා සිටීමට පාවුල් ව පෙලඹ වූයේ කුමක් වන්නට ඇත් ද?
8 සිය ජීවිත කාලය තුළ, වේගය අඩු කර ගත්, අහක් ව ගිය, නැතහොත් ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය අත්හළ බොහෝ දෙනෙකු ව පාවුල් විසින් දැක තිබුණි. (1 තිමෝති 1:19, 20; හෙබ්‍රෙව් 2:1) තමන් මහත් වෙහෙස දනවන හා අඛණ්ඩ තරඟයක නියැලී සිටින බව ඔහු සිය සෙසු ක්‍රිස්තියානින්ට නැවත නැවත මතක් කළේ ඒ නිසා ය. (එපීස 6:12; 1 තිමෝති 6:12) ධාවකයා පිළිබඳ උපමාවේ පියවරක් ඉදිරියට ගෙන ඔහු මෙසේ පැවසුවේ ය: එපමණක් නොව “දිනන පිණිස වීර්ය්‍යකරන්නාවූ සියල්ලෝම සියල්ලෙහි පමණ දැන [ආත්ම දමනයෙන් NW] හැසිරෙති.” (1 කොරින්ති 9:25අ) මෙය පැවසීමේ දී, කොරින්තියේ ක්‍රිස්තියානින් හොඳින් දැන සිටි යමක් වෙත, එනම්, ඉස්ත්මීය තරඟාවලියේ තරඟකරුවන් විසින් අනුගමනය කරන ලද දැඩි පුහුණු ක්‍රම වෙත, පාවුල් යොමු දක්වමින් සිටියේ ය.
9, 10. (අ) ඉස්ත්මීය ක්‍රීඩාවන්හි තරඟකරුවන් ගැන එක් මූලාශ්‍රයක් විස්තර කරන්නේ කෙසේ ද? (ආ) මෙම විස්තරය තුළ විශේෂයෙන් සටහන් කර ගැනීමට වටින්නේ කුමක් ද?
9 පුහුණුවක් ලබන තරඟකරුවෙකු පිළිබඳ මනා විස්තරයක් පහත දැක්වේ:
“සෑහීමකින් යුතු ව හා මැසිවිලි කීමකින් තොර ව ඔහු තමාගේ මාස දහයේ පුහුණුවේ නීති හා තහංචිවලට තමා ව යටත් කර ගනී, එසේ නොකළා නම් ඔහු තරඟ නොවැදීම වඩාත් යෙහෙකි. . . . ඔහු තමාගේ සුළු දුෂ්කරතාවයන්, හා වෙහෙසට පත්වීම්, මෙන් ම අගහිඟකම් ගැන උඩඟු වන අතර, සාර්ථකත්වය සඳහා තමාට තිබිය හැකි අවස්ථාව සුළුවෙන් හෝ අඩු කරන්නා වූ ඕනෑ ම දෙයකින් මහත් පරීක්ෂාවෙන් වැළකී සිටීම ගෞරවයට හේතුවක් ලෙස සලකයි. වෙනත් අය තමන්ගේ රුචිකත්වයන්ට ඉඩ හරිද්දී, ඔහු වෙහෙසට පත් ව හති හළන අතරේ දී ඔවුන් විවේක ගනිද්දී, දිය නා ගෙන ජීවිතයේ සුඛවිහරණයන් භුක්ති විඳිද්දී ඔහු ඒ බව දකින නමුත්; ඔහුගේ හෘදය තෑග්ග කෙරෙහි යොමා ඇති බැවින් ද, දැඩි පුහුණුවක් අනිර්වාර්ය බැවින් ද, ඒ කාලය තුළ ඔහු තුළ ඔවුන් කෙරෙහි ඊර්ෂ්‍යාවක් නොදැනෙන තරම් ය. යම් මොහොතක හෝ යම් අවස්ථාවක තමා හික්මවීමේ ප්‍රබලත්වය අඩු කර ගතහොත්, තමාගේ අවස්ථාව ගිලිහී යන බව ඔහු දනී.”—දි එක්ස්පොසිටර්’ස් බයිබල්, Vවන කාණ්ඩය, 674 පිටුව.
