වෙනත් අයට උපදෙස් දෙන විට ඔබ ඔවුන්ට ගෞරව දක්වනවාද?
ගෞරවයෙන් යුතුව උපදෙස් දෙනු ලැබීම කොතරම් යහපත්ද, එමෙන්ම කොතරම් ප්‍රයෝජනදායකද! “කරුණාවන්ත, කල්පනාකාරී, සැලකිලිමත් උපදෙස් යහපත් සබඳතා ඇති කරයි” යයි එඩ්වර්ඩ් පවසයි. “කාරණයේ ඔබේ පැත්තට සවන්දීමට කැමැත්ත දැක්වීම මගින් උපදෙස් දෙන්නා ඔබ කෙරෙහි සැලකිලිමත් වන බවත් ගෞරව කරන බවත් ඔබට හැඟෙන විට, උපදෙස පිළිගැනීම ඇත්තටම වඩාත් පහසු දෙයක් වෙයි,” යනුවෙන් වොරන් කියා සිටී. “උපදෙස් දෙන්නා විසින් මාහට ගෞරවයෙන් සලකනු ලබන විට, උපදෙස් අයැදිමින් ඔහු වෙත එළඹීමට මාහට වඩාත් පහසු බවක් දැනෙනවා,” යනුවෙන් නෝමන් සඳහන් කරයි.
ගෞරවය ලැබීම සඳහා මිනිසාට ඇති ස්වභාවික අයිතිය
ඇත්තෙන්ම, උණුසුම්, මිත්‍රශීලි, එමෙන්ම ප්‍රේමනීය උපදෙස සාදරයෙන් පිළිගැනේ. ඔබහට උපදෙස් දෙනු ලැබීමට ඔබට වුවමනා කරන අයුරින්ම අන්‍යයන්හට උපදෙස් දීම ප්‍රයෝජනදායකය. (මතෙව් 7:12) සවන් දීමට කාලය ගන්නා හොඳ උපදෙස් දෙන්නෙක්, උපදෙස් ලබන තැනැත්තාව විවේචනය කර හෙලා දකිනවා වෙනුවට, ඔහුගේ සිතිවිලි, ඔහුගේ තත්ත්වය සහ ඔහුගේ හැඟීම් අවබෝධ කර ගැනීමට සොයයි.—හිතෝපදේශ 18:13.
ක්‍රිස්තියානි වැඩිමහල්ලන් ඇතුළු, අද දින උපදෙස් දෙන්නන්, අන්‍යයන්ට උපදෙස් දෙන විට ඔවුන්ට ගෞරවය දැක්වීමට සුපරීක්ෂාකාරී විය යුතුය. ඒ මන්ද? සරල හේතුව නම්, සමාජයේ හාත් පස පැතිර තිබෙන ආකල්පය වන, වෙනත් අය සමඟ අගෞරවනීය අන්දමින් කටයුතු කිරීමයි. මෙය බෝවෙනසුලුය. යම් වෘත්තිකයන්ගෙන් වේවා, ආගමික නායකයන්ගෙන් වේවා, නැතහොත් වෙනත් අයගෙන් වේවා, බොහෝ විට ඔබ විසින් ගෞරව සම්පන්න සැලකිලි අපේක්ෂා කරන අය එය සැපයීමට අසමත් වෙති. නිදසුනක් වශයෙන්, රැකියා ස්ථානයක යමෙකුව රැකියාවෙන් පහ කරනු ලැබීම, සේව්‍යයා සහ සේවකයා යන දෙදෙනාටම මානසික වේදනාවක්ද පීඩාකාරී දෙයක්ද වෙයි. විශේෂයෙන්ම රැකියාවෙන් පහ කරනු ලබන තැනැත්තාට අගෞරව අන්දමින් සලකනු ලැබේ නම්, එය ඔහුගේ ආත්ම-අභිමානයට හානියක් වෙයි. මෙවැනි අවස්ථාවලදී, රැකියා ස්ථානවල ප්‍රධානීන් “මෙම අසීරු පණිවුඩය, පැහැදිලිව, ප්‍රසන්න විලාසයකින්, වෘත්තිමය වශයෙන් වැදගත් ආකාරයකින් ඉදිරිපත් කරන අයුරුත්, පුද්ගලයාගේ ගෞරවයට අලාභහානි නොකරන අයුරිනුත් ඉදිරිපත් කිරීමට ඉගෙන ගත යුතු” යයි වැන්කූවර් සන් වාර්තා කරයි. එසේය, සියලු මිනිස්සු ගෞරවයෙන් සලකනු ලැබීමට වටින්නෝය.
එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා සම්මේලනය මෙසේ ප්‍රකාශ කරයි: “සියලු මිනිසුන් ගෞරවයෙන් හා අයිතිවාසිකම්වලින් නිදහස්ව හා සමානකමකින් යුතුව ඉපද සිටියි. විමර්ශනාත්මක තර්ක කිරීමේ හැකියාව සහ හෘදය සාක්ෂිය උරුම කොට සිටින ඔවුහු සහෝදරත්වයේ හැඟීමකින් යුතුව එකිනෙකා සමඟ කටයුතු කළ යුත්තෝය.” මිනිසාගේ ගෞරවයට පහර එල්ල වී තිබෙන බැවින්, එක්සත් ජාතින්ගේ ප්‍රඥප්තියේ සහ මිනිස් අයිතිවාසිකම්වල විශ්ව ප්‍රකාශනයේ ප්‍රස්තාවතාවේ මෙම ගුණාංගය පිළිගෙන තිබෙන්නේ හොඳ හේතු ඇතිවය. “මූලික මිනිස් අයිතිවාසිකම් කෙරෙහිත්, මිනිසා නැමැති පුද්ගලයාගේ ගෞරවය හා වටිනාකම කෙරෙහිත් විශ්වාසය” ඒවායින් තහවුරු වෙයි.
යෙහෝවඃවහන්සේ මිනිසාව මැවුවේ උරුම වූ ගෞරවයක් ඇතිවය
යෙහෝවඃවහන්සේ වූකලී ගෞරවයේ දෙවිකෙනෙකි. “ගෞරවයද මහන්තත්වයද උන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි පවත්නේය” කියාද, “[උන්වහන්සේගේ] මහිමය අහස්තල මත්තෙහි තැබූසේක” කියාද උන්වහන්සේගේ ආනුභාවයලත් වචනය නිවැරදි ලෙස පවසයි.—1 ලේකම් 16:27; ගීතාවලිය 8:1.
ගෞරවාන්විත දෙවිකෙනෙකු සහ විශ්වනීය පරමාධිපති වශයෙන් උන්වහන්සේ සිය ස්වර්ගික සහ භූමික මැවිලි සියල්ලටම ගෞරවය පිරිනමන සේක. එසේ ගෞරව කරනු ලැබූ අය අතර කැපී පෙනෙන්නේ, මහිමාන්විතව පාලනය කරමින් සිටින උන්වහන්සේගේ පුත්‍රයාද රජාණන්ද වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේය. “ඔබ ගෞරවය හා මහිමය ඔහු පිට තබනසේක” යයි දාවිත් අනාවැකිමය ලෙස ලීවේය.—ගීතාවලිය 21:5; දානියෙල් 7:14.
කණගාටුවට කරුණක් නම්, මෙම මූලික මිනිස් අයිතිවාසිකම ඉතිහාසය පුරා බොහෝ සෙයින් වැරදිසහගත ලෙස යොදා ගෙන තිබීමය. තම ක්‍රියා මගින් සාතන් වන යක්ෂයා බවට පත්වූ බලසම්පන්න දේව දූතයෙක්, දෙවියන්වහන්සේගේ පරමාධිපත්‍යයේ නිවැරදිභාවය, ධර්මිෂ්ඨකම සහ යෝග්‍යතාවයට අභියෝග කළේය. එසේ කිරීමෙන් ඔහු යෙහෝවඃවහන්සේට අගෞරව කළ අතර, පාලනය කිරීමට උන්වහන්සේට ඇති අයිතියට අභියෝග කරමින් උන්වහන්සේගේ ගෞරවනීය නාමයට පරිභව කළේය. ඔහු අධිකතර ගෞරවයක් තමාටම ආරූඪ කර ගත්තේය. බයිබල් කාලවල විසූ නෙබුකද්නෙශර් වැනි මිනිස් රාජාධිපතින්, යක්ෂයා මෙන්, තමන්ගේ ‘බලය හා තේජස’ ගැන පුරසාරම් දොඩා තිබේ. ඔවුහු අසාධාරණ ලෙස තමන්ටම ගෞරවය පවරා ගනිමින් යෙහෝවඃවහන්සේගේ ගෞරවනීයභාවයට පහර එල්ල කොට සිටිත්. (දානියෙල් 4:30) මිනිස් වර්ගයාගෙන් සමන්විත ලෝකය මත බලපා ඇති සාතන්ගේ පීඩාකාරී පාලනය මිනිසාගේ ගෞරවයට ප්‍රහාර එල්ල කොට තිබෙන අතර දිගටම එසේ කරමින්ද තිබේ.
