“ඵරිසිවරුන්ගේද සද්දුසිවරුන්ගේද මුහුන්වලින් ප්‍රවේසම්වෙන්ට බලාගනිල්ලා”
මීට සියවස් 19කට පෙර, යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මෙම වදන් වදාළ විට, හානිදායක ආගමික ඉගැන්වීම් සහ පිළිවෙත්වලට එරෙහිව සිය ගෝලයන්ට අනතුරු අඟවමින් සිටිසේක. (මතෙව් 16:6, 12) මාර්ක් 8:15හි වාර්තාව මෙසේ විශේෂ කොට දක්වයි: “ඵරිසිවරුන්ගේ මුහුන්වලිනුත් හෙරොද්ගේ මුහුන්වලිනුත් ප්‍රවේසම්වෙන්ට බලාගනිල්ලා.” මෙහි හෙරොද්ව සඳහන් කරනු ලැබුවේ මන්ද? මන්දයත් සද්දුසිවරුන්ගේ ඇතමෙකු හෙරොදිවරුන් නමැති දේශපාලනික කණ්ඩායමක් වූ බැවින්ය.
එවැනි විශේෂ අනතුරු ඇඟවීමක් අවශ්‍ය වූයේ මන්ද? ඵරිසිවරුන් සහ සද්දුසිවරුන් යන දෙකොට්ඨාසයම යේසුස්වහන්සේට කෙළින්ම විරුද්ධ වූ අය නොවේද? (මතෙව් 6:21; යොහන් 11:45-50) එසේය, ඔවුහු එවැනි අය වූහ. එහෙත්, ඔවුන්ගෙන් ඇතමෙක් පසුව ක්‍රිස්තියානි ධර්මය පිළිගෙන, අනතුරුව ඔවුන්ගේ අදහස් ක්‍රිස්තියානි සභාවට ඇතුල් කිරීමට උත්සාහ ගනු ඇත.—ක්‍රියා 15:5.
මෙම ආගමික නායකයන්ගේ බලපෑම මැද හැදී වැඩුණු ගෝලයන්ටම ඔවුන්ව අනුකරණය කිරීමේ අන්තරායක් තිබිණ. ඇතැම් අවස්ථාවලදී, එවැනි පසුබිමකින් පැමිණි නිසා, යේසුස්වහන්සේගේ ඉගැන්වීම්වල නියම අර්ථය වටහාගැනීම ඔවුන්ට බාධාවක් වූයේය.
ඵරිසිවාදය සහ සද්දුසිවාදය එතරම්ම භයානක වීමට හේතු කරවූයේ කුමක්ද? යේසුස්වහන්සේගේ දවසේ පැවති ආගමික තත්වයන් දෙස බැල්මක් හෙළීම අපට යම් අදහසක් දෙයි.
ආගමික අසමගිය
පොදු යුගයේ පළමු සියවසේදී යුදෙව් ප්‍රජාව පිළිබඳව ඉතිහාසඥ මැක්ස් රේඩන් මෙසේ ලීවේය: “යුදෙව් සභා එකිනෙක අතර සෑහෙන ස්වාධීනභාවයක් තිබුණු අතර, එය රැකගැනීම සඳහා මහත් උත්සාහයක් දරන ලදි. . . . බොහෝවිට, දේවමාළිගාව සහ ශුද්ධ නගරය සඳහා ගෞරවය තදින් අවධාරණය කරනු ලැබූ අතරතුර, මව් රටේ සුපිරි අධිකාරය දැරූ ප්‍රමුඛයන්ට එම වකවානුවේ අවඥාසහගතභාවය විදහා දක්වන ලදි.”