10 මෙම නිරීක්ෂණය තුළ තිබෙන උනන්දුව ගෙන දෙන විශේෂ කරුණ නම්, පුහුණුව ලබන්නා, එවන් දැඩි ආත්ම පරිත්‍යාගී ක්‍රියා පිළිවෙළක් අනුගමනය කිරීම “ගෞරවයට හේතුවක් ලෙස” සලකන බවයි. ඇත්ත වශයෙන් ම, වෙනත් අය භුක්ති විඳින බවට ඔහු දකින පහසු හා සැපදායක තත්ත්වය කෙරෙහි ඔහුට “ඊර්ෂ්‍යාවක් නොදැනෙන තරම් ය.” අපට මෙයින් යමක් ඉගෙන ගත හැකි ද? ඇත්තෙන් ම, ඉගෙන ගත හැකි ය.
11. ජීවිතය සඳහා වූ දිවීමේ තරඟයේ නිරත වන අතර කුමන නුසුදුසු දෘෂ්ටියෙන් අප ආරක්ෂා විය යුතු ද?
11 “විනාශයට යන දොරටුව විශාලය, පාරත් පළලය, එයින් ඇතුල්වන්නෝද බොහෝය. මක්නිසාද ජීවනයට යන දොරටුව පටුය, පාර අවහිරය, ඒක සම්බවන්නේ ස්වල්ප දෙනෙකුටය” යන යේසුස් වහන්සේගේ වදන් සිහිපත් කරන්න. (මතෙව් 7:13, 14) ඔබ ‘පටු [අවහිර] පාරේ’ ගමන් කිරීමට බලවත් උත්සහයක් දරත් ම, අනෙක් පාරේ ගමන් කරන්නන් භුක්ති විඳින බව පෙනෙන්නට ඇති නිදහසට හා පහසුවට ඔබ ඊර්ෂ්‍යා කරනවා ද? වෙනත් අය කරමින් සිටින, එතරම් නරක බවක් පෙනී යා නොහැකි ඇතැම් දෑ ඔබ නොකරන නිසා ඔබට යමක් අහිමි වනවා කියා ඔබට හැඟේ ද? අප මෙම ක්‍රියා මාර්ගය පැවැත්වීමට හේතුව අපගේ මනසේ තබා ගැනීමට අපොහොසත් වුවහොත්, අපට මෙයාකාරයෙන් හැඟීම පහසු දෙයකි. “ඔවුන් එසේ කරන්නේ දිරන්නාවූ ඔටුන්නක් ලබාගන්න පිණිසය; අප වනාහි නොදිරන එකක් ලබාගන්නා පිණිසය” යයි පාවුල් පැවසී ය.—1 කොරින්ති 9:25ආ.
12. ජනයා ලබා ගැනීමට උත්සාහ දරා ඇති කීර්තිය හා ප්‍රසිද්ධිය ඉස්ත්මීය ක්‍රීඩාවන්හි දිරාපත් වන ඔටුන්න හා සමාන යයි කිව හැක්කේ මන්ද?
12 ඉස්ත්මීය තරඟාවලියේ ජයග්‍රාහකයාට ලැබුණේ, ඇතැම් විට දින හෝ සති කීපයකින් පර වී ගිය ඉස්ත්මීය පයින් හෝ වෙනත් එවන් පෑළෑටියක මල් හා කොළවලින් සෑදූ වඩමකි. ඇත්ත වශයෙන් ම, එම ක්‍රීඩකයා තරඟ කළේ දිරාපත් වී යන වඩමට නොව, නමුත් ඒත් සමඟ පැමිණි කීර්තිය, ගෞරවය හා ප්‍රසිද්ධිය සඳහා ය. ජයග්‍රාහකයා තමන් පදිංචි ස්ථානයට ආපසු පැමිණි විට, ඔහු ව ජයග්‍රාහක වීරයෙක් ලෙස පිළිගන්නා ලද බව එක් මූලාශ්‍රයක් දක්වයි. බොහෝ විට, ඔහුගේ පෙරහැරට ගමන් කිරීම සඳහා නගරයේ පහුරු බිඳ හෙලන ලද අතර, ඔහුගේ ගෞරවය උදෙසා ප්‍රතිමා ඉදි කෙරිණි. කෙසේ වුවද, මේ සියල්ලක් තිබුණ ද, ඔහුගේ කීර්තිය තවදුරටත් දිරාපත්වන සුලු එකක් විය. එම ජයග්‍රාහක වීරයන් කවුරුන් වී දැයි යම් තරමින් හෝ දන්නේ අද දින සිටින ස්වල්ප දෙනෙක් වන අතර, ඇත්තෙන් ම වැඩි දෙනා ඒ ගැන නොතකති. බලය, ප්‍රසිද්ධිය, හා ලෝකයේ සැප සම්පත් අත්කර ගැනීමට සිය කාලය, ශක්තිය, සෞඛ්‍ය, මෙන් ම පවුලේ සන්තෝෂය පවා පරිත්‍යාග කළ නමුත් දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ධනවත් නොවන අය, ඔවුන්ගේ ද්‍රව්‍යමය “ඔටුන්න,” තමන්ගේ ජීවිතය මෙන්, හුදු පහ ව යන එකක් බව තේරුම් ගන්නවා ඇත.—මතෙව් 6:19, 20; ලූක් 12:16-21.
13. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ සිටින්නෙකුගේ ජීවන චර්යාව, මලල ක්‍රීඩකයෙකුගේ ජීවන චර්යාවට වඩා වෙනස් වන්නේ කෙසේ ද?
13 ක්‍රීඩා තරඟයක තරඟකරුවන් ඉහත විස්තර කළ ආකාරයේ පුහුණුවක, දැඩි අවශ්‍යතා පිළිගැනීමට කැමති නමුත්, ඒ සීමිත කාල සීමාවකට පමණකි. ක්‍රීඩා නිම වීමත් සමඟ, ඔවුහු සුපුරුදු ජීවිත රටාවට ආපසු හැරී යති. සිය කුසලතා පවත්වා ගනු පිණිස කලින් කලට පුහුණුවක් ලබා ගත හැකි වුවත්, ඔවුහු අඩු තරමින් ඊළඟ තරඟය නියම කරන තෙක්වත්, එම දැඩි ආත්ම පරිත්‍යාගී ක්‍රියාකලාපය තවදුරටත් අනුගමනය කරන්නේ නැත. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ සිටින්නන් සම්බන්ධයෙන් නම් එය එසේ නොවේ. ඔවුන් සම්බන්ධයෙන්, පුහුණුව සහ තමා ව ම එපා කිරීම ජීවන මාර්ගයක් විය යුතු ය. —1 තිමෝති 6:6-8.
14, 15. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ තරඟ වදින්නෙක් දිගට ම ආත්ම දමනය ක්‍රියාවට නැගිය යුත්තේ මන්ද?
14 යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තම ගෝලයන් හා සමූහයා එක්රැස් ව සිටි අවස්ථාවක මෙසේ වදාළ සේක: “කවරෙක් නුමුත් මා පස්සේ එන්ට කැමති නම්, ඔහු තමාගේ කැමැත්ත අත්හැර (නැතහොත් “ඔහු තමාට ම ‘එපා’ යයි පවසා,” චාල්ස් බී. විලියම්ස්), තමාගේ කුරුසිය [වධකණුව NW] රැගෙන, [දිගට ම NW] මා අනුව ඒවා.” (මාර්ක් 8:34) අප මෙම ආරාධනය පිළිගන්නා විට, අප එය “දිගට ම” කිරීමට සූදානම් විය යුතු ය. අප එසේ කළ යුත්තේ තමා ව ම එපා කිරීමෙහි යම් විශේෂ කුසල් විපාකයක් තිබෙන නිසා නොව, නමුත් එක් මොහොතක දී අවිචක්ෂණයෙන් කටයුතු කිරීම, යම් අවස්ථාවක හොඳ විනිශ්චයක් කිරීමට බැරි වීම, අපගේ සදාකාලික සුභසාධනය පවා උවදුරෙහි හෙළමින්, ගොඩනගන ලද සියල්ල විනාශ කළ හැකි නිසා ය. ආත්මික ප්‍රගතිය සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන්නේ වඩාත් අඩු වේගයකින් වුවත්, අප නිතර ම සුපරීක්ෂාකාරී නොවේ නම්, කොතරම් ඉක්මනින් එය නිෂ්ප්‍රභා විය හැකි ද!