ඔබගේ ගෞරවය කවදා හෝ කෙලසනු ලැබ තිබේද? ඔබට උපදෙස් දෙනු ලබන විට, අධිකතර වරද සහිතබවක්, ලජ්ජාවක්, නින්දාවක් හා අවමානයක් ඔබට හැඟී ගොස් තිබේද? “සැලකිල්ලේ, දයානුකම්පාවේ සහ ගෞරවයේ හැඟීමක් මට දැණුනේ නැහැ. කිසි වැදගැම්මකට නැති කෙනෙකු වැනි හැඟීමක් මා තුළ ඇති කරනු ලැබුවා,” යයි ඇන්ඩ්‍රී කියා සිටින්නේ, තවදුරටත් මෙසේ ඊට එකතු කරමිනි: “මෙය කලකිරීමේ, කනස්සල්ලේ මෙන්ම විෂාදයේ හැඟීමක් පවා ඇති කළා.” “මුළු හදවතින්ම ඔබ කෙරෙහි උනන්දු නොවන බවට ඔබට හැඟෙන යම් කෙනෙකුගෙන් ලැබෙන උපදෙස් පිළිගැනීම දුෂ්කර දෙයක්” යයි ලෝරා පවසන්නීය.
දෙවියන්වහන්සේගේ රැළ කෙරෙහි සැලකිල්ලෙන් හා ගෞරවයෙන් යුතුව රැකබලා ගන්නා ලෙස ක්‍රිස්තියානි අවේක්ෂකයන්ට අනුශාසනා කර ඇත්තේ මෙම හේතුව නිසාය. (1 පේතෘස් 5:2, 3) වෙනත් අයට උපදෙස් දීම අවශ්‍ය කරවන හා ප්‍රයෝජනදායක වන තත්ත්වයන් පැන නගින විට, කිසිම පසුබෑමකින් තොරව අන්‍යයන්ගේ ගෞරවය කෙලසා දමන ලෝකයේ මනුෂ්‍යයන්ගේ සිතිවිලි හා හැසිරීමෙන් ඔබවම ආරක්ෂා කර ගැනීමට ඔබට හැක්කේ කෙසේද? සෙසු ක්‍රිස්තියානින්ගේ මෙන්ම ඔබගේද ගෞරවය ආරක්ෂා කර ගැනීමට ඔබට කුමක් උපකාරවත් විය හැකිද?—හිතෝපදේශ 27:6; ගලාති 6:1.