ඇත්තෙන්ම, ඛේදජනක ආත්මික තත්වයකි! මෙයට දායක වූ ඇතැම් සාධක මොනවාද? සියලු යුදෙව්වන් ජීවත්වූයේ පලස්තීනයේ නොවේ. පූජකයන් ප්‍රජාවගේ නායකයන්ව නොසිටි ග්‍රීක් සංස්කෘතියේ බලපෑම පූජකත්වය පිළිබඳව යෙහෝවඃවහන්සේගේ විධිවිධානය සඳහා වූ ගෞරවය හීන කිරීමට බෙහෙවින් දායක විය. (නික්මයාම 28:29; 40:12-15) තවද උගත් ගිහියන් සහ ලියන්නන්ද මේ සම්බන්ධයෙන් නොසලකා නොහැරිය යුතුය.
ඵරිසිවරු
පෙරූ·ෂිම්ʹ, හෙවත් ඵරිසිවරුන්ගේ නාමය, පෙනෙන විදිහට අදහස් කළේ, “වෙන්වූ අය” යන්නය. තමන් මෝසෙස්ගේ අනුගාමිකයන් ලෙස ඵරිසිවරු තමන්වම සැලකූහ. ඔවුහු තමන්ගේම සංගමය (හෙබ්‍රෙව් චාවුරාʹ) හෙවත් සහෝදරත්වය ගොඩනඟාගත්හ. මෙහි සාමාජිකයෙකු වීම පිණිස, ලෙවීවරුන්ගේ පරිශුද්ධත්වය තදින් පවත්වන බවටත්, අම්-හාආරෙට්ස් (නූගත් මහජනයා) සමඟ සමීප ආශ්‍රයෙන් වැළකෙන බවටත්, මුළුමනින්ම දසයෙන් කොටස ගෙවන බවටත්, යමෙකුට එහි සාමාජිකයන් තිදෙනෙකු ඉදිරියේ දිවුරුම් දීමට තිබිණ. මාර්ක් 2:16හි “ඵරිසිවරුන්ගේ ලියන්නෝ” ගැන කතා කරයි. මෙම කණ්ඩායමෙන් ඇතමෙක් වෘත්තියමය ලියන්නන් හා ගුරුවරුන් වූ අතර, අනික් අය ගිහියෝ වූහ.—මතෙව් 23:1-7.
ඵරිසිවරු සෑම තැනකම වැඩසිටින දෙවිකෙනෙකු ගැන විශ්වාස කළෝය. ඔවුහු මෙසේ තර්ක කළෝය: “දෙවියන්වහන්සේ සැමතැන වැඩ සිටින නිසා, උන්වහන්සේට දේවමාළිගාව තුළ දී මෙන්ම, ඉන් පිටතත් නමස්කාර කළ හැකි බවත්, පූජා ඔප්පු කිරීමම අවශ්‍ය නැති බවත්ය. මෙසේ ඔවුහු සිනගෝගය නමස්කාරයේ, අධ්‍යයනයේ සහ යාච්ඤාවේ ස්ථානයක් ලෙසට වැඩිදියුණු කර, දේවමාළිගාවට එරෙහිව ජනයාගේ ජීවිතවල ප්‍රධාන මෙන්ම, වැදගත් ස්ථානයක් ලෙසට එය උසස් කළහ.”—එන්සයික්ලොපීඩියා ජුඩෙයිකා.
යෙහෝවඃවහන්සේගේ මාළිගය සඳහා ඵරිසිවරු අගය කිරීම අතින් ඌනව සිටියහ. යේසුස්වහන්සේගේ මෙම වචනවලින් මෙය අපට දැකිය හැකිය: “අන්ධවූ මඟ පෙන්වන්නෙනි, නුඹලාට දුක්වේ! මක්නිසාද: යමෙක් දේවමාළිගාව ගැන දිවුළොත් එයින් කාරියක් නැත කියාද යමෙක් දේවමාළිගාවේ රන් ගැන දිවුළොත් ඔහු බැඳී සිටීය කියාද නුඹලා කියන්නෝය. අඥානයෙනි, අන්ධයෙනි, වඩා උතුම් කොයි එකද? රන්ද? රන් විශුද්ධකළ දේවමාළිගාවද? තවද: යමෙක් පූජාසනය ගැන දිවුළොත් එයින් කාරියක් නැත කියාද යමෙක් ඒ පිට තිබෙන පඬුර ගැන දිවුළොත් ඔහු බැඳී සිටීය කියාද නුඹලා කියන්නෝය. අන්ධයෙනි, වඩා උතුම් කොයි එකද? පඬුරද? පඬුර විශුද්ධකරන පූජාසනයද? එබැවින් පූජාසනය ගැන දිවුරන්නා ඒ ගැනද ඒ පිට තිබෙන සියල්ල ගැනද දිවුරන්නේය.”—මතෙව් 23:16-20.