15 එපමණක් නොව, අප “සියල්ලෙහි” ආත්ම-දමනය ක්‍රියාවට නැංවිය යුතු බව, එනම්, ජීවිතයේ සියලු පාර්ශ්වයන්හි ස්ථිර ව අප එසේ කළ යුතු බව, පාවුල් උදක් ම ඉල්ලා සිටියේ ය. මෙය යෝග්‍ය දෙයක් වෙයි, මන්දයත්, පුහුණු වන්නෙක් තමන්ට හිතුමතේ හැසිරෙන්නේ නම්, හෝ අනාචාර ලෙස ජීවත් වන්නේ නම්, ඔහු ඉවසා දරන සියලු කායික වේදනා හා බලවත් වෙහෙසෙන් ඇති ප්‍රයෝජනය කුමක් ද? මේ හා සමාන ව ජීවනය සඳහා වූ අපගේ ධාවන තරඟයේ ද සියලු කාරණාවල දී අප ආත්ම-දමනය ක්‍රියාවට නැංවිය යුතු ය. යම් පුද්ගලයෙක් බේබදුකම හා දුරාචාරය වැනි කාරණාවල දී තමා ව පාලනය කර ගන්නා නමුත්, ඔහු අහංකාර හා කලහකාරී වන්නේ නම්, මෙහි වටිනාකම අඩු වී යයි. එසේත් නැතහොත් ඔහු වෙනත් අය කෙරෙහි බොහෝ ඉවසිලිවන්ත හා කරුණාවන්ත වුවත්, තමාගේ පුද්ගලික ජීවිතය තුළ යම් රහසිගත පාපයක් සඟවා තබා ගෙන සිටින්නේ නම් කුමක් කිව හැකි ද? ආත්ම-දමනය සම්පූර්ණයෙන් ප්‍රයෝජනවත් වීමට නම්, එය “සියල්ලෙහි” දී ක්‍රියාවට නැගිය යුතු ය.—යාකොබ් 2:10, 11 සසඳන්න.
‘සැකයෙන් මෙන් නොවී’ දුවන්න
16. ‘සැකයෙන් මෙන් නොවී’ දිවීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක් ද?
16 ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ සාර්ථකත්වය ලැබීමට අවශ්‍ය වන්නා වූ පරිශ්‍රමශීලී වෑයම දකිමින්, පාවුල් වැඩිදුරටත් මෙසේ කියන්නට යෙදුණි: “එබැවින් මා දුවන්නේ සැකයෙන් මෙන් නොවේය; [මම NW] පහරදෙන්නේ හුළඟට පහරදෙන්නාක්මෙන් නොවේය.” (1 කොරින්ති 9:26) “සැකයෙන් මෙන්” යන වදන, පදගතාර්ථයෙන් “ප්‍රත්‍යක්ෂ නොවූ” (කිංඩම් ඉන්ටලීනියර්), “නිරීක්ෂණය කළ නොහැකි ව, සටහන් කර ගත නොහැකි ව” (ලෝඥී’ස් කොමෙන්ට්‍රි) යන්න අදහස් කරයි. එබැවින්, ‘සැකයෙන් මෙන් නොවීම’ යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ, ධාවකයා කොතැනට දුවන්නේ දැයි සෑම නිරීක්ෂකයෙකුට ම හොඳ හැටි පැහැදිලි විය යුතු බවයි. දි ඇන්කර් බයිබල් එය පරිවර්තනය කරන්නේ, “වංගු සහිත මාර්ගයක නොවේ” යනුවෙනි. වරෙක ඉදිරියට ද තවත් වරෙක ආපස්සට ද ඒ මේ අත අපිළිවෙළකට තබන ලද යමෙකුගේ පා යුගළක සලකුණු මුහුදු වෙරළක ඔබ දුටුවහොත්, ඒ තැනැත්තා තම ගමනාන්තය ගැන නිශ්චිත ව ම අදහසක් ඇති ව සිටි බව සිතීම කෙසේ වෙතත්, ඔහු කොහෙත් ම දිවූ බවවත් සිතීම උගහට ය. එහෙත්, එකිනෙක අතර එක සමාන පරතරයකින් යුතු ව, එකකට පසු එකක් තැබූ පියවරකින් යුත්, ඍජු රේඛාවක් සකසන්නා වූ පා යුගළක සටහන් ඔබ දුටුවොත්, එම පා සටහන් අයත් වන්නේ තමාගේ ගමනාන්තය ගැන හරියට ම දන්නා කෙනෙකුට බව ඔබ නිගමනය කරනවා ඇත.
17. (අ) තමා ‘සැකයෙන් මෙන් නොවී’ දුවමින් සිටි බව පාවුල් පෙන්වූයේ කෙසේ ද? (ආ) මේ සම්බන්ධයෙන් අපට පාවුල් ව අනුකරණය කළ හැක්කේ කෙසේ ද?