ගෞරවය රක්ෂා කරන ප්‍රතිපත්ති
මෙම විෂය ගැන දේව වචනය නිහඬව නොසිටී. මේ ලෝකයේ ප්‍රඥාව දෙස බලනවා වෙනුවට, දක්ෂ උපදෙස් දෙන්නෙක් දේව වචනයේ උපදෙස් කෙරෙහි අචල විශ්වාසයක් තබයි. මෙම පරිශුද්ධ ලියවිලිවල වටිනා අවවාද ගැබ් වී තිබේ. ඒවා අනුගමනය කරනු ලබන විට, උපදෙස් දෙන්නාද උපදෙස් ලබන්නාද ගෞරවයට පාත්‍ර වේ. මෙසේ, ක්‍රිස්තියානි අවේක්ෂක තිමෝතිට පාවුල් දුන් මඟ පෙන්වීම වූයේ මෙයයි: “මහලු පුරුෂයෙකුව තදින් විවේචනය නොකරන්න. ඒ වෙනුවට, ඔහුට පියෙකු මෙන්ද, යෞවන පුරුෂයන්ට සහෝදරයන්ට මෙන්ද, වයස්ගත ස්ත්‍රීන්ට මව්වරුන්ට මෙන්ද, යෞවන ස්ත්‍රීන්ට සියලු පිරිසිදුකමින් යුක්තව සහෝදරියන්ට මෙන්ද බැගෑපත් ලෙස කථා කරන්න.” (1 තිමෝති 5:1, 2, NW) මෙම ප්‍රමිතිවලට ඇලී සිටීමෙන්, කොතරම් ශෝකයන්, සිත් වේදනාවන් හා ලැජ්ජාවට හේතුවන තත්ත්වයන්ගෙන් වැළකී සිටිය හැකිද!
සාර්ථක ලෙස උපදෙස් දීමේ යතුර නම්, අනෙක් පුද්ගලයාට සහ උසස් කොට සලකනු ලැබීමට ඇති ඔහුගේ අයිතියට නිසි ගෞරවය දැක්වීමයි. සංචාරක අවේක්ෂකයන් ඇතුළු ක්‍රිස්තියානි වැඩිමහල්ලෝ මෙම අවවාදය පිළිපැදීමට උත්සුක වෙති. යළි සකස් කිරීමක් අවශ්‍ය කරන පුද්ගලයා එසේ සිතන්නේ සහ ක්‍රියා කරන්නේ මන්ද කියා නිර්ණය කිරීමට ඔවුහු උත්සාහ ගනිති. ඔහුගේ දෘෂ්ටි කෝණය ඇසීමට ඔවුනට වුවමනාය. උපකාර ලබන තැනැත්තාව ලජ්ජාවට, නින්දාවට හා අවමානයට ලක් කරනු ලැබීමෙන් වැළකී සිටීමට සෑම ප්‍රයත්නයක්ම දරනු ලැබේ.
වැඩිමහල්ලෙකු වශයෙන් ඔබ, ඔබගේ සහෝදරයා කෙරෙහි සැලකිල්ල දක්වන බවත්, ඔහුගේ ගැටලුවලදී ඔහුට උපකාර කිරීමට ඔබට වුවමනා බවත් ඔහුහට දැනගැනීමට සලස්වන්න. ශාරීරික පරීක්ෂාවක් සඳහා ඔබ වෛද්‍යවරයෙකුව ඔහුගේ කාර්යාලයේදී හමු වන විට, ඔහු කරන්නේ එම දෙයයි. කිසිම හැඟීමක් නැති වාතාවරණයක විෂබීජවලින් තොර කාමරයක් තුළ ඔබේ ඇඳුම් ගලවා දමනවාය යන සිතිවිල්ල ඔබ තුළ ලැජ්ජාවක් සහ පහත් බවක් ඇති කළ හැක. ඔබගේ අසනීපයට හේතුව නිර්ණය කිරීමට අවශ්‍ය පරීක්ෂණ කටයුතු කෙරෙන අතරේදී, ඔබගේ ආත්මාභිමානය කෙරෙහි සංවේදීබව දක්වා, වස්ත්‍රයකින් ඔබව ආවරණය කරමින් ඔබට ගෞරව කරන වෛද්‍යවරයෙකුව ඔබ කොතරම් අගය කරනවාද! ඒ හා සමාන අන්දමින්, පුද්ගලයා කෙරෙහි නිසි ගෞරවය දක්වන ක්‍රිස්තියානි උපදෙස් දෙන්නෙක්, කාරුණිකය, ස්ථීරය, එසේම උපදෙස් ලබන්නාව ගෞරව නමැති වස්ත්‍රයෙන් පොරවයි. අනෙක් අතට, රළු, නොසැලකිලිමත්, හැඟීමකින් තොර උපදෙස හරියට ඔබව ලජ්ජාවට, නින්දාවට හා ඔබගේ ගෞරවය උදුරා දමන සංකේතාත්මක අයුරින් කරන ඇඳුම් ගැලවීමක් වැනිය.