ඵරිසිවරුන්ට තම තර්කවලදී මෙතරම් අදහස් විකෘති ස්වභාවයක් දැරීමට හැකිවූයේ මන්ද? ඔවුන් නොසලකා හරිමින් සිටියේ කුමක්ද? යේසුස්වහන්සේ ඊළඟට පවසන දේ සැලකිල්ලටගන්න. “දේවමාළිගාව ගැන දිවුරන්නා ඒ ගැනද එහි වසන තැනැන්වහන්සේ ගැනද දිවුරන්නේය.” (මතෙව් 23:21) මෙම පදය ගැන, විශාරද ඊ. පී. සෑන්ඩර්ස් මෙසේ නිරීක්ෂණය කළේය: “දේවමාළිගාව ශුද්ධ වූයේ ශුද්ධ දෙවියන්වහන්සේට එහි වන්දනාමාන කරනු ලැබූ නිසා පමණක් නොව, නමුත් උන්වහන්සේ එහි සිටි නිසාත්ය.” (ජුඩෙයිසම්: ප්‍රැක්ටිස් ඇන්ඩ් බිලීෆ්—63 බීසීඊ—66 සීඊ) කෙසේවෙතත්, යෙහෝවඃවහන්සේ හැමතැනම සිටි බවට සිතූ අයට, උන්වහන්සේගේ විශේෂ පෙනී සිටීම එතරම් අර්ථයක් ගත්තේ නැත.
ඵරිසිවරුද පූර්ව නියමයේ සහ නිදහස් කැමැත්තේ මිශ්‍රණයක් විශ්වාස කළහ. වෙනත් වචනවලින් කියතොත්, “සෑම දෙයක්ම කලින් දැක ඇත, එහෙත් තෝරාගැනීමේ නිදහස දී තිබේ.” කෙසේවෙතත්, ආදම් සහ ඒව පව් කිරීමට පූර්ව නියම කරනු ලැබූ බවත්, ඇඟිල්ලේ කුඩා කැපීමක් පවා කලින් නියම කර තිබූ බවත්, ඔවුහු විශ්වාස කළෝය.
ජීවිත 18ක් බිලිගනිමින් කඩා වැටුණු කුළුණ ගැන කතා කළ විට, යේසුස්වහන්සේට එම බොරු අදහස් ගැන මතක් වන්ට ඇත. උන්වහන්සේ මෙසේ ඇසූසේක: “මැරුණු [ඔවුන්] යෙරුසලමේ වාසයකරන සියලු මනුෂ්‍යයන්ට වඩා වැරදිකාරයෝව සිටියෝයයි නුඹලා සිතවුද?” (ලූක් 13:4) හදිසි අනතුරු වැඩි හරියක් සම්බන්ධව සත්‍යයක් වන්නාක් මෙන්, මෙය වනාහි “කාලය සහ කලින් දැකිය නොහැකි සිදුවීම්වල” ප්‍රතිඵලයක් වූවා මිස, ඵරිසිවරුන් සිතූ ලෙස මෙය ඉරණම නිසා සිදුවූවක් නොවීය. (දේශනාකාරයා 9:11, NW) දැනුම තිබුණා යයි සිතා සිටි එවැන්නවුන් ශුද්ධ ලියවිලිමය නියෝග හසුරුවනු ඇත්තේ කෙසේද?