17 පාවුල් “සැකයෙන් මෙන්” දුවමින් නොසිටි බව, ඔහුගේ ජීවිතය පැහැදිලි ව පෙන්වයි. තමා ක්‍රිස්තියානි දේව සේවකයෙකු හා ප්‍රේරිතයෙකු ව සිටි බව පෙන්වීමට ඔහුට ඕනෑ තරම් සාක්ෂි තිබුණි. ඔහුට එක් පරමාර්ථයක් තිබූ අතර, එය අත්කර ගැනීමට ඔහු තමාගේ මුළු ජීවිතය පුරා ප්‍රබල වීර්යයක් ගත්තේ ය. කීර්තිය, බලය, ධනවත්කම, හෝ සැප පහසුව යනාදී ඕනෑ ම එකක් ලබා ගැනීමේ හැකියාව සමහරවිට ඔහුට තිබුණ ද, කිසිවිටෙකත් ඔහු ඒවායින් වෙනතකට යොමු වී ගියේ නැත. (ක්‍රියා 20:24; 1 කොරින්ති 9:2; 2 කොරින්ති 3:2, 3; පිලිප්පි 3:8, 13, 14) ඔබ ඔබගේ ජීවිත ගමන දෙස ආපසු හැරී බලන විට, ඔබ දකින්නේ කොයි ආකාරයේ පා සටහන් ද? පැහැදිලි දිශාවක් ඇති කෙළින් ඉරක් ද, නැතහොත් අරමුණක් නොමැති ව ඉබාගාතේ එහෙ මෙහෙ ගිය එකක් ද? ඔබ ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ තරඟ කරමින් සිටින බව පෙන්වීමට සාක්ෂි තිබේ ද? අප මෙම ධාවන තරඟයේ දුවන්නේ, හුදෙක් යන්නම් වාලේ නොව, නමුත් අවසාන රේඛාව කරා එළැඹීමට බව මතක තබා ගන්න.
18. (අ) අපගේ පැත්තෙන් ‘හුළඟට පහරදීම’ කුමක් සමඟ සැසඳිය හැකි ද? (ආ) එය අනුගමනය කිරීමට අනතුරු දායක මඟක් වනුයේ මන්ද?
18 තවත් මලල ක්‍රීඩා ඉසව්වක් සමඟ සමාන්තරයක් දක්වමින් පාවුල් වැඩිදුරටත් මෙසේ පැවසුවේ ය: “[මම NW] පහරදෙන්නේ හුළඟට පහරදෙන්නාක්මෙන් නොවේය.” (1 කොරින්ති 9:26ආ) ජීවනය සඳහා වූ අපගේ තරඟයේ දී, අපට සාතන්, මේ ලෝකය, හා අපගේ ම අසම්පූර්ණත්වය ඇතුළු බොහෝ සතුරෝ සිටිත්. පුරාතන බොක්සිං ක්‍රීඩකයෙකු මෙන්, හොඳින් ඉලක්ක කරන ලද ප්‍රහාරවලින් ඔවුන්ට පහර දීමට අපට හැකි විය යුතු ය. යෙහෝවඃ දෙවියන් වහන්සේ එම සටනේ අපට පුහුණුව හා උපකාරය ලබා දීම සන්තෝෂයට කරුණකි. ස්වකීය වචනයෙන්, බයිබලය මත පදනම් ප්‍රකාශනවලින්, හා ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම් මාර්ගයෙන් උන් වහන්සේ උපදෙස් සපයන සේක. කෙසේ නමුත්, අප බයිබලය හා එම ප්‍රකාශන කියවා, රැස්වීම්වලට ගියත්, අප ඉගෙන ගන්නා දේ ක්‍රියාවට නගන්නේ නැත්නම්, අප “හුළඟට පහරදෙන්නාක්මෙන්” අපගේ වෑයම් නාස්ති කරනවා නොවේ ද? එසේ කිරීම අප ව ඉතා අනතුරු දායක තත්ත්වයකට පත් කරයි. අප සටනක් කරනවා යයි සිතමින්, එසේ ආරක්ෂාවේ බොරු හැඟීමක් ඇති ව සිටිය හැකි වුවත්, අපි අපගේ සතුරන් පරදවමින් සිටිනවා නොවේ. ගෝලයෙක් වූ යාකොබ් මෙසේ අවවාද කළේ ඒ නිසා ය: “[බොරු තර්කවලින් NW] නුඹලාම රවටා ගනිමින් වචනය අසන්නෝ පමණක් නොවී එය පිළිපදින්නෝ වෙයල්ලා.” ‘හුළඟට පහර දීමෙන්’ අපගේ සතුරන් බලරහිත නොකරන්නාක් මෙන්, “අසන්නෝ පමණක්” වීම අප දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කරන බව සහතික කරන්නේ නැත.—යාකොබ් 1:22; 1 සාමුවෙල් 15:22; මතෙව් 7:24, 25.