විශේෂයෙන්ම දිව්‍යාණ්ඩු සේවා පාසල් අවේක්ෂකයන් උපදෙස් දෙන විට ගෞරවයෙන් යුතුව එසේ කිරීමට ප්‍රවේසම් වෙයි. වයසින් වැඩි අයට උපදෙස් දෙන විට, ඔවුන් විදහා පාන්නේ, තම මාංසික දෙමව්පියන්ටම පෙන්වන ප්‍රේමයය. ඔවුහු සැලකිලිමත්ය, මිත්‍රශීලීය, උණුසුම්ය. එවන් සංවේදිතාවයක් අනිවාර්යයෙන්ම අවශ්‍යය. නිසි ලෙස උපදෙස් දීම හා පිළිගැනීම පහසු කරවන වාතාවරණයක් එයින් බිහි කරයි.
වැඩිමහල්ලෙනි, ප්‍රායෝගික උපදෙස උසස් කරනසුලු, දිරිගන්වනසුලු, ගොඩනංවනසුලු සහ ඒකාන්ත බව මනසේ තබා ගන්න. එපීස 4:29 මෙසේ ප්‍රකාශ කරයි: “නුඹලාගේ මුඛයෙන් කිසි දූෂ්‍ය කථාවක් නික්මෙන්ට ඉඩ නෑර, අසන්නන්ට ප්‍රයෝජන ලැබෙන පිණිස ඕනෑකරන වර්ධනවීම සඳහා යහපත් දේම කියාපල්ලා.”
රළු කියමන්, භාෂාව හෝ තර්ක විතර්ක යොදා ගැනීමට කිසිඳු අවශ්‍යතාවක් නැත. ඒ වෙනුවට, අනෙක් තැනැත්තා කෙරෙහි ඔබ දක්වන ගෞරවය සහ ඔහුගේ අභිමානයේ හා වැදගත්කම පිළිබඳ ඔහුගේ හැඟීම් ආරක්ෂා කිරීමට ඔබට ඇති ආශාව, කාරණා ඒකාන්ත හා ගොඩනංවනසුලු ආකාරයෙන් ඉදිරිපත් කිරීමට ඔබව පොලඹවයි. ඔහුව කලකිරවා, වැදගැම්මකට නැති කෙනෙකු ලෙස ඔහුට හඟවනවා වෙනුවට, යමක් පැවසීමට තිබෙන විට, ඔහුගේ හොඳ ගුණාංග හා ගති ලක්ෂණ ගැන අවංක, අව්‍යාජ ප්‍රශංසාවෙන් පටන් ගන්න. ඔබ වැඩිමහල්ලෙකු ලෙස සේවය කරනවා නම්, ඔබගේ ‘අධිකාරිත්වය බිඳ හෙලීමට නොව ගොඩනැංවීමට’ යොදා ගන්න.—2 කොරින්ති 10:8.
එසේය, ක්‍රිස්තියානි අවේක්ෂකයෙකුගෙන් පැමිණෙන ඕනෑම උපදෙසක බලපෑම විය යුත්තේ, එය අවශ්‍ය දිරිගැන්වීම දීමත්, ප්‍රයෝජනදායක එකක් වීමත්ය. එයින් අධෛර්ය කිරීමක්වත් ‘භය ගැන්වීමක්වත්’ සිදු නොවිය යුතුයි. (2 කොරින්ති 10:9) බරපතළ වරදක් කර ඇති කෙනෙකුට පවා යම් ප්‍රමාණයක ආත්ම ගෞරවයකින් හා උසස් බවකින් සලකනු ලැබිය යුතුය. ඔහුව පසුතැවිලි වීමට පොලඹවනු වස්, දෙනු ලබන උපදෙස් කාරුණික එහෙත් ස්ථිර, තරවටුවේ වචනවලින් සමබර විය යුතුය.—ගීතාවලිය 44:16; 1 කොරින්ති 15:34.