ඔවුහු අමුතුවෙන් ආගමික නීති ඇති කළෝය
එක් එක් පරම්පරාවල රබ්බිවරුන් විසින් නව අදහස්වලට අනුව ශුද්ධ ලියවිලිමය නියෝග තේරුම් කළ යුතු යයි ඵරිසිවරු විශ්වාස කළෝය. මෙසේ, “තම දියුණු අදහස් ටෝරාහි ඉගැන්වීම් සමඟ එකඟ කිරීමට හෝ තම අදහස් ටෝරාහි වචනවල අඟවා තිබෙන බව සොයාගැනීම ඔවුන්ට දුෂ්කර කාර්යයක් නොවූ” බව එන්සයික්ලොපීඩියා ජුඩෙයිකා පවසයි.
වාර්ෂික සමගි කිරීමේ දවස සම්බන්ධව ගත් කල, උත්තම පූජකයාගෙන් පව් සමගි කිරීමේ බලය ඔවුහු එම දවසටම මාරුකරගත්හ. (ලෙවී කථාව 16:30, 33) පාස්කු උත්සවයේදී, ඔවුන් විශේෂ අවධාරණයක් කළේ පාස්කු බැටළුවාට වඩා වයින් සහ රොටි අනුභව කිරීමේදී නික්මයාම පොතේ පාඩම් නැවත නැවත කියවීමටය.
කල් ගතවෙත්ම, ඵරිසිවරු දේවමාළිගාවේ බලපුළුවන්කාරයෝ බවට පත්වූහ. එක්රැස්වීමේ මංගල්‍ය දින රාත්‍රියේ සිලෝවම් පොකුණෙන් වතුර ගෙන යන පෙරහැරක් සංවිධානය කළ ඔවුහු, පසුවදා උදෑසන එම වතුර පානය කිරීමක්ද, උත්සවය අවසානයේ පූජාසනය මත විලෝ ගස්වලින් පහරදීමක්ද, දිනපතා යාච්ඤා කිරීමක්ද ඇති කළහ, මේවාට ව්‍යවස්ථාව තුළ පදනම් නොතිබිණ.
“මෙහි විශේෂයෙන් කැපීපෙනෙන දෙය නම්, සබත් දවස සම්බන්ධව ඵරිසිවරුන් විසින් ඇති කරන ලද අලුත් ආගමික නීති රීති” යයි ද ජුවිෂ් එන්සයික්ලොපීඩියා පවසයි. යම් භාර්යාවක් සබත් දවස ලාම්පු දැල්වීමක් මගින් පිළිගත යුතුව තිබිණ. යම් ක්‍රියාවක් නීති විරෝධී වැඩකට තුඩු දෙන බව පෙනෙන්ට තිබුණි නම්, ඵරිසිවරු එය තහනම් කළෝය. එදින වෛද්‍යමය ප්‍රතිකාර සම්බන්ධව නීති පැනවීමට තරම් කටයුතු කළ ඔවුහු, යේසුස්වහන්සේගේ සබත් දින ප්‍රාතිහාර්යමය ලෙස සුව කිරීම ගැන කිපුණෝය. (මතෙව් 12:9-14; යොහන් 5:1-16) කෙසේවුවද, මෙම ආගමික නීති පනවන්නන්, ශුද්ධ ලියවිලිමය ව්‍යවස්ථාවන් ආරක්ෂාව සඳහා වැටක් නොහොත් තාප්පයක් ඇති කිරීමට වෑයම් කිරීමෙහිලා අලුත් නීති පැනවීම නතර කළේ නැත.
අවලංගු කිරීම
ශුද්ධ ලියවිලිමය නීති තහනම් කිරීමට හෝ අවලංගු කිරීමට තමන්ට බලය ඇතැයි ඵරිසිවරු කියා සිටියහ. ඔවුන්ගේ තර්කය තැල්මුඩි ආප්තෝපදේශයක මෙසේ පිළිබිඹු වෙයි: “මුළු ටෝරා නීතියම අමතක කරනවාට වඩා, එක තනි නීතියක් මුලිනුපුටා දැමීම හොඳය.” මේ සම්බන්ධව ගත හැකි උදාහරණයක් නම්, ජුබිලි මංගල්‍යය සැමරීම අත්හිටුවීමයි, මන්දයත් යමෙක් තව කෙනෙකුට යමක් ණයට දී තිබුණහොත්, එම ණය එම මංගල්‍යයේදී අවලංගු වන නිසා, එම කාලපරිච්ඡේදය ළඟාවෙනවාත් සමඟම, කිසිවෙක් දිළිඳුන්ට ණයට නොදීමට භයවීම ඊට හේතුවයි.—ලෙවී කථාව, පරිච්ඡේද 25.
