ගීතිකා අංක 135
යෙහෝවා දෙවිගේ ආයාචනය, ‘මාගේ පුත්‍රය, ප්‍රඥාවන්ත වෙන්න’
1. පු-තේ දු-වේ දෙන්-න
ම-ට සි-ත ඔ-බේ
බැ-ඳී-ම ද-කී-වි
ස-තු-රා අ-ප-ගේ
ඔ-බේ ස-වි-ය හා
බැ-ති-ය පු-දන්-න
ජී-වි-ත-ය මා බැව්
ලො-ව-ට කි-යන්-න
(අනුපදය)
මා පු-තු-ණේ දි-ය-ණි-ය-නේ
ප්‍ර-ඥා-වෙන් මා තු-ටු ක-රන්
ස-තු-ටින් ම-ට මෙ-හෙ ක-රන්
ඔ-බ ස-තු දේ දෙන් තු-ටින්
2. ඔ-බ ස-තු දේ ම-ට
දී ස-තු-ටු වන්
වැ-ටු-ණත් අ-ත
දෙන්-නෙ-මි නැ-ඟි-ටින්-න
ක-ළත් කවු-රුත් වං-චා
සැ-න-සෙන් සැ-ම-දා
ඔ-බ රැ-ක-ගන්-නම්
දි-වි ඇ-ති තු-රා
(අනුපදය)
මා පු-තු-ණේ දි-ය-ණි-ය-නේ
ප්‍ර-ඥා-වෙන් මා තු-ටු ක-රන්
ස-තු-ටින් ම-ට මෙ-හෙ ක-රන්
ඔ-බ ස-තු දේ දෙන් තු-ටින්
(ද්වි. 6:5; දේශ. 11:9; යෙසා. 41:13 බලන්න.)