දෙවියන්වහන්සේ ඊශ්‍රායෙල් ජනතාවට දුන් ව්‍යවස්ථාවේ මෙම ප්‍රතිපත්ති ගැබ් වී තිබීම සැලකිල්ලට ගැනීමට වටී. ඒ මගින් උපදෙස් දීමට හා ශාරීරික තරවටු කිරීමට පවා ඉඩ ලැබුණත්, එසේ වූයේ ඒ අතරම යම් පමණක පෞද්ගලික ගෞරවය සඳහා පුද්ගලයෙකුට ඇති අයිතිය සුරකිමිනි. “දුෂ්ටකමේ හැටියට . . . ගණන්කර ඔහුට පහර” දීමට ඉඩ ලැබුණු නමුත්, එය අධික ලෙස නොකළ යුතුව තිබිණි. වැරදිකරු “[ඇත්තටම, NW] නීච” තත්ත්වයට පත් නොවන පිණිස දෙනු ලැබූ පහර ගණනට, සීමාවක් පනවන ලදි.—ද්විතීය කථාව 25:2, 3.
පසුතැවිලි වන්නාවූ වැරදිකරුවන්ගේ හැඟීම් කෙරෙහි සැලකිල්ල දැක්වීමද යේසුස්වහන්සේගේ ගති ලක්ෂණයක් විය. උන්වහන්සේ පිළිබඳව, යෙසායා මෙසේ අනාවැකි කීවේය: “ඔහු තැළුණු බටලීයක් නොබිඳින්නේය, දුම්ගහන පහන්තිරයක් නොනිවන්නේය. ඔහු සැබෑවෙන් විනිශ්චය [යුක්තිය, NW] ප්‍රකාශකරන්නේය.”—යෙසායා 42:3; මතෙව් 12:17, 20; ලූක් 7:37, 38, 44-50.
සංවේදනය දැක්වීමේ අවශ්‍යතාවය තවදුරටත් අවධාරණය කරන්නේ කන්ද උඩ දේශනාවේ යේසුස් වහන්සේගේ මෙම වදන්ය: “එබැවින් මනුෂ්‍යයන් විසින් නුඹලාට යමක් යමක් කරනවාට නුඹලා කැමතිද නුඹලාත් එසේම ඔවුන්ට කරපල්ලා.” (මතෙව් 7:12) යහපත් සබඳතා වැඩි දියුණු කිරීමෙහිලා මෙම ප්‍රතිපත්තිය කොතරම් අතිශයින් වැදගත්ද කිවහොත් එය පොදුවේ හඳුන්වනු ලබන්නේ රන් අණ ලෙසයි. අන්‍යයන්ට උපදෙස් දීමේදී කාරුණිකව හා ගෞරවයෙන් යුතුව ඔවුන්ට සැලකීමට ක්‍රිස්තියානි වැඩිමහල්ලෙකු වශයෙන් ඔබට එය උපකාරවත් විය හැක්කේ කෙසේද?
ඔබත් වැරදි කරන බව මනසේ තබා ගන්න. යාකොබ් නිරීක්ෂණය කළාක් මෙන්, “බොහෝ වර අපි සියල්ලෝ පැකිලෙමු.” (යාකොබ් 3:2) මෙය මතකයේ තබා ගැනීම, අන්‍යයන්ගේ අඩුලුහුඬුකම් ගැන කථා කිරීමට අවශ්‍ය වන විට, ඔබ පවසන දේ මොළොක් හඬින් පවසමින් ඔබගේ හැඟීම් පාලනය කර ගැනීමටත් ඔබට උපකාරවත් වනවා ඇත. ඔවුන්ගේ සංවේදිතාවයන් හඳුනා ගන්න. සුළු සුළු වැරදිවලට හෝ දෝෂවලට අවධානය යොමු කරමින්, ඕනෑවට වඩා විවේචනය කිරීමෙන් වැළකීමට මෙය ඔබට මහෝපකාරි වෙයි. යේසුස්වහන්සේ මෙසේ පවසන විට මෙය අවධාරණය කළ සේක: “නුඹලා විනිශ්චයකරනු නොලබන පිණිස විනිශ්චය නොකරල්ලා. මක්නිසාද නුඹලා යම් විනිශ්චයකින් විනිශ්චයකරන්නහුද එයින්ම නුඹලාත් විනිශ්චයකරනු ලබන්නහුය. යම් මිම්මකින් නුඹලා මැනදෙන්නහුද එයින්ම නුඹලාටත් මැනදෙනු ලබන්නේය.”—මතෙව් 7:1, 2.