අනික් උදාහරණ නම්, කාමමිථ්‍යාචාර සම්බන්ධයෙන් සැක කරනු ලැබූ ස්ත්‍රියක සම්බන්ධව නඩුව අවලංගු කිරීම හා නිරාකරණය නොකරන ලද මිනීමැරුමක් සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, දඬුවම් විඳීමේ හා වන්දි ගෙවීමේ ක්‍රියාවලිය අහෝසි කිරීමයි. (ගණන් කථාව 5:11-31; ද්විතීය කථාව 21:1-9) ඒත් සමඟම යමෙකුගේ දෙමාපියන්ගේ අවශ්‍යතා සැපිරීම පිළිබඳ ශුද්ධ ලියවිලිමය අවශ්‍යතාව ඵරිසිවරුන් විසින් අවලංගු කිරීමට ගත වූයේ ඉන් සුළු කාලයක් පමණි.—නික්මයාම 20:12; මතෙව් 15:3-6.
යේසුස්වහන්සේ මෙසේ අනතුරු ඇඟවූසේක: “නුඹලා ඵරිසිවරුන්ගේ වංචා [කුහකකම, NW] නැමති මුහුන්වලින් ප්‍රවේසම්වෙයල්ලා.” (ලූක් 12:1) දිව්‍යාණ්ඩුමය නොවන ආකල්ප සහිත ඵරිසිවාදය, වෙන කිසිවක් නොව, කුහකකමය, වංචාවය—මෙය වනාහි කිසිම අයුරකින් ක්‍රිස්තියානි සභාව තුළට නොගෙනා යුතු දෙයකි. කෙසේවෙතත්, යුදෙව් යොමු සටහන් කෘති, ඒවා සද්දුසිවරුන් සම්බන්ධයෙන් ගෙනහැර දක්වනවාට වඩා වැඩි අනුග්‍රහාත්මක ආකාරයකින් ඵරිසිවරුන් ගැන කරුණු ගෙනහැර දක්වයි. දැන් අපි මේ වඩාත් ඉපැරණි පිළිවෙත්වලට ඇලී සිටි පිරිස ගැන සලකා බලමු.
සද්දුසිවරු
සද්දුසිවරු යන නාමය, සාලමොන්ගේ දවස්වල විසූ උත්තම පූජක ශාදොක් වෙතින් ගත්තා විය හැකිය. (1 රාජාවලිය 2:35, NW පාද සටහන) මෙම සද්දුසිවරු දේවමාළිගාවේ සහ පූජකත්වයේ ඕනෑඑපාකම් නියෝජනය කරන ඉපැරණි පිළිවෙත්වලට ඇලී සිටි පක්ෂයක් සකස් කළෝය. තම ඉගෙනගැනීම හා ශ්‍රද්ධාවත්කම හේතුවෙන් අධිකාරයකට අයිතිවාසිකම් කී ඵරිසිවරුන් මෙන් නොව, මෙම සද්දුසිවරු තමන්ගේ බලපුළුවන්කාරකම පදනම් කළේ, තම වංශ පරම්පරා පෙළපත හා තනතුර මතය. පොදු යුගයේ 70දී දේවමාළිගාවේ විනාශය තෙක්ම, ඔවුහු ඵරිසිවරුන්ගේ අමුතුවෙන් සාදන ලද ආගමික නීතිරීතිවලට විරුද්ධ වූහ.