19. කොයියම් අයුරකින් හෝ අනුමැතිය නොලත් තත්ත්වයකට පත් නොවීමට අපට සහතික විය හැක්කේ කෙසේ ද?
19 අවසානයේ දී, සාර්ථකත්වයට ඇති තම රහස පාවුල් අපට මෙසේ පැවසී ය: “නුමුත් මාගේ ශරීරය දමනයකර වාල්කමට පමුණුවමි. එසේ කරන්නේ අනුන්ට දේශනාකළාට පසු කොයි ලෙසකින්වත් මාම එපාකරනු නොලබන පිණිසය.” (1 කොරින්ති 9:27) පාවුල් මෙන් අපත්, අපගේ අසම්පූර්ණ මාංසයට අප කෙරෙහි බලය පැවැත්වීමට ඉඩ නෑර අප ඒ කෙරෙහි බලය පැවැත්විය යුතු ය. මාංසික නැඹුරුවාවන්, දැඩි ආශාවන්, හා තෘෂ්ණාවන් අප මුලින් උදුරා දැමිය යුතු ය. (රෝම 8:5-8; යාකොබ් 1:14,15) “දමනයකර” යන වදන පදගතාර්ථයෙන් අදහස් කරන්නේ, ‘ඇසට යටින් පහර දීම’ බැවින්, එසේ කිරීම වේදනාකාරී විය හැකි ය (කිංඩම් ඉන්ටලීනියර්). කෘෂ්ණ නයනයක [පහරක් ගැසීම නිසා ඇස වටේ කළු වීම] වේදනා විඳිමින් ජීවත් වෙන්නාක් මෙන් ජීවත්වීම, පව්කාර මාංසයේ ආශාවන්ට ඉඩ දී මිය යාමට වඩා හොඳ නොවේ ද?—සසඳන්න මතෙව් 5:28, 29; 18:9; 1 යොහන් 2:15-17.
20. ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟයේ අප කෙසේ දුවන්නේ දැයි දැන් පරීක්ෂා කර බැලීම, විශේෂ හදිසිතාවයක් වන්නේ මන්ද?
20 අද දින, අපි එම දිවීමේ තරඟයේ අවසාන රේඛාවට ඉතා සමීප ව සිටින්නෙමු. තෑගි බෙදා දීමට කාලය ඉතාමත් අත ළඟ ය. ආලේප ලත් ක්‍රිස්තියානින් සඳහා එය “ක්‍රිස්තුස් යේසුස්වහන්සේ තුළ දෙවියන්වහන්සේගේ උතුම් [ඉහළින් පැමිණෙන NW] කැඳවීමේ දිනුම” වනු ඇත. (පිලිප්පි 3:14) මහත් සමූහයට අයත් වූවන් සඳහා, එය පාරාදීස පොළොවක සදාකාල ජීවිතය වනු ඇත. මෙතරම් දෑ දිනාගැනීමට තිබෙන නිසා, පාවුල් මෙන්, අප “එපාකරනු නොලබන පිණිස” අපිත් අධිෂ්ඨාන පූර්වක ව සිටිමු. “නුඹලාත් [එය] ලබාගන්නා පිණිස දුවපල්ලා” යන නියෝගය අපි සෑම කෙනෙක් ම සිතට ගනිමු.—1 කොරින්ති 9:24, 27. w92 8/1
තරඟයෙහි ජයග්‍රාහකයාගේ මල් වඩම, මෙන් ම කීර්තිය හා ගෞරවය, පරවෙන එකකි
ඔබට මතක ද?
◻ ක්‍රිස්තියානියෙකුගේ ජීවිතය ධාවන තරඟයක් හා සැසඳීම යෝග්‍ය වනුයේ මන්ද?
◻ ජීවනය සඳහා වූ ධාවන තරඟය, පාද ධාවන තරඟයකින් වෙනස් වන්නේ කෙසේ ද?
◻ අප දිගට ම මෙන් ම “සියල්ලෙහි” දී ආත්ම-දමනය ක්‍රියාවට නැංවිය යුත්තේ මන්ද?
◻ කෙනෙකුට ‘සැකයෙන් මෙන් නොවී’ දිවිය හැක්කේ කෙසේ ද?
◻ නිකම් “හුළඟට පහරදෙන්නාක්මෙන්” සිටීම අනතුරුදායක වනුයේ මන්ද?