අන්‍යයන්ට ගෞරව කරන්න—යක්ෂයාට විරුද්ධ වන්න
සාතන්ගේ කපටි උපා සැලසුම් කර ඇත්තේ ඔබගේ ගෞරවය ගලවා දැමීමටය, එමෙන්ම නින්දාවේ, කිසි වැදගැම්මක් නැතිබවේ සහ බලාපොරොත්තු විරහිතබවේ හැඟීමක් ඔබ තුළ ඇති කරලීමටය. ඇදහිලිවන්ත යෝබ් තුළ නිෂේධාත්මක චිත්තවේග පුබුදුවාලීමට ඔහු විසින් මිනිස් නියෝජිතයෙක් යොදා ගත් ආකාරය සැලකිල්ලට ගන්න. කුහක එලීපස් මෙසේ කියා සිටියේය: “උන්වහන්සේ [යෙහෝවඃවහන්සේ] තමන් මෙහෙකරුවන් කෙරෙහි විශ්වාසය නොතබනසේක; තමන්ගේ දූතයෝ [ශුද්ධ දේව දූතයෝ] අනුවණයෝයයි ඔවුන්ට දොස් තබනසේක; ධූලියෙහි අත්තිවාරම ඇති, මැටි ගෙවල වාසයකරන්නන්ට [පව්කාර මිනිසුන්ට] ඊට කොපමණ වැඩියෙන් එසේ නොවන්නේද! කාවෙකු මෙන් ඔව්හු පොඩිකරනු ලබති.” (යෝබ් 4:18, 19) එහෙයින් ඔහු පවසන පරිදි, දෙවියන්වහන්සේහට යෝබ් වනාහි කාවෙකුට වඩා වටින කෙනෙකු නොවීය. ඇත්ත වශයෙන්ම, එලීපස් හා ඔහුගේ සහචරයන්ගේ උපදෙස්, ගොඩනංවනසුලු වනවා වෙනුවට, හිතකර කාලවල් පිළිබඳව ඇති වන මතකයන්හි පවා යෝබ්ගෙන් ගිලිහී යන්නට පවා සලස්වන්නට ඇත. ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටියට අනුව, ඔහුගේ ඇදහිලිවන්තභාවය, පවුලේ අයට ඔහු දුන් පුහුණුව, දෙවියන්වහන්සේ සමඟ ඔහුගේ සම්බන්ධතාවය සහ ඔහුගේ දයාවේ දීමනාවල කිසිඳු වටිනාකමක් තිබුණේ නැත.
ඒ හා සමානව අද දිනත්, පසුතැවිලි වන වැරදිකරුවෝ විශේෂයෙන්ම එවැනි හැඟීම්වලට ගොදුරු වෙති, තවද ඔවුන් ‘අධික ශෝකයෙහි ගිලී යාමේ’ අන්තරාවක් තිබේ. වැඩිමහල්ලෙනි, එවැනි අයට උපදෙස් දීමේදී, යම් පමණක ගෞරවයක් රැක ගැනීමට ඔවුනට ඉඩ හරිමින් ඔවුන් සඳහා “නුඹලාගේ ප්‍රේමය ස්ථිර” කරන්න. (2 කොරින්ති 2:7, 8) “ගෞරවයේ ඌනතාවයක් සමඟ සලකනු ලබන විට, උපදෙස් පිළිගැනීමට අමාරුයි” යනුවෙන් විලියම් පිළිගනී. දෙවියන්වහන්සේගේ ඇස් ඉදිරියෙහි තමන් වටිනා බවට වූ ඔවුන්ගේ විශ්වාසය ශක්තිමත් කිරීම අත්‍යවශ්‍යය. ඔවුන් ඇදහිලිවන්තව සේවය කළ පසුගිය කාල පරිච්ඡේදය පුරා, යෙහෝවඃවහන්සේ, “[ඔවුන්ගේ] වැඩයද [ඔවුන්] . . . දෙවියන්වහන්සේගේ නාමයට පෙන්නූ ප්‍රේමයද මතකනැතිකරන්ට . . . අධර්මිෂ්ඨ නැති” බව ඔවුන්ට සිහිගන්වන්න.—හෙබ්‍රෙව් 6:10.