පූර්ව නියම කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කරනවාට අමතරව, සද්දුසිවරු දේව වචනයේ වෙනත් තැනක තිබුණා වේවා, පංච පුස්තකයේ සවිස්තරාත්මකව සඳහන් කොට නොමැති කිසිම ඉගැන්වීමක්, නොපිළිගත්හ. ඇත්තෙන්ම, ඔවුහු මෙම කාරණා පිළිබඳව “වාද විවාද කිරීම යම් යහපත් දෙයක් හැටියට සැලකූහ.” (ද ජුවිෂ් එන්සයික්ලොපීඩියා) ඔවුන් නැවත නැගිටීම ගැන යේසුස්වහන්සේට අභියෝග කළ අවස්ථාව මේ මඟින් සිහියට නැඟේ.
ස්වාමිපුරුෂයන් හත්දෙනෙකුගේ වැන්දඹු භාර්යාව පිළිබඳ උපහැරණය යොදාගනිමින් සද්දුසිවරු මෙසේ ඇසූහ: “නැවත-නැගිටීමේදී ඈ ඒ සත්දෙනාගෙන් කාගේ භාර්යාව වන්නීද?” ඇත්තවශයෙන්ම, මොවුන්ගේ මෙම මනඃකල්පිත වැන්දඹුවට ස්වාමිපුරුෂයන් 14ක් හෝ 21ක් පවා සිටීමට ඉඩකඩ තිබිණ. යේසුස්වහන්සේ මෙසේ පැහැදිලි කළසේක: “නැවත-නැගිටීමේදී ඔවුන් සරණපාවාගන්නේවත් සරණපාවා දෙන්නේවත් නැත.”—මතෙව් 22:23-30.
සද්දුසිවරු මෝසෙස්ගේ ලියවිලිවලට අමතරව වෙනත් දේවානුභාව ලත් ලියවිලි ප්‍රතික්ෂේප කරන බවට දැන සිටි යේසුස්වහන්සේ තම කරුණ ඔප්පු කළේ පංච පුස්තකයෙන් උපුටා දක්වමිනි. උන්වහන්සේ මෙසේ පැවසූසේක: “මළවුන් නැගිටින බව ගැන නම්, දෙවියන්වහන්සේ කථාකොට: මම ආබ්‍රහම්ගේ දෙවියන්වහන්සේය, ඊසාක්ගේ දෙවියන්වහන්සේය, යාකොබ්ගේ දෙවියන්වහන්සේයයි මෝසෙස්ට කී බව ඔහුගේ පොතේ පඳුර ගැන සඳහන්වූ තැන නුඹලා කියෙව්වේ නැද්ද? උන්වහන්සේ මළවුන්ගේ නොව ජීවත්වන්නන්ගේ දෙවියන්වහන්සේය.”—මාර්ක් 12:26, 27.
යේසුස්වහන්සේට පීඩා කළ අය සහ උන්වහන්සේගේ අනුගාමිකයෝ
තමන් මෙසියස්වහන්සේ කෙනෙකුගේ පැමිණීම කොතරම් විශ්වාස කළත්, මෙසියස්වහන්සේ කෙරෙහි බලා සිටිනවා වෙනුවට, සද්දුසිවරු වෙනත් ජාතීන් සමඟ කටයුතු කරන විට රාජ්‍යය පාලන විධි යොදාගැනීම කෙරෙහි විශ්වාසය තැබුවෝය. රෝමවරුන් සමඟ ඇතිකරගත් එකඟතාවක් යටතේ, දේවමාළිගාව පරිපාලනය කළ ඔවුහු, කාරණාවලට බාධා පැමිණවීම පිණිස, කිසියම් මෙසියස් කෙනෙකු ජවනිකාවට ඇතුළු වෙනවාට නොකැමති වූහ. යේසුස්වහන්සේ තම තනතුරට තර්ජනයක් ලෙස සලකා, ඔවුහු උන්වහන්සේ මරණයට පත් කිරීම සඳහා රහසිගතව කුමන්ත්‍රණය කිරීමට ඵරිසිවරුන් හා එකතු වූහ.—මතෙව් 26:59-66; යොහන් 11:45-50.
දේශපාලනයට නැඹුරුව කටයුතු කළ සද්දුසිවරු, රෝමවරුන්ට පක්ෂව සිටීම ගැන ප්‍රශ්නයක් තර්කානුකූලව ගොඩනඟා මෙසේ කෑගැසූහ: “කායිසර් මිස අපට රජෙක් නැත.” (යොහන් 19:6, 12-15) යේසුස්වහන්සේගේ මරණින් හා උත්ථානයෙන් පසුව, ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ව්‍යාප්ත වීම නැවැත්වීමට වෑයම් කිරීමෙහිලා පෙරමුණ ගත්තේ සද්දුසිවරුන්ය. (ක්‍රියා 4:1-23; 5:17-42; 9:14) පොදු යුගයේ 70 දේවමාළිගාව විනාශයෙන් පසුව, මෙම කණ්ඩායමේ පැවැත්ම නැවතිණ.
සුපරීක්ෂාකාරි වීමේ අවශ්‍යතාව
යේසුස්වහන්සේගේ අනතුරු ඇඟවීම මොනතරම් යෝග්‍ය දෙයක් බවට ඔප්පු වී තිබේද! එසේය, අප ‘ඵරිසිවරුන්ගේද සද්දුසිවරුන්ගේද මුහුන්වලින් පරෙස්සම් විය යුතුය.’ එහි නරක ඵලදාව අදදින යමෙකුට යුදෙව් ආගම හා ක්‍රිස්තියානි ලෝකය යන දෙකම තුළ නිරීක්ෂණය කළ යුතුවා පමණි.
කෙසේවෙතත්, මීට මුළුමනින්ම පටහැනි ලෙස, ලොව වටා යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ සභා 75,000කට වඩා වැඩි ගණනක සුදුසුකම් ලත් ක්‍රිස්තියානි වැඩිමහල්ලෝ, ‘තමන් ගැනත් තමන්ගේ ඉගැන්වීම් ගැනත්, නිරන්තර අවධානය යොමු කරති.’ (1 තිමෝති 4:16, NW) ඔවුහු මුළු බයිබලයම දෙවියන්වහන්සේගේ ආනුභාව ලත් වචනය ලෙසට පිළිගනිති. (2 තිමෝති 3:16) තමන්ගේ අලුත් අදහස් හා තමන්ගේ ආගමික පිළිවෙත් දිරිගන්වනවා වෙනුවට, මෙම සඟරාව තම ප්‍රධාන උපදේශාත්මක මෙවලම ලෙස යොදාගන්නාවූ බයිබලය මත පදනම් සංවිධානයේ මඟ පෙන්වීම යටතේ ඔවුහු එක්සත්ව ක්‍රියා කරති.—මතෙව් 24:45-47.
ප්‍රතිඵලය? ලොව වටා මිලියන ගණනක් ජනයා බයිබලය තේරුම්ගෙන, එය තමන්ගේ ජීවිතවලට අදාළ කරගෙන, එය අන්‍යයන්ට උගන්වනවාත් සමඟම, ඔවුහු ආත්මිකව උසස් තත්වයකට ගෙන එනු ලබත්. මෙය ඉටු කරනු ලබමින් තිබෙන ආකාරය දැකගැනීමට, යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකාරයන්ගේ ළඟම තිබෙන සභාවට නොයන්නේ හෝ මෙම සඟරාවේ ප්‍රකාශකයන්ට නොලියන්නේ මන්ද?