අන්‍යයන්ට උපදෙස් දීමේදී ඔවුන්ට ගෞරවය දැක්වීමට වෙනත් කිනම් අමතර සාධක ඔබට උපකාරවත් වේද? සියලු මනුෂ්‍යයන් දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් සාදනු ලැබ සිටින හෙයින්, ගෞරවය ලැබීමේ ස්වභාවික ආශාවක් ඔවුනට තිබෙන බව පිළිගන්න. ඔවුහු යෙහෝවඃ දෙවියන්වහන්සේ සහ යේසුස්ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ විසින් අගය කරනු ලබත්; මිදීමේ මිලය සහ නැවත නැගිටීම යන ද්විත්ව සැපයුම එම සත්‍යතාවයට සාක්ෂි දරයි. දෙවියන්වහන්සේ සමඟ සාමය ඇති කර ගැනීමට දුෂ්ට පරම්පරාවකින් උදක්ම ඉල්ලා සිටීම සඳහා ක්‍රිස්තියානින්ව යොදා ගැනීමෙහිලා ඔවුන්ව “දේව සේවයකට පත් කිරීම” මගින් යෙහෝවඃවහන්සේ තවදුරටත් ඔවුන්ට ගෞරවය දක්වන සේක.—1 තිමෝති 1:12, NW.
වැඩිමහල්ලෙනි, ඔබගේ ක්‍රිස්තියානි සහෝදරයන් අතර සිටින අති විශාල බහුතරය, පිරිසිදු පොළොවක් තුළ නව මිනිස් සමාජයක අත්තිවාරමේ අපේක්ෂිත සාමාජිකයන් බව මතක තබා ගන්න. එවන් වටිනා අනර්ඝ පුද්ගලයන් වශයෙන්, ඔවුහු ගෞරවය ලැබීමට වටින්නෝය. උපදෙස් දීමේදී, යෙහෝවඃවහන්සේ සහ යේසුස්වහන්සේ ඔවුන් කෙරෙහි සැලකිල්ල දක්වන ආකාරය සිහි කරන්න, එමෙන්ම සාතන්ගේ අභියෝග හමුවේ ඔබගේ සහෝදරයන්ට ගෞරවයේ හා අභිමානයේ හැඟීමක් රක්ෂා කර ගැනීමට උපකාර කිරීමෙහිලා දිගටම ඔබගේ කොටස කරන්න.—2 පේතෘස් 3:13; සසඳන්න 1 පේතෘස් 3:7.
[29වන පිටුවේ කොටුව]
ගෞරවය දක්වන උපදෙස්
(1) අව්‍යාජ සහ අවංක ප්‍රශංසාව දෙන්න. (එළිදරව් 2:2, 3)
(2) හොඳ සවන් දෙන්නෙකු වන්න. ගැටලුව සහ උපදෙසට හේතුව පැහැදිලිව හා කාරුණිකව හඳුන්වා දෙන්න. (2 සාමුවෙල් 12:1-14; හිතෝපදේශ 18:13; එළිදරව් 2:4)
(3) ඔබගේ උපදෙස ශුද්ධ ලියවිලි මත පදනම් කර ගන්න. ඒකාන්ත වන්න, සාධාරණ වන්න, දිරිගන්වනසුලු වන්න, සංවේදනය දක්වන්න. උපදෙස් ලබන්නාගේ ගෞරවය හා අභිමානය තබන්න. (2 තිමෝති 3:16; තීතස් 3:2; එළිදරව් 2:5, 6)
(4) උපදෙස පිළිගෙන අදාළ කර ගැනීමෙන් ඇති වන ආශීර්වාද ගැන එය ලබන්නාට සහතික කරන්න. (හෙබ්‍රෙව් 12:7, 11; එළිදරව් 2:7)
[26වන පිටුවේ පින්තූරය]
වෙනත් අයට උපදෙස් දෙන විට ක්‍රිස්තියානි වැඩිමහල්ලන් ඔවුන්ට ගෞරව කළ යුතුය