[26වන පිටුවේ කොටුව]
යේසුස්වහන්සේ සිය ශ්‍රාවකයන්ව සැලකිල්ලට ගත්සේක
යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ඉගැන්වූයේ සිය ශ්‍රාවකයන්ගේ අදහස් පැහැදිලිකමින් සැලකිල්ලට ගෙනය. නිදසුනක් වශයෙන්, උන්වහන්සේ නැවත “ඉපදීම” සම්බන්ධව කාරණය ගැන ඵරිසියෙකු වූ නිකදේමුස්ට කතා කළ විට, උන්වහන්සේ එසේ කළසේක. නිකදේමුස් මෙසේ ඇසීය: “මනුෂ්‍යයෙක් මහලුව සිටියදී උපදින්ට පුළුවන් කොහොමද? දෙවෙනි වර මවුකුසට ඇතුල්ව උපදින්ට පුළුවන්ද?” (යොහන් 3:1-5) යුදෙව් ආගමට හැරීමට නැවත ඉපදීමක් අවශ්‍ය බවට ඵරිසිවරුන් විශ්වාස කළ බැවින්ද, ආගමට හැරවීම “අලුත් දරුවෙකුගේ උපතට” රබ්බීය කියමනක් විසින් සමාන කර තිබූ බැවින්ද, නිකදේමුස් එතරම්ම ප්‍රහේලිකාවකට හසුවී සිටීමට හේතුව කුමක් වීද?
ජෝන් ලයිට්ෆුට් විසින් රචිත ඒ කොමෙන්ටරි ඔන් ද න ටෙස්ටමන්ට් ෆ්‍රොම් ද ටැල්මුඩ් ඇන්ඩ් හෙබ්‍රෙයිකා පහත දැක්වෙන තීක්ෂ්ණ බුද්ධිය ඉදිරිපත් කරයි: “ඉශ්‍රායෙලිතයෙකුගේ සුදුසුකම් ගැන යුදෙව්වන්ගේ පොදු මතය . . . තවමත් තම මුල් අගතියෙන් පහසුවෙන් බැහැර වීමට නොහැකි මෙම ඵරිසියෙකුගේ මනස තුළ තවමත් මුල් බැසගෙන තිබේ: ‘ඉශ්‍රායෙලිතයන්ට මෙසියස්වහන්සේගේ රාජ්‍යයට ඇතුළත් වීමට අයිතියක් ඇති අතරේදී, ඔබගේ මෙම ප්‍රකාශයෙන් ඔබ අදහස් කරන්නේ, යමෙකුට නැවත අලුත් ඉශ්‍රායෙලිතයෙකු වන පිණිස, තමන්ගේ මව්කුසට නැවත දෙවන වරට ඇතුල් වීමට අවශ්‍ය බවද?”—මතෙව් 3:9 සසඳන්න.
යුදෙව් ආගමට හැරුණු පුද්ගලයෙකු සඳහා අලුත් උපතක් පිළිගන්නා අතරේදී, එවැනි ක්‍රියාවක් එනම් නැවත මව්කුසට ඇතුළත්වීම ස්වාභාවික යුදෙව්වන් සඳහා කළ නොහැක්කක් බව නිකදේමුස් සලකනු ඇත.
තවත් අවස්ථාවක, යේසුස්වහන්සේ ‘සිය මාංස කෑම හා සිය ලේ බීම’ ගැන කතා කළ විටද, බොහෝදෙනෙක් එය වරදවා තේරුම්ගත්හ. (යොහන් 6:48-55) කෙසේවුවද, “යුදෙව්වන්ගේ විවිධ චින්තන ප්‍රවාහවල ‘කෑම හා බීම’ යන යෙදුම් උපමානුසාරයෙන් තේරුම්ගැනීම පොදු යමක්ව තිබිණ” යයි ලයිට්ෆුට් සටහන් කරයි. ටැල්මුඩ්හි “මෙසියස්වහන්සේව අනුභව කිරීම” ගැන පවා සඳහන් වී යයිද හේ සටහන් කළේය.
මෙසේ, ඵරිසිවරුන්ගේ හා සද්දුසිවරුන්ගේ දෘෂ්ටීන් පළමු සියවසේ යුදෙව් චින්තනයන්ට මහත් සේ බලපෑම් කළේය. කෙසේවුවද, යේසුස්වහන්සේ සෑමවිටම සිය ශ්‍රාවකයන්ගේ දැනුම හා අද්දැකීම් සැලකිල්ලට ගත්තේ එය මනා සේ යෝග්‍ය වූ දෙයක් බැවිනි. මෙය වනාහි උන්වහන්සේව උතුම් ගුරුවරයා කළ බොහෝ සාධකවලින් එකක් විය.